|
Pismo mówi, że spędził trzy tygodnie w stanie całkowitego złamania przed Bogiem: "W owym czasie ja, Daniel, byłem w żałobie przez trzy tygodnie. Nie jadłem smacznych potraw, ani mięsa, ani wina nie brałem do ust, nie namaszczałem się olejkiem, aż upłynęły trzy tygodnie" [10:2-3].
|
|
What kind of praying had Daniel been doing to prompt such a visitation? Scripture tells us he'd spent three weeks in utter brokenness: "In those days I Daniel was mourning three full weeks. I ate no pleasant bread, neither came flesh nor wine in my mouth, neither did I anoint myself at all, till three whole weeks were fulfilled" (10:2-3).
|
|
Daniel había pasado veintiún días humillándose, en duelo sobre sus rodillas, castigando su carne, disponiendo su corazón para recibir entendimiento divino. Él no llevaba su tiempo de oración por el reloj. Él estaba haciendo una declaración de guerra: "Señor, no dejaré tu presencia hasta que discierna lo que estas haciendo. No me importa el precio que tenga que pagar."
|
|
Daniël had éénentwintig dagen doorgebracht met zichzelf vernederen, treurend op zijn knieën, zijn vlees kastijdend, zijn hart erop zettend om goddelijk begrip te verkrijgen. Hij keek niet naar de klok bij zijn bidstonden. Hij maakte een oorlogsverklaring: "Heer, ik verlaat uw tegenwoordigheid niet totdat ik kan onderscheiden wat U aan het doen bent. Het kan me niet schelen hoeveel het me gaat kosten".
|