|
|
What is the mountain we went to meet him as possessed by an inevitable attraction? Perhaps only in the high we feel robbed of our heavy baggage of banalities, By confronting us as we are (or as we think we are) the naked truth of the mountains.
|
|
|
Qu'est-ce que la montagne nous sommes allés à sa rencontre comme possédé par une attraction inévitable? Peut-être que dans la haute volée, nous nous sentons de notre lourd bagage de banalités, En nous confrontant que nous sommes (ou, comme nous pensons que nous sommes) la vérité nue des montagnes. Là-haut, comme il est indiqué correctement Messner, "Tous les masques sont lâchés". Parfois, renvoie l'image qui n'est pas gentil, mais le risque vaut la peine. À la fin de la journée, escalader une montagne implique surmonter les craintes internes, surmonter les difficultés, dans l'inconnu, une métaphore de la vie elle-même.
|
|
|
Was ist der Berg, den wir ging ihm entgegen, als besessen von einer unvermeidlichen Anziehungskraft? Vielleicht nur in der hohen fühlen wir uns von unserem schweren Gepäck von Banalitäten ausgeraubt, Durch die Konfrontation von uns wie wir sind (oder wie wir denken, wir sind) die nackte Wahrheit der Berge. Oben, wie gesagt richtig Messner, "Alle Masken sind gefallen". Manchmal, gibt das Bild, das nicht nett ist, aber das Risiko wert. LETZTLICH, Erklimmen eines Berges auch um die Überwindung interner Ängste, Überwindung der Schwierigkeiten, ins Unbekannte, eine Metapher für das Leben selbst..
|
|
|
Qual è la montagna, siamo andati a incontrarlo come posseduto da un'attrazione inevitabile? Forse solo in alto ci sentiamo derubati del nostro bagaglio pesante di banalità, Attraverso il confronto così come siamo (o come pensiamo di essere) la nuda verità delle montagne. Lassù, come giustamente rilevato Messner, "Tutte le maschere vengono ignorati". A volte, restituisce l'immagine che non è bello, ma il rischio vale. Alla fine della giornata, scalare una montagna comporta fugare i timori interni, superare le difficoltà, verso l'ignoto, una metafora della vita stessa.
|
|
|
Qual é a montanha que foi ao seu encontro como possuído por uma atração inevitável? Talvez só na alta, sentimo-nos roubados da nossa bagagem pesada de banalidades, Ao confrontar-nos como somos (o como achamos que somos) a verdade nua e crua das montanhas. Lá em cima, tal como indicado correctamente Messner, "Todas as máscaras caem". Às vezes, retorna a imagem que não é agradável, mas o risco vale a pena. No final do dia, escalar uma montanha envolve superar medos internos, ultrapassar as dificuldades, para o desconhecido, uma metáfora para a própria vida.
|
|
|
Wat is de berg zijn we naar hem tegemoet als bezeten door een onvermijdelijke aantrekkingskracht? Misschien alleen in de hoge voelen we ons beroofd van onze zware bagage van banaliteiten, Door te confronteren ons zoals we zijn (of zoals wij denken dat we zijn) de naakte waarheid van de bergen. Daarboven, zo correct vermeld Messner, "Alle maskers zijn gevallen". Soms, geeft het beeld dat niet leuk, maar het risico is de moeite waard. Aan het eind van de dag, het beklimmen van een berg gaat om het overwinnen van interne angsten, de moeilijkheden, het onbekende, een metafoor voor het leven zelf.
|
|
|
Què té la muntanya que sortim al seu encontre com posseïts per una atracció ineludible? Potser únicament en les altures ens sentim despullats del nostre pesat equipatge de banalitats, enfrontant tal com som (el que pensem que som) a la veritat nua de les muntanyes. Allà dalt, com bé apuntava Messner, "Cauen totes les màscares". De vegades, la imatge que ens retorna no és agradable, però el risc val la pena. Al cap ia la fi, pujar a una muntanya suposa vèncer les pors interiors, superar les dificultats, endinsar-se en el desconegut, una metàfora de la vida mateixa.
|
|
|
Što je brdski otišli smo mu u susret, kao opsjednut neizbježna atrakcije? Možda samo u visinama osjećamo se svuče naše teške prtljage od banalnosti, Suprotstavljajući se kao što smo mi (kako mi mislimo da smo) do gole istine planinama. Tamo gore, kao što je istaknuo Messner, "Svi padnu maske". Ponekad, koja vraća slika nije lijepo, , ali rizik je vrijedno. Na kraju dana, popeti se na planinu uključuje pobijedi unutarnje strahove, prevladavanju teškoća, u nepoznato, metafora za samog života.
|
|
|
Что такое горы, мы пошли навстречу, как одержимый неизбежным привлечение? Пожалуй, только в высотах мы чувствуем себя раздел нашего тяжелого багажа банальностей, Путем сопоставления, как и мы (как мы думаем, что мы) невооруженным истину горах. А там, как мы указывали Месснер, "Все маски падают". Иногда, которая возвращает изображение не приятно, но риск стоит. В конце дня, подняться на гору связано с преодолением внутренние страхи, преодолевать трудности, в неизвестность, метафора самой жизни.
|
|
|
Zer da ezagutu ginen mountain erakarpen saihestezina by atxekitzen? Agian handia dugu sentitzen, gure banalities ekipajea heavy lapurtu, Gurekin aurre egin behar dugun bezala (edo uste dugu dira) mendien egia biluzik. Ez Up, azaldutako moduan bezala Messner, "Maskarak guztiak jaregiten dira". Batzuetan,, irudian ez dago politak den itzultzen du, baina arriskua merezi. Egunaren amaieran, mendiko eskalada emateak barne beldurrak gainditu, gainditzeko zailtasunak, ezezagun sartu, bizitza bera metafora bat.
|
|
|
Cal é a montaña que foi ao seu encontro, como posuído por unha atracción inevitable? Quizais só nas alturas sentimo-nos desposuído da nosa bagaxe pesada de banalidades, Ao enfrontar como somos (ou como pensamos que somos) a verdade núa e crúa das montañas. Arriba, como dixemos Messner, "Todas as máscaras caen". Ás veces, que regresa a imaxe non é bo, pero o risco paga. Ao final da, escalar unha montaña implica a superación de medos interiores, superar as dificultades, ao descoñecido, unha metáfora para a vida.
|
