|
|
Докато те започват да имат това чувство и да казват тези думи, ние можем да наблюдаваме на телевизионния екран в реално време как този раков тумор изчезва за по-малко от три минути реално време. Това съвсем не е като ускорените снимки в документалните филми, когато виждате как една роза разцъфтява за тридесет секунди, а в действителност са необходими дни.
|
|
|
And what they do is, they begin to chant a word that, to them, they've agreed upon that reinforces the feeling within them that she's already healed. The chant essentially says, "Already healed", "Already done". And as they begin to have this feeling and say these words among themselves, on the television screen we can watch in real time this cancerous tumor as it disappears in less than three minutes real time. It's not like time lapse on a documentary where you see a rose unfold in thirty seconds and it's something that normally takes days. This literally happens in less than three minutes. Her body responded to the feelings of the practitioners who were trained to have the kinds of feelings that they were having. And all they were feeling was the feeling of what it feels like to be in the presence of a woman who is already healed. Fully enabled, fully capacitive. They were not seeing her as a woman who is sick. They weren't saying, "Bad cancer, you've gotta go away".
|
|
|
Alors ils commencent à psalmodier un mot qui, pour eux, renforce le sentiment intérieur qu’elle est déjà guérie, ils se sont entendus là-dessus. La mélopée dit essentiellement : « déjà guérie », « déjà fait ». Dès qu’ils commencent à avoir ce sentiment et qu’ils disent ces mots entre eux, sur l’écran de télévision on peut observer en temps réel cette tumeur cancéreuse disparaître en moins de trois minutes – en temps réel. Ce n’est pas comme l’accélération du temps dans un documentaire, quand vous voyez une rose s’épanouir en trente secondes, ce qui arrive normalement en plusieurs jours. C’est littéralement arrivé en moins de trois minutes. Son corps a réagi aux sentiments des praticiens qui étaient entraînés à avoir ce type d’émotion qu’ils ressentaient. Et tout ce qu’ils ressentaient était le sentiment d’être en présence d’une femme déjà guérie. Pleinement rétablie, avec toutes ses capacités. Ils ne la voyaient pas comme une femme malade. Ils ne disaient pas : « Mauvais cancer, tu dois t’en aller ».
|
|
|
E quello che fanno è, cominciano a cantare una parola che, loro hanno concordato precedentemente ,rafforzarzando la sensazione dentro di loro, che lei è già guarita. Il canto, dice in sostanza, "già guarito", "già fatto". E mentre iniziano ad avere questa sensazione, e dire queste parole tra di loro, sullo schermo del televisore si può vedere in tempo reale, questo tumore canceroso come scompare in meno di tre minuti, di tempo reale. Non è come un lasso di tempo, su un documentario , dove si vede una rosa sbocciare in trenta secondi, ed è qualcosa che normalmente prende giorni. Questo accade letteralmente in meno di tre minuti. Il suo corpo ha risposto ai sentimenti degli esperti, che sono stati addestrati per avere il tipo di sentimenti che stavano avendo. E tutti ciò che sentivano, era la sensazione di come ci si sente ad essere in presenza, di una donna che è già guarita. Completamente abilitata, completamente riabilitata. Non erano li, vedendola come una donna che era malata. Non stavano dicendo: "brutto cancro, tu devi andare via".
|
|
|
E o que fazem é que começam a entoar uma palavra como se fosse um cântico, pois tinham concordado que reforçava o sentimento dentro deles que ela já estava curada. O cântico, essencialmente, diz, “Já curada”, “Já curada.” E quando eles começam a ter esta sensação e a dizer estas palavras, podemos ver no visor da televisão, em tempo real este tumor cancerígeno enquanto ele desaparece em menos de três minutos de tempo real. Não é como um lapso de tempo, num documentário onde vê uma rosa desabrochar em 30 segundos, e isso é algo que normalmente leva dias. Isto acontece literalmente em três minutos. O seu corpo responde aos sentimentos dos médicos que foram treinados para ter essa espécie de sensações que eles estavam a ter. E o que eles estavam a sentir era a sensação que se sente quando se está na presença de uma mulher que já está curada. Completamente apta e capacitada. Elas não a estavam a ver como uma mulher doente. Eles não estavam a dizer, “Cancro maldoso, tens de te ir embora.”
|
|
|
En wat zij doen is dat zij beginnen een woord te chanten dat voor hen, en daarover hebben zij overeenstemming bereikt, het gevoel in hen versterkt dat zij al genezen is. De chant zegt in essentie: “Al genezen”, “Al klaar”. En als zij beginnen deze gevoelens te hebben en deze woorden onder elkaar te zeggen, kunnen wij op het tv-scherm in werkelijke tijd deze kanker tumor zien terwijl die verdwijnt in minder dan 3 minuten werkelijke tijd. Het is niet zoals bij een tijdsopname in een documentaire waar je een roos ziet ontluiken in dertig seconden terwijl dat iets is dat normaal een dag nodig heeft. Dit gebeurt letterlijk in minder dan drie minuten. Haar lichaam reageert op de gevoelens van de beoefenaars die getraind waren om het soort gevoelens te hebben die zij hadden. En alles wat zij voelden was het gevoel dat zij zouden hebben in de nabijheid van een vrouw die al genezen is. Volledig in haar mogelijkheden, volledig capabel. Zij zagen haar niet als een vrouw die ziek is. Zei zeiden niet: “Slechte kanker, jij moet weg”.
|
|
|
و همه آنچه که آنها می کردند این بود که کلمه ای که قبلا برای تقویت احساس در بدنهای خود و نیز شفابخشی بیمار انتخاب کرده بودند تکرار می کردند. این ورد در اصل می گفت: *همین حالا شفا یافته ، همین حالا تمام شده *. و بمجرد اینکه آنها شروع به حس این احساس و گفتن این کلمات بین خود کردند (همزمان با هم) ، ما توانستیم آن غده سرطانی را روی صفحه مونیتور به بینیم که در مدتی کمتر از سه دقیقه محو شد. این امر به معنای واقعی کلمه در سه دقیقه انجام شد. بدن بیمار به احساس دکترهایی که آموزش دیده بودند تا احساسی را که در آن موقع داشتند ، داشته باشند ، واکنش نشان داد. همه آنچه که آنها احساس کردند همان احساسی است که مثل اینکه آن زن که در مقابلشان است کاملا شفا یافته ، در نهایت قدرت و توانایی. آنها بیمار را بصورت زنی که بیمار است نگاه نمی کردند و نیز نمی گفتند : ای سرطان بد تو باید خارج شوی!!
|
|
|
그리고 그들을 암송문을 읊조리기 시작하는데, 그들이 사전에 동의한 바는 그 암송이 자신들의 느낌,환자가 이미 치료되었다는 의사들의 감정을 강화하는 효과가 있다는 것입니다. 그 암송문은, '이미 치유되었다', '이미 성공했다'는 의미를 담고 있습니다. 의사들이 이러한 감정을 느끼고 암송문을 함께 외우기 시작하자, 놀랍게도 TV 스크린에는 이 불치의 종양이 사라지는 것이 실시간으로 보여집니다. 심지어 3분도 안되는 짧은 시간에 말이지요. 장미가 실제 피어나는 데는 몇 일이 걸리지만, 다큐에서 보면 30초 안에 피어나기도 하고 하잖아요. 카메라로 시간을 조작한 건데, 그런건 아니고요. 실제로 3분 안에 이 일이 일어난 겁니다. 환자의 몸이 의사들의 감정에 반응했던 것이지요. 그 의사들은 치료 시에 만들어 냈던 감정을 가질 수 있도록 사전에 훈련된 이들이었고요. 그들이 느꼈던 감정은 그 여인이 치유되었을 때 느껴질 감정을 미리 느낀 것이었습니다. 그녀를 아픈 환자가 아니라, 온전히 회복되고 온전히 기능하는 상태로 본 것이지요. 그들은, '악한 종양아, 물러가라'라고 말하지 않았습니다.
|
|
|
Ei încep sa faca incantatii ale unui cuvânt pe care l-au ales împreuna ca fiind un cuvânt ce le întareste sentimentul ca ea e deja vindecata. Invocatia spunea in esenta, “Deja vindecata”, “Deja realizat”. Si pe masura ce ei încep sa aiba aceasta traire si spun aceste cuvinte intre ei, pe ecranul televizorului putem observa, in direct, cum aceasta tumoare cancerigena dispare in mai putin de trei minute in timp real. Nu este unul din acele cadre de documentar derulate rapid, care arata un trandafir ce se deschide in 30 de secunde, procesul durând, de fapt, zile întregi. Aici, totul se petrece, efectiv, in trei minute. Corpul ei a rezonat cu trairile specialistilor, care erau antrenati sa aiba genul de trairi resimtite atunci. Si ei nu simteau altceva decât ca se aflau in prezenta unei femei deja vindecate, pe deplin revigorata, pe deplin capabila. Ei nu o vedeau ca pe o femeie care era bolnava. Ei nu spuneau, “Cancer rau, trebuie sa iesi afara”.
|
|
|
И по мере того, как они работают, они начинают монотонно петь слово, которое как они предварительно согласились, усиливает для них ощущение, что она уже исцелилась. Напев по сути говорит «Уже исцелена». И по мере того, как в них нарастает это ощущение и по мере того как они говорят эти слова в самих себе, на телевизионном экране мы можем наблюдать в реальном времени как исчезает эта раковая опухоль, в течение менее чем трех минут реального времени. Это совсем не ускоренная съемка, когда вы видите в документальной съемке распускающуюся розу в течение тридцати секунд, что обычно занимает несколько дней. Это на самом деле произошло меньше чем за три минуты. Ее тело отреагировало на ощущения исполнителей, которые были обучены такого рода ощущениям, имеющимся у них. И все они чувствовали ощущение того что они находятся в присутствии женщины, которая уже исцелена. Полностью здоровой, полностью целостной. Они не видели ее как женщину, которая больна. Они не говорили «плохой рак, ты должен уйти».
|
|
|
Monoton bir sesle, içlerindeki duygularin katkisiyla, kadinin iyilesmis oldugu konusunda hem fikir olduklarini söylüyorlar. “Çoktan iyilesti”, “zaten iyilesti”, “oldu”, “iyilesti” … Pratisyenler bu duygulari hissetmeye basladiklarinda ve aralarinda bu sözcükleri söylemeye devam ederlerken biz de TV ekraninda gerçek zamanli olarak kanserli tümörün 3 dakikadan az bir sure içinde yokolusunu izledik. Bu durum bir belgeselde normalde günler süren bir gülün açmasini 30 saniye içinde izlemek gibi zamani hizlandirarak yapilmis bir çekim degildi. Gerçekten 3 dakikadan az bir süre içinde gerçeklesmisti. Kadinin vücudu,bu tür duygulari hissedebilmek için egitilmis olan pratisyenlerin duygularina karsilik vermisti. Ve onlarin bütün hissettikleri, gerçekten halihazirda iyilesmis bir kadinin karsisinda nasil hissettikleriydi. Bütünüyle etkin, bütünüyle kapasitif. Onlar kadini hasta olarak görmüyorlardi. “Kötü kanser, yok olmalisin” demiyorlardi.
|
|
|
ומה הם עושים? הם מתחילים לזמר משפט קצר עליו הם הסכימו קודם לכן, ואשר עבורם מחזק את התחושה, בתוכם, שהיא כבר נרפאה. המשפט הזה משמעו: "כבר נרפאה, כבר הושלם". ובעוד הם מתחילים לחוש את התחושה ולומר את המילים בינם לבין עצמם, אנו יכולים לראות על מסך הטלוויזיה בזמן אמת את הגידול הסרטני הזה בעוד הוא נעלם תוך פחות משלוש דקות. זה לא כמו במקרה של סרט דוקומנטרי שבו ניתן לראות שושנה שנפתחת בחצי דקה, ולמעשה זהו תהליך שאורך ימים. מה שתיארתי קודם אורך פשוטו כמשמעו בפחות משלוש דקות. גופה הגיב לתחושות של הצוות, אשר אומנו לחוש את התחושות אותן חשו למעשה. כל מה שחשו היה התחושה של איך זה לחוש כאשר הם נמצאים בנוכחותה של אישה שכבר נרפאה. הם לא ראו אותה ולא התייחסו אליה כאל אישה חולה. הם לא אמרו, "סרטן רע, עליך להיעלם".
|
