|
After the death of Amir Timur in 1405 suing the struggle between the heirs of Amir Timur Gara Yusif Black, had defeated Teymuri Abu Bakri in 1406 in the vicinity of Nakhichevan and in April 1408 near the Tabriz at Sardrud battle, so put an end to reign of Teymurids in Azerbaijan.
|
|
Karakoyunlular venant de tribu de Yive d’Oguzlar à l’origine, a joué un rôle important dans l’Histoire de Proche et Moyen Orient. Les ressources historiques donnent des informations que les Karakoyunlular ont vécues à Azerbaïdjan à partir de 7ème siècle. Pendant les afflux de Mongol, les Karakoyunlular qui ont retiré à Anatolie de l’est ont fondé l’union de tribu puissante dont le centre se trouve aux villes d’Erciş et de Van sous le leadership de Bayram Hoca, après la libération de l’Etat d’İlhanis à 2ème moitié de 14ème siècle. A la fin de 14ème siècle les Karakoyunlular, qui ont participé aux faits politiques de l’époque, se sont renforcés dans les régions de Sürmeli, Hoy et Nakhitchevan et ils sont obtenu plusieurs fois le Tabriz sous le leadership de Kara Yusif. A l’époque des afflux d’Emir Timur, Kara Yusif qui a présenté une résistance puissante avec Celairi Sultan Ahmet, a du se réfugier au Sultan d’Ottoman en premier et après au Sultan d’Egypte. En 1405 après la mort d’Emir Timur, Gara Yusif, qui a bénéficié de la dispute commence parmi ses princes en Azerbaïdjan, a gagné sur la guerre à proche de Nakhitchevan contre Teymuri Ebu Bekri en Octobre 1406 et la guerre de Serdrud à proche de Tabriz en Avil 1408 et il a donné fin à l’administration d’Azerbaïdjan des Timourides. Gara Yusif a donné fin à l’Etat de Celairiler tout en battant Celairi Sultan Ehmed à proche de Tabriz en août 1410 et il a fondé l’Etat de Karakoyunlu d’Azerbaïdjan au centre de Tabriz. Les territoires d’Azerbaïdjan au sud Kürden, d’Anatolie de l’Est, Iraq Arabe et Iraq Persique ont participé à l’Etat de Karakoyunlu. A l’époque de Cahanchah (1436-1467) après les afflux à Horasan, Mazandaran et Iraq Persique aux années 1453-1458, les frontières orientales de l’Etat s’est élargie jusqu’à Horasan. Malgré on a obtenu Herat en 1458, selon la convention signé avec Ebu Seid des Timourides, les Karakoyunlular ont quitté l’Herat.
|
|
Die Karakoyunlu stammen vom Völkerstamm Yive der Oghusen ab und spielten in der Geschichte des nahen und mittleren Ostens eine wichtige Rolle. Historischen Quellen zufolge lebten diese ab dem 7. Jahrhundert in Aserbaidschan. Zur Zeit der Übergriffe der Mongolen zogen diese sich nach Ostanatolien zurück und gründeten in der 2. Hälfte des 14. Jh. unter der Führung von Bayram Hoca und der Unabhängigkeit des İlhani-Staates eine starke Sippe mit Zentrum Erciş und Van. Gegen Ende des 14. Jahrhunderts wurden die Karakoyunlu dank der politischen Ereignisse jener Epoche in den Regionen Sürmeli, Hoy und Nachitschewan zunehmend stärker und nahmen einige Male unter der Führung von Kara Yusif Tebriz ein. Die Übergriffe von Emir Timur hat Kara Yusif zusammen mit Sultan Celairi Ahmet großen Widerstand geleistet, musste jedoch Zuflucht zuerst beim Sultan der Osmanen, dann beim Sultan von Ägypten suchen. nach dem Tod von Emir Timur im Jahr 1405 nutzte Gara Yusif den Streit der Nachfahren in Aserbaidschan aus und ging im Oktober 1406 aus der Schlacht Teymuri Ebu Bekri in der Nähe von Nachitschewan, im April 1408 aus der Schlacht Serdrud in der Nähe von Tebriz als Sieger hervor und beendete die Herrschaft der Timuri in Aserbaidschan. Kara Yusif besiegte im August 1410 in der Nähe von Tebriz Sultan Celairi Ehmed und beendete so die Existenz des Celairiler-Staates und gründete den Karakoyunlu-Staat von Aserbaidschan mit Tebrizi als Zentrum des Reiches. Dem Karakoyunlu-Staat schlossen sich im Süden die Regionen in Aserbaidschan, Ostanatolien, die Sippen Arap und Ecem an. Zur Zeit von Cahanşah (1436-1467) in den Jahren 1453-1458 wurden die Grenzen nach Einfällen am Fluss Ecem, Mazandaran und Horasan im Osten bis nach Horasan ausgebreitet. Auch wenn 1458 Herat beherrscht wurde, haben die Karakoyunlu nach Vertrag mit Ebu Seid von den Timuri Herat verlqassen müssen.
|
|
Los de Garagoyunlu al ser de origen de Yive de Oguz jugaron un papel importante en la historia de Cercano y Medio Oriente. Las fuentes históricas dieron la información acerca de su vivienda en las tierras de Azerbaiyán desde del siglo VII. Apartados a Anatolia oriental durante las procesiones de mongolas después de colapso de estado de Elkhanies en la segunda mitad del siglo XIV, se crearon una fuerte asociación de tribus bajo el liderazgo de Bayram Khoja las ciudades centrales de Van y Arcish. A finales del siglo XIV, entrado a los acontecimientos políticos de la época, Garagoyunlu ,por el bajo de liderazgo de Qara Yusif ,fortalecidos en las regiones de Surmeli, Joy y Najichevan ,capturaron Tabriz un par de veces. Durante las marchas de Amir Timur , Qara Yusif resistido fuertemente con Sultán de Jalair Ahmed,fue obligado a buscar refugio en el sultán otomano y luego en el sultán de Egipto. Tras la muerte de Amir Timur en 1405,utilizado el conflicto entre los herederos , Qara Yusif en octubre de 1406 derrotó Teymur Abi Bakir cerca de Najichevan ,y en abril de 1408 en la batalla de Serdrud –en las cercanías de Tabriz, se puso el fin al liderazgo de Teymuros en Azerbaiyán. Qara Yusuf en agosto de 1410 derrotó de Sultan Ahmed Jelairi cerca de Tabriz y puso el fin al estado de Jalairi yó el estado de Garaqoyunlu con el centro de Tabriz.Al estado de Garaqoyunlu se entraban las tierras de Azerbaiyán de sur de Kura, el este de Anatolia, Irak Acem e Irak árabe. En el período de Cahanshah (1436-1467) en los años de 1453-1458 en el resultado de las marchas a Irak de Acem, Mazandaran y Khorasan las fronteras del este del estado se extendían hasta Khorasan. Aunque Herat fue ocupado en 1458, de acuerdo con el contrato celebrado con Teymuri Abu Seid ,los de Garagoyunlu dejaron Herat.
|
|
Köken olarak Oğuzların Yive boyundan olan Karakoyunlular Yakın ve Orta Şark tarihinde önemli rol oynamışlardır. Tarihi kaynaklar, 7. yüzyıldan itibaren onların Azerbaycan’da yaşadıkları yönünde bilgi vermektedir. Moğol akınları zamanı Doğu Anadolu’ya çekilen Karakoyunlular 14. yüzyılın 2. yarısında İlhaniler devletinin bağımsızlığından sonra Bayram Hoca’nın önderliğinde merkezi Erciş ve Van şehirleri olan güçlü aşiret birliği kurmuşlardı. 14. yüzyılın sonunda dönemin siyasi olaylarına katılan Karakoyunlular Sürmeli, Hoy ve Nahçivan bölgelerinde güçlenerek Kara Yusif’in önderliğinde birkaç defa Tebriz’i ele geçirmişlerdir. Emir Timur’un akınları zamanı Celairi Sultan Ahmet’le birlikte kuvvetli direnç gösteren Kara Yusif önce Osmanlı sultanına, sonra da Mısır sultanına sığınmak zorunda kalmıştır. 1405 yılında Emir Timur’un ölümünden sonra Azerbaycan’da onun veliahtları arasında başlayan çekişmeden istifade eden Gara Yusif 1406 yılının Ekim ayında Teymuri Ebu Bekri Nahçivan yakınlarında, 1408 yılının Nisan ayında ise Tebriz yakınlarında Serdrud savaşlarından galip çıkarak, Timurilerin Azerbaycan’daki yönetimine son vermiştir. Kara Yusif 1410 yılının ağustos ayında Tebriz yakınlarında Celairi Sultan Ehmed’i mağlup ederek Celairiler devletine son vermiş ve merkezi Tebriz olan Azerbaycan Karakoyunlu devletini kurmuştur. Karakoyunlu devletine Kürden güneyde Azerbaycan toprakları, Doğu Anadolu, Arap Irağı ve Ecem Irağı katılmıştır. Cahanşah’ın döneminde (1436-1467) 1453-1458 yıllarında Ecem Irağına, Mazandaran ve Horasan’a akınlar sonucunda devletin doğu sınırları Horasan’a kadar genişletilmiştir. 1458 yılında Herat’a hakim olunsa da, Timurilerden Ebu Seid’le yapılan anlaşmaya göre Karakoyunlular Herat’ı terk etmişlerdir.
|