|
Thomas Manton, pobožan puritanski pisac, kaže na tu temu: "Kažemo da nemamo vremena kako bismo molili u tajnosti. Ali imamo vremena za sve ostalo: za jelo, za piće, za djecu; a nemamo vremena za ono što sve ostalo drži. Kažemo da nemamo tajna mjesta, ali Isus je našao goru, Petar krov, proroci pustinju. Ako nekoga volite, naći ćete mjesto da budete sami."
|
|
Wir alle haben Entschuldigungen, warum wir nicht im Verborgenen, an einem besonderen Ort alleine beten. Wir sagen, dass wir keinen solchen persönlichen Ort haben oder nicht die Zeit, es zu tun. Thomas Manton, ein gottergebener puritanischer Schreiber, sagt zu diesem Thema: „Wir sagen, wir haben keine Zeit, verborgen zu beten. Wir haben doch Zeit für alles andere: Zeit, zu essen, zu trinken, für Kinder, aber keine Zeit für das, was alles andere trägt. Wir sagen, wir haben keinen persönlichen Ort, aber Jesus fand einen Berg, Petrus ein Hausdach, die Propheten eine Wildnis. Wenn du jemanden liebst, findest du einen Ort, um allein zu sein.“
|
|
Ons het almal verskonings waarom ons nie in die geheim bid nie, in ‘n spesiaal plek alleen. Ons sê dat ons nie so ‘n privaat plek het nie, of nie tyd het om dit te doen nie. Thomas Manton, ‘n goddelike Puritaanse skrywer, sê die volgende hieroor: “Ons sê ons het nie tyd om in die geheim te bid nie. Maar ons het tyd vir al die ander dinge: tyd om te eet, te drink, vir ons kinders, en tog geen tyd vir dit wat alles onderhou nie. Ons sê ons het nie ‘n privaat plek nie, maar Jesus het ‘n berg gevind, Petrus bo-op die dak, die profete in die wildernis. As jy iemand liefhet, sal jy ‘n plek vind om alleen te wees.”
|