|
|
Глаза свет ребенок был ". Да, есть что-то", сказал. "Улица". "Хорошо", сказать, «Ну и научи меня». Мы начали ходить под неустанное солнце и прибыли у мавзолей Гур-Эмир. Я не вижу ничего. Молодой человек, конечно,.
|
|
|
La lumière du gosse yeux était. "Oui, il ya quelque chose", dit. "Une rue". "Eh bien", dire, "Viens et instruis-moi". Nous avons commencé à marcher sous un soleil implacable et est arrivé près du mausolée de Gur Emir. Je ne vois rien. Le jeune homme certainement. Il dit que la région a changé. Je commence à penser que vous essayez de me tromper. Nous sommes arrivés à un mur séparant le monument à partir d'un petit quartier. Il est, dans une ruelle ne dépassant pas trente mètres. Sur le mur est une plaque avec le nom de Rui Gonsales de Klavixo. Donc, il avait raison, après tout. Quelque chose à Samarkand se souvient encore que plus de cinq cents ans est venu ici un espagnol.
|
|
|
Die Kinder-Augen hell war. "Ja, es gibt etwas", sagt. "Eine Straße". "Gut", NANU, "Komm und lehre mich". Wir fingen an, unter einer unbarmherzigen Sonne zu gehen und kam in der Nähe des Mausoleums Gur Emir. Ich sehe nichts. Der junge Mann sicherlich. Er sagt, die Gegend hat sich verändert. Ich fange an zu glauben, dass Sie versuchen, mich zu betrügen. Wir kamen an eine Wand trennt die Gedenkstätte von einer kleinen Nachbarschaft. Es gibt, in einer Gasse von nicht mehr als 30 Meter. An der Wand hängt eine Tafel mit dem Namen des von Rui Gonsales Klavixo. So war es am Ende doch recht. Etwas in Samarkand erinnert sich noch, dass mehr als fünfhundert Jahren hierher gekommen, eine spanische.
|
|
|
Gli occhi del capretto l'accendo. "Sì, c'è qualcosa di", dice. "Una strada". "Bene", dire, "Vieni e insegnami". Abbiamo iniziato a camminare sotto un sole implacabile e siamo arrivati vicino al mausoleo di Gur Emir. Non vedo niente. Il giovane certamente. Dice che la zona è cambiato. Comincio a pensare che si sta tentando di ingannare me. Abbiamo raggiunto un muro che separa il monumento da un piccolo quartiere. C'è, in un vicolo di non più di trenta metri. Sulla parete c'è una targa con il nome di Rui Gonsales Klavixo. Dunque era vero, dopo tutto. Qualcosa in Samarcanda ricorda ancora che oltre cinquecento anni fa qui da un vino spagnolo.
|
|
|
A luz era miúdo olhos. "Sim, há algo", afirma. "A rua". "Bem", dizer, "Venha e me ensinar". Começamos a caminhar sob um sol implacável e chegou perto do Emir Gur mausoléu. Eu não vejo nada. O jovem certamente. Ele diz que a área mudou. Eu começo a pensar que você está tentando me enganar. Chegamos a um muro que separa o memorial de um bairro pequeno. Existe, em um beco de não mais de trinta metros. Na parede é uma placa com o nome de Rui Gonsales de Klavixo. Por isso, estava certo, afinal. Algo em Samarkand ainda se lembra que mais de 500 anos atrás veio aqui um espanhol.
|
|
|
De kid's ogen licht is. "Ja, er is iets", zegt. "Een straat". "Nou", zeggen, "Kom en leer mij". We begonnen te lopen onder een meedogenloze zon en kwamen in de buurt van de Gur Emir mausoleum. Ik zie niets. De jonge zeker. Hij zegt dat het gebied is veranderd. Ik begin te denken dat je probeert te rippen me af. We kwamen aan een wand die het gedenkteken van een kleine wijk scheidt. Er is, in een steegje van niet meer dan dertig meter. Aan de muur hangt een plaquette met de naam van Rui Gonsales van Klavixo. Het was zo waar immers. Iets in Samarkand nog herinneren meer dan vijfhonderd jaar geleden rond voor een Spaanse wijn.
|
|
|
子供の目の光でした。 "はい、何かがある", 前記. "ストリート". "まあ", 言う, "さあ、私を教える". 私たちは、容赦ない太陽の下で歩き始めたとグルエミール廟の近くに到着した. 私は何も見えない. 確かに若い男. 彼はエリアが変更されたと言う. 私はあなたが私をだますしようとしている考え始める. 私たちは小さな近所の追悼を分離する壁になった. があります, を超えない30メートルの路地で. 壁にKlavixoのルイ·ゴンザレスの名前が付いたプラークです。. だから、右のすべての後だった. サマルカンドで何かは、まだ五百年以上前にここでスペインに来たことを覚えている.
|
|
|
Al noi se li il · luminen els ulls. "Sí que hi ha alguna cosa", afirma. "Un carrer". "Bé", dic, "Anem i me la ensenyes". Comencem a caminar sota un sol implacable i arribem prop del mausoleu de Gur Emir. No veig res. El jove dubte. Diu que la zona ha canviat. Començo a pensar que està intentant timarme. Arribem fins a una paret que separa el monument funerari d'una petita barriada. Aquí està, en un carreró de no més de trenta metres. Al mur hi ha una placa amb el nom de Rui Gonsales de Klavixo. Així que era cert després de tot. Alguna cosa en Samarcanda recorda encara que fa més de cinc-cents anys va venir per aquí un espanyol.
|
|
|
U dječjom oči svjetlost. "Da, ima nešto", kaže. "Ulica". "Pa", reći, "Hajde i mi naučiti". Počeli smo hodati pod nesmiljenim suncem i došao blizu mauzoleja Gur Emir. Ništa ne vidim. Mladić sigurno. On kaže da je prostor koji je promijenio. Ja sam počeo razmišljati na koji se pokušavate me prevariti. Došli smo do zida koji odvaja spomenik iz malog susjedstva. Tu je, u uličici od ne više od trideset metara. Na zidu je ploča s imenom Rui Gonsales u Klavixo. Tako je odmah nakon sve. Nešto u Samarkandu, još uvijek se sjeća da je više od pet stotina godina došli španjolski.
|
|
|
Mutil horrek begien argia da. "Bai, ez da zerbait", dio. "Kale". "Ondo", esan, "Zatoz eta irakasten dit". Bat nekaezinean eguzki oinez hasi ginen eta Gur Emir mausoleoa gertu iritsi da. Belo ez. Gaztea da, zalantzarik gabe,. Area aldatu egin dio. Niri erauzi off saiatzen ari zaren pentsatzen hasi nintzen. Izan zen horma bat dagoela txiki bat auzo memorial bereizten dugu. Ez dago, ez baino gehiago, hogeita hamar metro de kalezulo batean. Horman Rui Klavixo de Gonsales izenarekin plaka bat da. Beraz egia zen ondoren. Samarkand zerbait gogoratzen bostehun urte Espainiako ardo inguruan.
|
