|
Basta essere una persona, ma qui ci sono centinaia di persone che vogliono stare insieme con tutti i loro impedimenti. Invecchiato, bambini, donne, giovane, valigie, scatole, borse, Carpet, dossi e biciclette ... gli esseri umani sono spinti ad andare durante l'immissione.
|
|
Un bateau hebdomadaire est le seul moyen de relier l'Egypte avec le Soudan, un des pays les plus pauvres du monde. Surmonter le contrôle des passeports chaotique, on marche le bateau décrépit. C'est comme un des buffles. Le quai est encombré de divers objets. La foule chargée avec des balles esquive; C'est un endroit sur le pont ou dans les salles de seconde classe. Mais la porte est petite. Très faible. Juste être une personne, mais voici quelques centaines de personnes qui veulent se réunir avec tous leurs impedimenta. Ans, les enfants, les femmes, jeune homme, valises, boîtes, sacs, Tapis, des bosses et des vélos ... les humains sont poussés à aller en entrant. Crier, Sueurs, bousculent, malédictions ... Il est aussi surréaliste terrible.
|
|
Um barco semanal é a única maneira de conectar o Egito com o Sudão, um dos países mais pobres do Mundo. Passou o controle de passaporte caótico, só tem que caminhar para o navio decrépito. É como uma corrida de búfalo. O porto está repleto de vários objetos. A multidão cheio de fardos de rodeios; Este é um lugar no convés ou nos salões de segunda classe. Mas a porta de entrada é pequena. Muito pequeno. Não há sequer uma pessoa, mas aqui estão centenas de pessoas que querem entrar de uma vez com todos os apetrechos sua. Velho, crianças, mulheres, jovem, Casos, caixas, sacos, Tapete, pacotes e bicicletas episódio seres humanos são pressionados para a entrar, ao mesmo tempo. Gritos, suores, empurrando, maldições ... É tão surreal e terrível.
|
|
Een wekelijkse boot is de enige manier om Egypte te verbinden met Soedan, een van de armste landen van de wereld. Geslaagd voor de paspoortcontrole chaotische, is gewoon lopen op de vervallen schip. Het is als een buffel stampede. De pier is druk met diverse voorwerpen. De menigte geladen met balen ontwijkt; Dit is een plaats op het dek of in de salons van tweede klasse. Maar de gateway klein. Zeer kleine. Gewoon een persoon, maar hier zijn honderden die samen willen komen met al hun legerbagage. Oud, kinderen, vrouwen, jong, Bagage, dozen, tassen, Tapijt, Bicycle mensen ... bundels en worden onder druk gezet om te gaan tijdens het invoeren van. Geschreeuw, zweten, verdringen, Het vloeken ... zo onwerkelijk en verschrikkelijk.
|
|
Un barco semanal es el único medio de conectar Egipto con Sudán, uno de los más pobres países del Mundo. Superado el caótico control de pasaportes, solo queda caminar hasta el decrépito navío. Es como una estampida de búfalos. El muelle está atestado de objetos diversos. El gentío lo esquiva cargado de fardos; trata de hacerse un hueco en cubierta o en los salones de segunda clase. Pero la puerta de acceso es pequeña. Muy pequeña. Apenas cabe una persona, pero aquí son cientos los que quieren entrar a la vez con toda su impedimenta. Viejos, 子供, 女性たち, 若い, maletas, ボックス, bolsas, カーペット, bicicletas… bultos y seres humanos son presionados para que vayan entrando al mismo tiempo. Gritos, sudores, empujones, maldiciones… Resulta tan surrealista como terrible.
|
|
Un vaixell setmanal és l'únic mitjà de connectar Egipte amb el Sudan, un dels més pobres països del Món. Superat el caòtic control de passaports, només queda caminar fins al decrèpit navili. És com una estampida de búfals. El moll està atestat d'objectes diversos. La gentada ho esquiva carregat de farcells; tracta de fer-se un lloc en coberta o en els salons de segona classe. Però la porta d'accés és petita. Molt petita. Tot just hi cap una persona, però aquí són centenars els que volen entrar al mateix temps amb tota la seva impedimenta. Vells, nens, dones, joves, maletes, caixes, bosses, catifes, bicicletes ... embalums i éssers humans són pressionats perquè vagin entrant a la vegada. Crits, suors, empentes, malediccions ... Resulta tan surrealista com terrible.
|
|
Tjedno brod je jedini način za spajanje Egipat sa Sudanu, jedna od najsiromašnijih zemalja svijeta. Položio kontrole putovnica kaotično, samo da pješače do ruševne plovila. To je poput bizona panika. Luka je krcat raznim predmetima. Publika puna bale izbjegava; To je mjesto na palubi ili u dvoranama u drugom razredu. No gateway je mali. Vrlo mala. Tu je teško osoba, ali ovdje su stotine koji žele ući odjednom sa svim svojim prtljaga. Star, djecu, žene, mlad, Slučajevi, kutije, torbe, Tepih, paketi i bicikli KB ljudi su pod pritiskom da se ulazi u isto vrijeme. Vikanje, znojenje, guranje, prokletstva ... To je tako nestvarno i grozno.
|
|
Un barco semanal es el único medio de conectar Egipto con Sudán, uno de los más pobres países del Mundo. Superado el caótico control de pasaportes, solo queda caminar hasta el decrépito navío. Es como una estampida de búfalos. El muelle está atestado de objetos diversos. El gentío lo esquiva cargado de fardos; trata de hacerse un hueco en cubierta o en los salones de segunda clase. Pero la puerta de acceso es pequeña. Muy pequeña. Apenas cabe una persona, pero aquí son cientos los que quieren entrar a la vez con toda su impedimenta. Viejos, дети, женщины, молодой, maletas, коробках, bolsas, Ковер, bicicletas… bultos y seres humanos son presionados para que vayan entrando al mismo tiempo. Gritos, sudores, empujones, maldiciones… Resulta tan surrealista como terrible.
|
|
Un barco semanal es el único medio de conectar Egipto con Sudán, uno de los más pobres países del Mundo. Superado el caótico control de pasaportes, solo queda caminar hasta el decrépito navío. Es como una estampida de búfalos. El muelle está atestado de objetos diversos. El gentío lo esquiva cargado de fardos; trata de hacerse un hueco en cubierta o en los salones de segunda clase. Pero la puerta de acceso es pequeña. Muy pequeña. Apenas cabe una persona, pero aquí son cientos los que quieren entrar a la vez con toda su impedimenta. Viejos, seme-alabak, emakumeen, gazte, maletas, kaxak, bolsas, Carpet, bicicletas… bultos y seres humanos son presionados para que vayan entrando al mismo tiempo. Gritos, sudores, empujones, maldiciones… Resulta tan surrealista como terrible.
|
|
Un barco semanal é o único xeito de conectar o Exipto co Sudán, un dos países máis pobres do mundo. Pasou o control de pasaporte caótico, só tes que camiñar para o buque decrépito. É como unha carreira de búfalo. O porto está cheo de varios obxectos. A multitude cheo de fardos de rodeos; Este é un lugar no convén ou nos salóns de segunda clase. Pero a porta de entrada é pequena. Moi pequeno. Non hai sequera unha persoa, pero aquí están centos de persoas que queren entrar dunha vez con todos os pertrechos súa. Vello, nenos, mulleres, novo, Casos, caixas, bolsas, Alfombra, paquetes e bicicletas episodio seres humanos son presionados para entrar, ao mesmo tempo. Gritos, suores, empurrando, maldicións ... É tan surreal e terrible.
|