|
|
Come scrive in quell'epoca, voleva stare da solo e vedere cose nuove - acque scure, alberi che si schiantano, rispettabili chiese, gioire di umide vallate verdi e blu e creare cose nuove. Český Krumlov divenne per un periodo suo asilo e la sua opera qui si arricchì di nuove tematiche.
|
|
|
As he wrote in letters from that time, he wanted to be alone and to see new things – dark water, cracking trees, impressive churches, and to rejoice in damp blue-green valleys and create new things. Český Krumlov became his sanctuary for a time, and his work was enriched by new motifs here. He sought subject matter in the streets of the old town, painting it from the unusual perspectives of the surrounding hills or the castle tower. Thanks to his paintings, we can still see the “City on the Blue River”, as he called it, through his eyes.
|
|
|
Comme il l’écrivit lui-même dans ses lettres de cette époque, il voulait être seul et voir de nouvelles choses – l’eau sombre, les arbres fendus, les estimables églises, se réjouir des vallées humides bleues-vertes et créer de nouvelles choses. Český Krumlov devint son asile pour un temps et son oeuvre s’y enrichit de nouveaux thèmes. Il cherchait ses sujets dans les rues de la vieille ville, il la peignait selon des points de vue inhabituels des collines alentour ou de la tour du château. Grâce à ses tableaux, nous pouvons encore aujourd’hui voir à travers son regard la « Ville sur la rivière bleue » comme il l’appelait.
|
|
|
In seinen Briefen schreibt er, dass er alleine sein und Neues entdecken und Erschaffen möchte – das dunkle Wasser, die rauschenden Wälder, die ehrwürdigen Kirchen, die dunkelgrünen Täler Böhmisch Krumaus seien dafür perfekt geeignet. Und so wurde Böhmisch Krumau eine Zeit lang sein Zufluchtsort, der seine Kreativität beflügelte. In den Straßen der romantischen Altstadt fand er nämlich zahlreiche inspirierende Motive. So entstanden seine Gemälde der Stadt, auf denen er Böhmisch Krumau aus den verschiedensten Blickwinkeln zeigte. Diese ermöglichen es uns heute, die „Stadt am blauen Fluss“, wie er Böhmisch Krumau nannte, mit seinen Augen zu betrachten.
|
|
|
Como él mismo escribiera en sus cartas de la época, quería estar solo y ver cosas nuevas: oscuras aguas, el crujido de los árboles, iglesias venerables, la alegría de observar los húmedos y verdeazules valles y, cómo no, nuevas fuentes de inspiración. Por algún tiempo, Český Krumlov se convirtió en su asilo y su obra se enriqueció con nuevos temas. Buscaba los motivos en las calles del casco antiguo, pintaba la ciudad desde perspectivas inusuales, observándola desde las colinas circundantes o desde la torre del palacio. Debido a sus pinturas, actualmente podemos contemplar la “ciudad en el río azul”, como acostumbraba a llamarla, desde la perspectiva de sus ojos.
|
|
|
Jak sam pisywał w listach, chciał być sam i odkrywać nowe rzeczy – mętną wodę, pękające drzewa, szacowne kościoły, cieszyć się z wilgotnych zielono-niebieskawy dolin i pracować nad nowymi dziełami. Czeski Krumlov stał się dla niego na pewien czas azylem a jego twórczość dzięki temu wzbogaciła się o nowe tematy. Inspiracji szukał w ulicach starego miasta, malował go z niecodziennej perspektywy okolicznych wzgórz, lub z zamkowych wież. Dzięki obrazom możemy dziś podziwiać jego oczami „Miasto na błękitnej rzece“, jak je nazywał.
|
