orden – Traduction – Dictionnaire Keybot

Spacer TTN Translation Network TTN TTN Login Deutsch English Spacer Help
Langues sources Langues cibles
Keybot 90 Résultats  www.sitesakamoto.com  Page 10
  La revista de viajes co...  
PortadaEuropaHelsinki, orden frente al Báltico
HomeEuropaHelsinki, orden frente al Báltico
InícioEuropaHelsinque, orden frente al Báltico
HomeEuropaHelsinki, orden frente al Báltico
前ヨーロッパヘルシンキ, orden frente al Báltico
PortadaEuropaHèlsinki, orden frente al Báltico
Početna stranicaEuropaHelsinki, orden frente al Báltico
ПередЕвропаХельсинки, orden frente al Báltico
AurreanEuropanHelsinkiko, orden frente al Báltico
  La revista de viajes co...  
Helsinki, orden frente al Báltico
Helsinque, orden frente al Báltico
ヘルシンキ, orden frente al Báltico
Hèlsinki, orden frente al Báltico
Хельсинки, orden frente al Báltico
Helsinkiko, orden frente al Báltico
  La revista de viajes co...  
Monasterio de Uclés: la casa de la Orden de Santiago
Uclés Monastero: la casa dell 'Ordine di Santiago
Uclés Mosteiro: a casa da Ordem de Santiago
Ucles Klooster: het huis van de Orde van Santiago
Monestir d'Uclés: la casa de l'Ordre de Santiago
Uclés Manastir: kuća Reda Santiago
UCLES монастырь: Дом ордена Сантьяго
Uclés Monasterio: Santiago Ordenako etxe
  La revista de viajes co...  
Helsinki, orden frente al Báltico
Helsinque, orden frente al Báltico
ヘルシンキ, orden frente al Báltico
Hèlsinki, orden frente al Báltico
Хельсинки, orden frente al Báltico
Helsinkiko, orden frente al Báltico
  La revista de viajes co...  
Helsinki, orden frente al Báltico
Helsinque, orden frente al Báltico
ヘルシンキ, orden frente al Báltico
Hèlsinki, orden frente al Báltico
Хельсинки, orden frente al Báltico
Helsinkiko, orden frente al Báltico
  La revista de viajes co...  
Toda la manada crea un círculo perfecto para proteger a sus crías. Como si obedecieran una orden militar adoptan una perfecta figura de defensa.
Tutto il branco crea un cerchio perfetto per proteggere i loro piccoli. Come se obbedendo a un ordine militare adozione di una figura perfetta di difesa.
O rebanho inteiro cria um círculo perfeito para proteger seus filhotes. Como se obedecendo a uma ordem militar adotar uma figura perfeita de defesa.
De hele kudde zorgt voor een perfecte cirkel om hun jongen te beschermen. Alsof gehoorzamen van een militair bevel tot vaststelling van een perfect figuur van de verdediging.
Tota la rajada crea un cercle perfecte per protegir les seves cries. Com si obeïssin una ordre militar adopten una perfecta figura de defensa.
Cijelo krdo stvara savršen krug kako bi zaštitili svoje mlade. Kao da slušajući vojni red usvaja savršenu figuru obrane.
Целое стадо создает идеальный круг для защиты своих молодых. Как будто повинуясь военных целях принятия идеальной фигурой обороны.
Artaldea osoa perfect circle gazteak babesteko sortzen. Balitz bezala, defentsa irudi perfektua onesten ordena militar bat tarteko.
  La revista de viajes co...  
El Macondo africano: la orden que paraliza boas
Il Macondo africano: paralizza buon ordine
O Macondo Africano: a ordem que paralisa boas
De Afrikaanse Macondo: Het verlamt goede orde
アフリカMacondoの: それは良い順番を麻痺させる
El Macondo africà: paralitza el bon ordre
Afrička Macondo: to paralizira dobar poredak
Африканский Макондо: она парализует порядке
Afrikako Macondo: ordena hori paralyzes ona
  La revista de viajes co...  
Helsinki, orden frente al Báltico
Helsinque, orden frente al Báltico
ヘルシンキ, orden frente al Báltico
Hèlsinki, orden frente al Báltico
Хельсинки, orden frente al Báltico
Helsinkiko, orden frente al Báltico
  La revista de viajes co...  
Tal vez por eso, los finlandeses se beben la noche a trompicones, porque este orden a veces resulta insoportable.
Forse è per questo, los finlandeses se beben la noche a trompicones, porque este orden a veces resulta insoportable.
Talvez por isso, los finlandeses se beben la noche a trompicones, porque este orden a veces resulta insoportable.
Misschien is dat waarom, los finlandeses se beben la noche a trompicones, porque este orden a veces resulta insoportable.
多分それが理由です, los finlandeses se beben la noche a trompicones, porque este orden a veces resulta insoportable.
Potser per això, los finlandeses se beben la noche a trompicones, porque este orden a veces resulta insoportable.
Možda zato, los finlandeses se beben la noche a trompicones, porque este orden a veces resulta insoportable.
Может быть, поэтому, los finlandeses se beben la noche a trompicones, porque este orden a veces resulta insoportable.
Agian horregatik, los finlandeses se beben la noche a trompicones, porque este orden a veces resulta insoportable.
  La revista de viajes co...  
Toda la manada crea un círculo perfecto para proteger a sus crías. Como si obedecieran una orden militar adoptan una perfecta figura de defensa.
L'ensemble du troupeau crée un cercle parfait pour protéger leurs petits. Comme s'ils obéissaient à un ordre militaire l'adoption d'une figure parfaite de la défense.
Die ganze Herde schafft einen perfekten Kreis um ihre Jungen zu schützen. Als ob eine militärische Ordnung gehorchen die Annahme eines perfekten Figur der Verteidigung.
Tutto il branco crea un cerchio perfetto per proteggere i loro piccoli. Come se obbedendo a un ordine militare adozione di una figura perfetta di difesa.
O rebanho inteiro cria um círculo perfeito para proteger seus filhotes. Como se obedecendo a uma ordem militar adotar uma figura perfeita de defesa.
De hele kudde zorgt voor een perfecte cirkel om hun jongen te beschermen. Alsof gehoorzamen van een militair bevel tot vaststelling van een perfect figuur van de verdediging.
Tota la rajada crea un cercle perfecte per protegir les seves cries. Com si obeïssin una ordre militar adopten una perfecta figura de defensa.
Cijelo krdo stvara savršen krug kako bi zaštitili svoje mlade. Kao da slušajući vojni red usvaja savršenu figuru obrane.
Целое стадо создает идеальный круг для защиты своих молодых. Как будто повинуясь военных целях принятия идеальной фигурой обороны.
Artaldea osoa perfect circle gazteak babesteko sortzen. Balitz bezala, defentsa irudi perfektua onesten ordena militar bat tarteko.
O rabaño enteiro crea un círculo perfecto para protexer os seus fillos. Como se obedecendo a unha orde militar adoptar unha figura perfecta de defensa.
  La revista de viajes co...  
Los adoquines del destino están siempre ordenados en el orden adecuado
Les pavés du destin sont toujours classés dans le bon ordre
Die Pflastersteine ​​des Schicksals sind immer in der richtigen Reihenfolge angeordnet
I ciottoli del destino sono sempre ordinati nel giusto ordine
Os paralelepípedos do destino estão sempre dispostos em ordem correta
De kasseien van het lot zijn altijd in de juiste volgorde
Els llambordes de la destinació estan sempre ordenats en l'ordre adequat
U cobblestones sudbine su uvijek raspoređeni u pravilan redoslijed
Булыжники судьбы всегда сортируются в правильном порядке
Patua adokinak dira beti ordena egokian ordenatuta
As pedras da sorte son sempre clasificados na orde correcta
  La revista de viajes co...  
Monasterio de Uclés: la casa de la Orden de Santiago
Uclés monastère: la maison de l'Ordre de Santiago
Uclés Kloster: das Haus des Ordens von Santiago
Uclés Monastero: la casa dell 'Ordine di Santiago
Uclés Mosteiro: a casa da Ordem de Santiago
Ucles Klooster: het huis van de Orde van Santiago
Monestir d'Uclés: la casa de l'Ordre de Santiago
Uclés Manastir: kuća Reda Santiago
UCLES монастырь: Дом ордена Сантьяго
Uclés Monasterio: Santiago Ordenako etxe
Mosteiro Uclés: a casa da Orde de Santiago
  La revista de viajes co...  
Todos los mexicanos de Michoacán llevan a Vasco de Quiroga en el corazón. Vayas donde vayas, el Tata Vasco, como le llamaban los indígenas -tata en tarasco significa padre-, es aquí una figura de primer orden
Tout de Michoacan Mexique basque réalisée Quiroga dans le coeur. Où que vous alliez, Le Vasco Tata, que les Indiens l'appelaient-tata en tarasque signifie beau-père, est ici une figure de premier ordre
Alle Michoacán Vasco de Quiroga durchgeführt im Herzen. Wohin du auch gehst, Der Tata Vasco, wie die Indianer nannten ihn-tata in Tarascan bedeutet, Vater-, Hier ist eine Figur der ersten Bestellung
Tutti Michoacán Vasco de Quiroga effettuata nel cuore. Ovunque tu vada, el Tata Vasco, come gli indiani chiamavano lo-tata in Tarasca significa padre-, è qui una figura di primo ordine
Todos Michoacán Vasco de Quiroga realizado no coração. Onde quer que vá, El Tata Vasco, como os índios chamavam-tata em Tarascan significa pai-, aqui é uma figura de primeiro tipo
Alle Michoacán Vasco de Quiroga uitgevoerd in het hart. Waar je ook gaat, el Tata Vasco, als de Indianen noemden hem-tata in Taraskisch betekent vader-, is hier een figuur van de eerste orde
Tots els mexicans de Michoacán porten a Basc de Quiroga al cor. Vagis on vagis, el Tata Basc, com l'anomenaven els indígenes-tata en tarasco significa pare-, és aquí una figura de primer ordre
Sve Michoacán Vasco de Quiroga nosio u srcu. Gdje god se okreneš, Tata i Vasco, kao Indijanci zove mu-Tata u Tarascan znači otac, je ovdje figura prvog reda
Все Мичоакан Васко де Кирога осуществляется в сердце. Где бы вы ни, EL Tata Васко, как индейцы называли его-Tata в Тараско означает отец-, Здесь фигура первого порядка
Michoacán Vasco de Quiroga guztiak bihotzean egiten. Edonora joan, el Tata Vasco, indioak deitzen zion-Tata gisa Tarascan esan nahi aita-, Hemen da, lehen mailako figura bat
  La revista de viajes co...  
El Macondo africano: la orden que paraliza boas
Le Macondo africaine: il paralyse le bon ordre
Die Afrikanische Macondo: Es lähmt Ordnung
Il Macondo africano: paralizza buon ordine
O Macondo Africano: a ordem que paralisa boas
De Afrikaanse Macondo: Het verlamt goede orde
アフリカMacondoの: それは良い順番を麻痺させる
El Macondo africà: paralitza el bon ordre
Afrička Macondo: to paralizira dobar poredak
Африканский Макондо: она парализует порядке
Afrikako Macondo: ordena hori paralyzes ona
O Macondo africano: la orden que paraliza boas
  La revista de viajes co...  
Monasterio de Uclés: la casa de la Orden de Santiago
Uclés monastère: la maison de l'Ordre de Santiago
Uclés Kloster: das Haus des Ordens von Santiago
Uclés Monastero: la casa dell 'Ordine di Santiago
Uclés Mosteiro: a casa da Ordem de Santiago
Ucles Klooster: het huis van de Orde van Santiago
Monestir d'Uclés: la casa de l'Ordre de Santiago
Uclés Manastir: kuća Reda Santiago
UCLES монастырь: Дом ордена Сантьяго
Uclés Monasterio: Santiago Ordenako etxe
  La revista de viajes co...  
El Macondo africano: la orden que paraliza boas
Le Macondo africaine: il paralyse le bon ordre
Die Afrikanische Macondo: Es lähmt Ordnung
Il Macondo africano: paralizza buon ordine
O Macondo Africano: a ordem que paralisa boas
De Afrikaanse Macondo: Het verlamt goede orde
アフリカMacondoの: それは良い順番を麻痺させる
El Macondo africà: paralitza el bon ordre
Afrička Macondo: to paralizira dobar poredak
Африканский Макондо: она парализует порядке
Afrikako Macondo: ordena hori paralyzes ona
  La revista de viajes co...  
Toda la manada crea un círculo perfecto para proteger a sus crías. Como si obedecieran una orden militar adoptan una perfecta figura de defensa. Es uno de los momentos más bellos que he vivido en los safaris africanos.
L'ensemble du troupeau crée un cercle parfait pour protéger leurs petits. Comme s'ils obéissaient à un ordre militaire l'adoption d'une figure parfaite de la défense. Il est l'un des plus beaux moments que j'ai vécu dans les safaris africains. Tout a une harmonie sauvage.
Die ganze Herde schafft einen perfekten Kreis um ihre Jungen zu schützen. Als ob eine militärische Ordnung gehorchen die Annahme eines perfekten Figur der Verteidigung. Es ist einer der schönsten Momente habe ich in Safari in Afrika gelebt. Alles hat eine wilde Harmonie.
Tutto il branco crea un cerchio perfetto per proteggere i loro piccoli. Come se obbedendo a un ordine militare adozione di una figura perfetta di difesa. Si tratta di uno dei momenti più belli che ho vissuto in safari africani. Tutto ha una selvaggia armonia.
O rebanho inteiro cria um círculo perfeito para proteger seus filhotes. Como se obedecendo a uma ordem militar adotar uma figura perfeita de defesa. É um dos momentos mais bonitos que eu vivi em safaris africanos. Tudo tem uma harmonia selvagem.
De hele kudde zorgt voor een perfecte cirkel om hun jongen te beschermen. Alsof gehoorzamen van een militair bevel tot vaststelling van een perfect figuur van de verdediging. Het is een van de mooiste momenten die ik heb geleefd in de Afrikaanse safari's. Alles heeft een wilde harmonie.
Tota la rajada crea un cercle perfecte per protegir les seves cries. Com si obeïssin una ordre militar adopten una perfecta figura de defensa. És un dels moments més bells que he viscut en els safaris africans. Tot té una harmonia salvatge.
Cijelo krdo stvara savršen krug kako bi zaštitili svoje mlade. Kao da slušajući vojni red usvaja savršenu figuru obrane. To je jedan od najljepših trenutaka sam živio u afričkim safari. Sve ima wild sklad.
Целое стадо создает идеальный круг для защиты своих молодых. Как будто повинуясь военных целях принятия идеальной фигурой обороны. Это один из самых красивых моментов, которые я прожил в африканском сафари. Все имеет дикий гармонии.
Artaldea osoa perfect circle gazteak babesteko sortzen. Balitz bezala, defentsa irudi perfektua onesten ordena militar bat tarteko. Uneak ederrenetariko bat da Afrikako safaris han I bizi. Guztia basatia harmonia du.
O rabaño enteiro crea un círculo perfecto para protexer os seus fillos. Como se obedecendo a unha orde militar adoptar unha figura perfecta de defensa. É un dos momentos máis fermosos que eu vivín en Safaris africanos. Todo ten unha harmonía salvaxe.
  La revista de viajes co...  
Atravesamos el puente de Oresund que nos alejaba de Dinamarca con la misma suavidad que nos acercaba a Suecia. Los países nórdicos se empeñan en mantener el orden sobre todas las cosas, ya sea en el centro de las ciudades o sobre el Mar Báltico.
Nous traversons le pont de l'Øresund qui a conduit loin de Danemark avec la même douceur que nous avons abordé la Suède. Les pays nordiques sont déterminés à maintenir l'ordre sur l'ensemble, soit dans le centre-ville ou sur la mer Baltique.
Wir überqueren die Öresund-Brücke, die sich von Dänemark führte mit der gleichen Freundlichkeit, dass wir Schweden näherte. Die nordischen Länder sind entschlossen, um über alles zu halten, entweder in der Innenstadt oder an der Ostsee.
Attraversiamo il ponte Oresund che si allontanava dalla Danimarca con la dolcezza stessa che abbiamo affrontato la Svezia. I paesi nordici sono determinati a mantenere l'ordine su tutto, sia nel centro della città o sul Mar Baltico.
Atravessamos a ponte Oresund que o afastou da Dinamarca com a mesma gentileza que nos aproximamos da Suécia. Os países nórdicos estão determinados a manter a ordem durante todo o, tanto no interior da cidade ou no Mar Báltico.
We steken de Oresund brug die weggevoerd uit Denemarken met dezelfde zachtheid dat we Zweden benaderd. De Scandinavische landen zijn vastbesloten om de orde te handhaven over alle, hetzij in de binnenstad of op de Oostzee.
Travessem el pont d'Oresund que ens allunyava de Dinamarca amb la mateixa suavitat que ens acostava a Suècia. Els països nòrdics s'entesten a mantenir l'ordre sobre totes les coses, ja sigui en el centre de les ciutats o sobre el Mar Bàltic.
Mi smo preko Oresund most koji je vodio od Danske s istom nježnošću da mi se približi Švedskoj. Nordijske zemlje su odlučne održati red nad svima, ili u gradskom ili na Baltičkom moru.
Мы пересекаем мост Эресунн, который увел из Дании с той же нежностью, что мы обратились к Швеции. Северные страны полны решимости поддерживать порядок на всех, либо в центре города или на побережье Балтийского моря.
Buru duen zubi Oresund kanpoan Danimarka berean gentleness nahasgarrien dugun Suedia zeharkatuko dugu. Europa iparraldeko herrialde osoan zehar zehaztuko dira ordena mantentzeko, bai hiri barruko edo Baltic Sea.
Atravesamos a ponte Oresund que o afastou de Dinamarca coa mesma favor que nos achegamos da Suecia. Os países nórdicos están determinados a manter a orde durante todo o, tanto no interior da cidade ou no Mar Báltico.
  La revista de viajes co...  
Toda la manada crea un círculo perfecto para proteger a sus crías. Como si obedecieran una orden militar adoptan una perfecta figura de defensa. Es uno de los momentos más bellos que he vivido en los safaris africanos.
Die ganze Herde schafft einen perfekten Kreis um ihre Jungen zu schützen. Als ob eine militärische Ordnung gehorchen die Annahme eines perfekten Figur der Verteidigung. Es ist einer der schönsten Momente habe ich in Safari in Afrika gelebt. Alles hat eine wilde Harmonie.
Tutto il branco crea un cerchio perfetto per proteggere i loro piccoli. Come se obbedendo a un ordine militare adozione di una figura perfetta di difesa. Si tratta di uno dei momenti più belli che ho vissuto in safari africani. Tutto ha una selvaggia armonia.
O rebanho inteiro cria um círculo perfeito para proteger seus filhotes. Como se obedecendo a uma ordem militar adotar uma figura perfeita de defesa. É um dos momentos mais bonitos que eu vivi em safaris africanos. Tudo tem uma harmonia selvagem.
De hele kudde zorgt voor een perfecte cirkel om hun jongen te beschermen. Alsof gehoorzamen van een militair bevel tot vaststelling van een perfect figuur van de verdediging. Het is een van de mooiste momenten die ik heb geleefd in de Afrikaanse safari's. Alles heeft een wilde harmonie.
Tota la rajada crea un cercle perfecte per protegir les seves cries. Com si obeïssin una ordre militar adopten una perfecta figura de defensa. És un dels moments més bells que he viscut en els safaris africans. Tot té una harmonia salvatge.
Cijelo krdo stvara savršen krug kako bi zaštitili svoje mlade. Kao da slušajući vojni red usvaja savršenu figuru obrane. To je jedan od najljepših trenutaka sam živio u afričkim safari. Sve ima wild sklad.
Целое стадо создает идеальный круг для защиты своих молодых. Как будто повинуясь военных целях принятия идеальной фигурой обороны. Это один из самых красивых моментов, которые я прожил в африканском сафари. Все имеет дикий гармонии.
Artaldea osoa perfect circle gazteak babesteko sortzen. Balitz bezala, defentsa irudi perfektua onesten ordena militar bat tarteko. Uneak ederrenetariko bat da Afrikako safaris han I bizi. Guztia basatia harmonia du.
O rabaño enteiro crea un círculo perfecto para protexer os seus fillos. Como se obedecendo a unha orde militar adoptar unha figura perfecta de defensa. É un dos momentos máis fermosos que eu vivín en Safaris africanos. Todo ten unha harmonía salvaxe.
  La revista de viajes co...  
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, abierta, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil ...
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, ouverte, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil ...
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, aperto, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil ...
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, aberto, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil ...
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, open, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil ...
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, 開く, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil ...
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, oberta, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil ...
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, otvoriti, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil ...
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, открыть, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil ...
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, ireki, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil ...
  La revista de viajes co...  
Toda la manada crea un círculo perfecto para proteger a sus crías. Como si obedecieran una orden militar adoptan una perfecta figura de defensa. Es uno de los momentos más bellos que he vivido en los safaris africanos.
Die ganze Herde schafft einen perfekten Kreis um ihre Jungen zu schützen. Als ob eine militärische Ordnung gehorchen die Annahme eines perfekten Figur der Verteidigung. Es ist einer der schönsten Momente habe ich in Safari in Afrika gelebt. Alles hat eine wilde Harmonie.
Tutto il branco crea un cerchio perfetto per proteggere i loro piccoli. Come se obbedendo a un ordine militare adozione di una figura perfetta di difesa. Si tratta di uno dei momenti più belli che ho vissuto in safari africani. Tutto ha una selvaggia armonia.
O rebanho inteiro cria um círculo perfeito para proteger seus filhotes. Como se obedecendo a uma ordem militar adotar uma figura perfeita de defesa. É um dos momentos mais bonitos que eu vivi em safaris africanos. Tudo tem uma harmonia selvagem.
De hele kudde zorgt voor een perfecte cirkel om hun jongen te beschermen. Alsof gehoorzamen van een militair bevel tot vaststelling van een perfect figuur van de verdediging. Het is een van de mooiste momenten die ik heb geleefd in de Afrikaanse safari's. Alles heeft een wilde harmonie.
Tota la rajada crea un cercle perfecte per protegir les seves cries. Com si obeïssin una ordre militar adopten una perfecta figura de defensa. És un dels moments més bells que he viscut en els safaris africans. Tot té una harmonia salvatge.
Cijelo krdo stvara savršen krug kako bi zaštitili svoje mlade. Kao da slušajući vojni red usvaja savršenu figuru obrane. To je jedan od najljepših trenutaka sam živio u afričkim safari. Sve ima wild sklad.
Целое стадо создает идеальный круг для защиты своих молодых. Как будто повинуясь военных целях принятия идеальной фигурой обороны. Это один из самых красивых моментов, которые я прожил в африканском сафари. Все имеет дикий гармонии.
Artaldea osoa perfect circle gazteak babesteko sortzen. Balitz bezala, defentsa irudi perfektua onesten ordena militar bat tarteko. Uneak ederrenetariko bat da Afrikako safaris han I bizi. Guztia basatia harmonia du.
  La revista de viajes co...  
El Hespérides lleva una expedición científica de primer orden mundial que va a desvelar muchos de los secretos de los océanos hasta ahora desconocidos para el ser humano.
Les Hespérides mène une expédition scientifique afin première mondiale qui va révéler bien des secrets des océans encore inconnu à l'homme.
Die Hesperiden führt eine wissenschaftliche Expedition ersten Welt werden viele der Geheimnisse der Ozeane bisher unbekannten Menschen zu offenbaren.
L'Esperidi conduce una spedizione scientifica in prima mondiale svelerà molti dei segreti degli oceani finora sconosciuto all'uomo.
O Hespérides lidera uma expedição científica a fim de primeiro mundo que irá revelar muitos segredos dos oceanos ainda desconhecidos para o homem.
De Hesperiden leidt een wetenschappelijke expeditie eerste wereld orde die vele geheimen van de oceanen nog zal openbaren als onbekend voor de mens.
L'Hespérides porta una expedició científica de primer ordre mundial que va a revelar molts dels secrets dels oceans fins ara desconeguts per a l'ésser humà.
Hesperides vodi znanstvenu ekspediciju svjetske klase koji će otkriti mnoge tajne oceana još uvijek nepoznatih ljudi.
Гесперидами ведет научную экспедицию первого мира раскроет многие секреты океанов до сих пор неизвестно человеку.
As Hespérides leva unha expedición científica de primeiro mundo revela moitos dos segredos dos océanos ata agora descoñecida para o home.
  La revista de viajes co...  
Atravesamos el puente de Oresund que nos alejaba de Dinamarca con la misma suavidad que nos acercaba a Suecia. Los países nórdicos se empeñan en mantener el orden sobre todas las cosas, ya sea en el centro de las ciudades o sobre el Mar Báltico.
Nous traversons le pont de l'Øresund qui a conduit loin de Danemark avec la même douceur que nous avons abordé la Suède. Les pays nordiques sont déterminés à maintenir l'ordre sur l'ensemble, soit dans le centre-ville ou sur la mer Baltique.
Attraversiamo il ponte Oresund che si allontanava dalla Danimarca con la dolcezza stessa che abbiamo affrontato la Svezia. I paesi nordici sono determinati a mantenere l'ordine su tutto, sia nel centro della città o sul Mar Baltico.
Atravessamos a ponte Oresund que o afastou da Dinamarca com a mesma gentileza que nos aproximamos da Suécia. Os países nórdicos estão determinados a manter a ordem durante todo o, tanto no interior da cidade ou no Mar Báltico.
We steken de Oresund brug die weggevoerd uit Denemarken met dezelfde zachtheid dat we Zweden benaderd. De Scandinavische landen zijn vastbesloten om de orde te handhaven over alle, hetzij in de binnenstad of op de Oostzee.
Travessem el pont d'Oresund que ens allunyava de Dinamarca amb la mateixa suavitat que ens acostava a Suècia. Els països nòrdics s'entesten a mantenir l'ordre sobre totes les coses, ja sigui en el centre de les ciutats o sobre el Mar Bàltic.
Mi smo preko Oresund most koji je vodio od Danske s istom nježnošću da mi se približi Švedskoj. Nordijske zemlje su odlučne održati red nad svima, ili u gradskom ili na Baltičkom moru.
Мы пересекаем мост Эресунн, который увел из Дании с той же нежностью, что мы обратились к Швеции. Северные страны полны решимости поддерживать порядок на всех, либо в центре города или на побережье Балтийского моря.
Buru duen zubi Oresund kanpoan Danimarka berean gentleness nahasgarrien dugun Suedia zeharkatuko dugu. Europa iparraldeko herrialde osoan zehar zehaztuko dira ordena mantentzeko, bai hiri barruko edo Baltic Sea.
  La revista de viajes co...  
Atravesamos el puente de Oresund que nos alejaba de Dinamarca con la misma suavidad que nos acercaba a Suecia. Los países nórdicos se empeñan en mantener el orden sobre todas las cosas, ya sea en el centro de las ciudades o sobre el Mar Báltico.
Nous traversons le pont de l'Øresund qui a conduit loin de Danemark avec la même douceur que nous avons abordé la Suède. Les pays nordiques sont déterminés à maintenir l'ordre sur l'ensemble, soit dans le centre-ville ou sur la mer Baltique.
Wir überqueren die Öresund-Brücke, die sich von Dänemark führte mit der gleichen Freundlichkeit, dass wir Schweden näherte. Die nordischen Länder sind entschlossen, um über alles zu halten, entweder in der Innenstadt oder an der Ostsee.
Attraversiamo il ponte Oresund che si allontanava dalla Danimarca con la dolcezza stessa che abbiamo affrontato la Svezia. I paesi nordici sono determinati a mantenere l'ordine su tutto, sia nel centro della città o sul Mar Baltico.
Atravessamos a ponte Oresund que o afastou da Dinamarca com a mesma gentileza que nos aproximamos da Suécia. Os países nórdicos estão determinados a manter a ordem durante todo o, tanto no interior da cidade ou no Mar Báltico.
We steken de Oresund brug die weggevoerd uit Denemarken met dezelfde zachtheid dat we Zweden benaderd. De Scandinavische landen zijn vastbesloten om de orde te handhaven over alle, hetzij in de binnenstad of op de Oostzee.
Travessem el pont d'Oresund que ens allunyava de Dinamarca amb la mateixa suavitat que ens acostava a Suècia. Els països nòrdics s'entesten a mantenir l'ordre sobre totes les coses, ja sigui en el centre de les ciutats o sobre el Mar Bàltic.
Mi smo preko Oresund most koji je vodio od Danske s istom nježnošću da mi se približi Švedskoj. Nordijske zemlje su odlučne održati red nad svima, ili u gradskom ili na Baltičkom moru.
Мы пересекаем мост Эресунн, который увел из Дании с той же нежностью, что мы обратились к Швеции. Северные страны полны решимости поддерживать порядок на всех, либо в центре города или на побережье Балтийского моря.
Buru duen zubi Oresund kanpoan Danimarka berean gentleness nahasgarrien dugun Suedia zeharkatuko dugu. Europa iparraldeko herrialde osoan zehar zehaztuko dira ordena mantentzeko, bai hiri barruko edo Baltic Sea.
  La revista de viajes co...  
Helsinki, en definitiva, destaca por su orden. Sucede en otros puntos de Escandinavia, donde los hombres comparten esa forma de andar sin hacer ruido, ese sigilo atípico en una capital. Los centros comerciales hacen olvidar el invierno y los tranvías apaciguan el tráfico.
Helsinki, in ultima analisi, destaca por su orden. Sucede en otros puntos de Escandinavia, donde los hombres comparten esa forma de andar sin hacer ruido, ese sigilo atípico en una capital. Los centros comerciales hacen olvidar el invierno y los tranvías apaciguan el tráfico. Allí donde los taxis son barcos y las avenidas no entienden de urgencias, el mundo se mueve con mayor suavidad.
Helsinque, em última instância, destaca por su orden. Sucede en otros puntos de Escandinavia, donde los hombres comparten esa forma de andar sin hacer ruido, ese sigilo atípico en una capital. Los centros comerciales hacen olvidar el invierno y los tranvías apaciguan el tráfico. Allí donde los taxis son barcos y las avenidas no entienden de urgencias, el mundo se mueve con mayor suavidad.
Helsinki, uiteindelijk, destaca por su orden. Sucede en otros puntos de Escandinavia, donde los hombres comparten esa forma de andar sin hacer ruido, ese sigilo atípico en una capital. Los centros comerciales hacen olvidar el invierno y los tranvías apaciguan el tráfico. Allí donde los taxis son barcos y las avenidas no entienden de urgencias, el mundo se mueve con mayor suavidad.
ヘルシンキ, 最終的に, destaca por su orden. Sucede en otros puntos de Escandinavia, donde los hombres comparten esa forma de andar sin hacer ruido, ese sigilo atípico en una capital. Los centros comerciales hacen olvidar el invierno y los tranvías apaciguan el tráfico. Allí donde los taxis son barcos y las avenidas no entienden de urgencias, el mundo se mueve con mayor suavidad.
Hèlsinki, en definitiva, destaca por su orden. Sucede en otros puntos de Escandinavia, donde los hombres comparten esa forma de andar sin hacer ruido, ese sigilo atípico en una capital. Los centros comerciales hacen olvidar el invierno y los tranvías apaciguan el tráfico. Allí donde los taxis son barcos y las avenidas no entienden de urgencias, el mundo se mueve con mayor suavidad.
Helsinki, na kraju, destaca por su orden. Sucede en otros puntos de Escandinavia, donde los hombres comparten esa forma de andar sin hacer ruido, ese sigilo atípico en una capital. Los centros comerciales hacen olvidar el invierno y los tranvías apaciguan el tráfico. Allí donde los taxis son barcos y las avenidas no entienden de urgencias, el mundo se mueve con mayor suavidad.
Хельсинки, в конечном итоге, destaca por su orden. Sucede en otros puntos de Escandinavia, donde los hombres comparten esa forma de andar sin hacer ruido, ese sigilo atípico en una capital. Los centros comerciales hacen olvidar el invierno y los tranvías apaciguan el tráfico. Allí donde los taxis son barcos y las avenidas no entienden de urgencias, el mundo se mueve con mayor suavidad.
Helsinkiko, azken finean,, destaca por su orden. Sucede en otros puntos de Escandinavia, donde los hombres comparten esa forma de andar sin hacer ruido, ese sigilo atípico en una capital. Los centros comerciales hacen olvidar el invierno y los tranvías apaciguan el tráfico. Allí donde los taxis son barcos y las avenidas no entienden de urgencias, el mundo se mueve con mayor suavidad.
  La revista de viajes co...  
8. El orden es indispensable para el éxito. A menudo, el estrés innecesario que soportamos nos lo hemos generado nosotros mismos.
8. L'ordre est essentiel pour le succès. Souvent, endurer un stress inutile que nous nous avons généré.
8. Die Reihenfolge ist entscheidend für den Erfolg. Oft, unnötigen Stress zu ertragen, dass wir uns erzeugt.
8. A ordem é essencial para o sucesso. Frequentemente, suportar o estresse desnecessário que geramos nos.
8. De volgorde is essentieel voor succes. Vaak, verduren onnodige stress die we zelf hebben gegenereerd.
8. L'ordre és indispensable per a l'èxit. Sovint, l'estrès innecessari que suportem ens ho hem generat nosaltres mateixos.
8. El orden es indispensable para el éxito. Često, el estrés innecesario que soportamos nos lo hemos generado nosotros mismos.
8. Порядок имеет важное значение для успеха. Часто, терпеть ненужных стрессов, что мы создали сами.
8. Ordena arrakasta lortzeko funtsezko. Sarri, alferrikako estresa jasan dugu geure burua sortzen.
8. A orde é fundamental para o éxito. A miúdo, soportar o estrés innecesario que xeramos nos.
  La revista de viajes co...  
Esta vía se empleaba tanto para el tránsito de personas como para el de mercancías. Era una ruta de primer orden, estratégica y vital para mantener la comunicación ya que se empleaba para transportar el correo real de manera más rápida y segura.
La désignation de Camino Real n'arriva que le règne des Habsbourg. Cette voie est utilisée à la fois pour le transit des personnes et des biens. C'était un chemin de premier ordre, stratégiquement vital pour maintenir la communication car ils servent à transporter le courrier royal plus rapidement et en toute sécurité. Les routes royales appartenaient au roi et ne pouvaient pas être envahis, ou lissées.
Die Bezeichnung der Camino Real nicht bis die Herrschaft der Habsburger zu gelangen. Dieser Weg ist sowohl für den Transit von Personen und Waren verwendet. Es war ein erster Ordnung Weg, strategisch entscheidend für Kommunikation aufrecht zu erhalten, wie sie die königliche Post mehr schnell und sicher tragen, verwendet. Die königlichen Straßen gehörte dem König und konnte nicht angegriffen werden, oder geglättet.
A designação de Camino Real não chegou até o reinado dos Habsburgos. Este caminho é usado tanto para o trânsito de pessoas e bens. Era um caminho de primeira ordem, estrategicamente vital para manter a comunicação como eles usaram para transportar o correio real mais rapidamente e com segurança. As estradas reais pertenciam ao rei, e não poderia ser invadida, ou alisados.
De aanwijzing van Camino Real niet komen tot de heerschappij van de Habsburgers. Deze route wordt gebruikt zowel voor de doorreis van personen en de goederen. Het was een eerste-orde pad, strategisch van vitaal belang om de communicatie te onderhouden als ze gebruikt om de koninklijke post meer snel en veilig te dragen. De koninklijke wegen behoorde tot de koning en kon niet worden binnengevallen, of glad.
Oznaka Camino Real nije stigao do vladavine Habsburgovaca. Ovaj put se koristi i za tranzit ljudi i robe. To je prvi put da bi, strateški važna za održavanje komunikacije kao što su se nose kraljevski mail brže i sigurno. Kraljevske ceste pripadao kralju i nije mogao biti napao, ili izglađen.
Обозначение Camino Real не прибывал до правления Габсбургов. Этот путь используется как для транзита людей и товаров. Это было первого порядка путь, стратегически важных для поддержания связи, поскольку они используются для передачи Royal Mail более быстро и безопасно. Королевская дорога принадлежала королю и не могло быть вторглись, или сглажены.
Camino Real izendapena ez zuen Habsburgotarren erregealdian arte iritsiko. Bide hau erabiltzen da, bai pertsonen eta ondasunen zirkulazioaren aldeko. Lehen-ordena bide bat izan zen, estrategikoki funtsezkoa da komunikazio mantentzeko erabiltzen dira, errege-mail egiteko modu azkar eta segurtasunez gisa. Errege errepideetako errege izan zen eta ezin izan da inbaditu, edo leundu.
A designación de Camino Real non chegou ata o reinado dos Habsburgo. Este camiño é usado tanto para o tránsito de persoas e bens. Era un camiño de primeira orde, estratexicamente vital para manter a comunicación como utilizaban para transportar o correo real máis rapidamente e con seguridade. As estradas reais pertencían ao rei, e non podería ser invadida, ou alisados.
  La revista de viajes co...  
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, abierta, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, aperto, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, aberto, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, open, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, 開く, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, oberta, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, otvoriti, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, открыть, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, ireki, deliciosa para pasear y ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
  La revista de viajes co...  
“Un dia, ante la conmoción de los religiosos, dio orden de traer a Lhasa tres automoviles. Los coches fueron desmontados para cruzar el Himalaya a espaldas de hombres y a lomos de yaks y luego volvió a montarlos pieza a pieza un mecánico adiestrado en la India, al cual, en recompensa, se le nombró chofer oficial”
UN-Tag, zu unruhig religiösen, bestellt bis drei Autos Lhasa bringen. Die Autos wurden gerodet, um den Himalaja auf dem Rücken der Männer und den Rücken von Yaks und wieder zusammengebaut werden Stück für Stück von einem Mechaniker in Indien ausgebildet Kreuz, die, dafür, Er war offizieller Fahrer ernannt "
Un giorno, a sedimentata religioso, ordinato di porre tre vetture Lhasa. Le vetture sono state autorizzate ad attraversare l'Himalaya sulle spalle degli uomini e il dorso di yak e poi rimontato pezzo per pezzo da un meccanico addestrato in India, che, in cambio, è stato nominato pilota ufficiale "
“Un dia, para liquidar religiosa, mandou trazer três carros em Lhasa. Os carros foram desmatadas para atravessar o Himalaia nas costas dos homens e as costas de iaques e, em seguida, peça por peça, remontada por um mecânico treinado na Índia, que, em troca, ele foi nomeado piloto oficial "
Un dag, te onrustig religieuze, veroordeeld tot drie auto's Lhasa te brengen. De auto's werden vrijgemaakt om de Himalaya op de ruggen van de mannen en de ruggen van yaks en vervolgens weer stukje bij beetje te steken door een monteur opgeleid in India, die, in ruil, werd hij benoemd tot officiële driver "
Un dia, davant la commoció dels religiosos, va donar ordre de portar a Lhasa tres automòbils. Els cotxes van ser desmuntats per creuar l'Himàlaia a esquena d'homes ja lloms de iacs i després va tornar a muntar peça a peça un mecànic ensinistrat a l'Índia, al qual, en recompensa, se li va nomenar xofer oficial "
Dan UN-a, neriješenih vjerske, naređeno da se donesu tri automobila Lhasa. Automobili su izbrisani prijeći Himalaja na leđima muškaraca i leđa yaks, a zatim reassembled dio po dio od mehaničar obučeni u Indiji, koja, zauzvrat, imenovan je službeni vozač "
"Un диаметром, Перед ударной религиозных, говорит, с тем чтобы привести Лхасе три машины. Автомобили были очищены, чтобы пересечь Гималаи на спинах мужчин и спины яков, а затем вновь собрать по кусочкам механик обучение в Индии, который, в ответ, был назначен официальный драйвер "
"Egunen batean, erlijio shock aurretik, hiru autoak ekartzeko agindu zuen Lasa. Autoak garbitu Himalayako gizon eta yaks-bizkar bizkar zeharkatu eta gero, berriz pieza muntatzeko pieza India trebatuak mekanikari bat ziren, zein, trukean, ofizialak driver izendatu zuten "
"Un día, para liquidar relixiosa, mandou traer tres coches en Lhasa. Os coches foron desmatadas para atravesar o Himalaia nas costas dos homes e as costas de iaques e, a continuación, peza por peza, remontada por un mecánico adestrado na India, que, a cambio, foi nomeado piloto oficial "
  La revista de viajes co...  
Esta vía se empleaba tanto para el tránsito de personas como para el de mercancías. Era una ruta de primer orden, estratégica y vital para mantener la comunicación ya que se empleaba para transportar el correo real de manera más rápida y segura.
A designação de Camino Real não chegou até o reinado dos Habsburgos. Este caminho é usado tanto para o trânsito de pessoas e bens. Era um caminho de primeira ordem, estrategicamente vital para manter a comunicação como eles usaram para transportar o correio real mais rapidamente e com segurança. As estradas reais pertenciam ao rei, e não poderia ser invadida, ou alisados.
De aanwijzing van Camino Real niet komen tot de heerschappij van de Habsburgers. Deze route wordt gebruikt zowel voor de doorreis van personen en de goederen. Het was een eerste-orde pad, strategisch van vitaal belang om de communicatie te onderhouden als ze gebruikt om de koninklijke post meer snel en veilig te dragen. De koninklijke wegen behoorde tot de koning en kon niet worden binnengevallen, of glad.
Oznaka Camino Real nije stigao do vladavine Habsburgovaca. Ovaj put se koristi i za tranzit ljudi i robe. To je prvi put da bi, strateški važna za održavanje komunikacije kao što su se nose kraljevski mail brže i sigurno. Kraljevske ceste pripadao kralju i nije mogao biti napao, ili izglađen.
Обозначение Camino Real не прибывал до правления Габсбургов. Этот путь используется как для транзита людей и товаров. Это было первого порядка путь, стратегически важных для поддержания связи, поскольку они используются для передачи Royal Mail более быстро и безопасно. Королевская дорога принадлежала королю и не могло быть вторглись, или сглажены.
Camino Real izendapena ez zuen Habsburgotarren erregealdian arte iritsiko. Bide hau erabiltzen da, bai pertsonen eta ondasunen zirkulazioaren aldeko. Lehen-ordena bide bat izan zen, estrategikoki funtsezkoa da komunikazio mantentzeko erabiltzen dira, errege-mail egiteko modu azkar eta segurtasunez gisa. Errege errepideetako errege izan zen eta ezin izan da inbaditu, edo leundu.
A designación de Camino Real non chegou ata o reinado dos Habsburgo. Este camiño é usado tanto para o tránsito de persoas e bens. Era un camiño de primeira orde, estratexicamente vital para manter a comunicación como utilizaban para transportar o correo real máis rapidamente e con seguridade. As estradas reais pertencían ao rei, e non podería ser invadida, ou alisados.
  La revista de viajes co...  
El aparente orden de nuestras vidas no apaga la perplejidad interior, ese desorden que nos recorre minuciosamente por dentro hurgando en el más diminuto recoveco de nuestras entrañas, susurrando el deseo de partir y la necesidad acuciante de unas migajas de asombro.
El día a día que en vez de sumar días los resta, los horarios y la rutina inmisericorde, los relojes y las obligaciones, nos hurtan a menudo el derecho a desconcertarnos. È, corso, sólo una ficción. El aparente orden de nuestras vidas no apaga la perplejidad interior, ese desorden que nos recorre minuciosamente por dentro hurgando en el más diminuto recoveco de nuestras entrañas, susurrando el deseo de partir y la necesidad acuciante de unas migajas de asombro. La bien merecida desorientación.
El día a día que en vez de sumar días los resta, los horarios y la rutina inmisericorde, los relojes y las obligaciones, nos hurtan a menudo el derecho a desconcertarnos. É, curso, sólo una ficción. El aparente orden de nuestras vidas no apaga la perplejidad interior, ese desorden que nos recorre minuciosamente por dentro hurgando en el más diminuto recoveco de nuestras entrañas, susurrando el deseo de partir y la necesidad acuciante de unas migajas de asombro. La bien merecida desorientación.
El día a día que en vez de sumar días los resta, los horarios y la rutina inmisericorde, los relojes y las obligaciones, nos hurtan a menudo el derecho a desconcertarnos. Is, cursus, sólo una ficción. El aparente orden de nuestras vidas no apaga la perplejidad interior, ese desorden que nos recorre minuciosamente por dentro hurgando en el más diminuto recoveco de nuestras entrañas, susurrando el deseo de partir y la necesidad acuciante de unas migajas de asombro. La bien merecida desorientación.
El día a día que en vez de sumar días los resta, los horarios y la rutina inmisericorde, los relojes y las obligaciones, nos hurtan a menudo el derecho a desconcertarnos. その, その後, sólo una ficción. El aparente orden de nuestras vidas no apaga la perplejidad interior, ese desorden que nos recorre minuciosamente por dentro hurgando en el más diminuto recoveco de nuestras entrañas, susurrando el deseo de partir y la necesidad acuciante de unas migajas de asombro. La bien merecida desorientación.
El día a día que en vez de sumar días los resta, los horarios y la rutina inmisericorde, los relojes y las obligaciones, nos hurtan a menudo el derecho a desconcertarnos. És, per descomptat, sólo una ficción. El aparente orden de nuestras vidas no apaga la perplejidad interior, ese desorden que nos recorre minuciosamente por dentro hurgando en el más diminuto recoveco de nuestras entrañas, susurrando el deseo de partir y la necesidad acuciante de unas migajas de asombro. La bien merecida desorientación.
El día a día que en vez de sumar días los resta, los horarios y la rutina inmisericorde, los relojes y las obligaciones, nos hurtan a menudo el derecho a desconcertarnos. Je, tečaj, sólo una ficción. El aparente orden de nuestras vidas no apaga la perplejidad interior, ese desorden que nos recorre minuciosamente por dentro hurgando en el más diminuto recoveco de nuestras entrañas, susurrando el deseo de partir y la necesidad acuciante de unas migajas de asombro. La bien merecida desorientación.
El día a día que en vez de sumar días los resta, los horarios y la rutina inmisericorde, los relojes y las obligaciones, nos hurtan a menudo el derecho a desconcertarnos. Это, курс, sólo una ficción. El aparente orden de nuestras vidas no apaga la perplejidad interior, ese desorden que nos recorre minuciosamente por dentro hurgando en el más diminuto recoveco de nuestras entrañas, susurrando el deseo de partir y la necesidad acuciante de unas migajas de asombro. La bien merecida desorientación.
El día a día que en vez de sumar días los resta, los horarios y la rutina inmisericorde, los relojes y las obligaciones, nos hurtan a menudo el derecho a desconcertarnos. It, ikastaroa, sólo una ficción. El aparente orden de nuestras vidas no apaga la perplejidad interior, ese desorden que nos recorre minuciosamente por dentro hurgando en el más diminuto recoveco de nuestras entrañas, susurrando el deseo de partir y la necesidad acuciante de unas migajas de asombro. La bien merecida desorientación.
  La revista de viajes co...  
El Monasterio de Uclés tiene mucho de las tres cosas, por lo que no hace falta decir nada más para justificar una visita a este impresionante conjunto que es Monumento Nacional desde 1931. Fue la casa de la todopoderosa Orden de Santiago, se asienta sobre una colina y por sus robustos muros parece haberse detenido la historia.
Quand on pense au Moyen Age viennent à l'esprit toujours les mêmes thèmes récurrents: forteresses imprenables, guerres sanglantes, ordres religieux ... Uclés monastère a un lot de trois choses, donc pas besoin d'en dire davantage pour justifier une visite à cette impressionnante collection est un monument national 1931. C'était la maison de l'Ordre de Santiago puissant, situé sur une colline et ses murs solides semble s'être arrêté l'histoire.
Wenn wir über das Mittelalter kommen immer die gleichen Geist wiederkehrenden Themen: uneinnehmbare Festungen, blutige Kriege, Orden ... Uclés Kloster hat eine Menge von drei Dingen, so braucht man nichts mehr sagen zu einem Besuch dieser beeindruckenden Sammlung rechtfertigen ist ein National Monument 1931. Es war die Heimat der mächtigen Ordens von Santiago, liegt auf einem Hügel und seine dicken Mauern stehengeblieben zu sein scheint die Geschichte haben.
Quando si pensa al Medioevo vengono in mente sempre gli stessi argomenti ricorrenti: fortezze inespugnabili, guerre sanguinose, ordini religiosi ... Uclés Monastero ha un sacco di tre cose, quindi non hai bisogno di dire nulla di più per giustificare una visita a questa collezione è un monumento nazionale 1931. E 'stata la sede del potente Ordine di Santiago, si siede su una collina e le sue mura robuste sembra essersi fermato la storia.
Ao pensar sobre a Idade Média vêm à mente sempre os mesmos temas recorrentes: fortalezas inexpugnáveis, guerras sangrentas, ordens religiosas ... Uclés Mosteiro tem um monte de três coisas, então não é preciso dizer mais nada para justificar uma visita a este impressionante coleção é um Monumento Nacional 1931. Era a casa da poderosa Ordem de Santiago, senta-se num monte e as suas paredes resistentes parece ter parado a história.
Wanneer het denken over de middeleeuwen komen naar de geest altijd dezelfde terugkerende onderwerpen: onneembare vestingen, bloedige oorlogen, religieuze ordes ... Ucles Klooster heeft veel van drie dingen, dus geen noodzaak om iets meer te zeggen om een ​​bezoek te rechtvaardigen deze indrukwekkende collectie is een Nationaal Monument 1931. Het was de thuishaven van de machtige Orde van Santiago, ligt op een heuvel en haar stevige muren lijkt te zijn gestopt het verhaal.
En pensar en l'edat mitjana sempre vénen a la ment els mateixos tòpics recurrents: fortaleses inexpugnables, cruentes guerres, ordres religioses ... El Monestir d'Uclés té molt de les tres coses, pel que no cal dir res més per justificar una visita a aquest impressionant conjunt que és Monument Nacional des 1931. Va ser la casa de la totpoderosa Ordre de Santiago, s'assenta sobre un turó i per les seves robusts murs sembla haver-se detingut la història.
Kada razmišljam o srednjem vijeku dolaze na um uvijek isti ponavljaju teme: neosvojive tvrđave, krvavih ratova, vjerskih redova ... Uclés Samostan ima puno od tri stvari, tako da nema potrebe reći ništa više da se opravda posjet ovom impresivnu kolekciju je nacionalni spomenik 1931. To je bio dom moćni Red Santiago, sjedi na brdu i čvrstih zidina čini se da su se prestali priča.
Мышление в средние века на ум приходят всегда те же темы повторяются: неприступные крепости, кровавые войны, религиозных орденов ... Монастырь UCLES имеет много всех трех, так что нет необходимости говорить что-либо еще, чтобы оправдать посещения этого потрясающего набор, который является национальным памятником 1931. Это был дом мощного ордена Сантьяго, сидит на холме и прочным стенам, кажется, остановилось истории.
Erdi Aroan pentsatzen etortzen burura bakoitzean bera gai errepikari: menderaezinak gotorleku, odoltsua, Erlijio ... Uclés monasterioa hiru zati handi ditu., beraz, gehiago esan nahi bisita bat bermatzen multzo hau ikusgarria Monumentu Nazionala da, behar ez 1931. Santiago indartsu Orden hasiera izan zen, muino baten gainean eseri da, eta bere horma sendo badirudi gelditu Istorioa.
Pensar na Idade Media veñen á mente sempre os mesmos temas recorrentes: fortalezas inexpugnables, guerras sanguentas, ordes relixiosas ... O Mosteiro de Uclés ten moito de todos os tres, así non hai que dicir algo máis para xustificar unha visita a este conxunto impresionante que é un monumento nacional 1931. Era a casa da poderosa Orde de Santiago, queda nun outeiro e as súas paredes resistentes parece parado a historia.
  La revista de viajes co...  
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, abierta, deliciosa para pasear, ofensivamente pulcra, cordial con el extraño, muy bella en su centro histórico y, un detalle nada menor, ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, aberto, deliciosa para pasear, ofensivamente pulcra, cordial con el extraño, muy bella en su centro histórico y, un detalle nada menor, ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, open, deliciosa para pasear, ofensivamente pulcra, cordial con el extraño, muy bella en su centro histórico y, un detalle nada menor, ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, 開く, deliciosa para pasear, ofensivamente pulcra, cordial con el extraño, muy bella en su centro histórico y, un detalle nada menor, ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, oberta, deliciosa para pasear, ofensivamente pulcra, cordial con el extraño, muy bella en su centro histórico y, un detalle nada menor, ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, otvoriti, deliciosa para pasear, ofensivamente pulcra, cordial con el extraño, muy bella en su centro histórico y, un detalle nada menor, ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, открыть, deliciosa para pasear, ofensivamente pulcra, cordial con el extraño, muy bella en su centro histórico y, un detalle nada menor, ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
Munich tiene un orden cartesiano que la hace muy cómoda para el visitante. Es fraternal, ireki, deliciosa para pasear, ofensivamente pulcra, cordial con el extraño, muy bella en su centro histórico y, un detalle nada menor, ofrece mucha y buena cerveza, pero uno se imagina viviendo aquí y barrunta que terminaría echando de menos ese perfil canalla y noctívago sin el que una ciudad siempre termina consumiéndote en su perfección.
  La revista de viajes co...  
Vayas donde vayas, el Tata Vasco, como le llamaban los indígenas -tata en tarasco significa padre-, es aquí una figura de primer orden, un español que cinco siglos después de su muerte es venerado por el modelo de convivencia que instauró inspirado en la utopía de Tomás Moro.
Tout de Michoacan Mexique basque réalisée Quiroga dans le coeur. Où que vous alliez, Le Vasco Tata, que les Indiens l'appelaient-tata en tarasque signifie beau-père, est ici une figure de premier ordre, un espagnol que cinq siècles après sa mort, est vénéré par le modèle de coexistence qui a créé l'utopie inspiré par Thomas More. En Espagne, cependant, est une grande inconnue.
Alle Michoacán Vasco de Quiroga durchgeführt im Herzen. Wohin du auch gehst, Der Tata Vasco, wie die Indianer nannten ihn-tata in Tarascan bedeutet, Vater-, Hier ist eine Figur der ersten Bestellung, ein spanischer, dass fünf Jahrhunderte nach seinem Tod durch die Koexistenz-Modell, das die Utopie von Thomas More inspiriert gegründet verehrt wird. In Spanien, DOCH, ist eine große Unbekannte.
Tutti Michoacán Vasco de Quiroga effettuata nel cuore. Ovunque tu vada, el Tata Vasco, come gli indiani chiamavano lo-tata in Tarasca significa padre-, è qui una figura di primo ordine, uno spagnolo che cinque secoli dopo la sua morte, è venerato dal modello di convivenza che ha stabilito l'utopia ispirata da Thomas More. In Spagna, tuttavia, è un grande sconosciuto.
Todos Michoacán Vasco de Quiroga realizado no coração. Onde quer que vá, El Tata Vasco, como os índios chamavam-tata em Tarascan significa pai-, aqui é uma figura de primeiro tipo, um espanhol que, cinco séculos após sua morte, é reverenciado pelo modelo de convivência que estabeleceu a utopia inspirada por Thomas More. Na Espanha, no entanto, é um grande desconhecido.
Alle Michoacán Vasco de Quiroga uitgevoerd in het hart. Waar je ook gaat, el Tata Vasco, als de Indianen noemden hem-tata in Taraskisch betekent vader-, is hier een figuur van de eerste orde, een Spaanse die vijf eeuwen na zijn dood wordt vereerd door de coëxistentiemodel dat de utopie geïnspireerd door Thomas More opgericht. In Spanje, evenwel, is een grote onbekende.
Tots els mexicans de Michoacán porten a Basc de Quiroga al cor. Vagis on vagis, el Tata Basc, com l'anomenaven els indígenes-tata en tarasco significa pare-, és aquí una figura de primer ordre, un espanyol que cinc segles després de la seva mort és venerat pel model de convivència que va instaurar inspirat en la utopia de Thomas More. A Espanya, però, és un gran desconegut.
Sve Michoacán Vasco de Quiroga nosio u srcu. Gdje god se okreneš, Tata i Vasco, kao Indijanci zove mu-Tata u Tarascan znači otac, je ovdje figura prvog reda, jedan španjolski da je pet stoljeća nakon njegove smrti je cijenjen od strane modela suživota koji je utvrđeno da je utopija inspiriranu Thomas Više. U Španjolskoj, međutim, je velika nepoznanica.
Все Мичоакан Васко де Кирога осуществляется в сердце. Где бы вы ни, EL Tata Васко, как индейцы называли его-Tata в Тараско означает отец-, Здесь фигура первого порядка, один испанский, что пять веков после его смерти почитается сосуществования модель, которая создана утопия вдохновил Томаса Мора. В Испании, однако, является великим неизвестным.
Michoacán Vasco de Quiroga guztiak bihotzean egiten. Edonora joan, el Tata Vasco, indioak deitzen zion-Tata gisa Tarascan esan nahi aita-, Hemen da, lehen mailako figura bat, ko Espainiako bost hil ondoren mendeetan hori bizikidetza-eredua ezarri Thomas More inspiratutako utopia by revered. Espainian, Hala ere, handia ezezaguna da.
  La revista de viajes co...  
Vayas donde vayas, el Tata Vasco, como le llamaban los indígenas -tata en tarasco significa padre-, es aquí una figura de primer orden, un español que cinco siglos después de su muerte es venerado por el modelo de convivencia que instauró inspirado en la utopía de Tomás Moro.
Alle Michoacán Vasco de Quiroga durchgeführt im Herzen. Wohin du auch gehst, Der Tata Vasco, wie die Indianer nannten ihn-tata in Tarascan bedeutet, Vater-, Hier ist eine Figur der ersten Bestellung, ein spanischer, dass fünf Jahrhunderte nach seinem Tod durch die Koexistenz-Modell, das die Utopie von Thomas More inspiriert gegründet verehrt wird. In Spanien, DOCH, ist eine große Unbekannte.
Tutti Michoacán Vasco de Quiroga effettuata nel cuore. Ovunque tu vada, el Tata Vasco, come gli indiani chiamavano lo-tata in Tarasca significa padre-, è qui una figura di primo ordine, uno spagnolo che cinque secoli dopo la sua morte, è venerato dal modello di convivenza che ha stabilito l'utopia ispirata da Thomas More. In Spagna, tuttavia, è un grande sconosciuto.
Todos Michoacán Vasco de Quiroga realizado no coração. Onde quer que vá, El Tata Vasco, como os índios chamavam-tata em Tarascan significa pai-, aqui é uma figura de primeiro tipo, um espanhol que, cinco séculos após sua morte, é reverenciado pelo modelo de convivência que estabeleceu a utopia inspirada por Thomas More. Na Espanha, no entanto, é um grande desconhecido.
Alle Michoacán Vasco de Quiroga uitgevoerd in het hart. Waar je ook gaat, el Tata Vasco, als de Indianen noemden hem-tata in Taraskisch betekent vader-, is hier een figuur van de eerste orde, een Spaanse die vijf eeuwen na zijn dood wordt vereerd door de coëxistentiemodel dat de utopie geïnspireerd door Thomas More opgericht. In Spanje, evenwel, is een grote onbekende.
Tots els mexicans de Michoacán porten a Basc de Quiroga al cor. Vagis on vagis, el Tata Basc, com l'anomenaven els indígenes-tata en tarasco significa pare-, és aquí una figura de primer ordre, un espanyol que cinc segles després de la seva mort és venerat pel model de convivència que va instaurar inspirat en la utopia de Thomas More. A Espanya, però, és un gran desconegut.
Sve Michoacán Vasco de Quiroga nosio u srcu. Gdje god se okreneš, Tata i Vasco, kao Indijanci zove mu-Tata u Tarascan znači otac, je ovdje figura prvog reda, jedan španjolski da je pet stoljeća nakon njegove smrti je cijenjen od strane modela suživota koji je utvrđeno da je utopija inspiriranu Thomas Više. U Španjolskoj, međutim, je velika nepoznanica.
Все Мичоакан Васко де Кирога осуществляется в сердце. Где бы вы ни, EL Tata Васко, как индейцы называли его-Tata в Тараско означает отец-, Здесь фигура первого порядка, один испанский, что пять веков после его смерти почитается сосуществования модель, которая создана утопия вдохновил Томаса Мора. В Испании, однако, является великим неизвестным.
Michoacán Vasco de Quiroga guztiak bihotzean egiten. Edonora joan, el Tata Vasco, indioak deitzen zion-Tata gisa Tarascan esan nahi aita-, Hemen da, lehen mailako figura bat, ko Espainiako bost hil ondoren mendeetan hori bizikidetza-eredua ezarri Thomas More inspiratutako utopia by revered. Espainian, Hala ere, handia ezezaguna da.
Todos Michoacán Vasco de Quiroga realizado no corazón. Onde queira que vaia, Tata Éuscaro, como os indios chamábana tata en Tarascan significa pai-, é aquí unha figura de primeira orde, un español que, cinco séculos despois da súa morte, é reverenciado polo modelo de convivencia que estableceu a utopía inspirado por Thomas More. En España, con todo, é un gran descoñecido.
  La revista de viajes co...  
¿Cuántos kilómetros haremos y cuántas botellas de vino necesitamos para las noches de desierto del viaje? (sin que las preguntas fueran necesariamente por este orden). Hay pocas cosas más placenteras que un vino bajo el atronador silencio del planeta, a oscuras, sin habla ni oido.
Soñábamos, y en la euforia de los sueños, todo objetivo nos parecía poco. Casi cuando observábamos Ciudad del Cabo, fin del viaje, se nos dibujaba una mueca triste en el rostro. ¿Sólo? Y casi inconscientemente comenzamos a doblar el mapa, siempre el mapa, para ver si había atajos a la Antártida o, pelo menos, si seríamos capaces de llegar allí en globo. Recuerdo que hicimos dos cuentas. ¿Cuántos kilómetros haremos y cuántas botellas de vino necesitamos para las noches de desierto del viaje? (sin que las preguntas fueran necesariamente por este orden). Hay pocas cosas más placenteras que un vino bajo el atronador silencio del planeta, a escura, sin habla ni oido.
Soñábamos, y en la euforia de los sueños, todo objetivo nos parecía poco. Casi cuando observábamos Ciudad del Cabo, fin del viaje, se nos dibujaba una mueca triste en el rostro. ¿Sólo? Y casi inconscientemente comenzamos a doblar el mapa, siempre el mapa, para ver si había atajos a la Antártida o, ten minste, si seríamos capaces de llegar allí en globo. Recuerdo que hicimos dos cuentas. ¿Cuántos kilómetros haremos y cuántas botellas de vino necesitamos para las noches de desierto del viaje? (sin que las preguntas fueran necesariamente por este orden). Hay pocas cosas más placenteras que un vino bajo el atronador silencio del planeta, het donker, sin habla ni oido.
Soñábamos, y en la euforia de los sueños, todo objetivo nos parecía poco. Casi cuando observábamos Ciudad del Cabo, fin del viaje, se nos dibujaba una mueca triste en el rostro. ¿Sólo? Y casi inconscientemente comenzamos a doblar el mapa, siempre el mapa, para ver si había atajos a la Antártida o, 少なくとも, si seríamos capaces de llegar allí en globo. Recuerdo que hicimos dos cuentas. ¿Cuántos kilómetros haremos y cuántas botellas de vino necesitamos para las noches de desierto del viaje? (sin que las preguntas fueran necesariamente por este orden). Hay pocas cosas más placenteras que un vino bajo el atronador silencio del planeta, 暗い, sin habla ni oido.
Soñábamos, y en la euforia de los sueños, todo objetivo nos parecía poco. Casi cuando observábamos Ciudad del Cabo, fin del viaje, se nos dibujaba una mueca triste en el rostro. ¿Sólo? Y casi inconscientemente comenzamos a doblar el mapa, siempre el mapa, para ver si había atajos a la Antártida o, almenys, si seríamos capaces de llegar allí en globo. Recuerdo que hicimos dos cuentas. ¿Cuántos kilómetros haremos y cuántas botellas de vino necesitamos para las noches de desierto del viaje? (sin que las preguntas fueran necesariamente por este orden). Hay pocas cosas más placenteras que un vino bajo el atronador silencio del planeta, a les fosques, sin habla ni oido.
Soñábamos, y en la euforia de los sueños, todo objetivo nos parecía poco. Casi cuando observábamos Ciudad del Cabo, fin del viaje, se nos dibujaba una mueca triste en el rostro. ¿Sólo? Y casi inconscientemente comenzamos a doblar el mapa, siempre el mapa, para ver si había atajos a la Antártida o, najmanje, si seríamos capaces de llegar allí en globo. Recuerdo que hicimos dos cuentas. ¿Cuántos kilómetros haremos y cuántas botellas de vino necesitamos para las noches de desierto del viaje? (sin que las preguntas fueran necesariamente por este orden). Hay pocas cosas más placenteras que un vino bajo el atronador silencio del planeta, mraku, sin habla ni oido.
Soñábamos, y en la euforia de los sueños, todo objetivo nos parecía poco. Casi cuando observábamos Ciudad del Cabo, fin del viaje, se nos dibujaba una mueca triste en el rostro. ¿Sólo? Y casi inconscientemente comenzamos a doblar el mapa, siempre el mapa, para ver si había atajos a la Antártida o, по крайней мере, si seríamos capaces de llegar allí en globo. Recuerdo que hicimos dos cuentas. ¿Cuántos kilómetros haremos y cuántas botellas de vino necesitamos para las noches de desierto del viaje? (sin que las preguntas fueran necesariamente por este orden). Hay pocas cosas más placenteras que un vino bajo el atronador silencio del planeta, темные, sin habla ni oido.
Soñábamos, y en la euforia de los sueños, todo objetivo nos parecía poco. Casi cuando observábamos Ciudad del Cabo, fin del viaje, se nos dibujaba una mueca triste en el rostro. ¿Sólo? Y casi inconscientemente comenzamos a doblar el mapa, siempre el mapa, para ver si había atajos a la Antártida o, gutxienez, si seríamos capaces de llegar allí en globo. Recuerdo que hicimos dos cuentas. ¿Cuántos kilómetros haremos y cuántas botellas de vino necesitamos para las noches de desierto del viaje? (sin que las preguntas fueran necesariamente por este orden). Hay pocas cosas más placenteras que un vino bajo el atronador silencio del planeta, iluna, sin habla ni oido.
  La revista de viajes co...  
Por una carretera de montaña que se alzaba sobre las nubes descubrimos un país que no debió de ser nunca conquistado por los extranjeros por pura pereza. Debían llegar allí, mirar esas montañas eternas de más de 3000 metros y decidir “mejor nos volvemos a casa”, Las aldeas eran lindas, limpias, con un cierto orden.
De Gondar fuimos a la Lalibela. Por una carretera de montaña que se alzaba sobre las nubes descubrimos un país que no debió de ser nunca conquistado por los extranjeros por pura pereza. Debían llegar allí, mirar esas montañas eternas de más de 3000 metros y decidir “mejor nos volvemos a casa”, Las aldeas eran lindas, limpar, con un cierto orden. En Etiopía la pobreza es en individual porque el país tiene unas aceptables infraestructuras que crecen y crecen con el Made in China. De alguna manera el estado está muy por encima dela pobreza con la que viven sus habitantes, especialmente en el sur.
De Gondar fuimos a la Lalibela. Por una carretera de montaña que se alzaba sobre las nubes descubrimos un país que no debió de ser nunca conquistado por los extranjeros por pura pereza. Debían llegar allí, mirar esas montañas eternas de más de 3000 metros y decidir “mejor nos volvemos a casa”, Las aldeas eran lindas, schoon, con un cierto orden. En Etiopía la pobreza es en individual porque el país tiene unas aceptables infraestructuras que crecen y crecen con el Made in China. De alguna manera el estado está muy por encima dela pobreza con la que viven sus habitantes, especialmente en el sur.
De Gondar fuimos a la Lalibela. Por una carretera de montaña que se alzaba sobre las nubes descubrimos un país que no debió de ser nunca conquistado por los extranjeros por pura pereza. Debían llegar allí, mirar esas montañas eternas de más de 3000 metros y decidir “mejor nos volvemos a casa”, Las aldeas eran lindas, クリーン, con un cierto orden. En Etiopía la pobreza es en individual porque el país tiene unas aceptables infraestructuras que crecen y crecen con el Made in China. De alguna manera el estado está muy por encima dela pobreza con la que viven sus habitantes, especialmente en el sur.
De Gondar fuimos a la Lalibela. Por una carretera de montaña que se alzaba sobre las nubes descubrimos un país que no debió de ser nunca conquistado por los extranjeros por pura pereza. Debían llegar allí, mirar esas montañas eternas de más de 3000 metros y decidir “mejor nos volvemos a casa”, Las aldeas eran lindas, netes, con un cierto orden. En Etiopía la pobreza es en individual porque el país tiene unas aceptables infraestructuras que crecen y crecen con el Made in China. De alguna manera el estado está muy por encima dela pobreza con la que viven sus habitantes, especialmente en el sur.
De Gondar fuimos a la Lalibela. Por una carretera de montaña que se alzaba sobre las nubes descubrimos un país que no debió de ser nunca conquistado por los extranjeros por pura pereza. Debían llegar allí, mirar esas montañas eternas de más de 3000 metros y decidir “mejor nos volvemos a casa”, Las aldeas eran lindas, očistiti, con un cierto orden. En Etiopía la pobreza es en individual porque el país tiene unas aceptables infraestructuras que crecen y crecen con el Made in China. De alguna manera el estado está muy por encima dela pobreza con la que viven sus habitantes, especialmente en el sur.
De Gondar fuimos a la Lalibela. Por una carretera de montaña que se alzaba sobre las nubes descubrimos un país que no debió de ser nunca conquistado por los extranjeros por pura pereza. Debían llegar allí, mirar esas montañas eternas de más de 3000 metros y decidir “mejor nos volvemos a casa”, Las aldeas eran lindas, очистить, con un cierto orden. En Etiopía la pobreza es en individual porque el país tiene unas aceptables infraestructuras que crecen y crecen con el Made in China. De alguna manera el estado está muy por encima dela pobreza con la que viven sus habitantes, especialmente en el sur.
De Gondar fuimos a la Lalibela. Por una carretera de montaña que se alzaba sobre las nubes descubrimos un país que no debió de ser nunca conquistado por los extranjeros por pura pereza. Debían llegar allí, mirar esas montañas eternas de más de 3000 metros y decidir “mejor nos volvemos a casa”, Las aldeas eran lindas, garbitu, con un cierto orden. En Etiopía la pobreza es en individual porque el país tiene unas aceptables infraestructuras que crecen y crecen con el Made in China. De alguna manera el estado está muy por encima dela pobreza con la que viven sus habitantes, especialmente en el sur.
  La revista de viajes co...  
La frase, del poeta y ensayista alemán Heinrich Heine, encera esa vieja y recurrente mítica del vagabundo al que envidia el resto su solitario caminar. Nadie mira más allá de una privilegiada libertad, la de ir y venir sin orden, una virtud siempre recomendable para los otros.
"Le Viajar hasta las estrellas Québec foin Viajar solo". La phrase, Alemán del poeta y ensayista Heinrich Heine, encera recurrente Mitica esa Vieja del Vagabundo y al Que el resto su envidia solitario Caminar. Nadie mira más alla de una libertad privilegiada, ir y VENIR de la orden péché, una Virtud recomendable para siempre los otros. Complicado Lo que no es percibir realmente Camina con los pies, Camina con el rostro.
"Um zu den Sternen zu reisen, allein zu reisen". Der Ausdruck, Deutsch Dichter und Essayist Heinrich Heine, dass alte und wiederkehrende Wachsen mythischen Wanderer, der den Rest seines einsamen Spaziergang beneiden. Niemand blickt über eine privilegierte Freiheit, die kommen und gehen, ohne Ordnung, eine Tugend immer ratsam für andere. Die heikle Sache ist zu erkennen, dass tatsächlich geht mit Füßen, Spaziergänge mit dem Gesicht.
"Per viaggiare verso le stelle devono viaggiare da soli". La frase, Saggista e poeta tedesco Heinrich Heine, ceretta che vagabondo vecchio e ricorrente mitico che invidio la sua passeggiata solitaria il resto. Nessuno guarda al di là di una libertà privilegiata, l'andare e venire senza un mandato, una virtù sempre consigliabile per l'altro. E 'difficile percepire che in realtà non cammina con i piedi, passeggiate con il suo volto.
"Para viajar para as estrelas têm que viajar sozinho". A frase, Poeta e ensaísta alemão Heinrich Heine, que o velho e recorrente depilação andarilho mítico que invejam o resto de sua caminhada solitária. Ninguém olha para além de uma liberdade privilegiado, o ir e vir sem fim, uma virtude sempre aconselhável para outro. O mais complicado é perceber que realmente anda com os pés, caminhadas com o rosto.
"Om te reizen naar de sterren hebben om alleen te reizen". Frase, Duitse dichter en essayist Heinrich Heine, dat oude en terugkerende waxen mythische zwerver, die de rest van zijn eenzame wandeling benijden. Niemand kijkt verder dan een bevoorrechte vrijheid, het komen en gaan zonder orde, een deugd altijd aan te raden voor andere. Het lastige is te zien dat eigenlijk loopt met voeten, wandelingen met het gezicht.
"Per viatjar fins a les estrelles s'ha de viatjar sol". La frase, del poeta i assagista alemany Heinrich Heine, encera aquesta vella i recurrent mítica del vagabund a qui enveja la resta seva solitari caminar. Ningú mira més enllà d'una privilegiada llibertat, la d'anar i venir sense ordre, una virtut sempre recomanable per als altres. El més complicat és percebre que no camina realment amb els peus, camina amb la cara.
"Za putovanja do zvijezda morati putovati sami". Fraza, Njemački pjesnik i esejist Heinrich Heine, depilacija da stari i ponavlja mitski lutalica koji zavide ostatak svog usamljenog hoda. Nitko izgleda izvan povlaštenog slobode, dolaze i odlaze bez naloga, vrlina uvijek poželjno za druge. Lukav stvar je da se vidi da ne hoda s nogama stvarno, šetnje s lica.
"Hasta Viajar Las Estrellas Que сена Viajar соло". Фраза, Алеман деле у поэта Генриха Гейне ensayista, encera recurrente Mítica ЕКА Вьеха дель Vagabundo у аль-эль-Que Resto Су Envidia Solitario Caminar. Nadie Мира más Алла де Una Libertad privilegiada, ИК у Venir де ла Орден грех, Una Virtud Recomendable пункт Siempre Лос отрос. Complicado вот не дие нет ES percibir Realmente Camina Con Los пироги, Camina Con EL ростро.
"To izarrak bidaiatzen dute, bakarrik bidaiatzeko aukera". Esaldi, Alemaniako poeta eta saiogile Heinrich Heine, zahar eta errepikakorra waxing mitikoa Wanderer inbidiarik nork bere ibilaldi bakarti gainerako. Inor ez da pribilegiatua askatasuna haratago itxura, etorri eta ordena gabe joan, bertute bat, beti komeni da beste. Gauza zaila da benetan duten oinak batera ibiltzen hautematen, Honekin aurpegia ibilaldi.
  La revista de viajes co...  
Vayas donde vayas, el Tata Vasco, como le llamaban los indígenas -tata en tarasco significa padre-, es aquí una figura de primer orden, un español que cinco siglos después de su muerte es venerado por el modelo de convivencia que instauró inspirado en la utopía de Tomás Moro.
Tous Michoacán réalisé Vasco de Quiroga dans le coeur. Où que vous alliez, Le Vasco Tata, que les Indiens l'appelaient-tata en tarasque signifie beau-père, est ici une figure de premier ordre, un espagnol que cinq siècles après sa mort, est vénéré par le modèle de coexistence qui a créé l'utopie inspiré Thomas More. Mais, comme cela arrive souvent avec de nombreux autres épisodes et des personnages de notre histoire, en Espagne est une grande inconnue.
Alle mexikanischen Michoacan tragen Quiroga baskischen im Herzen. Wohin du auch gehst, Der Tata Vasco, wie die Indianer nannten ihn-tata in Tarascan bedeutet, Vater-, Hier ist eine Figur der ersten Bestellung, ein spanischer fünf Jahrhunderte nach seinem Tod wird von der etablierten Koexistenz-Modell von der utopischen inspiriert verehrt Thomas More. Aber, Wie so oft bei vielen anderen Episoden und Charaktere aus unserer Geschichte, Spanien ist eine große Unbekannte.
Tutto di Michoacán effettuata Quiroga Baschi nel cuore. Ovunque tu vada, el Tata Vasco, come gli indiani chiamavano lo-tata in Tarasca significa padre-, è qui una figura di primo ordine, uno spagnolo che cinque secoli dopo la sua morte, è venerato dal modello di convivenza che ha stabilito l'utopia ispirata Tomás Moro. Ma, come spesso accade con molti altri episodi e personaggi della nostra storia, in Spagna è una grande incognita.
Todos Michoacan México carregam Vasco de Quiroga no coração. Onde quer que vá, El Tata Vasco, como os índios chamavam-tata em Tarascan significa pai-, aqui é uma figura de primeiro tipo, um espanhol cinco séculos após sua morte é adorado pelo modelo de convivência estabelecida inspirado na utopia Tomás Moro. Contudo, Como sempre acontece com muitos outros episódios e personagens da nossa história, A Espanha é um grande desconhecido.
Alle Michoacán uitgevoerd Vasco de Quiroga in het hart. Waar je ook gaat, el Tata Vasco, als de Indianen noemden hem-tata in Taraskisch betekent vader-, is hier een figuur van de eerste orde, een Spaanse die vijf eeuwen na zijn dood wordt vereerd door de coëxistentiemodel dat de utopie geïnspireerd gevestigde Tomás Moro. Echter, zoals vaak gebeurt met vele andere afleveringen en personages van onze geschiedenis, in Spanje is een grote onbekende.
Tots els mexicans de Michoacán porten a Basc de Quiroga al cor. Vagis on vagis, el Tata Basc, com l'anomenaven els indígenes-tata en tarasco significa pare-, és aquí una figura de primer ordre, un espanyol que cinc segles després de la seva mort és venerat pel model de convivència que va instaurar inspirat en la utopia de Thomas More. No obstant això, com sol succeir amb molts altres episodis i personatges de la nostra història, a Espanya és un gran desconegut.
Sve Michoacán meksičkih nose Quiroga baskijski u srcu. Gdje god se okreneš, Tata i Vasco, kao Indijanci zove mu-Tata u Tarascan znači otac, je ovdje figura prvog reda, španjolske pet stoljeća nakon njegove smrti obožavaju uspostavljenog suživota modela inspirirane utopijski Thomas More. Međutim, Kao što se često događa s mnogim drugim epizodama i likovima iz naše povijesti, Španjolska je velika nepoznanica.
Все Мичоакан осуществляется Кирога Басков в центре. Где бы вы ни, EL Tata Васко, как индейцы называли его-Tata в Тараско означает отец-, Здесь фигура первого порядка, один испанский, что пять веков после его смерти почитается сосуществования модель, которая создана утопия вдохновил Томас Моро. Однако, как это часто бывает со многими другими эпизодами и персонажами нашей истории, в Испании великое неизвестное.
Michoacán guztiak egindako Vasco de Quiroga bihotzean. Edonora joan, el Tata Vasco, indioak deitzen zion-Tata gisa Tarascan esan nahi aita-, Hemen da, lehen mailako figura bat, ko Espainiako bost hil ondoren mendeetan hori bizikidetza-eredua ezarri utopia inspiratu by revered Tomas Moro. Hala ere, sarritan, beste hainbat pasarte eta pertsonaiak gure historian gertatzen den bezala, Espainian ezezagun handi bat da.
Todos Michoacán México cargan Quiroga Éuscaro no corazón. Onde queira que vaia, Tata Éuscaro, como os indios chamábana tata en Tarascan significa pai-, é aquí unha figura de primeira orde, un español cinco séculos despois da súa morte é adorado polo modelo de convivencia establecida inspirado na utopía Thomas More. Mais, Como sempre ocorre con moitos outros episodios e personaxes da nosa historia, España é un gran descoñecido.
  La revista de viajes co...  
Para encontrarse, antes hay que perderse. De nada sirve buscarse en el orden cartesiano de los días sin brillo, de las noches que nos apagan sin ofrecernos nada a cambio, cuando hasta los bolsillos pesan de mansedumbre.
Para encontrarse, antes hay que perderse. De nada sirve buscarse en el orden cartesiano de los días sin brillo, de las noches que nos apagan sin ofrecernos nada a cambio, cuando hasta los bolsillos pesan de mansedumbre. De todo eso nos redime la desorientación de una estación de autobuses en la que todos los taxistas intentan timarte; la perplejidad de una fortaleza tibetana acechada por perros salvajes; el asombro de un barco donde el único objetivo de la mayoría del pasaje es una borrachera “a basso costo”; el aturdimiento de verte izado por un monje a un monasterio encaramado a una roca con una cuerda trenzada con piel de vaca…
Para encontrarse, antes hay que perderse. De nada sirve buscarse en el orden cartesiano de los días sin brillo, de las noches que nos apagan sin ofrecernos nada a cambio, cuando hasta los bolsillos pesan de mansedumbre. De todo eso nos redime la desorientación de una estación de autobuses en la que todos los taxistas intentan timarte; la perplejidad de una fortaleza tibetana acechada por perros salvajes; el asombro de un barco donde el único objetivo de la mayoría del pasaje es una borrachera “baixo custo”; el aturdimiento de verte izado por un monje a un monasterio encaramado a una roca con una cuerda trenzada con piel de vaca…
Para encontrarse, antes hay que perderse. De nada sirve buscarse en el orden cartesiano de los días sin brillo, de las noches que nos apagan sin ofrecernos nada a cambio, cuando hasta los bolsillos pesan de mansedumbre. De todo eso nos redime la desorientación de una estación de autobuses en la que todos los taxistas intentan timarte; la perplejidad de una fortaleza tibetana acechada por perros salvajes; el asombro de un barco donde el único objetivo de la mayoría del pasaje es una borrachera “lage kosten”; el aturdimiento de verte izado por un monje a un monasterio encaramado a una roca con una cuerda trenzada con piel de vaca…
Para encontrarse, antes hay que perderse. De nada sirve buscarse en el orden cartesiano de los días sin brillo, de las noches que nos apagan sin ofrecernos nada a cambio, cuando hasta los bolsillos pesan de mansedumbre. De todo eso nos redime la desorientación de una estación de autobuses en la que todos los taxistas intentan timarte; la perplejidad de una fortaleza tibetana acechada por perros salvajes; el asombro de un barco donde el único objetivo de la mayoría del pasaje es una borrachera “低価格”; el aturdimiento de verte izado por un monje a un monasterio encaramado a una roca con una cuerda trenzada con piel de vaca…
Para encontrarse, antes hay que perderse. De nada sirve buscarse en el orden cartesiano de los días sin brillo, de las noches que nos apagan sin ofrecernos nada a cambio, cuando hasta los bolsillos pesan de mansedumbre. De todo eso nos redime la desorientación de una estación de autobuses en la que todos los taxistas intentan timarte; la perplejidad de una fortaleza tibetana acechada por perros salvajes; el asombro de un barco donde el único objetivo de la mayoría del pasaje es una borrachera “baix cost”; el aturdimiento de verte izado por un monje a un monasterio encaramado a una roca con una cuerda trenzada con piel de vaca…
Para encontrarse, antes hay que perderse. De nada sirve buscarse en el orden cartesiano de los días sin brillo, de las noches que nos apagan sin ofrecernos nada a cambio, cuando hasta los bolsillos pesan de mansedumbre. De todo eso nos redime la desorientación de una estación de autobuses en la que todos los taxistas intentan timarte; la perplejidad de una fortaleza tibetana acechada por perros salvajes; el asombro de un barco donde el único objetivo de la mayoría del pasaje es una borrachera “низкая стоимость”; el aturdimiento de verte izado por un monje a un monasterio encaramado a una roca con una cuerda trenzada con piel de vaca…
Para encontrarse, antes hay que perderse. De nada sirve buscarse en el orden cartesiano de los días sin brillo, de las noches que nos apagan sin ofrecernos nada a cambio, cuando hasta los bolsillos pesan de mansedumbre. De todo eso nos redime la desorientación de una estación de autobuses en la que todos los taxistas intentan timarte; la perplejidad de una fortaleza tibetana acechada por perros salvajes; el asombro de un barco donde el único objetivo de la mayoría del pasaje es una borrachera “kostu txikia”; el aturdimiento de verte izado por un monje a un monasterio encaramado a una roca con una cuerda trenzada con piel de vaca…
  La revista de viajes co...  
Los elementos que identifican el templo con la milicia de Dios son numerosos. Hay una campana con el símbolo de la Orden y los capiteles muestran escudos con su cruz roja. Además, dentro de la nave hay restos funerarios y lápidas de caballeros, ya que se utilizó como lugar de enterramientos.
Les éléments qui permettent d'identifier l'église avec la milice de Dieu sont nombreux. Il ya une cloche avec le symbole de l'Ordre et les capitales montrent boucliers avec la Croix-Rouge. Addition, au sein de la nef sont les restes funéraires et pierres tombales messieurs, parce qu'il a été utilisé comme lieu d'inhumation. des stands de tous ces vestiges du grand carré magique, symbolisant le Saint-Graal. Il existe de nombreuses légendes qui a mis le Saint-Graal, ainsi que l'Arche de l'Alliance ou le Bureau de Salomon dans la ville de Tolède.
Die Elemente, die der Kirche identifizieren uns mit Gottes Miliz sind zahlreiche. Es ist eine Glocke mit dem Symbol des Ordens und die Kapitelle zeigen Schilder mit rotem Kreuz. Zusatz, im Kirchenschiff befinden sich die Überreste und Grabsteine ​​Beerdigung Herren, denn es war ein Ort der Bestattung verwendet. Hebt sich von all diesen bleibt die große Magic Square, symbolisiert den Heiligen Gral. Es gibt viele Legenden, die den heiligen Gral setzen, sowie die Bundeslade oder das Bureau of Solomon in der Stadt Toledo.
Gli elementi che identificano la chiesa con la milizia di Dio sono numerosi. Vi è una campana con il simbolo dell'Ordine e le capitali spettacolo scudi con croce rossa. Oltre, all'interno della navata centrale si trovano i resti e le lapidi funerarie colleghi, perché è stato usato come luogo di sepoltura. Si distingue da tutti questi rimane il grande Magic Square, che simboleggia il Sacro Graal. Ci sono molte leggende che mettono il santo graal, nonché l'Arca dell'Alleanza o della presidenza di Salomone, nella città di Toledo.
Os elementos que identificam a Igreja com a milícia de Deus são numerosos. Há um sino com o símbolo da Ordem e as capitais mostram escudos com a Cruz Vermelha. Também, dentro da nave estão os restos mortais e lápides funerárias Deputados, porque ela foi usada como local de sepultamento. Destaca-se todas essas continua a ser o grande Magic Square, simbolizando o Santo Graal. Existem muitas lendas que colocou o Santo Graal, bem como a Arca da Aliança ou da Mesa de Salomão, na cidade de Toledo.
De elementen die de kerk identificeren met milities van God zijn talrijk. Er is een bel met het symbool van de Orde en de hoofdsteden show schilden met rood kruis. Ook, binnen het schip zijn de resten en grafstenen begrafenis heren, omdat het werd gebruikt als begraafplaats. Onderscheidt zich van al deze blijft de grote Magisch Vierkant, het symbool van de Heilige Graal. Er zijn vele legendes die de heilige graal gezet, evenals de Ark des Verbonds of het Bureau van Salomo in de stad Toledo.
Els elements que identifiquen el temple amb la milícia de Déu són nombrosos. Hi ha una campana amb el símbol de l'Ordre i els capitells mostren escuts amb la seva creu vermella. A més, dins de la nau hi ha restes funeràries i làpides de cavallers, ja que es va utilitzar com a lloc d'enterraments. Sobresurt d'entre tots aquests restes el gran Quadrat Màgic, que simbolitza al Grial. Són nombroses les llegendes que situen el calze sagrat, així com a l'Arca de l'Aliança oa la Mesa de Salomó a la ciutat de Toledo.
Elementi koji identificiraju crkvu s Božjim milicije su brojni. Tu je zvono s simbol reda i kapitelima pokazuju štit sa crvenim križem. Dodatak, unutar broda su gradine i grobove pogreb gospoda, jer je korišten kao mjesto ukopa. Izdvaja od svih tih i dalje veliki magični kvadrat, simbolizira Sveti Gral. Postoje mnoge legende da stavi sveti gral, kao i Zavjetni kovčeg ili zavoda za Salomon u gradu Toledo.
Элементы, которые определяют как храм милиции Божьей многочисленные. Там в колокол с изображением ордена и столицах шоу щита с красным крестом. Также, внутри корабля, погребальные останки и надгробные плиты мужчин, потому что он был использован в качестве места захоронения. Выделяется из всех этих остается большой площади магии, символизирующих Грааль. Есть много легенд, которые ставят Святой Грааль, и Ковчег Завета или Бюро Соломона в городе Толедо.
Jainkoaren tenplua miliziano identifikatu elementu ugari. Ez dago ordena eta hiriburuetan ikurra kanpai Ikuskizuna gurutze gorria ezkutu. Era berean,, ontziaren hondarrak eta zaldun hileta-oroitarri-en, zen lurperatzeko leku gisa erabiltzen delako. Nabarmentzen da horien guztien artean handia Magic plazan geratzen, Grial sinbolizatzen. Asko dira kondairak jarri Santo Grial, eta Itunean edo Solomon Mahaiak Toledo hirian du arka.
Os elementos que identifican a Igrexa coa milicia de Deus son numerosos. Hai unha campá co símbolo da Orde e as capitais mostran escudos coa Cruz Vermella. Tamén, dentro da nave están os restos e lápidas funerarias Deputados, porque foi usada como lugar de Cava. Destaca a todas estas segue a ser o gran Magic Square, simbolizando o Santo Graal. Existen moitas lendas que puxo o Santo Graal, así como a Arca da Alianza ou da Mesa de Salomón, na cidade de Toledo.
  La revista de viajes co...  
Ahora toca bajar hacia el río, no sin antes refugiarnos del sol en Sé Nova, la catedral nueva, donde no está de más rezar un avemaría a Nuestra Señora de la Buena Muerte, una estatua yacente de la Virgen situada a la izquierda del altar mayor. Después, continuamos calle abajo hacia la vieja Sé, levantada en el siglo XII sobre las ruinas de un templo visigodo por orden del primer rey luso, Alfonso Enríquez.
Ahora toca bajar hacia el río, no sin antes refugiarnos del sol en Sé Nova, la catedral nueva, donde no está de más rezar un avemaría a Nuestra Señora de la Buena Muerte, una estatua yacente de la Virgen situada a la izquierda del altar mayor. Depois, continuamos calle abajo hacia la vieja Sé, levantada en el siglo XII sobre las ruinas de un templo visigodo por orden del primer rey luso, Alfonso Enríquez. A las puertas de la catedral, que alberga un bellísimo claustro (dos euros y medio la entrada) que no hay que perderse, nos asaltan unos estudiantes con hechuras de tunos que piden ayuda para sufragar su viaje de fin de carrera (que celebran tradicionalmente con la “Queima des Fitas”). No dudo ni un instante. Para evitar que nos acaben cantando una serenata les alargo rápidamente un moneda de un euro.
Ahora toca bajar hacia el río, no sin antes refugiarnos del sol en Sé Nova, la catedral nueva, donde no está de más rezar un avemaría a Nuestra Señora de la Buena Muerte, una estatua yacente de la Virgen situada a la izquierda del altar mayor. 後の, continuamos calle abajo hacia la vieja Sé, levantada en el siglo XII sobre las ruinas de un templo visigodo por orden del primer rey luso, Alfonso Enríquez. A las puertas de la catedral, que alberga un bellísimo claustro (dos euros y medio la entrada) que no hay que perderse, nos asaltan unos estudiantes con hechuras de tunos que piden ayuda para sufragar su viaje de fin de carrera (que celebran tradicionalmente con la “Queima des Fitas”). No dudo ni un instante. Para evitar que nos acaben cantando una serenata les alargo rápidamente un moneda de un euro.
Ahora toca bajar hacia el río, no sin antes refugiarnos del sol en Sé Nova, la catedral nueva, donde no está de más rezar un avemaría a Nuestra Señora de la Buena Muerte, una estatua yacente de la Virgen situada a la izquierda del altar mayor. Després, continuamos calle abajo hacia la vieja Sé, levantada en el siglo XII sobre las ruinas de un templo visigodo por orden del primer rey luso, Alfonso Enríquez. A las puertas de la catedral, que alberga un bellísimo claustro (dos euros y medio la entrada) que no hay que perderse, nos asaltan unos estudiantes con hechuras de tunos que piden ayuda para sufragar su viaje de fin de carrera (que celebran tradicionalmente con la “Queima des Fitas”). No dudo ni un instante. Para evitar que nos acaben cantando una serenata les alargo rápidamente un moneda de un euro.
Ahora toca bajar hacia el río, no sin antes refugiarnos del sol en Sé Nova, la catedral nueva, donde no está de más rezar un avemaría a Nuestra Señora de la Buena Muerte, una estatua yacente de la Virgen situada a la izquierda del altar mayor. Nakon, continuamos calle abajo hacia la vieja Sé, levantada en el siglo XII sobre las ruinas de un templo visigodo por orden del primer rey luso, Alfonso Enríquez. A las puertas de la catedral, que alberga un bellísimo claustro (dos euros y medio la entrada) que no hay que perderse, nos asaltan unos estudiantes con hechuras de tunos que piden ayuda para sufragar su viaje de fin de carrera (que celebran tradicionalmente con la “Queima des Fitas”). No dudo ni un instante. Para evitar que nos acaben cantando una serenata les alargo rápidamente un moneda de un euro.
Ahora toca bajar hacia el río, no sin antes refugiarnos del sol en Sé Nova, la catedral nueva, donde no está de más rezar un avemaría a Nuestra Señora de la Buena Muerte, una estatua yacente de la Virgen situada a la izquierda del altar mayor. После, continuamos calle abajo hacia la vieja Sé, levantada en el siglo XII sobre las ruinas de un templo visigodo por orden del primer rey luso, Alfonso Enríquez. A las puertas de la catedral, que alberga un bellísimo claustro (dos euros y medio la entrada) que no hay que perderse, nos asaltan unos estudiantes con hechuras de tunos que piden ayuda para sufragar su viaje de fin de carrera (que celebran tradicionalmente con la “Queima des Fitas”). No dudo ni un instante. Para evitar que nos acaben cantando una serenata les alargo rápidamente un moneda de un euro.
Ahora toca bajar hacia el río, no sin antes refugiarnos del sol en Sé Nova, la catedral nueva, donde no está de más rezar un avemaría a Nuestra Señora de la Buena Muerte, una estatua yacente de la Virgen situada a la izquierda del altar mayor. Ondoren, continuamos calle abajo hacia la vieja Sé, levantada en el siglo XII sobre las ruinas de un templo visigodo por orden del primer rey luso, Alfonso Enríquez. A las puertas de la catedral, que alberga un bellísimo claustro (dos euros y medio la entrada) que no hay que perderse, nos asaltan unos estudiantes con hechuras de tunos que piden ayuda para sufragar su viaje de fin de carrera (que celebran tradicionalmente con la “Queima des Fitas”). No dudo ni un instante. Para evitar que nos acaben cantando una serenata les alargo rápidamente un moneda de un euro.
  La revista de viajes co...  
La caminata hasta la otra orilla del Mondego está justificada por la fotografía más recurrente de Coimbra, por el convento de Santa Clara, la quinta Das Lagrimas -que fue testigo, en el siglo XIV, de los amores furtivos del infante don Pedro con Inés de Castro, que finalmente fue asesinada en sus jardines, cuentan que por orden del rey Alfonso IV, padre del infante, que no aprobaba la relación- y el parque temático Portugal dos Pequenitos, una reproducción a escala de los principales hitos arquitectónicos de Portugal y sus antiguas colonias.
A la izquierda del puente de Santa Clara se encuentra el muelle desde el que parten los barcos turísticos. La caminata hasta la otra orilla del Mondego está justificada por la fotografía más recurrente de Coimbra, por el convento de Santa Clara, o quinta Das Lagrimas -que fue testigo, no século XIV, de los amores furtivos del infante don Pedro con Inés de Castro, que finalmente fue asesinada en sus jardines, cuentan que por orden del rey Alfonso IV, padre del infante, que no aprobaba la relación- y el parque temático Portugal dos Pequenitos, una reproducción a escala de los principales hitos arquitectónicos de Portugal y sus antiguas colonias. Y aunque mis pasos me llevan hacia la quinta, seducido por la historia trágica de ese amor imposible, la ración cultural ya está cubierta por hoy y son los niños los que deciden rematar el día en el parque infantil (25, 95 euros el pack familiar).
A la izquierda del puente de Santa Clara se encuentra el muelle desde el que parten los barcos turísticos. La caminata hasta la otra orilla del Mondego está justificada por la fotografía más recurrente de Coimbra, por el convento de Santa Clara, ザ quinta Das Lagrimas -que fue testigo, 14世紀における, de los amores furtivos del infante don Pedro con Inés de Castro, que finalmente fue asesinada en sus jardines, cuentan que por orden del rey Alfonso IV, padre del infante, que no aprobaba la relación- y el parque temático Portugal dos Pequenitos, una reproducción a escala de los principales hitos arquitectónicos de Portugal y sus antiguas colonias. Y aunque mis pasos me llevan hacia la quinta, seducido por la historia trágica de ese amor imposible, la ración cultural ya está cubierta por hoy y son los niños los que deciden rematar el día en el parque infantil (25, 95 euros el pack familiar).
A la izquierda del puente de Santa Clara se encuentra el muelle desde el que parten los barcos turísticos. La caminata hasta la otra orilla del Mondego está justificada por la fotografía más recurrente de Coimbra, por el convento de Santa Clara, la quinta Das Lagrimas -que fue testigo, u četrnaestom stoljeću, de los amores furtivos del infante don Pedro con Inés de Castro, que finalmente fue asesinada en sus jardines, cuentan que por orden del rey Alfonso IV, padre del infante, que no aprobaba la relación- y el parque temático Portugal dos Pequenitos, una reproducción a escala de los principales hitos arquitectónicos de Portugal y sus antiguas colonias. Y aunque mis pasos me llevan hacia la quinta, seducido por la historia trágica de ese amor imposible, la ración cultural ya está cubierta por hoy y son los niños los que deciden rematar el día en el parque infantil (25, 95 euros el pack familiar).
A la izquierda del puente de Santa Clara se encuentra el muelle desde el que parten los barcos turísticos. La caminata hasta la otra orilla del Mondego está justificada por la fotografía más recurrente de Coimbra, por el convento de Santa Clara, la quinta Das Lagrimas -que fue testigo, в четырнадцатом веке, de los amores furtivos del infante don Pedro con Inés de Castro, que finalmente fue asesinada en sus jardines, cuentan que por orden del rey Alfonso IV, padre del infante, que no aprobaba la relación- y el parque temático Portugal dos Pequenitos, una reproducción a escala de los principales hitos arquitectónicos de Portugal y sus antiguas colonias. Y aunque mis pasos me llevan hacia la quinta, seducido por la historia trágica de ese amor imposible, la ración cultural ya está cubierta por hoy y son los niños los que deciden rematar el día en el parque infantil (25, 95 euros el pack familiar).
A la izquierda del puente de Santa Clara se encuentra el muelle desde el que parten los barcos turísticos. La caminata hasta la otra orilla del Mondego está justificada por la fotografía más recurrente de Coimbra, por el convento de Santa Clara, duen quinta Das Lagrimas -que fue testigo, XIV mendean, de los amores furtivos del infante don Pedro con Inés de Castro, que finalmente fue asesinada en sus jardines, cuentan que por orden del rey Alfonso IV, padre del infante, que no aprobaba la relación- y el parque temático Portugal dos Pequenitos, una reproducción a escala de los principales hitos arquitectónicos de Portugal y sus antiguas colonias. Y aunque mis pasos me llevan hacia la quinta, seducido por la historia trágica de ese amor imposible, la ración cultural ya está cubierta por hoy y son los niños los que deciden rematar el día en el parque infantil (25, 95 euros el pack familiar).
  La revista de viajes co...  
Convertido hoy en destino turístico de primer orden, el lugar guarda una historia de supervivencia que nos contará el próximo fin de semana el escritor y colaborador de VaP Gerardo Bartolomé en su blog "Desde la Patagonia".
Qu'est-ce rappelle cette chapelle ancienne colonie espagnole solitaire? Ces murs évoquent une réunion, ou d'une collision, entre les mondes anciens et nouveaux dans un règlement à distance coloniale. Maintenant devenu une destination touristique de premier choix, le site conserve une histoire de survie qui nous dira VaP week-end prochain. contribuant écrivain Gary Barthélemy sur son blog "De la Patagonie".
Was erinnert dieses alte spanische Siedlung einsamen Kapelle? Diese Wände erinnern an ein Treffen, oder Kollision, zwischen den alten und neuen Welten in einem abgelegenen Kolonialsiedlung. Jetzt beliebten Tourismusdestination geworden, Die Website hält ein Überleben Geschichte, die uns sagen, wird am kommenden Wochenende VAP. mitwirkender Autor Gary Bartholomäus auf seinem Blog "Von Patagonien".
Cosa ricorda questa cappella antico insediamento spagnolo solitaria? Queste mura evocano un incontro, o collisione, tra il mondo vecchio e il nuovo in un insediamento coloniale remoto. Ormai diventata meta turistica privilegiata, il luogo ha una storia di sopravvivenza che avremo VAP prossimo fine settimana. scrittore e collaboratore sul suo blog Gerardo Bartolomé "Dalla Patagonia".
O que lembra esta capela antiga povoação espanhola solitária? Estas paredes evocam uma reunião, ou colisão, entre os antigos e novos mundos em um assentamento remoto colonial. Destino turístico agora tornar-se principal, o lugar tem uma história de sobrevivência que teremos próximo fim de semana Vap escritor. e colaborador em seu blog Gerardo Bartolomé "Da Patagônia".
Wat herinnert deze oude Spaanse nederzetting eenzame kapel? Deze muren roepen een vergadering, of een botsing, tussen de oude en nieuwe werelden in een afgelegen koloniale nederzetting. Inmiddels uitstekende toeristische bestemming, de plek heeft een verhaal van overleven dat we volgend weekend VAP. schrijver en medewerker hebben op zijn blog Gerardo Bartolome "Uit Patagonië".
A què antic assentament espanyol recorda aquesta solitària capella? Aquests murs evoquen una trobada, o topada, entre el vell i el nou món en un remot assentament colonial. Convertit avui en destinació turística de primer ordre, el lloc té una història de supervivència que ens explicarà el pròxim cap de setmana l'escriptor i col · laborador de VAP Gerardo Bartolomé al seu bloc "Des de la Patagònia".
Što podsjeća ovaj stari španjolski naselje usamljeni kapela? Ti zidovi izazvati sastanak, ili sudara, između starog i novog svijeta u udaljenim kolonijalne naselja. Sada postaje premijer turističko odredište, mjesto ima priču za preživljavanje da ćemo imati sljedeći vikend VAP. pisac i suradnik na svom blogu Gerardo Bartolomé "Od Patagonia".
Что напоминает этот старый испанское поселение одиночных часовня? Эти стены вызывают встречи, или столкновение, между старым и новым мирам в отдаленных колониальных поселений. Теперь стать премьер-туристическое, места есть история выживания, что скажет нам следующее VAP выходные. соавтор Херардо Бартоломе в свой блог "Из Патагонии".
Zer da hau Espainiako likidazioa zaharra bakarti kapera gogorarazten? Horma horiek bilera bat gogora ekartzen, edo talka, , koloniala urruneko likidazioa mundu zahar eta berrien arteko. Orain prime helmuga turistiko bihurtu, Webgune bat biziraupen istorioa dela esango digu, eta hurrengo asteburuan VaP mantentzen du. idazle Gary Bartolomé lagunduz bere blogean "Patagonia From".
O antigo poboado español recorda esta capela solitaria? Estas paredes evocar unha reunión, ou colisión, entre o vello eo novo mundo nun asentamento colonial remoto. Agora converteuse nun destino turístico de excelencia, o sitio mantén unha historia de supervivencia, que nos dirá seguinte VPP fin de semana. escritor contribuíndo Gerardo Bartolomé no seu blog "Da Patagonia".
  La revista de viajes co...  
Vayas donde vayas, el Tata Vasco, como le llamaban los indígenas -tata en tarasco significa padre-, es aquí una figura de primer orden, un español que cinco siglos después de su muerte es venerado por el modelo de convivencia que instauró inspirado en la utopía de Tomás Moro.
Tous Michoacán réalisé Vasco de Quiroga dans le coeur. Où que vous alliez, Le Vasco Tata, que les Indiens l'appelaient-tata en tarasque signifie beau-père, est ici une figure de premier ordre, un espagnol que cinq siècles après sa mort, est vénéré par le modèle de coexistence qui a créé l'utopie inspiré Thomas More. Mais, comme cela arrive souvent avec de nombreux autres épisodes et des personnages de notre histoire, en Espagne est une grande inconnue.
Alle mexikanischen Michoacan tragen Quiroga baskischen im Herzen. Wohin du auch gehst, Der Tata Vasco, wie die Indianer nannten ihn-tata in Tarascan bedeutet, Vater-, Hier ist eine Figur der ersten Bestellung, ein spanischer fünf Jahrhunderte nach seinem Tod wird von der etablierten Koexistenz-Modell von der utopischen inspiriert verehrt Thomas More. Aber, Wie so oft bei vielen anderen Episoden und Charaktere aus unserer Geschichte, Spanien ist eine große Unbekannte.
Tutto di Michoacán effettuata Quiroga Baschi nel cuore. Ovunque tu vada, el Tata Vasco, come gli indiani chiamavano lo-tata in Tarasca significa padre-, è qui una figura di primo ordine, uno spagnolo che cinque secoli dopo la sua morte, è venerato dal modello di convivenza che ha stabilito l'utopia ispirata Tomás Moro. Ma, come spesso accade con molti altri episodi e personaggi della nostra storia, in Spagna è una grande incognita.
Todos Michoacan México carregam Vasco de Quiroga no coração. Onde quer que vá, El Tata Vasco, como os índios chamavam-tata em Tarascan significa pai-, aqui é uma figura de primeiro tipo, um espanhol cinco séculos após sua morte é adorado pelo modelo de convivência estabelecida inspirado na utopia Tomás Moro. Contudo, Como sempre acontece com muitos outros episódios e personagens da nossa história, A Espanha é um grande desconhecido.
Alle Michoacán uitgevoerd Vasco de Quiroga in het hart. Waar je ook gaat, el Tata Vasco, als de Indianen noemden hem-tata in Taraskisch betekent vader-, is hier een figuur van de eerste orde, een Spaanse die vijf eeuwen na zijn dood wordt vereerd door de coëxistentiemodel dat de utopie geïnspireerd gevestigde Tomás Moro. Echter, zoals vaak gebeurt met vele andere afleveringen en personages van onze geschiedenis, in Spanje is een grote onbekende.
Tots els mexicans de Michoacán porten a Basc de Quiroga al cor. Vagis on vagis, el Tata Basc, com l'anomenaven els indígenes-tata en tarasco significa pare-, és aquí una figura de primer ordre, un espanyol que cinc segles després de la seva mort és venerat pel model de convivència que va instaurar inspirat en la utopia de Thomas More. No obstant això, com sol succeir amb molts altres episodis i personatges de la nostra història, a Espanya és un gran desconegut.
Sve Michoacán meksičkih nose Quiroga baskijski u srcu. Gdje god se okreneš, Tata i Vasco, kao Indijanci zove mu-Tata u Tarascan znači otac, je ovdje figura prvog reda, španjolske pet stoljeća nakon njegove smrti obožavaju uspostavljenog suživota modela inspirirane utopijski Thomas More. Međutim, Kao što se često događa s mnogim drugim epizodama i likovima iz naše povijesti, Španjolska je velika nepoznanica.
Все Мичоакан осуществляется Кирога Басков в центре. Где бы вы ни, EL Tata Васко, как индейцы называли его-Tata в Тараско означает отец-, Здесь фигура первого порядка, один испанский, что пять веков после его смерти почитается сосуществования модель, которая создана утопия вдохновил Томас Моро. Однако, как это часто бывает со многими другими эпизодами и персонажами нашей истории, в Испании великое неизвестное.
Michoacán guztiak egindako Vasco de Quiroga bihotzean. Edonora joan, el Tata Vasco, indioak deitzen zion-Tata gisa Tarascan esan nahi aita-, Hemen da, lehen mailako figura bat, ko Espainiako bost hil ondoren mendeetan hori bizikidetza-eredua ezarri utopia inspiratu by revered Tomas Moro. Hala ere, sarritan, beste hainbat pasarte eta pertsonaiak gure historian gertatzen den bezala, Espainian ezezagun handi bat da.
  La revista de viajes co...  
En este caso, nuestros ojos divagan por la ciudad de los templarios. Fascinante viaje que nos transporta otra vez al pasado de una Orden militar y religiosa. La ciudad castellana fue otro de los enclaves en los que se asentó su leyenda.
Les passages menant à un lieu inconnu. Il, souterraines ville ancienne et une nuit qui semble faite pour découvrir les mystères laissés par leurs ancêtres, le voyageur commence un itinéraire qui nous conduit l'un des magique Toledo, il ya beaucoup de. Dans ce cas,, nos yeux errer sur la ville des Templiers. Fascinant voyage qui nous ramène au passé d'un ordre militaire et religieux. La ville espagnole a été l'une des enclaves dans lesquelles il s'est installé sa légende.
Durchgänge, die zu einem unbekannten Ort. Es, U-Bahn antike Stadt und eine Nacht, die gemacht, die Geheimnisse von ihren Vorfahren links entdecken scheint, den Reisenden beginnt eine Strecke, die uns eine der magischen Toledo, Es gibt viele. In diesem Fall, unser Blick über die Stadt der Templer. Faszinierende Reise führt uns zurück in die Vergangenheit eines militärischen und religiösen Ordnung. Die spanische Stadt war eine der Enklaven, in denen er sich seine Legende.
Varchi che in una località sconosciuta. Ci, metropolitana della città antica e una notte che sembra fatto apposta per scoprire i misteri lasciati dai loro antenati, il viaggiatore inizia un percorso che ci porta una delle magiche Toledo, ci sono molti. In questo caso, il nostro sguardo si posa su la città dei Templari. Affascinante viaggio che ci riporta al passato di un ordine militare e religioso. La città spagnola è stata una delle zone franche in cui si stabilì la sua leggenda.
Os corredores principais para um local desconhecido. Não, antiga cidade subterrânea e uma noite que parece feito para descobrir os mistérios deixados pelos seus antepassados, o viajante começa um percurso que nos leva a um dos mágicos Toledo, há muitos. Neste caso, nossos olhos vagueiam sobre a cidade dos Templários. Fascinante viagem que nos leva de volta ao passado de uma ordem militar e religiosa. A cidade espanhola foi um dos enclaves na qual afirmou a sua lenda.
Doorgangen leiden naar een onbekende locatie. Er, ondergrondse oude stad en een nacht die lijkt gemaakt om de mysteries achtergelaten door hun voorouders te ontdekken, de reiziger begint een route die ons een van de magische Toledo, Er zijn veel. In dit geval, onze ogen dwalen over de stad van de tempeliers. Fascinerende reis die ons terugbrengt naar het verleden van een militaire en religieuze orde. De Spaanse stad was een van de enclaves waarin hij vestigde zijn legende.
Passadissos que porten a algun lloc desconegut. Allà, sota la terra de la ciutat mil.lenària i en una nit que sembla fabricada per descobrir els enigmes que van deixar els seus avantpassats, comença el viatger una ruta que ens portarà per un dels Toledo màgics, que hi ha molts. En aquest cas, nostres ulls divaguen per la ciutat dels templers. Fascinant viatge que ens transporta de nou al passat d'una Ordre militar i religiosa. La ciutat castellana va ser un altre dels enclavaments en què es va assentar la seva llegenda.
Prolaza vode do nepoznate lokacije. Postoji, podzemni antički grad i noć koja se čini se da otkrijete misterije lijeve strane svojih predaka, putnik započinje put koji nas vodi jedan od čarobnih Toledo, Postoje mnoge. U tom slučaju, naše oči lutaju nad grad templara. Fascinantno putovanje koje nas vodi natrag u prošlost vojni i vjerski red. Španjolski grad je bio jedan od mjesta u kojem se smjestio njegov legenda.
Проходы, ведущие в неизвестном направлении. Там, под землей древний город и ночь, кажется, сделали, чтобы открыть для себя тайны оставленные их предками, путешественник начинает путь, который ведет нас одной из магических Толедо, что существует множество. В этом случае, наши глаза блуждают по городу тамплиеров. Увлекательные путешествия, которое возвращает нас к прошлому военного и религиозного порядка. Испанский город был одним из анклава, в котором он поселился его легенда.
Korridoreak ezezagun kokapena ekarri. Ez dago, lurpeko antzinako hiria eta gau baten antza egin misterioak utzi beren arbasoen ezagutzeko an, bidaiariaren hasten da ibilbide bat eramango gaituen Toledo magiko baten bidez, asko dira. Kasu honetan, gure begiak Templars hiri barrena. Liluragarriak bidaian eramango gaituena militar eta erlijio-ordena iraganean sartu. Espainiako hiriko toki bat, bere legenda bertan finkatu zen.
Os corredores principais a un lugar descoñecido. Non, antiga cidade subterránea e unha noite que parece feito para descubrir os misterios deixados polos seus antepasados, o viaxeiro comeza un percorrido que nos leva a un dos máxicos Toledo, hai moitos. Neste caso, nosos ollos vagueiam sobre a cidade dos Templarios. Fascinante viaxe que nos leva de volta ao pasado dunha orde militar e relixiosa. A cidade española foi un dos enclaves na que afirmou a súa lenda.
  La revista de viajes co...  
Y algún milagro ha sucedido, el primero es que han empezado a escucharles, el segundo que se han multiplicado los grafitis con la cara de Maldonado  por toda la ciudad,  acompañados de la  leyenda, “Celso explotador”. Eso a él no parece gustarle y ha decidido denunciar  a sus ex trabajadores por alterar el orden público.
Así que más de veinte trabajadores junto a sus familias cogieron madera y clavos y en vez de subir al Gólgota se instalaron en un cuarto junto al Ministerio de Trabajo con las muñecas atravesadas y dispuestos a mantener la protesta hasta ser readmitidos. Desde entonces la zona vive en un estado de romería constante; medios de comunicación, polícia, médico, sacerdotes y ciudadanos que se pasan por allí por si acaso sucede algún milagro. Y algún milagro ha sucedido, el primero es que han empezado a escucharles, el segundo que se han multiplicado los grafitis con la cara de Maldonado  por toda la ciudad,  acompañados de la  leyenda, “Celso explotador”. Eso a él no parece gustarle y ha decidido denunciar  a sus ex trabajadores por alterar el orden público. Una jueza acaba de citarles a declarar y ellos no han mostrado ningún inconveniente,  siempre y cuando lo hagan crucificados claro.
Así que más de veinte trabajadores junto a sus familias cogieron madera y clavos y en vez de subir al Gólgota se instalaron en un cuarto junto al Ministerio de Trabajo con las muñecas atravesadas y dispuestos a mantener la protesta hasta ser readmitidos. Desde entonces la zona vive en un estado de romería constante; medios de comunicación, politie, medisch, sacerdotes y ciudadanos que se pasan por allí por si acaso sucede algún milagro. Y algún milagro ha sucedido, el primero es que han empezado a escucharles, el segundo que se han multiplicado los grafitis con la cara de Maldonado  por toda la ciudad,  acompañados de la  leyenda, “Celso explotador”. Eso a él no parece gustarle y ha decidido denunciar  a sus ex trabajadores por alterar el orden público. Una jueza acaba de citarles a declarar y ellos no han mostrado ningún inconveniente,  siempre y cuando lo hagan crucificados claro.
Así que más de veinte trabajadores junto a sus familias cogieron madera y clavos y en vez de subir al Gólgota se instalaron en un cuarto junto al Ministerio de Trabajo con las muñecas atravesadas y dispuestos a mantener la protesta hasta ser readmitidos. Desde entonces la zona vive en un estado de romería constante; medios de comunicación, 警察, 医療の, sacerdotes y ciudadanos que se pasan por allí por si acaso sucede algún milagro. Y algún milagro ha sucedido, el primero es que han empezado a escucharles, el segundo que se han multiplicado los grafitis con la cara de Maldonado  por toda la ciudad,  acompañados de la  leyenda, “Celso explotador”. Eso a él no parece gustarle y ha decidido denunciar  a sus ex trabajadores por alterar el orden público. Una jueza acaba de citarles a declarar y ellos no han mostrado ningún inconveniente,  siempre y cuando lo hagan crucificados claro.
Así que más de veinte trabajadores junto a sus familias cogieron madera y clavos y en vez de subir al Gólgota se instalaron en un cuarto junto al Ministerio de Trabajo con las muñecas atravesadas y dispuestos a mantener la protesta hasta ser readmitidos. Desde entonces la zona vive en un estado de romería constante; medios de comunicación, policies, metges, sacerdotes y ciudadanos que se pasan por allí por si acaso sucede algún milagro. Y algún milagro ha sucedido, el primero es que han empezado a escucharles, el segundo que se han multiplicado los grafitis con la cara de Maldonado  por toda la ciudad,  acompañados de la  leyenda, “Celso explotador”. Eso a él no parece gustarle y ha decidido denunciar  a sus ex trabajadores por alterar el orden público. Una jueza acaba de citarles a declarar y ellos no han mostrado ningún inconveniente,  siempre y cuando lo hagan crucificados claro.
Así que más de veinte trabajadores junto a sus familias cogieron madera y clavos y en vez de subir al Gólgota se instalaron en un cuarto junto al Ministerio de Trabajo con las muñecas atravesadas y dispuestos a mantener la protesta hasta ser readmitidos. Desde entonces la zona vive en un estado de romería constante; medios de comunicación, policija, liječnički, sacerdotes y ciudadanos que se pasan por allí por si acaso sucede algún milagro. Y algún milagro ha sucedido, el primero es que han empezado a escucharles, el segundo que se han multiplicado los grafitis con la cara de Maldonado  por toda la ciudad,  acompañados de la  leyenda, “Celso explotador”. Eso a él no parece gustarle y ha decidido denunciar  a sus ex trabajadores por alterar el orden público. Una jueza acaba de citarles a declarar y ellos no han mostrado ningún inconveniente,  siempre y cuando lo hagan crucificados claro.
Así que más de veinte trabajadores junto a sus familias cogieron madera y clavos y en vez de subir al Gólgota se instalaron en un cuarto junto al Ministerio de Trabajo con las muñecas atravesadas y dispuestos a mantener la protesta hasta ser readmitidos. Desde entonces la zona vive en un estado de romería constante; medios de comunicación, полиция, медицинский, sacerdotes y ciudadanos que se pasan por allí por si acaso sucede algún milagro. Y algún milagro ha sucedido, el primero es que han empezado a escucharles, el segundo que se han multiplicado los grafitis con la cara de Maldonado  por toda la ciudad,  acompañados de la  leyenda, “Celso explotador”. Eso a él no parece gustarle y ha decidido denunciar  a sus ex trabajadores por alterar el orden público. Una jueza acaba de citarles a declarar y ellos no han mostrado ningún inconveniente,  siempre y cuando lo hagan crucificados claro.
Así que más de veinte trabajadores junto a sus familias cogieron madera y clavos y en vez de subir al Gólgota se instalaron en un cuarto junto al Ministerio de Trabajo con las muñecas atravesadas y dispuestos a mantener la protesta hasta ser readmitidos. Desde entonces la zona vive en un estado de romería constante; medios de comunicación, polizia, mediku, sacerdotes y ciudadanos que se pasan por allí por si acaso sucede algún milagro. Y algún milagro ha sucedido, el primero es que han empezado a escucharles, el segundo que se han multiplicado los grafitis con la cara de Maldonado  por toda la ciudad,  acompañados de la  leyenda, “Celso explotador”. Eso a él no parece gustarle y ha decidido denunciar  a sus ex trabajadores por alterar el orden público. Una jueza acaba de citarles a declarar y ellos no han mostrado ningún inconveniente,  siempre y cuando lo hagan crucificados claro.
  La revista de viajes co...  
Caminando entre una barahúnda de gente extraña; sorteando motocicletas que parecen querer liquidarte al descuido; buscando la seguridad de unas aceras que no existen; intentando descubrir el orden en un tetris imposible de viandantes, “ricksahws” y mercancías que desbordan los comercios, pasear por las calles del centro de Katmandú puede empujarte al desasosiego.
Caminando entre una barahúnda de gente extraña; sorteando motocicletas que parecen querer liquidarte al descuido; buscando la seguridad de unas aceras que no existen; intentando descubrir el orden en un tetris imposible de viandantes, “ricksahws” y mercancías que desbordan los comercios, pasear por las calles del centro de Katmandú puede empujarte al desasosiego. Incluso es posible que tus zapatos pugnen por alejarte de allí en busca de algo de aliento. Pero ese bendito desconcierto, esa confusión en la que a duras penas te reconoces, è, contemporaneamente, una delle sensazioni più piacevoli che ogni viaggiatore può sperimentare. Sin necesidad de golpes en el pecho ni fingidos entusiasmos. Sólo la satisfacción de ser el otro entre los otros.
Caminando entre una barahúnda de gente extraña; sorteando motocicletas que parecen querer liquidarte al descuido; buscando la seguridad de unas aceras que no existen; intentando descubrir el orden en un tetris imposible de viandantes, “ricksahws” y mercancías que desbordan los comercios, pasear por las calles del centro de Katmandú puede empujarte al desasosiego. Incluso es posible que tus zapatos pugnen por alejarte de allí en busca de algo de aliento. Pero ese bendito desconcierto, esa confusión en la que a duras penas te reconoces, é, ao mesmo tempo, uma das sensações mais agradáveis ​​que qualquer viajante pode experimentar. Sin necesidad de golpes en el pecho ni fingidos entusiasmos. Sólo la satisfacción de ser el otro entre los otros.
Caminando entre una barahúnda de gente extraña; sorteando motocicletas que parecen querer liquidarte al descuido; buscando la seguridad de unas aceras que no existen; intentando descubrir el orden en un tetris imposible de viandantes, “ricksahws” y mercancías que desbordan los comercios, pasear por las calles del centro de Katmandú puede empujarte al desasosiego. Incluso es posible que tus zapatos pugnen por alejarte de allí en busca de algo de aliento. Pero ese bendito desconcierto, esa confusión en la que a duras penas te reconoces, is, tegelijkertijd, een van de meest plezierige gevoelens die elke reiziger kan ervaren. Sin necesidad de golpes en el pecho ni fingidos entusiasmos. Sólo la satisfacción de ser el otro entre los otros.
Caminando entre una barahúnda de gente extraña; sorteando motocicletas que parecen querer liquidarte al descuido; buscando la seguridad de unas aceras que no existen; intentando descubrir el orden en un tetris imposible de viandantes, “ricksahws” y mercancías que desbordan los comercios, pasear por las calles del centro de Katmandú puede empujarte al desasosiego. Incluso es posible que tus zapatos pugnen por alejarte de allí en busca de algo de aliento. Pero ese bendito desconcierto, esa confusión en la que a duras penas te reconoces, です。, 同時に, 任意の旅行者が体験することができる最も楽しい感情の一つ. Sin necesidad de golpes en el pecho ni fingidos entusiasmos. Sólo la satisfacción de ser el otro entre los otros.
Caminando entre una barahúnda de gente extraña; sorteando motocicletas que parecen querer liquidarte al descuido; buscando la seguridad de unas aceras que no existen; intentando descubrir el orden en un tetris imposible de viandantes, “ricksahws” y mercancías que desbordan los comercios, pasear por las calles del centro de Katmandú puede empujarte al desasosiego. Incluso es posible que tus zapatos pugnen por alejarte de allí en busca de algo de aliento. Pero ese bendito desconcierto, esa confusión en la que a duras penas te reconoces, és, al mateix temps, Ungla De les Sensacions agradables Mega Qualsevol Viatger Floristeria Experimentar. Sin necesidad de golpes en el pecho ni fingidos entusiasmos. Sólo la satisfacción de ser el otro entre los otros.
Caminando entre una barahúnda de gente extraña; sorteando motocicletas que parecen querer liquidarte al descuido; buscando la seguridad de unas aceras que no existen; intentando descubrir el orden en un tetris imposible de viandantes, “ricksahws” y mercancías que desbordan los comercios, pasear por las calles del centro de Katmandú puede empujarte al desasosiego. Incluso es posible que tus zapatos pugnen por alejarte de allí en busca de algo de aliento. Pero ese bendito desconcierto, esa confusión en la que a duras penas te reconoces, je, istovremeno, jedan od najatraktivnijih ugodne osjećaje da svaki putnik može doživjeti. Sin necesidad de golpes en el pecho ni fingidos entusiasmos. Sólo la satisfacción de ser el otro entre los otros.
Caminando entre una barahúnda de gente extraña; sorteando motocicletas que parecen querer liquidarte al descuido; buscando la seguridad de unas aceras que no existen; intentando descubrir el orden en un tetris imposible de viandantes, “ricksahws” y mercancías que desbordan los comercios, pasear por las calles del centro de Katmandú puede empujarte al desasosiego. Incluso es posible que tus zapatos pugnen por alejarte de allí en busca de algo de aliento. Pero ese bendito desconcierto, esa confusión en la que a duras penas te reconoces, есть, в то же время, одно из самых приятных чувств, что любой путешественник может испытать. Sin necesidad de golpes en el pecho ni fingidos entusiasmos. Sólo la satisfacción de ser el otro entre los otros.
Caminando entre una barahúnda de gente extraña; sorteando motocicletas que parecen querer liquidarte al descuido; buscando la seguridad de unas aceras que no existen; intentando descubrir el orden en un tetris imposible de viandantes, “ricksahws” y mercancías que desbordan los comercios, pasear por las calles del centro de Katmandú puede empujarte al desasosiego. Incluso es posible que tus zapatos pugnen por alejarte de allí en busca de algo de aliento. Pero ese bendito desconcierto, esa confusión en la que a duras penas te reconoces, da, aldi berean, sentimenduak gehien atsegin duen edozein bidaiari daiteke esperientzia bat. Sin necesidad de golpes en el pecho ni fingidos entusiasmos. Sólo la satisfacción de ser el otro entre los otros.
  La revista de viajes co...  
Rehabilitado en 1995, su actual aspecto poco tiene que ver con el original. La mayor parte del mobiliario de época de las diferentes salas fue comprado en España por orden del dictador Trujillo. A las puertas del alcázar, los vendedores ambulantes ofrecen sus bagatelas a espaldas de la estatua de Nicolás de Ovando, gobernador de la Española entre 1502 y 1509 y fundador de la ciudad.
Dans la ville voisine, mérite une visite Alcázar de Colón, à la Place d'Espagne, construit par Diego Colomb, premier vice-roi des Indes, dans les 1510. Réhabilité 1995, son apparence actuelle n'a rien à voir avec l'original. La plupart des meubles antiques de différentes salles a été acheté en Espagne par ordre du dictateur Trujillo. Aux portes du château, fournisseurs proposent leurs babioles derrière la statue de Nicolas de Ovando, entre le gouverneur espagnol 1502 et 1509 et fondateur de la ville. Et c'est parce qu'ils aiment à dire ici, ici qui n'est pas né riche êtes à la recherche de la vie "que le matériel chez le rat". La Casa de Ovando (Les Dames, 55) reste également, restaurée et transformée en hôtel de luxe.
Ganz in der Nähe gibt es, einen Besuch wert Alcázar de Colón, auf dem Platz von Spanien, gebaut von Diego Columbus, ersten Vizekönig von Indien, IN 1510. Instandsetzung in 1995, Sein heutiges Aussehen hat wenig mit dem Original zu tun. Die meisten der antiken Möbel in den verschiedenen Räumen wurde in Spanien im Auftrag des Diktators Trujillo gekauft. Vor den Toren des Palastes, Hersteller bieten ihre Schmuckstücke hinter der Statue von Nicolas de Ovando, Spanischen Gouverneur zwischen 1502 und 1509 und Gründer der Stadt. Und ist, dass, weil sie gerne wiederholen hier, hier nicht reich geboren ist, wer seinen Lebensunterhalt ", wie Hardware-rat". La Casa de Ovando (Die Damen, 55) Auch noch stehen, restauriert und in Luxushotel.
Nella vicina, merita una visita Alcázar de Colón, in Piazza di Spagna, costruito da Diego Colombo, primo viceré delle Indie, in 1510. Riabilitato 1995, il suo aspetto attuale ha poco a che fare con l'originale. La maggior parte dei mobili antichi da diverse stanze è stato acquistato in Spagna per ordine del dittatore Trujillo. Alle porte del castello, i fornitori offrono i loro gingilli dietro la statua di Nicolas de Ovando, tra il governatore spagnolo 1502 e 1509 e fondatore della città. Ed è che, poiché a loro piace dire in giro qui, ecco che non è nato ricco stanno cercando per la vita "come hardware ratto". La Casa de Ovando (The Ladies, 55) resta anche, restaurata e trasformata in hotel di lusso.
Na vizinha, Vale a pena visitar Alcázar de Colón, na Praça de Espanha, construída por Diego Colombo, primeiro vice-rei das Índias, em 1510. Reabilitado 1995, sua aparência atual tem pouco a ver com o original. A maioria das antiguidades, mobiliário de salas diferentes, foi comprado em Espanha por ordem do ditador Trujillo. Às portas do castelo, vendedores oferecem suas bugigangas atrás da estátua de Nicolas de Ovando, governador da espanhola entre 1502 e 1509 e fundador da cidade. E porque é que eles gostam de dizer por aqui, aqui quem não nasceu rico estão procurando a vida ", como hardware rato". La Casa de Ovando (As Senhoras, 55) também permanece, restaurada e transformada em hotel de luxo.
Muy cerca de ahí, merece una visita el Alcázar de Colón, en la plaza de España, edificado por Diego Colón, primer virrey de las Indias, in 1510. Rehabilitado en 1995, su actual aspecto poco tiene que ver con el original. La mayor parte del mobiliario de época de las diferentes salas fue comprado en España por orden del dictador Trujillo. A las puertas del alcázar, los vendedores ambulantes ofrecen sus bagatelas a espaldas de la estatua de Nicolás de Ovando, gobernador de la Española entre 1502 en 1509 y fundador de la ciudad. Y es que como les gusta repetir por estos lares, aquí quien no ha nacido rico se busca la vida “como rata de ferretería”. La Casa de Ovando (Las Damas, 55) también sigue en pie, rehabilitada y convertida en hotel de lujo.
Muy cerca de ahí, merece una visita el Alcázar de Colón, en la plaza de España, edificado por Diego Colón, primer virrey de las Indias, の 1510. Rehabilitado en 1995, su actual aspecto poco tiene que ver con el original. La mayor parte del mobiliario de época de las diferentes salas fue comprado en España por orden del dictador Trujillo. A las puertas del alcázar, los vendedores ambulantes ofrecen sus bagatelas a espaldas de la estatua de Nicolás de Ovando, gobernador de la Española entre 1502 や 1509 y fundador de la ciudad. Y es que como les gusta repetir por estos lares, aquí quien no ha nacido rico se busca la vida “como rata de ferretería”. La Casa de Ovando (Las Damas, 55) también sigue en pie, rehabilitada y convertida en hotel de lujo.
Molt a prop d'aquí, mereix una visita el Alcàsser de Colom, a la plaça d'Espanya, construït per Diego Colom, primer virrei de les Índies, en 1510. Rehabilitat en 1995, seu actual aspecte poc té a veure amb l'original. La major part del mobiliari d'època de les diferents sales va ser comprat a Espanya per ordre del dictador Trujillo. A les portes de l'alcàsser, els venedors ambulants ofereixen els seus bagatel a esquena de l'estàtua de Nicolás d'Ovando, governador de l'Espanyola entre 1502 y 1509 i fundador de la ciutat. I és que com els agrada repetir per aquestes contrades, aquí qui no ha nascut ric es busca la vida "com rata de ferreteria". La Casa d'Ovando (Les Dames, 55) també segueix en peu, rehabilitada i convertida en hotel de luxe.
U neposrednoj blizini nalazi, vrijedi posjetiti Alcazar de Colón, na trgu u Španjolskoj, sagradio Diego Columbus, Prvi ban od Indija, u 1510. Obnovljene u 1995, njegov sadašnji izgled ima malo veze s izvornom. Većina od stilskog namještaja u različitim sobama je kupljen u Španjolskoj po nalogu diktatora Trujillo. Na vratima palače, prodavači nude svoje trice iza kipa Nicolas de Ovando, Španjolski guverner između 1502 i 1509 i osnivač grada. I da je zato što su željeli ponoviti ovdje, Ovdje nije rođen bogat koji za život zarađuje ", kao hardware rat". La Casa de Ovando (Dame, 55) Također još uvijek stoji, restauriran i pretvoren u luksuzni hotel.
Очень близко, стоит посетить Алькасар-де-Колон, на площади Испании, построенный Диего Колумба, первый вице-короля Индий, в 1510. Восстановлена ​​в 1995, свой нынешний облик имеет мало общего с оригиналом. Большая часть старинной мебели в разных комнатах был приобретен в Испании по приказу диктатора Трухильо. У ворот замка, производители предлагают свои безделушки за статуей Николя де Овандо, Губернатор испанский между 1502 и 1509 и основателя города. И в том, что, потому что они хотели сказать тут, Здесь, который не родился богатым жизни выглядит "как крыса оборудование". La Casa де Овандо (Дамы, 55) также остается, восстановлен и превращен в роскошный отель.
Muy cerca de ahí, merece una visita el Alcázar de Colón, en la plaza de España, edificado por Diego Colón, primer virrey de las Indias, en 1510. Rehabilitado en 1995, su actual aspecto poco tiene que ver con el original. La mayor parte del mobiliario de época de las diferentes salas fue comprado en España por orden del dictador Trujillo. A las puertas del alcázar, los vendedores ambulantes ofrecen sus bagatelas a espaldas de la estatua de Nicolás de Ovando, gobernador de la Española entre 1502 eta 1509 y fundador de la ciudad. Y es que como les gusta repetir por estos lares, aquí quien no ha nacido rico se busca la vida “como rata de ferretería”. La Casa de Ovando (Las Damas, 55) también sigue en pie, rehabilitada y convertida en hotel de lujo.
  La revista de viajes co...  
Un ritual en el que el monje sale de su cuerpo terrenal para abrazar el más allá, la sintonía perfecta con Dios. Todo lo demás son historias que se han creado, con base o no, para agrandar el misticismo que envuelve a la Orden del Temple.
La grotte était un lieu de repos et de méditation. Le chevalier tomba à mourir et naître. Un rituel dans lequel le moine quitte son corps terrestre pour embrasser l'au-delà, l'harmonie parfaite avec Dieu. Tout le reste n'est que des histoires qui ont été créés, fondée ou non, pour agrandir la mystique des Templiers. En fait,, On dit que quand les cloches sonnaient le midi, et le dédale des rues du Vieux-Toledo était vide, une procession d'âmes de ces grottes. moines guerriers qui ont défendu leur mystère et continuent de lutter pour préserver leurs mystères antiques.
Die Höhle war ein Ort der Ruhe und Meditation. Der Ritter ging auf sie zu sterben und geboren werden. Ein Ritual, in dem der Mönch verlässt seine irdische Körper zu umarmen dem Jenseits, die perfekte Harmonie mit Gott. Alles andere ist nur Geschichten, die erstellt wurden, basiert oder nicht, der Mystiker auf die Tempelritter vergrößern. In der Tat, wird gesagt, dass, wenn die Glocken läuteten den 12.00, und das Labyrinth der Straßen der Altstadt von Toledo war leer, eine Prozession von Seelen aus diesen Höhlen. Warrior Mönche, die ihr Geheimnis verteidigt und kämpft immer noch um ihre alte Geheimnisse bewahren.
La grotta era un luogo di riposo e di meditazione. Il cavaliere cadde a morire e rinascere. Un rituale in cui il monaco lascia il suo corpo terreno per abbracciare la di là, la perfetta armonia con Dio. Tutto il resto sono storie che sono state create, basato o meno, per allargare il mistico ai Cavalieri Templari. Infatti, Si dice che quando le campane suonavano le 00:00, e il dedalo di stradine della vecchia Toledo era vuoto, una processione di anime fuori di queste grotte. monaci guerrieri che difendevano il loro mistero e ancora lottano per preservare le loro antichi misteri.
A caverna era um local de descanso e meditação. O cavaleiro caiu para ela morrer e nascer. Um ritual em que o monge deixa seu corpo terrestre para abraçar o além, a harmonia perfeita com Deus. Tudo o resto é apenas histórias que foram criadas, baseada ou não, para ampliar o místico para os Cavaleiros Templários. Na verdade, É dito que quando os sinos tocaram a doze horas, eo labirinto de ruas da parte antiga de Toledo estava vazio, uma procissão de almas fora destas cavernas. monges guerreiros que defendiam o seu mistério e ainda lutam para preservar seus antigos mistérios.
De grot was een plek van rust en meditatie. De ridder om haar te sterven en geboren worden is gedaald. Een ritueel waarin de monnik verlaat zijn aardse lichaam te omarmen het hiernamaals, de perfecte harmonie met God. Alles is anders alleen maar verhalen die zijn gemaakt, gebaseerd of niet, om de mystieke vergroten van de Tempeliers. In feite, wordt gezegd dat wanneer de klokken luidden de twaalf uur, en het doolhof van straatjes van de oude Toledo was leeg, een stoet van zielen uit deze grotten. Krijger monniken die verdedigden hun mysterie en nog steeds vechten om hun oude mysteries te behouden.
La cova era un lloc de repòs i meditació. El cavaller baixava-hi a morir i néixer. Un ritual en què el monjo surt del seu cos terrenal per abraçar el més enllà, la sintonia perfecta amb Déu. Tota la resta són històries que s'han creat, amb base o no, per fer més gran el misticisme que envolta l'Orde del Temple. De fet, es diu que quan les campanes tocaven les 00:00, i el laberint de carrers del vell Toledo quedava buit, un seguici de ànimes sortia d'aquestes coves. Monjos guerrers que defensen el seu misteri i que encara lluiten per conservar els seus ancestrals misteris.
Špilja je mjesto odmora i meditacije. Vitez pao s njom umrijeti i roditi se. Ritual u kojem redovnik ostavlja svoje zemaljsko tijelo prihvatiti izvan, savršeni sklad s Bogom. Sve ostalo je samo priča koje su stvorili, temelji ili ne, za povećanje mistika da vitezovi templari. Zapravo, je rekao da kad zvona zvonila dvanaest, i labirint ulica post Toledo je bio prazan, povorka duša iz tih špilja. Ratnik redovnika koji su branili svoju tajnu i još uvijek bori za očuvanje svoje drevne misterije.
Пещера была местом отдыха и медитации. Джентльмена спустились к ней, чтобы умереть и родиться. Ритуал, в котором монах оставляет свое земное тело, чтобы охватить жизнь после смерти, совершенной гармонии с Богом. Все остальное истории, которые были созданы, на основе, Увеличить мистика, которая окружает тамплиеров. На самом деле, Говорят, что когда колокола звонили 12:00, и лабиринт старых улиц Толедо был пуст, процессия душ из этих пещер. Воин монахи защищают свои тайны и до сих пор борются за сохранение своей древней тайны.
Haitzuloaren atseden eta meditazio leku bat izan zen. Zalduna bere heriotza eta birsortzea jaitsi zen. Ritual horretan, monje bere earthly gorputza uzten haratago besarkatu, Jainkoaren attunement perfektua. Gainerako guztiak istorioak sortu dira, oinarritzen buruzko, mistika dela Tenpleko zaldunak inguratzen handitzeko,. Izan ere,, dagoela esaten denean, kanpaiak ziren hamabi dei hori, zaharrak eta Toledoko kale labirinto hutsik zegoen, arima bat prozesioa haitzulo horietako out. Monks gudarien nork defendatuko dituzte euren misterioa, eta oraindik beren antzinako misterioak mantentzeko borrokan.
A cova era un lugar de descanso e meditación. O cabaleiro baixou a ela morrer e nacer. Un ritual no que o monxe deixa o seu corpo terrestre para abrazar o alén, a harmonía perfecta con Deus. Todo o resto é só historias que foron creadas, baseada ou non, para ampliar o místico para os cabaleiros templarios. De feito, Dise que cando as campás tocaron a doce horas, eo labirinto de rúas da parte antiga de Toledo estaba baleiro, unha procesión de almas fóra destas covas. monxes guerreiros que defendían o seu misterio e aínda loitan para preservar os seus antigos misterios.
  La revista de viajes co...  
“Un, deux, trois …” berrean cuarenta voces infantiles, mientras Karim el profesor señala los números en la pizarra y se pasea bajo la gigantesca acacia desesperado,  intentando poner orden. Una alfombra, la pizarra colgada en el tronco del árbol y un pizarrín y tiza por alumno, mimbres suficientes para construir una escuela si hay ilusión y ganas.
"Une, deux, trois …” berrean cuarenta voces infantiles, Professeur Karim dit alors que les numéros de la carte et des promenades sous l'énorme acacia désespérée, essayer de mettre de l'ordre. Un tapis, le tableau noir accroché au tronc de l'arbre et une ardoise et la craie par étudiant, suffisamment de brindilles pour construire une école si il ya de l'enthousiasme et le désir. A l'avant sous l'ancienne école d'un groupe de personnes âgées plaisir Bororo contempler le spectacle entre les thés fumants. Après des décennies de visiter le Sahel, pour retrouver les traces de leurs animaux dans la poussière, escarmouches avec les voleurs de bétail, pour gagner un millier de batailles à la soif et le désert, finir ses jours accompagnant leurs petits-enfants à l'école, Assurez-vous de venir finir par attendre patiemment de les reprendre. "
"Ein, zwei, drei ... "berrean cuarenta voces Kindheit, Professor Karim sagte, während die Zahlen auf dem Brett und Spaziergänge unter dem riesigen Akazie verzweifelt, versuchen, Ordnung zu bringen. Ein Teppich, die Tafel hängen auf dem Stamm des Baumes und eine Schiefertafel und Kreide pro Schüler, Zweige genug, um eine Schule zu bauen, wenn es Begeisterung und Lust. An der Vorderseite unter der alten Schule eine Gruppe älterer Bororo Spaß betrachten das Spektakel zwischen dampfenden Tees. Nach Jahrzehnten der Tour durch die Sahel, auf den Spuren der Tiere in den Staub zu verfolgen, Scharmützel mit Viehdiebe, , tausend Schlachten Durst und Wüste gewinnen, Ende seiner Tage begleiten ihre Enkel zur Schule, sicher zu kommen und am Ende wartet geduldig, sie zu nehmen zurück. "
"Un, due, tre ... "berrean Cuarenta Voces infanzia, Professor Karim ha detto mentre i numeri sul bordo e passeggiate sotto l'enorme acacia disperata, cercando di mettere ordine. Un tappeto, la lavagna appesa sul tronco dell'albero e una lavagna e gesso per studente, abbastanza ramoscelli per costruire una scuola, se non vi è l'entusiasmo e la voglia. Nella parte anteriore sotto la vecchia scuola un gruppo di anziani divertirsi Bororo contemplare lo spettacolo tra i tè fumanti. Dopo decenni di tour del Sahel, di rintracciare le orme dei loro animali nella polvere, scaramucce con ladri di bestiame, di vincere mille battaglie per la sete e il deserto, finire i suoi giorni che accompagnano i loro nipoti a scuola, sicuri di venire e finiscono in paziente attesa di prendere di nuovo. "
"A, dois, três ... "berrean cuarenta voces infância, Professor Karim disse que, embora os números da placa e caminha sob a enorme acácia desesperado, tentando trazer ordem. Um tapete, o quadro-negro pendurado no tronco da árvore e uma lousa e giz por aluno, galhos suficiente para construir uma escola se não houver entusiasmo e desejo. Na parte da frente sob a velha escola um grupo de idosos Bororo divertido contemplar o espetáculo entre chás fumegantes. Depois de décadas de visitar o Sahel, para rastrear os passos de seus animais na poeira, escaramuças com ladrões de gado, para ganhar mil batalhas a sede e deserto, terminar seus dias acompanhando os netos para a escola, Certifique-se de vir e acabar esperando pacientemente para levá-los de volta. "
Een ", twee, drie ... "berrean Cuarenta Voces jeugd, Professor Karim zei terwijl de nummers op het bord en wandelingen onder de enorme acacia wanhopige, proberen om orde te brengen. Een tapijt, het bord opknoping op de stam van de boom en een lei en krijt per student, genoeg takken om een ​​school te bouwen als er enthousiasme en verlangen. Aan de voorzijde onder de oude school een groep ouderen Bororo plezier aanschouwen van het spektakel tussen dampende thee. Na decennia van het verkennen van de Sahel, de voetsporen van hun dieren te traceren in het stof, schermutselingen met veedieven, om duizend veldslagen te winnen om dorst en woestijn, eindigt zijn dagen onder begeleiding van hun kleinkinderen naar school, zeker te komen en uiteindelijk wachten geduldig tot ze terug te nemen. "
"Un, 02:00, 3 ... "bramen Quaranta veus infància, mentre Karim el professor assenyala els números a la pissarra i es passeja sota la gegantina acàcia desesperat, intentant posar ordre. Una catifa, la pissarra penjada al tronc de l'arbre i un pissarrí i guix per alumne, vímets suficients per construir una escola si hi ha il · lusió i ganes. Al capdavant sota l'antiga escola un grup d'ancians bororos contemplen divertits l'espectacle entre tes fumejants. Després de dècades de recórrer el Sahel, de rastrejar les petjades dels seus animals en la pols, d'escaramuzas amb lladres de bestiar, de guanyar mil batalles a la set i al desert, finalitzen els seus dies acompanyant els seus néts a l'escola, assegurant-se que acudeixin i esperant pacientment que acabin per portar-de tornada. "
“Un, deux, Trois ... "blejanje četrdeset dječjih glasova, Profesor Karim rekao je dok su brojevi na brodu i šetnje pod ogromnim bagrema očajna, pokušava uvesti reda. Tepih, ploča koja visi na debla i škriljevca i kreda po studentu, dovoljno grančice za izgradnju školu ako postoji entuzijazam i želja. Na prednjoj strani pod stare škole skupina starijih Bororo zabave promatrati spektakl između parenje čajeva. Nakon desetljeća turneji Sahelu, ući u trag stopama svojih životinja u prašini, okršaji sa stočnim rustlers, osvojiti tisuću bitaka s žeđi i desert, okončati svoj pratnji svoje unuke u školu, sigurno da će i završiti strpljivo čekajući da im se vrati. “"
", два, три ... "berrean Cuarenta Voces детства, Профессор Карим сказал, в то время как номера на доске и прогулки под огромной акации отчаянным, пытаются навести порядок. Ковер, доска висит на стволе дерева и шифера и мел на одного студента, достаточно ветки, чтобы построить школу, если есть энтузиазм и желание. На фронте под старой школе группа пожилых весело Бороро созерцать зрелище между паром чаи. После десятилетий гастроли Сахеля, проследить по стопам своих животных в пыли, стычки с угонщиками скота, чтобы выиграть тысячи сражений, чтобы жажда и пустыни, закончить свои дни вместе со своими внуками в школу, обязательно придет и в конечном итоге терпеливо ждет, чтобы взять их обратно. "Я не могу платить"
"A, bi, hiru ... "berrean Cuarenta Voces haurtzaroa, Irakaslea Karim esan, taula eta pasealekuak zenbakiak erraldoia akazia pean etsi bitartean, ordena ekartzea saiatzen. Alfonbra bat, arbelean Zuhaitzaren enborrean zintzilik eta arbel eta klarion bat ikasle bakoitzeko, nahikoa adarrak eskola bat eraiki nahi ez ilusioa eta gogoa bada. Aurrealdean eskola zaharra pean Bororo adineko fun-talde bat begiztatu lurrunetan te arteko ikuskizuna. Sahel zehar hamarkada ondoren, animalien urratsak eskuz hautsa en, ganadu-rustlers dituzten borroketan, mila bataila bat irabazi nahi egarria eta basamortua, amaitzeko egun bere bilobak zeramatela eskola, Ziur etorri eta azkenean pazientziaz zain eraman atzera. "
  La revista de viajes co...  
En 1779, por orden real, un grupo de españoles desembarcó en la península, específicamente en la playa de Villarino. El plan era poblar la zona y al mismo tiempo protegerla de ingleses que aspiraban a quedarse con partes del Imperio de una España debilitada.
Et 1779, pour qu'une véritable, Le groupe espagnol a atterri sur la péninsule, spécifiquement plage Villarino. Le plan était de peupler la région et en même temps protéger les Anglais qui voulait garder parties de l'empire de l'Espagne affaiblie. Ils ont construit une ville et une forte regardant le grand port naturel de San José du Golfe. Dans ce désert trouvé le trésor le plus précieux, un filet d'eau qui reliait la lagune presque à sec à la mer. L'insuffisance des pluies dans la région s'accumulent dans la dépression et lentement se jettent dans l'océan. Les Indiens tehuelches, le même Magellan baptisé «Patagonie», au début étaient sympathiques et ils ont appris à survivre.
Und 1779, durch königlichen Befehl, eine Gruppe von spanischen landete auf der Halbinsel, speziell Villarino Strand. Der Plan war, den Bereich zu füllen und gleichzeitig schützen sie vor Briten, die zu halten Teilen des Reiches von Spanien geschwächt wollte. Sie bauten eine Stadt und einen starken Blick auf die großen natürlichen Hafen im Golf von St. Joseph. In der Wüste fanden sie den größten Schatz, ein Rinnsal von Wasser, das einen See fast trocken mit dem Meer verbunden. Ausbleibenden Regen in der Region aufzubauen in der Depression und nach und nach in den Ozean fließen. Die Indianer Tehuelches, das gleiche wie Magellan mit dem Namen "Patagonien", zunächst waren freundlich und sie lernten, um zu überleben.
E 1779, da Royal comando, un gruppo di spagnoli sbarcarono sulla penisola, specificamente Villarino Beach. Il piano era quello di popolare la zona e allo stesso tempo lo proteggono dal britannico che ha voluto mantenere le parti dell'impero di Spagna indebolita. Hanno costruito una città e una forte guardando il vasto porto naturale nel Golfo di San Giuseppe. Nel deserto hanno trovato il tesoro più grande, un filo d'acqua che collegava un lago quasi asciutto al mare. Piogge scarse nella zona di accumulo nella depressione e gradualmente il flusso in mare. Gli indiani Tehuelches, lo stesso Magellan denominato "Patagonia", in un primo momento erano cordiale e hanno imparato a sopravvivere.
E 1779, por ordem real, um grupo de espanhóis desembarcaram na península, especificamente Villarino Praia. O plano era para preencher a área e, ao mesmo tempo protegê-lo do britânico que queria manter as partes do império de Espanha enfraquecida. Eles construíram uma cidade e um forte olhar para o enorme porto natural no Golfo de São José. No deserto eles descobriram o maior tesouro, um fio de água que ligava um lago quase seco para o mar. Chuvas fracas na área de acumulação na depressão e, gradualmente, o fluxo para o oceano. O tehuelches índios, o mesmo como Magalhães chamado "Patagônia", no início eram amigáveis ​​e que aprendeu a sobreviver.
En 1779, bij koninklijk bevel, een groep Spaanse landde op het schiereiland, specifiek Villarino Beach. Het plan was om het gebied bevolken en tegelijkertijd te beschermen tegen Britten die wilde houden delen van het rijk van Spanje verzwakt. Ze bouwden een stad en een sterke kijken naar de enorme natuurlijke haven in de Golf van St. Joseph. In de woestijn vonden ze de grootste schat, een straaltje water dat een meer bijna droog is verbonden met de zee. Slechte regenval in het gebied te bouwen in de depressie en geleidelijk naar de oceaan stromen. De Indianen tehuelches, gelijk Magellan de naam "Patagonië", in eerste instantie waren vriendelijk en ze hebben geleerd om te overleven.
En 1779, Per de veritat, un grup d'espanyols desembarcar a la península, específicament a la platja de Villarino. El pla era poblar la zona i al mateix temps protegir d'anglesos que aspiraven a quedar-se amb parts de l'Imperi d'una Espanya afeblida. Van construir un poblat i un fort mirant l'immens port natural del Golf de Sant Josep. En aquest desert van trobar el tresor més preuat, un fil d'aigua que connectava una llacuna gairebé seca amb el mar. Les escasses pluges de la zona s'acumulen en la depressió i de poc flueixen a l'oceà. Els indis tehuelches, els mateixos que Magallanes batejar com "patagones", en un principi es van mostrar amistosos i d'ells van aprendre a subsistir.
A 1779, Kako bi za real, Španjolski skupine sletio na poluotoku, posebno Villarino plaža. Plan je bio stanovništva na područje, au isto vrijeme štite Engleza koji su željeli zadržati dio Carstva Španjolske oslabio. Oni su izgradili grad i jak gleda na ogromnom prirodnom luku San José zaljevu. U toj pustinji pronašao najdragocjenije blago, kapanje vode koja je povezivala gotovo suha lagunu s morem. Loše kiša u području izgraditi u depresiju i polako se ulijevaju u ocean. Indijanci tehuelches, isto Magellan kršten kao "Patagonijskih", Isprva su prijateljski i naučili su preživjeli.
В 1779, королевским команды, Группа испанских высадился на полуострове, специально Villarino Бич. План состоял в том, чтобы заполнить площади и в то же время защитить ее от англичан, которые хотели сохранить частей империи Испании ослаблена. Они построили города и сильный, глядя на огромную естественную гавань в заливе Святого Иосифа. В пустыне они нашли величайшее сокровище, струйка воды, что связано озеро почти сухой к морю. Плохо дождей в области создания в депрессию и постепенно впадают в океан. Индейцы tehuelches, так же, как Magellan под названием "патагонский", Сначала дружили, и они научились выживать.
Urtean 1779, errege-aginduak, Espainiako talde penintsulan lehorreratu, zehazki Villarino hondartzan. Plan zen area dituztenak, eta, aldi berean, ingelesak nahi duten Espainiako Inperioaren zati ahuldu mantentzeko babestu. Herri bat eta indartsu bat, San José Golkoan erraldoi natural portura begira eraiki zituzten. Basamortu hori aurkitu preziatuena altxorra, ur erakarpen konektatuta ia itsasoarekin aintzira lehorra. Arloan euri ahula eraikitzeko depresioa eta poliki-poliki-fluxua ozeano sartu. Indioak tehuelches du, bera Magellan gisa "Patagoniako" bataiatu, lehen ziren errespetatzen eta bizirauteko ikasi zuten.
E 1779, polo comando real, un grupo de españois desembarcaron na península, especialmente Villarino Praia. O plan era para cubrir a área e, ao mesmo tempo protexe-lo do británico que quería manter as partes do imperio de España debilitada. Eles construíron unha cidade e un forte ollar para o enorme porto natural do Golfo de San José. No deserto descubriron o maior tesouro, un fío de auga que ligaba un lago case seco ao mar. Choivas febles na área de acumulación en depresión, e gradualmente, o fluxo cara ao océano. O tehuelches indios, o mesmo como Magalhães chamado "Patagonia", no inicio eran amigables e que aprendeu a sobrevivir.
  La revista de viajes co...  
Anoté la dirección del ministerio australiano de inmigración a la que había que mandar el CV y periódicamente la encuentro, en un cambio de casa, en un orden de carpetas, y entonces la miro un rato despacio y la vuelvo a guardar cuidadosamente en otra parte con la tranquilidad gratificante de que siempre quedara Tasmania si en un momento dado tenemos que repostar.
Cette nuit-là, après avoir dit au revoir, J'ai séjourné dans une auberge de jeunesse quand vous arrivez à Hobart, où je me suis assis à une table avec un café à l'américaine et ramassé plusieurs magazines pour naviguer. Dans l'un d'eux était une annonce pleine page en disant: “Tasmanie a besoin de vous!” et toute une liste de professions qui couvrent, et des photos de grandes maisons, verres de vin paysages lumineux et trop beau nous avions vu et. J'ai noté la direction du ministère de l'immigration australienne à laquelle il a dû envoyer le CV et se réunissent régulièrement, dans un changement de domicile, un ordre de dossiers, et puis je la regarde un moment en arrière lentement et avec précaution pour garder l'autre part, avec la paix qui restent toujours gratifiant Tasmanie si à un certain point, nous devons faire le plein.
In dieser Nacht, Nach dem Abschied, Ich übernachtete in einem Hostel in Hobart, wo bei der Ankunft ich an einem Tisch saß mit einem amerikanischen Kaffee und nahm mehrere Zeitschriften zu blättern. In einer von ihnen gab es eine ganzseitige Anzeige sagen: “Tasmania braucht Sie!” und eine ganze Liste von Berufen, die Abdeckung, und Fotos von riesigen Häusern, Sektgläser und zu schön Landschaften, die wir gesehen hatten und. Geben Sie die Adresse der australischen Einwanderungsbehörde, dem er musste die CV senden und treffen sich regelmäßig, in einem Umzug, ein Auftrag von Ordnern, und dann es betrachten eine Weile zurück langsam und vorsichtig an anderer Stelle sparen mit der Ruhe, die immer bleiben lohnende Tasmania, wenn wir irgendwann zu tanken müssen.
Quella notte, dopo aver salutato, Ho soggiornato in un ostello a Hobart dove all'arrivo mi sono seduto a un tavolo con un caffè americano e ha preso diverse riviste per navigare. In uno di essi c'è stato un annuncio a piena pagina dicendo:: “Tasmania ha bisogno di te!” e tutta una serie di professioni che coprono, e le foto di case enormi, bicchieri di vino spumante e paesaggi troppo belli che avevamo visto e. Inserisci l'indirizzo del ministero dell'immigrazione australiano a cui doveva inviare il CV e incontrarsi regolarmente, da trasloco, un ordine di cartelle, e poi guardare un po 'indietro lentamente e con attenzione per salvare altrove, con la tranquillità che sempre stare gratificante Tasmania se a un certo punto dobbiamo fare rifornimento.
Hoje à noite, depois de dizer adeus, Eu fiquei em um albergue quando você chegar em Hobart onde eu estava sentado em uma mesa com um café americano e pegou várias revistas para navegar. Em um deles era um anúncio de página inteira dizendo:: “Tasmânia precisa de você!” e toda uma lista de profissões que abrangem, e imagens de casas enormes, copos de vinho paisagens brilhantes e muito bonito que tinha visto e. Notei a direção do ministério de imigração australiano para o qual ele teve que enviar o CV e reunir-se regularmente, em uma mudança de casa, uma ordem de pastas, e então eu olhar para ele um tempo atrás, devagar e com cuidado para manter o outro lado com a paz que sempre ficar Tasmânia gratificante se em algum momento temos de reabastecer.
Die nacht, na het afscheid, Ik verbleef in een hostel in Hobart waar bij aankomst Ik zat aan een tafel met een Amerikaanse koffie en nam een ​​aantal tijdschriften te bladeren. In een van hen was er een paginagrote advertentie te zeggen: “Tasmanië heeft je nodig!” en een hele lijst van beroepen die betrekking hebben, en foto's van grote huizen, mousserende wijn glazen en ook prachtige landschappen die we gezien hebben en. Voer het adres van de Australische immigratie bediening waartoe hij moest de CV te sturen en aan regelmatig, verhuis-, een bestelling van mappen, en dan kijken naar het een tijdje terug langzaam en voorzichtig om elders op te slaan met de rust die altijd de moeite waard Tasmanië indien verblijf op een gegeven moment moeten we tanken.
Aquella nit, després d'acomiadar-, em vaig quedar en un alberg a Hobart on l'arribar vaig seure en una taula amb un cafè americà i vaig agafar diverses revistes per mirar. En una d'elles hi havia un anunci a tota pàgina que deia: “Tasmània et necessita!” i tota una llista de professions que cobrir, i fotos de cases descomunals, de copes de vi brillants i dels paisatges massa bells que havíem vist ja. Vaig anotar l'adreça del ministeri australià d'immigració a la qual havia d'enviar el CV i periòdicament la trobo, en un canvi de casa, en un ordre de carpetes, i llavors la miro una estona poc a poc i la torno a guardar acuradament en una altra part amb la tranquil · litat gratificant que sempre quedés Tasmània si en un moment donat hem de proveir.
Večeras, Nakon pozdrava, Ja sam ostao u hostelu u Hobartu gdje je po dolasku sam sjedio za stolom s američkom kave i uhvatio nekoliko časopisa za pregledavanje. U jednom od njih je cijela stranica oglasa govoreći: “Tasmania vam treba!” , a cijeli popis zanimanja koja pokrivaju, i ogromne kuće fotografija, čaše za vino svijetle i lijepe pejzaže smo vidjeli previše i. Ja zapisala adresu australske imigracijske službe za kojeg je morao poslati životopis i redovito se sastaje, u promjeni kuće, Redoslijed mapa, a zatim pogledao neko vrijeme natrag polako i pažljivo čuvati mir negdje drugdje zadovoljavajuće koje ostaju zauvijek Tasmanija, ako u nekom trenutku smo na benzinskoj postaji.
Сегодня вечером, Попрощавшись, Я останавливался в хостеле в Хобарте, где по прибытии я сидел за одним столом с американским кофе и сделал несколько журналов для просмотра. В одном из них было всю страницу говоря: “Тасмания нуждается в вас!” и целый перечень профессий, которые охватывают, и фотографиями огромного дома, сверкающие бокалы и слишком красивые пейзажи, которые мы видели и. Введите адрес австралийского министерства иммиграции, к которой он должен был послать резюме и регулярно встречаются, В переезда, Порядок папок, , а затем посмотреть на это некоторое время назад, медленно и осторожно, чтобы сохранить в другом месте со спокойствием, которое всегда оставаться награждения Тасмании, если в какой-то момент мы должны заправляться.
Herria, agur esaten ondoren, Aterpetxe batean geratu nintzen Hobart, non iristerakoan eserita kafea American mahai bat nuen eta hainbat aldizkari harrapatu nabigatu. Horietako bat izan zen, orrialde osoa ad esaten: “Tasmania behar duzu!” eta lanbide estaltzen duten zerrenda, oro har,, erraldoi eta etxeko argazkiak, ardo betaurreko distiratsua eta paisaia ederrak ikusi genituen, eta gehiegi. Behera idatzi nuen helbide Australian immigrazioa ministerio zein CV bidali behar izan zuen, eta, aldian-aldian bilera, aldaketa hasiera batean, karpetak ordena bat, eta, ondoren, pixka bat begiratu atzera, poliki-poliki eta arretaz mantendu bake edonon atsegina egonaldia betirako Tasmania dela uneren depositoa betetzeko galtzen dugu.
Aquela noite,, despois de dicir adeus, Eu quedei nun albergue en Hobart, onde no momento da chegada eu me sentei nunha mesa con café americano e colleu varias revistas para navegar. Nun deles era un anuncio de páxina enteira dicindo: “Tasmania ten que vostede!” e toda unha lista de profesións que abranguen, e fotos casa enormes, vasos de viño paisaxes brillantes e fermosa que vira moito e. Anotei a dirección do ministerio australiano da inmigración para o que tivo que enviar o CV e reunirse regularmente, un cambio de casa, unha orde de cartafoles, e, a continuación, mirou para un tempo, modo e con coidado manter a paz noutros lugares gratificante que quedar para sempre Tasmania se nalgún momento temos que encher.
  La revista de viajes co...  
Lo hace frente a la que fue la modesta casa de piedra (hoy casa museo) en la que pasó su niñez y en la que ahora vive su medio hermano, Hernando, único hijo legítimo de su padre. Para entonces, Pizarro ya ha conseguido uno de sus primeros propósitos, ser nombrado caballero de la Orden de Santiago, escudo que lucía con orgullo en su hombro.
Pizarro, après avoir offert la couronne de richesses et de possessions nouvelles, rendements de son Tolède ville natale, Trujillo, à recruter un contingent de troupes qu'il est plus sûr de se rendre à une réunion avec la mort. Les villageois, Stirling a décrit en détail dans sa biographie, quitter leur foyer pour écouter un proche à la barbe blanche vieil homme qui parle d'or et d'argent à travers le monde. Il fait face à ce qui était la maison de pierre modeste (maison-musée aujourd'hui) où il a passé son enfance et vit maintenant son demi-frère, Hernando, seul fils légitime de son père. Ensuite,, Pizarro a déjà atteint l'un de ses principaux objectifs, un titre de chevalier de l'Ordre de Santiago, bouclier qui regarda fièrement sur son épaule. "Seuls quelques anciens de la ville se souviennent de lui comme le fils de la blanchisseuse».
Pizarro, nach seinem Angebot an die Krone von Reichtum und neuen Besitzungen, Erträge aus Toledo in seine Heimatstadt, Trujillo, ZU rekrutieren ein Kontingent von Truppen, dass es eher zu einem Treffen mit dem Tod reisen. Villagers, Stirling vollständig beschrieben in seiner Biographie, ihre Häuser verlassen, um zu einer fast-weiß-bärtigen alten Mann, der aus Gold und Silber spricht auf der anderen Seite der Welt hören. Die Gesichter, die das bescheidene Haus aus Stein war (Jetzt Haus Museum) wo er seine Kindheit verbrachte und nun lebt sein Halbbruder, Hernando, einzige legitime Sohn seines Vaters. Dann, Pizarro hat bereits eines seiner primären Zwecke erreicht, Werden Sie ein Ritter des Ordens von Santiago, Mantel trug er stolz auf ihre Schulter. "Nur ein paar Stadtväter erinnere mich an ihn als Sohn der Waschfrau".
Pizarro, dopo la sua offerta alla Corona di ricchezza e nuovi possedimenti, ritorna da Toledo a sua città natale, Trujillo, a reclutare un contingente di truppe che è più probabile che per recarsi in un incontro con la morte. Gli abitanti dei villaggi, Stirling ampiamente descritto nella sua biografia, lasciare le loro case per ascoltare un vecchio quasi-barba bianca che parla di oro e argento, dall'altra parte del mondo. Le facce che era la casa di pietra modesta (ora casa museo) dove ha trascorso la sua infanzia e ora vive il suo fratellastro, Hernando, unico figlio legittimo di suo padre. Poi, Pizarro ha già raggiunto uno dei suoi scopi principali, diventare un cavaliere dell'Ordine di Santiago, cappotto che indossava con orgoglio sulla sua spalla. "Solo alcuni anziani della città lo ricordano come il figlio della lavandaia".
Pizarro, seguinte ao da sua oferta para a Coroa de riqueza e de novos bens, retornos de Toledo para sua cidade natal, Trujillo, para recrutar um contingente de tropas que é mais provável que viajar para um encontro com a morte. Aldeões, Stirling totalmente descrito em sua biografia, sair de suas casas para ouvir um velho quase-barba branca que fala de ouro e prata do outro lado do mundo. Os rostos que era a casa de pedra modesto (agora casa museu) onde passou sua infância e agora vive seu meio-irmão, Hernando, único filho legítimo de seu pai. Então, Pizarro já alcançou um de seus principais objetivos, tornar-se um cavaleiro da Ordem de Santiago, casaco que ele usava com orgulho em seu ombro. "Apenas alguns idosos da cidade lembram dele como o filho da lavadeira".
Pizarro, Na het aanbieden van de kroon van rijkdom en nieuwe bezittingen, keert terug uit zijn geboortestad Toledo, Trujillo, naar werven een contingent van troepen dat het veiliger is om te reizen naar een vergadering met de dood. De dorpelingen, Stirling in detail beschreven in zijn biografie, verlaten hun huizen om naar een bijna wit-bebaarde oude man, die spreekt van goud en zilver te luisteren over de hele wereld. Het kijkt wat was de bescheiden stenen huis (huis museum vandaag) waar hij zijn jeugd doorbracht en nu woont zijn half-broer, Hernando, enige legitieme zoon van zijn vader. Dan, Pizarro heeft al een van haar belangrijkste doelen, een ridderschap in de Orde van Santiago, schild dat trots keek op zijn schouder. "Slechts een paar oudsten van de stad herinneren hem als de zoon van de wasvrouw".
Pizarro, després de la seva oferta a la Corona de riqueses i noves possessions, torna des de Toledo a la seva ciutat natal, Trujillo, per reclutar un contingent de tropes que el més segur és que viatgés a una trobada amb la mort. Els habitants del poble, descriu detalladament Stirling en la seva biografia, surten de casa a escoltar un gairebé ancià de barba blanquinosa que els parla d'or i plata a l'altra banda del món. Ho fa davant de la que va ser la modesta casa de pedra (avui casa museu) en la qual va passar la seva infantesa i en la que ara viu el seu mig germà, Hernando, únic fill legítim del seu pare. En aquells dies, Pizarro ja ha aconseguit un dels seus primers propòsits, ser nomenat cavaller de l'Ordre de Santiago, escut que lluïa amb orgull en la seva espatlla. "Només alguns ancians de la ciutat el recorden com el fill de la bugadera".
Pizarro, slijedi svoju ponudu Krune bogatstva i novih posjeda, vraća se iz Toleda, u rodnom gradu, Trujillo, u zaposliti kontingent vojnika da je više vjerojatno da će putovati na sastanak sa smrću. Seljaci, Stirling potpunosti opisao u svojoj biografiji, napustiti svoje domove slušati skoro-bijeli-bradati starac koji govori zlata i srebra na drugoj strani svijeta. Lica koja je bila kamena kuća (Sada kuća muzej) gdje je proveo djetinjstvo, a sada živi njegov polubrat, Hernando, jedini legitimni sin svog oca. Tada, Pizarro je već ostvarila jedan od svojih primarnih svrhe, postati vitez Reda Santiago, Dlaka je nosio ponosno na ramenu. "Samo neke gradske starješine ga pamtiti kao sin u pralja".
Писарро, после его предложения к Короне богатства и новые владения, возвращается из Толедо в своем родном городе, Трухильо, к набирать контингент войск, что он, скорее всего, путешествие на встречу со смертью. Жители деревни, Стирлинг полностью описана в его биографии, покинуть свои дома, чтобы слушать почти-седобородый старик, который говорит о золоте и серебре, с другой стороны мира. Лица, которое было скромным каменный дом (теперь дом-музей) где он провел свое детство и сейчас живет его сводный брат, Эрнандо, Единственным законным сыном своего отца. Затем, Писарро уже достигла одной из своих основных целей, стать рыцарем ордена Сантьяго, пальто он носил с гордостью на плече. "Просто некоторые старейшины города помнят его как сына прачки".
Pizarro, aberastasuna eta posesiones berriak koroa eskaintzeko ondoren, bere jaioterrian Toledo from funtzioak, Trujillo, to bildu soldaduak kontingentea dela seguruagoa heriotzaren bilera bat bidaiatzeko.. Herrita, Stirling bere biografia zehatz-mehatz deskribatu, beren etxeak utzi gertu zuri-bizardun agure duten urrezko hitz eta zilarrezko entzuteko munduan zehar. Zer zen harrizko etxe xume aurpegiak (etxea museo, gaur egun) non, bere haurtzaroa igaro zuen, eta orain, bere erdi-anaia bizi, Hernando, bakarrik, bere aitaren semea legezko. Gero, Pizarro dagoeneko lortu du bere helburuetarako, lehen mailako bat, Santiago Ordenako knighthood bat, armarria begiratu harro bere sorbalda. "Hiria zaharrenei batzuk bakarrik gogoratzen dio washerwoman de semea".
Pizarro, seguinte ao da súa oferta para a Coroa de riqueza e de novos bens, retorno de Toledo para a súa cidade natal, Trujillo, para contratar un continxente de tropas que é máis probable que viaxar a un encontro coa morte. Aldeáns, Stirling totalmente descrito na súa biografía, saír das súas casas para escoitar un vello case-barba branca que fala de ouro e prata do outro lado do mundo. Os rostros que era a casa de pedra modesto (agora casa museo) onde pasou a súa infancia e agora vive o seu medio-irmán, Hernando, único fillo lexítimo de seu pai. Entón, Pizarro xa alcanzou un dos seus principais obxectivos, tornar-se un cabaleiro da Orde de Santiago, abrigo que el usaba con orgullo no seu ombreiro. "Só algúns anciáns da cidade lembran del como o fillo da lavandeira".
  La revista de viajes co...  
El misionero, con veinte años a sus espaldas en la antigua Abisinia, ha escudriñado en el alma de este pueblo anclado en enraizadas tradiciones -mirado con recelo por sus propios compatriotas- para ofrecer al lector un fresco antropológico de primer orden.
Critique Vap: Il s'agit d'un voyage sur le territoire de l'Gumuz, zone de pêche des esclaves depuis des temps immémoriaux, à la terre qui traverse le Nil Bleu en Ethiopie occidentale du Soudan route, de la main d'un cicerone exceptionnelle: Comboni Père Juan González Núñez, l'un des principaux propagateurs de l'histoire éthiopienne en Espagne. Le missionnaire, vingt ans de retard dans l'ancienne Abyssinie, a scruté l'âme de cette ville ancrée dans les traditions enracinées-regardé avec suspicion par leurs compatriotes- d'offrir au lecteur une première anthropologique nouvel ordre. Viajesal pasado.com eu l'occasion de rencontrer brièvement les admirables travaux des missionnaires Comboniens se développer entre Gumuz et peuvent témoigner de la façon dont il est difficile de gagner votre confiance, sont habitués à se méfier de l'extérieur qui presque toujours sont venus pour les asservir ou de les expulser de leurs terres.
Kritische Vap: Dies ist eine Reise in das Gebiet der Gumuz, Fischerei von Sklaven seit undenklichen Zeiten, das Land, das den Blauen Nil in Äthiopien im Westen Sudans Straße überquert, die Hand eines einzigartigen Cicerone: Comboni Pater Juan González Núñez, einer der wichtigsten Multiplikatoren der äthiopischen Geschichte in Spanien. Der Missionar, zwanzig Jahre hinterher im alten Abessinien, wurden in die Seele dieser Stadt in der Tradition verwurzelte verankert mit Argwohn von den anderen betrachtet geprüft- bieten dem Leser ein erster Ordnung frisch anthropologischen. Viajesal pasado.com hatten die Gelegenheit, kurz treffen die bewundernswerte Arbeit der Comboni Missionare zwischen Gumuz laufen und kann bezeugen, wie kompliziert es um Ihr Vertrauen zu verdienen ist, gewöhnt, wie sie sind vorsichtig einige Fremde, die fast immer kommen sie zu versklaven oder vertreiben sie von ihrem Land haben.
Critical Vap: Questo è un viaggio verso il territorio della Gumuz, zona di pesca da tempo immemorabile schiavo, a terra che attraversa il Nilo Azzurro in Etiopia percorso Sudan occidentale, mano di un eccezionale cicerone: Comboniano padre Juan González Núñez, uno dei principali fornitori della storia etiope in Spagna. Il missionario, 20 anni dietro nell'antica Abissinia, stato esaminato in l'anima di questa città ancorata nella tradizione radicata guardato con sospetto dai loro compagni- di offrire al lettore un primo ordine fresco antropologico. Viajesal pasado.com ha avuto l'opportunità di incontrare il meraviglioso lavoro brevemente missionari comboniani si sviluppano tra Gumuz e può testimoniare quanto sia difficile per guadagnare la loro fiducia, sono abituati a essere cauti sconosciuti che quasi sempre li hanno avvicinati per schiavizzare o espellerli dalle loro terre.
Crítica de VaP: Esta é uma viagem ao território da Gumuz, da pesca de escravos desde tempos imemoriais, para a terra que cruza o Nilo Azul na Etiópia estrada no oeste do Sudão, a mão de um cicerone única: Comboni padre Juan González Núñez, um dos principais divulgadores da história da Etiópia na Espanha. O missionário, 20 anos atrás na antiga Abissínia, foi analisada na alma desta cidade ancorada na tradição enraizada vistos com desconfiança por seus colegas- oferecer ao leitor de primeira ordem antropológica frescos. pasado.com Viajesal teve a oportunidade de conhecer rapidamente o admirável trabalho que os missionários combonianos correr entre Gumuz e pode atestar o quanto é complicado para ganhar sua confiança, acostumadas que estão cautelosos com alguns desconhecidos que quase sempre vêm para escravizá-los ou expulsá-los de suas terras.
Kritische Vap: Dit is een reis naar het grondgebied van de Gumuz, visserijproducten van slaven sinds mensenheugenis, naar het land dat de Blauwe Nijl in Ethiopië westelijk Soedan weg kruist, de hand van een unieke Cicerone: Comboni Vader Juan González Núñez, een van de belangrijkste verspreiders van de Ethiopische geschiedenis in Spanje. De zendeling, twintig jaar achter in het oude Abessinië, is onderzocht in de ziel van deze stad verankerd in de traditie gewortelde met argwaan door hun collega- om de lezer een eerste-orde verse antropologische bieden. Viajesal pasado.com de gelegenheid gehad om even aan de bewonderenswaardige werk van de missionarissen Comboni rijden tussen Gumuz en kan getuigen van hoe ingewikkeld het is om geld te verdienen uw vertrouwen, gewend als ze zijn op hun hoede voor een aantal vreemdelingen die bijna altijd zijn gekomen om hen tot slaaf te maken of hen te verdrijven van hun land.
Crítica Vap: Aquest és un viatge al territori dels gumuz, calador d'esclaus des de temps immemorials, a la terra que solca el Nil Blau a l'oest d'Etiòpia camí de Sudan, de la mà d'un cicerone excepcional: el pare combonià Juan González Núñez, un dels principals divulgadors de la història etíop a Espanya. El missioner, amb vint anys a l'esquena a l'antiga Abissínia, ha escodrinyat en l'ànima d'aquest poble ancorat en arrelades tradicions-mirat amb recel pels seus propis compatriotes- per oferir al lector un fresc antropològic de primer ordre. Viajesal pasado.com tenir l'oportunitat de conèixer fugaçment l'admirable treball que els missioners combonians desenvolupen entre els gumuz i pot donar fe del complicat que resulta se la seva confiança, acostumats com estan a recelar d'uns forasters que gairebé sempre s'han acostat a ells per esclavitzar o expulsar de les seves terres.
Kritična VAP: Éste es un viaje al territorio de los gumuz, caladero de esclavos desde tiempos inmemoriales, a la tierra que surca el Nilo Azul en el oeste de Etiopía camino de Sudán, de la mano de un cicerone excepcional: el padre comboniano Juan González Núñez, uno de los principales divulgadores de la historia etíope en España. Misionar, con veinte años a sus espaldas en la antigua Abisinia, ha escudriñado en el alma de este pueblo anclado en enraizadas tradiciones -mirado con recelo por sus propios compatriotas- para ofrecer al lector un fresco antropológico de primer orden. Viajesal pasado.com tuvo la oportunidad de conocer fugazmente el admirable trabajo que los misioneros combonianos desarrollan entre los gumuz y puede dar fe de lo complicado que resulta ganarse su confianza, acostumbrados como están a recelar de unos forasteros que casi siempre se han acercado a ellos para esclavizarlos o expulsarlos de sus tierras.
Критики VAP.: Éste es un viaje al territorio de los gumuz, caladero de esclavos desde tiempos inmemoriales, a la tierra que surca el Nilo Azul en el oeste de Etiopía camino de Sudán, de la mano de un cicerone excepcional: el padre comboniano Juan González Núñez, uno de los principales divulgadores de la historia etíope en España. Миссионер, con veinte años a sus espaldas en la antigua Abisinia, ha escudriñado en el alma de este pueblo anclado en enraizadas tradiciones -mirado con recelo por sus propios compatriotas- para ofrecer al lector un fresco antropológico de primer orden. Viajesal pasado.com tuvo la oportunidad de conocer fugazmente el admirable trabajo que los misioneros combonianos desarrollan entre los gumuz y puede dar fe de lo complicado que resulta ganarse su confianza, acostumbrados como están a recelar de unos forasteros que casi siempre se han acercado a ellos para esclavizarlos o expulsarlos de sus tierras.
Kritikaren VaP.: Hau Gumuz lurraldean bidaia bat da,, arrantza aspalditik esklabu geroztik lurretik, zeharkatzen Blue Nilo Sudan mendebaldean, Etiopia bide lur, Cicerone bat aparteko eskutik: Comboni Aita Juan González Núñez, Etiopiako historia de Kontratua Espainian nagusienetako bat. Misiolari du, Hogei urte Abisinia antzinako atzean, ainguratuta dira herri honen arima scrutinized tradizio errotua susmoa hartzen dituzten herrikideei arabera- irakurleari eskaintzeko lehen ordena fresko antropologiko. Viajesal pasado.com aukera izan du lan zoragarri laburki Comboni misiolari Gumuz artean garatuko asetzeko eta nola gogorra beren konfiantza irabazteko da duenik, daude ohituta arrotzak ia beti hurbildu edo enslave kanporatzeko beren lurretatik buruz wary izateko.
Crítica de VAP: Esta é unha viaxe ao territorio da Gumuz, da pesca de escravos desde tempos inmemoriais, para a terra que cruza o Nilo Azul na Etiopía estrada no oeste de Sudán, a man dun cicerone única: Comboni padre Juan González Núñez, un dos principais divulgadores da historia da Etiopía en España. O misioneiro, 20 anos na antiga Abissínia, foi analizada na alma desta cidade ancorada na tradición arraigada vistos con desconfianza polos seus compañeiros- ofrecer ao lector de primeira orde antropológica frescos. pasado.com Viajesal tivo a oportunidade de coñecer rapidamente o admirable traballo que os misioneiros combonianos correr entre Gumuz e pode afirma o que é complicado para gañar a súa confianza, acostumadas que están cautelosos con algúns descoñecidos que case sempre veñen a escravizá-los ou expulsalos de súas terras.
  La revista de viajes co...  
En los calabozos, un detenido se confunde con la penumbra. Apoyado en los barrotes, ni siquiera presta atención a los extraños, que siguen recorriendo este pequeño parque temático del orden y la ley. Las paredes están llenas de los rostros de delincuentes en busca y captura.
Dans les donjons, un détenu se confond avec l'obscurité. Appuyé contre les barreaux, même pas attention à des étrangers, qui se déplacent ce petit parc à thème et de la répression. Les murs sont remplis avec les visages de criminels de recherche et d'arrestation. Dans un préféré, autres photos, ceux de la 25 les policiers qui ont perdu leur vie dans le 11-S. Juste à côté, est plus grande par un jeune policier, après le travail sans interruption au cours 30 heures ce jour fatidique, a été tué sur le chemin du retour et tomba endormi au volant. Décédé 12-S. Son avis de décès, son histoire malheureuse, probablement perdu dans l'agitation d'une ville blessée, mais ses coéquipiers n'ont pas oublié.
In den Kerkern, ein Gefangener mit dem Trübsinn zu verwechseln. Schiefe gegen die Gitterstäbe, nicht einmal achten Sie auf Fremde, das auf Reisen sind diese kleinen Vergnügungspark und Strafverfolgungsbehörden. Die Wände sind mit den Gesichtern der Suche und Festnahme Kriminellen gefüllt. In einer bevorzugten, Andere Bilder, denen der 25 die Polizisten, die ihr Leben in der 11-S verloren. Nebenan ist größer von einem jungen Polizisten, nach der Arbeit ohne Unterbrechung über 30 Stunden an jenem schicksalhaften Tag, wurde auf dem Heimweg getötet und schlief am Steuer. Gestorben 12-S. Sein Nachruf, seine unglückliche Geschichte, wahrscheinlich in der Aufregung eines verwundeten Stadt verloren, aber seine Mitspieler haben nicht vergessen,.
Nei sotterranei, un detenuto si confonde con il buio. Appoggiato contro le sbarre, nemmeno prestare attenzione agli sconosciuti, che sono in viaggio questo piccolo parco a tema e l'applicazione della legge. Le pareti sono riempite con le facce dei criminali di ricerca e di arresto. In una preferita, altre foto, quelli 25 gli agenti di polizia hanno perso la vita nel 11-S. Accanto è più grande di un giovane poliziotto, dopo il lavoro senza interruzione per tutto 30 ora in quel giorno fatidico, è stato ucciso sulla strada di casa e si addormentò al volante. Deceduto il 12-S. Il suo necrologio, la sua storia sfortunata, probabilmente perso nella confusione di una città ferita, ma i suoi compagni di squadra non hanno dimenticato.
Nos calabouços, um detento se confunde com a tristeza. Inclinando-se contra as grades, nem mesmo prestar atenção a estranhos, que estão viajando neste parque temático pequeno e aplicação da lei. As paredes estão cheias com os rostos dos criminosos de busca e apreensão. Numa preferida, outras fotos, aqueles do 25 os policiais que perderam suas vidas no 11-S. Na porta ao lado é maior por um policial jovem, depois do trabalho sem interrupção ao longo 30 horas daquele dia fatídico, foi morto a caminho de casa e adormeceu ao volante. Morreu 12-S. Seu obituário, sua história infeliz, provavelmente perdido no tumulto de uma cidade ferida, mas seus companheiros não se esqueceu.
In de kerkers, een gedetineerde wordt verward met de duisternis. Leunend tegen de tralies, niet eens aandacht besteden aan vreemden, die reizen dit kleine themapark en rechtshandhaving. De muren zijn gevuld met de gezichten van zoek-en arrestatie criminelen. In een voorkeursuitvoeringsvorm, andere foto's, die van de 25 de politie agenten die hun leven verloren in de 11-S. Naast de deur is groter door een jonge politie, na het werk zonder onderbreking meer dan 30 uur op die noodlottige dag, werd gedood op weg naar huis en viel in slaap achter het stuur. Die 12-S. Zijn doodsbrief, de ongelukkige geschiedenis, waarschijnlijk verloren in de drukte van een gewonde stad, maar zijn teamgenoten nog niet vergeten.
En els calabossos, un detingut es confon amb la penombra. Recolzat en els barrots, ni tan sols presta atenció als estranys, que segueixen recorrent aquest petit parc temàtic de l'ordre i la llei. Les parets són plenes de les cares de delinqüents en recerca i captura. En un lloc preferent, altres fotografies, les dels 25 agents d'aquesta comissaria que van perdre la vida en els atemptats de l'11-S. Al costat hi ha una altra més gran d'un jove policia que, després de treballar sense interrupció més de 30 hores aquest dia nefast, es va matar quan tornava a casa i es va quedar adormit al volant. Morir el 12-S. La seva esquela, seva malaurada història, segurament es van perdre en la commoció d'una ciutat ferida, però els seus companys no ho han oblidat.
U tamnicama, Pritvorenik se miješati s tami. Naslonjen na rešetaka, čak i ne obratiti pozornost na strancima, koji su putovali, ovaj mali tematski park i policijske mjere. Zidovi su ispunjeni lica pretraživanja i uhićenje kriminalaca. U željena, Ostale fotografije, onih 25 policijski službenici koji su izgubili svoje živote u 11-S. Sljedeća vrata je veća od mladog policije, nakon posla bez prekida tijekom 30 sati na tom kobnog dana, ubijen je na putu kući i zaspao za volanom. Die 12-S. Njegov osmrtnicu, njezina nesretna povijest, vjerojatno izgubio u uzbuđenje jednog ranjenog grada, , ali njegovi suigrači nisu zaboravili.
В подземельях, Задержанный путают с мраком. Опираясь на решетку, даже не обращать внимание на чужие, , которые путешествуют этой небольшой парк развлечений и правоохранительных органов. Стены заполняются лицами по розыску и задержанию преступников. В предпочтительном, другие фото, у 25 сотрудников милиции, которые погибли в 11-S. Рядом больше на молодых полиции, после работы без перерыва 30 часов в тот роковой день, был убит по дороге домой и уснул за рулем. Умереть 12-S. Некролог, ее несчастной истории, вероятно, потерял в сутолоке города раненых, но его товарищи по команде не забыли.
Dungeons da, atxilotua da gloom batera nahastu. Taberna aurka Leaning, ezta arreta ezezagunekin, diren txiki hau parke tematiko eta legea betearaztea bidaiatzen. Bilatze eta atxilotze gaizkile aurpegiak betetako hormak. Hobetsia bat, beste argazkiak, duten 25 11-S beren bizitzak galdu polizia. Ondoan, poliziak gazte bat handiagoa da, etenik gabe lan baino gehiago egin ondoren 30 zoritxarreko egun hartan ordu, bere etxerako bidea hil zen eta loak gurpila. Die 12-S. Bere necrológicas, bere Penagarria historia, , ziurrenik hiri bat zauritu commotion galdu, baina bere lan teammates dute ahaztu ez.
Nos calabouços, un detido se confunde coa tristeza. Inclina-se contra as reixas, nin sequera prestar atención a estraños, que están viaxando neste parque temático pequeno e aplicación da lei. As paredes están cheas cos rostros dos criminais de busca e aprehensión. Nunha preferida, outras fotos, os do 25 os policías que perderon a vida no 11-S. Na porta ao lado é maior por un policía novo, despois do traballo sen interrupción ao longo 30 horas daquel día fatídico, morreu de camiño a casa e adormeceu ao volante. Die 12-S. O seu obituarios, súa historia infeliz, probabelmente perdera no tumulto dunha cidade ferida, pero os seus compañeiros non se esqueceu.
  La revista de viajes co...  
Allí, junto a dos indígenas que ha traído de América para que después le sirvan de intérpretes, un joven pariente llamado Pedro Pizarro, Alonso de Mesa y el griego Gandía, un gigante cuyo conocimiento de la pólvora le había asegurado el nombramiento de capitán de artillería, comienza una alocución cargada de simbolismo. Frente al ahora caballero de la orden más importante de España están su hermano Hernando y sus hermanastros Juan y Gonzalo.
Mais Pizarro savons que votre entreprise dépend de l'obtention d'un groupe de fou pour se joindre à un plus de la conquête à risque. Il, avec deux Indiens qui avaient apporté de l'Amérique pour servir d'interprètes après lui, un jeune parent du nom de Pedro Pizarro, Alonso de Mesa et le grec Gandia, un géant dont la connaissance de la poudre à canon avait obtenu la nomination de capitaine d'artillerie, commence un discours plein de symbolisme. En face du chevalier de l'Ordre désormais l'Espagne le plus important sont son frère et ses frères John Hernando et Gonzalo. Francis avait jamais vu et que vous exécutez dans une famille "aussi superbe que les pauvres", comme enregistré Fernandez de Oviedo, Hernando qui a décrit comme «homme de haute taille, d'épaisseur; lèvres la langue et de la graisse et le bout du nez avec de la viande excessive et split ". Aujourd'hui, il ya une sculpture funéraire dans le cimetière de Trujillo qui a fourni le seul portrait réel de l'est préservée.
Aber Pizarro wissen, dass Ihr Unternehmen immer auf eine Gruppe von verrückten aus der Übernahme eines riskanter Eroberung hängt. Es, mit zwei Indern, die Amerika gebracht haben, um sie als Dolmetscher nach, ein junger Verwandter namens Pedro Pizarro, Alonso de Mesa und griechischen Gandia, ein Riese, dessen Wissen von Schießpulver war die Ernennung von Kapitän der Artillerie gesichert, beginnt eine Rede voller Symbolik. Gegenüber der Ritter des Ordens nun Spaniens wichtigsten sind sein Bruder Hernando und seine Brüder Juan und Gonzalo. Francisco hatte sie nicht gesehen und nie in einer Familie geführt ", wie hervorragend als schlecht", wie aufgezeichnet Fernández de Oviedo, Hernando, die als "großer Mann, dick beschrieben; Zunge und Lippen dick und die Spitze der Nase mit viel Fleisch und geteilt ". Heute gibt es eine Grabmälern auf dem Friedhof von Trujillo, die die einzige wirkliche Porträt von ihm zur Verfügung gestellt wird beibehalten.
Ma Pizarro sapere che il vostro business dipende da ottenere un gruppo di pazzi di aderire ad una conquista più rischioso. Ci, con due indiani che hanno portato l'America a lei come interpreti dopo, un giovane parente di nome Pedro Pizarro, Alonso de Mesa e greco Gandia, un gigante la cui conoscenza della polvere da sparo si era assicurato la nomina di capitano di artiglieria, inizia un discorso pieno di simbolismo. Di fronte al Cavaliere dell'Ordine ora della Spagna più importanti sono il fratello Hernando e fratelli Juan e Gonzalo. Francisco non li aveva visti e mai eseguito in una famiglia ", come superbamente come poveri", come registrato Fernandez de Oviedo, Hernando che ha descritto come "uomo alto, di spessore; labbra lingua e il grasso e la punta del naso con ampio carne e divisi ". Oggi vi è una scultura funeraria nel cimitero di Trujillo che ha fornito l'unico vero suo ritratto è conservato.
Mas Pizarro sabe que seu negócio depende da obtenção de um grupo de loucos de endossar uma conquista mais arriscado. Não, com dois índios que trouxeram América a ela como intérpretes após, um jovem parente chamado Pedro Pizarro, Alonso de Mesa e grego Gandia, um gigante cujo conhecimento da pólvora havia assegurado a nomeação de capitão de artilharia, começa um discurso cheio de simbolismo. Em frente ao Cavaleiro da Ordem da Espanha agora o mais importante é seu irmão Hernando e seus irmãos Juan e Gonzalo. Francisco não tinha visto e nunca ficar em uma família ", como soberbamente como pobres", como registrado Fernández de Oviedo, Hernando, que descreveu como "homem alto, grosso; lábios língua e gordura ea ponta do nariz com amplo carne e dividido ". Hoje, há uma escultura funerária no cemitério de Trujillo que proveu o único retrato verdadeiro dele é preservada.
Maar Pizarro weet dat uw bedrijf is afhankelijk van het krijgen van een groep van gek zijn om een ​​meer dan riskante verovering mee. Er, met twee indianen die had meegenomen uit Amerika om als tolk te dienen na hem, een jong familielid met de naam Pedro Pizarro, Alonso de Mesa en het Grieks Gandia, een reus wiens kennis van het buskruit had verzekerd van de benoeming van de kapitein van de artillerie, begint een speech vol symboliek. Aan de voorzijde van de Ridder in de Orde nu Spanje's belangrijkste zijn zijn broer Hernando en zijn broers John en Gonzalo. Francis ooit had gezien en je in een familie ", zoals prachtige als slecht", zoals beschreven Fernandez de Oviedo, Hernando, die omschreven worden als "lange man, dik; tong en dikke lippen en het puntje van de neus met veel vlees en split ". Vandaag is er een funeraire sculptuur op het kerkhof van Trujillo dat de enige echte portret van hem die behouden blijft.
Però Pizarro sap que la seva empresa depèn d'aconseguir que un grup de bojos se sumi a una més que arriscada conquesta. Allà, al costat de dos indígenes que ha portat d'Amèrica perquè després li serveixin d'intèrprets, un jove parent anomenat Pedro Pizarro, Alonso de Mesa i el grec Gandia, un gegant el coneixement de la pólvora li havia assegurat el nomenament de capità d'artilleria, comença una al · locució carregada de simbolisme. Enfront del ara cavaller de l'ordre més important d'Espanya estan seu germà Hernando i els seus germanastres Joan i Gonzalo. Francesc no els havia vist mai i es topa amb una família "tan superba com pobra", segons va registrar Fernández d'Oviedo, qui va descriure a Hernando com "home d'alta alçada i gruix; la llengua i els llavis grossos i la punta del nas amb sobrada carn i escindida ". Hi ha avui una escultura funerària al cementiri de Trujillo en la qual es contempla l'únic retrat real que d'ell es conserva.
Ali Pizarro znate da je vaš posao ovisi o dobivanju ludu na odobravanje više rizično osvajanje. Postoji, s dva Indijanaca koji su donijeli Ameriku s njom kao tumači nakon, Mlada relativna imenom Pedro Pizarro, Alonso de Mesa i grčki Gandia, div čije znanje baruta je osigurala imenovanje zapovjednika topništva, započinje govor pun simbolike. Nasuprot Viteza Reda sada Španjolska je najvažniji su njegov brat i njegova braća Hernando Juan i Gonzalo. Francisco nije ih vidjela i nikad se izvoditi u obitelji "kao vrhunski kao loše", kako je zabilježeno Fernández de Oviedo, Hernando koji je opisan kao "visokog čovjeka, debeli; jezik i masti usne i vrh nosa s dovoljno mesa i podijeljena ". Danas je grobna skulptura na groblju u Trujillo pod uvjetom da je jedini pravi portret mu je očuvana.
Но Писарро знаете, что ваш бизнес зависит от получения группа сумасшедших от принятия более рискованным завоевания. Там, с двумя индейцами, которые привели Америку к ней после того, как в качестве переводчиков, молодой родственник по имени Педро Писарро, Алонсо де Меса и греческой Gandia, гигантский чьи знания пороха добился назначения капитан артиллерии, начинается речью, полной символизма. Напротив кавалером ордена Испании сейчас наиболее важными являются его братом Эрнандо и его братья Хуан и Гонсало. Франциско не видел их и никогда не столкнуться с семьей ", как великолепно, как бедные", как записано Фернандес де Овьедо, Эрнандо, который описал как "высокий мужчина, толстый; языка и толстые губы и кончик носа с достаточно мяса и разделить ". Сегодня есть кладбищенской скульптуры на кладбище в Трухильо условии, что единственным реальным его портрет сохранился.
Baina Pizarro ezagutzen zure negozio crazy talde bat lortzean konkista arriskutsua baino gehiago batu araberakoa. Ez dago, bi indiar Amerikatik ekarri zuten interpreters gisa bere ondoren, Pedro Pizarro izeneko gazte erlatiboa, Alonso de Mesa eta grekera Gandia, erraldoi bat horren bolbora ezagutza, artilleria kapitaina hitzordua segurtatu zuen, sinbolismoz beteriko hitzaldi bat hasten da. Ordenako zalduna aurrean Espainian garrantzitsuena, bere anaia Hernando eta bere anaiak John eta Gonzalo. Francis inoiz ikusi zuen eta familia batean exekutatzen duzun "pobreek bezalaxe bikaina", gisa Fernández de Oviedo, Hernando, "gizon altu, lodi gisa deskribatu; hizkuntza eta gantz ezpainetan eta sudurrean tip gehiegizko haragi eta split ". Gaur egun, hilobi eskultura da Trujillo hilerrian, baldin eta bere benetako erretratu bakarra mantentzen da.
Pero Pizarro sabe que o seu negocio depende da obtención dun grupo de tolos de endosar unha conquista máis arriscado. Non, con dous indios que trouxeron América a ela como intérpretes despois, un mozo parente chamado Pedro Pizarro, Alonso de Mesa e grego Gandia, un xigante cuxo coñecemento da pólvora había asegurado o nomeamento de capitán de artillería, comeza un discurso cheo de simbolismo. Fronte ao Cabaleiro da Orde de España agora o máis importante é o seu irmán Hernando e os seus irmáns Juan e Gonzalo. Francisco non vira e nunca estar nunha familia "tan orgulloso como pobres", como rexistrado Fernández de Oviedo, Hernando, que describiu como "home alto, groso; beizos lingua e graxa ea punta do nariz con amplo carne e dividido ". Hoxe, hai unha escultura funeraria no cemiterio de Trujillo que proveu o único retrato auténtico del é preservada.
  La revista de viajes co...  
Ella no habla inglés y él se siente algo intimidado por la presencia de cinco tipos que le miramos descojonados ante sus intentos algo torpes de entablar contacto. El novio de la chica se acerca a poner en orden las cosas y decidimos ir a dormir tras beber algunos tragos.
Retour à l'hôtel, nous avons rencontré Benson, Jenson y Lion, trois Zimbabwéens qui se sont joints à nous pour le voyage. L'équipe a joué piscine jusqu'au dîner que nous partageons avec eux tout à fait acceptable dans un bar à côté de la Madrinha. Jenson tente de flirter avec la jeune serveuse, assez jolie, mais la conversation devient impossible. Elle ne parle pas anglais et il se sent un peu intimidé par la présence de cinq gars qui ont l'air descojonados à leurs tentatives un peu maladroits de prendre contact. Le petit ami de la jeune fille vient de ranger les choses et a décidé d'aller dormir après quelques verres. Dans la salle d'écoute de la musique d'un disco-haut près. Le lendemain matin,, pas plus se réveiller tôt, est maintenant entendu la voix rauque de coqs résonne clairement avec la récente. De ma fenêtre, je regardais les rangées de personnes marchant le long de la route, chaos commence. Lever de soleil en Afrique.
De Vuelta a hotel Begleiten Sie uns auf Benson, Jenson und Lion, sie drei Simbabwer begleiten wir ihm zu reisen. Jugamos al Billard Ausrüstung, um das Abendessen stammen teilten wir mit ellos in einer Bar durchaus akzeptabel Heu junto al Patin. Jenson versucht, eine Verbindung mit den Kellnerinnen Joven, sehr hübsch, aber das Gespräch war unmöglich hace. Ella Habla in Englisch und er Siente etwas durch die Anwesenheit von fünf Typen, die descojonados lesen eingeschüchtert schauen sus einigen unbeholfenen Versuche zur Kontaktaufnahme. Der Freund der jungen Frau kommt zum Aufräumen Dinge und beschlossen, schlafen zu gehen nach ein paar Drinks. In dem Raum, der Musik lauschen einer Disco-ganz nah. Am nächsten Morgen, nicht mehr früh aufzustehen, jetzt gehört die heisere Stimme der Hähne deutlich mit der jüngsten Resonanz. Von meinem Fenster aus sah ich die Zeilen von Menschen zu Fuß entlang der Straße, Chaos beginnt. Sonnenaufgang in Afrika.
Rientro in hotel ci siamo incontrati con Benson, Jenson y Lion, i tre cittadini dello Zimbabwe che si sono uniti a noi durante il viaggio. Abbiamo giocato piscina per squadre di condividere la cena con loro abbastanza accettabile in un bar vicino al madrinha. Jenson cerca di flirtare con la giovane cameriera, Pretty Pretty, ma la conversazione diventa impossibile. Lei non parla inglese e si sente un po 'intimidito dalla presenza di cinque ragazzi che guardano ai loro tentativi descojonados qualcosa di stupido per prendere contatto. Fidanzato della ragazza è di mettere le cose in ordine e ha deciso di andare a dormire dopo aver bevuto un paio di drink. Nella sala ascolto della musica di un disco-alta vicino. La mattina dopo, appena svegli presto, è ora ascoltato la voce roca dei galli chiaramente in risonanza con la recente. Dalla mia finestra ho visto le linee di gente che cammina lungo la strada, inizia il caos. Sunrise in Africa.
De volta ao hotel, nos encontramos com Benson, Jenson y Leão, os três zimbabuanos que se juntaram a nós na viagem. Jogamos piscina para as equipes de compartilhar o jantar com eles bastante aceitável em um bar ao lado da madrinha. Jenson tenta flertar com a garçonete jovem, muito bonita, mas a conversa torna-se impossível. Ela não fala Inglês e ele se sente um pouco intimidado pela presença de cinco homens que olham para suas tentativas descojonados algo estúpido para fazer contato. O namorado da garota está em colocar as coisas em ordem e decidiu ir dormir depois de beber alguns drinques. No quarto pode ouvir a música de um próximo disco de alta. Na manhã seguinte, apenas acordar cedo, agora é ouvir a voz rouca de galos claramente ressoar com a recente. Da minha janela eu observava as filas de pessoas caminhando pela estrada, caos começa. Nascer do sol na África.
De vuelta een hotel Join us on Benson, Jenson en Lion, ze drie Zimbabwanen we hem vergezellen reizen. Jugamos al biljart apparatuur om het diner voort we met ellos in een bar zeer acceptabel hooi junto al Godmother gedeeld. Jenson probeert te verbinden met de serveersters Joven, heel mooi, maar het gesprek was onmogelijk hace. Ella habla in het Engels en hij Siente enigszins geïntimideerd door de aanwezigheid van de vijf soorten die descojonados lezen kijken naar sus wat onhandige pogingen om contact te leggen. Het meisje vriendje gaat om opruimen dingen en besloten te gaan slapen na een paar drankjes. In de kamer luisteren naar de muziek van een disco-high dicht. De volgende ochtend, niet meer vroeg wakker, wordt nu hoorde de schorre stem van hanen duidelijk resoneren met de recente. Vanuit mijn raam ik de rijen van mensen die langs de weg keek, chaos begint. Zonsopgang in Afrika.
De tornada a hotel ens ajuntem amb Benson, Jenson i Lleó, els tres zimbabuesos que ens acompanyen en el viatge. Juguem al billar per equips fins al sopar que compartim amb ells en un bar bastant acceptable que hi ha al costat del Madrinha. Jenson intenta lligar amb la jove cambrera, bastant maca, però la conversa es fa impossible. Ella no parla anglès i ell se sent una mica intimidat per la presència de cinc tipus que li mirem descojonados davant els seus intents mica maldestres d'entaular contacte. El nuvi de la noia s'acosta a posar en ordre les coses i vam decidir anar a dormir després de beure alguns glops. A l'habitació s'escolta l'alta música d'un discopub proper. Al matí següent, res més despertar molt d'hora, s'escolta ara la veu ronca dels galls ressonant entre la recent claredat. Des de la meva finestra contemplar el caminar de fileres de gent al costat de la carretera, comença el caos. Es fa de dia a l'Àfrica.
Povratak u hotel smo se susreli sa Benson, Jenson y Lion, tri Zimbabweans koji su nam se pridružili na putovanju. Igrali smo bazen za momčadi podijeliti večera s njima sasvim prihvatljivo u baru uz madrinha. Jenson pokušava koketirati s mladim konobarica, lijepo lijepo, ali razgovor postaje nemoguće. Ona ne govori engleski i on osjeća nešto zastrašivao prisutnosti pet dečki koji izgledaju njihovim pokušajima descojonados nešto glupo da bi kontaktirati. Njenim dečko je o stavljajući stvari u red i odlučio otići na spavanje nakon što ste popili nekoliko pića. U sobi slušajući glazbu u disco-visoke kraju. Sljedećeg jutra, samo probuditi rano, sada čuo promukli glas pijetla jasno rezonirati s nedavno. Iz mog prozora sam gledao linije ljudi hoda cestom, Kaos počinje. Izlazak sunca u Africi.
De Вуэльта отеле Присоединяйтесь к нам на Бенсона, Дженсон и лев, им три Зимбабве мы вместе с ним путешествовать. Jugamos др. бильярдные столы, чтобы остановить ужин мы разделили с Ellos в баре вполне приемлемые сена Junto др. Крестная. Дженсон пытается соединиться с официантками JOVEN, очень красивая, но разговор было невозможно зайца. Элла Habla на английском языке, и он Siente несколько пугало присутствие из пяти типов, которые читают descojonados смотреть SUS некоторые неуклюжие попытки установить контакт. Друг девушки доходит до уборки вещи и решил пойти спать после нескольких напитков. В комнате, слушая музыку диско-высокая близко. На следующее утро, больше не просыпаться рано, Теперь услышал хриплый голос петухов вполне созвучны недавним. Из моего окна я наблюдал ряды людей, идущих по дороге, начинается хаос. Восход солнца в Африке.
Itzuli hotelean bildu dugu Benson batera, Jenson y Lion, hiru Zimbabweans duten fitxatu gurekin bidaia on. Team jokatu igerilekua afaria arte partekatzen dugun nahiko onargarria barra ondoan Madrinha en. Jenson saiatzen flirt gazteak zerbitzari batera, nahiko nahikoa, baina elkarrizketa bihurtzen da ezinezkoa. Berak ez du ingelesez hitz egiten eta zertxobait bost guys duten begiratu descojonados beren zertxobait baldarra saiakerak presentzia sobera lotsatu kontaktua egiteko sentitzen zuen. Neskaren mutil-laguna, gauza tidying dator eta erabaki lo joateko bat gutxi ondoren edariak. Gela to disco-altua estua musika entzuten hasi. Biharamunean,, ez gehiago goiz esnatu, da, orain entzun oilarrak ahotsa The Hoarse argi eta garbi, azken batera resonate. Nire leihotik pertsona errepidetik oinez ilara ikusi nuen, kaosa hasten da. Afrikan Sunrise.
  La revista de viajes co...  
Quizás fueran sus silencios, su mirada perdida, su habilidad para moverse por una ciudad que, teóricamente, desconocía. “¿Y por qué no me robó la cámara en aquel momento? ¿Por qué se ha tomado las molestias de venir hasta aquí?”, le preguntaba incrédula a Albert intentando poner orden en todo aquello.
S'il est vrai que quelque chose en lui, j'ai toujours trouvé suspect. Peut-être que c'était son silence, ses yeux perdus, leur capacité à se déplacer dans une ville qui, théoriquement, inconnue. "Pourquoi n'ai-je pas volé la caméra au moment? Pourquoi il a pris la peine de venir ici?", Albert a demandé, incrédule essayer de mettre de l'ordre à tout ce qui. Je me répondis: à un certain moment dans notre marche lui avait dit que j'étais un journaliste; probablement pensé, s'il était investi un peu d'argent et de temps pour voyager avec moi à Puerto Galera, pourrait voler les autres appareils et ordinateurs. Voila.
Zwar ist es wahr, dass etwas an ihm fand ich es immer verdächtig. Vielleicht war es sein Schweigen, seine Augen verloren, ihre Fähigkeit, um eine Stadt zu ziehen, dass, in der Theorie, unbekannt. "Warum kann ich nicht habe die Kamera an der Zeit? Warum hat sich die Mühe gemacht, hierher zu kommen?", Albert fragte ungläubig versuchen, um alles, was bringen. Antwortete ich mich: irgendwann in unserem Spaziergang ihm gesagt hatte, ich war ein Journalist; dachte wahrscheinlich, wenn investiert etwas Geld und Zeit, um mit mir zu reisen Puerto Galera, könnten die anderen Kameras und Computer zu stehlen. Voila.
Se è vero che qualcosa in lui ho sempre trovato sospetto. Forse era il suo silenzio, i suoi occhi persi, la loro capacità di muoversi intorno ad una città che, in teoria, sconosciuto. "Perché non ho rubato la fotocamera al momento? Perché si è preso la briga di venire qui?", Albert chiese incredulo cercando di mettere ordine a tutto ciò che. Risposi io: ad un certo punto nella nostra passeggiata gli aveva detto che ero un giornalista; probabilmente pensato, se investito un po 'di soldi e tempo per viaggiare con me a Puerto Galera, potrebbe rubare le altre telecamere e computer. Voila.
Embora seja verdade que algo sobre ele que eu sempre achei suspeito. Talvez fosse o seu silêncio, seus olhos perdidos, sua capacidade de mover-se em torno de uma cidade que, em teoria, desconhecido. "Por que não eu roubei a câmera no momento? Por que ele se deu ao trabalho de vir aqui?", Albert perguntou incrédulo tentando trazer ordem a tudo o que. Eu me respondeu: em algum momento de nossa caminhada lhe tinha dito que eu era um jornalista; provavelmente pensou, se investiu algum dinheiro e tempo para viajar comigo para Puerto Galera, poderia roubar as outras câmeras e computadores. Voila.
Hoewel het waar is dat er iets over hem vond ik het altijd verdacht. Misschien was het zijn stilte, zijn ogen verloren, hun vermogen om te bewegen rond een stad die, theoretisch, onbekend. "Waarom niet Ik heb de camera op het moment? Waarom het de moeite heeft genomen om hier te komen?", Albert vroeg ongelovig proberen om al die brengen. Ik antwoordde mezelf: op een bepaald punt in onze wandeling hem had verteld was ik een journalist; dacht waarschijnlijk, Als investeerde wat geld en tijd om te reizen met mij naar Puerto Galera, de andere camera's en computer kan stelen. Voila.
それは彼について何か、私はいつもそれが疑わしい見つけたことは事実ですが. 多分それは彼の沈黙だった, 彼の目には、失った, 街を移動する能力その, 理論的には, 不明. "なぜ私は、一度カメラを盗んだはありません? なぜそれがここに来てトラブルをとっている?", アルバートはすべてのことに秩序をもたらすためにしようとして信じられないよう求め. 私は自分自身に答え: 私たちの散歩の中でいくつかの点で、私はジャーナリストだった彼に言っていた; おそらく考え, プエルトガレラに私と一緒に旅行するためにいくつかのお金と時間を投資した場合, 他のカメラとパソコンを盗むことができる. 出来上がり.
Aunque es verdad que algo en él siempre me resultó sospechoso. Quizás fueran sus silencios, su mirada perdida, su habilidad para moverse por una ciudad que, teòricament, desconocía. “¿Y por qué no me robó la cámara en aquel momento? ¿Por qué se ha tomado las molestias de venir hasta aquí?", le preguntaba incrédula a Albert intentando poner orden en todo aquello. Yo misma me respondí: en algún momento de nuestro paseo le había comentado que era periodista; probablemente pensó que, si invertía algo de dinero y tiempo en viajar conmigo hasta Puerto Galera, podría robarme el resto de cámaras y el ordenador. Voilá.
Aunque es verdad que algo en él siempre me resultó sospechoso. Quizás fueran sus silencios, su mirada perdida, su habilidad para moverse por una ciudad que, teoretski, desconocía. “¿Y por qué no me robó la cámara en aquel momento? ¿Por qué se ha tomado las molestias de venir hasta aquí?", le preguntaba incrédula a Albert intentando poner orden en todo aquello. Yo misma me respondí: en algún momento de nuestro paseo le había comentado que era periodista; probablemente pensó que, si invertía algo de dinero y tiempo en viajar conmigo hasta Puerto Galera, podría robarme el resto de cámaras y el ordenador. Voilá.
Aunque es verdad que algo en él siempre me resultó sospechoso. Quizás fueran sus silencios, su mirada perdida, su habilidad para moverse por una ciudad que, в теории, desconocía. “¿Y por qué no me robó la cámara en aquel momento? ¿Por qué se ha tomado las molestias de venir hasta aquí?", le preguntaba incrédula a Albert intentando poner orden en todo aquello. Yo misma me respondí: en algún momento de nuestro paseo le había comentado que era periodista; probablemente pensó que, si invertía algo de dinero y tiempo en viajar conmigo hasta Puerto Galera, podría robarme el resto de cámaras y el ordenador. Voilá.
Aunque es verdad que algo en él siempre me resultó sospechoso. Quizás fueran sus silencios, su mirada perdida, su habilidad para moverse por una ciudad que, teoria, desconocía. “¿Y por qué no me robó la cámara en aquel momento? ¿Por qué se ha tomado las molestias de venir hasta aquí?", le preguntaba incrédula a Albert intentando poner orden en todo aquello. Yo misma me respondí: en algún momento de nuestro paseo le había comentado que era periodista; probablemente pensó que, si invertía algo de dinero y tiempo en viajar conmigo hasta Puerto Galera, podría robarme el resto de cámaras y el ordenador. Voilá.
Arrow 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Arrow