|
|
Zamiast tego, uczył jak obserwować naturę taką, jaką ona jest, poprzez obserwację rzeczywistości wewnętrznej. Z powodu ignorancji, niewiedzy stale reagujemy na świat w sposób szkodliwy dla nas i dla innych.
|
|
|
Das ist es, was der Buddha lehrte: eine Kunst, zu leben. Er gründete keine Religion, lehrte keinen "Ismus". Er wies die Meditierenden niemals an, irgendwelche Riten, Rituale oder leere Zeremonien auszuführen. Statt dessen lehrte er, die Natur zu beobachten, wie sie ist, indem man die Realität in sich selbst beobachtet. Solange man nicht weiß, was in einem wirklich geschieht, reagiert man auf eine Weise, die einem selbst und anderen schadet. Erst wenn sich die Weisheit entwickelt, die Wirklichkeit so zu beobachten, wie sie ist, kann man von der Gewohnheit, unbewusst zu reagieren, ablassen. Sobald man nicht mehr blindlings reagiert, ist man in der Lage, positiv zu agieren und zu handeln. Dann erwachsen alle Handlungen aus einem gleichmütigen, ausgeglichenen Geist, einem Geist, der die Wahrheit sieht und versteht. Und solche Handlungen können nur gut, kreativ und hilfreich für einen selbst und andere sein.
|
|
|
Esto es lo que el Buda enseñó: un arte de vivir. No fundó una religión, un "ismo", ni enseñó ritos o rituales ni ninguna fórmula vacía a quienes se acercaban a él, sino que les enseñó a observar la naturaleza tal y como es, observando la realidad interna. Debido a nuestra ignorancia reaccionamos constantemente de manera que nos dañamos o dañamos a los demás, pero cuando surge la sabiduría, - la sabiduría de observar la realidad tal y como es -, desaparece el hábito de reaccionar y cuando dejamos de reaccionar a ciegas somos capaces de realizar actos verdaderos, actos que emanan de una mente equilibrada, de una mente que ve y comprende la verdad. Un acto así, sólo puede ser positivo, creativo, capaz de ayudarnos a nosotros y a lo demás.
|
|
|
Αυτό δίδαξε ο Βούδας: Την τέχνη του ζην. Ποτέ του δεν ίδρυσε, ούτε δίδαξε κάποια θρησκεία, κάποιον “...ισμό”. Ποτέ δεν δίδαξε στους οπαδούς του να ασκούν κάποιες τελετές ή τελετουργίες, κάποιες τυφλές, ή κενές τυπικότητες. Αντίθετα, δίδαξε να παρατηρούμε τη φύση έτσι όπως είναι, παρατηρώντας την εσωτερική μας πραγματικότητα. Από άγνοια αντιδρούμε μ’ένα τρόπο που είναι βλαβερός για τον εαυτό μας και για τους άλλους. ‘Όταν όμως εμφανιστεί η σοφία, η σοφία που προκύπτει απ’την παρατήρηση της πραγματικότητας έτσι όπως είναι, ξεφεύγει κανείς απ’τη συνήθεια της αντίδρασης. ‘Όταν κάποιος πάψει ν’αντιδρά στα τυφλά, τότε μόνο είναι ικανός για πραγματική δράση, μια δράση που προέρχεται από έναν ισορροπημένο, ατάραχο νου, ένα νου που βλέπει και καταλαβαίνει την αλήθεια. Μια τέτοια δράση είναι μόνο θετική, δημιουργική και βοηθάει τους άλλους και τον εαυτό μας.
|
|
|
Точно това е преподавал Буда: изкуството да се живее. Той никога не е създавал, нито е разпространявал някаква религия, някакъв „-изъм”. Той никога не е насърчавал своите последователи да практикуват каквито и да е обреди или ритуали, да изпълняват каквито и да било празни формалности. Вместо това, той ги учел просто да наблюдават същността на нещата такава, каквато е, като осъзнават действителността вътре в себе си. Поради невежеството си, човек непрестанно реагира по начин, който наранява самия него и околните. Но когато се появи мъдростта – мъдростта да наблюдаваш реалността такава, каквато е – този навик на реагиране изчезва. Единствено когато човек спре да реагира сляпо, той е способен на истинско действие. Това действие е плод на едно уравновесено съзнание, на един спокоен дух, който разпознава и разбира истината. Подобно действие може да бъде единствено позитивно, изграждащо, подпомагащо не само нас самите, а и другите.
|
|
|
भगवान बुद्ध ने यही सिखाया—जीवन जीने की कला। उन्होंने किसी संप्रदाय की स्थापना नहीं की। उन्होंने अपने शिष्यों को मिथ्या कर्म-कांड नहीं सिखाये। बल्कि, उन्होंने भीतर की नैसर्गिक सच्चाई को देखना सिखाया। हम अज्ञानवश प्रतिक्रिया करते रहते हैं, अपनी हानि करते हैं औरों की भी हानि करते हैं। जब सच्चाई को जैसी-है-वैसी देखने की प्रज्ञा जागृत होती है तो यह अंध प्रतिक्रिया का स्वभाव दूर होता है। तब हम सही क्रिया करते हैं—ऐसा काम जिसका उगम सच्चाई को देखने और समझने वाले संतुलित चित्त में होता है। ऐसा काम सकारात्मक एवं सृजनात्मक होता है, आत्महितकारी एवं परहितकारी।
|
|
|
Ez az, amit a Buddha tanított: az élet művészete. Ő soha nem hozott létre, nem tanított semmilyen vallást vagy „izmus”-t. Soha nem utasította követőit szertartások, rituálék, vagy üres formalitások gyakorlására. Azt tanította, hogy a belső valóság megfigyelésével szemléljük a természetet úgy, ahogy van. Tudatlanságunkból fakadóan úgy reagálunk a dolgokra, hogy ártunk magunknak és másoknak. Miután felébred bennünk a bölcsesség - vagyis úgy szemléljük a dolgokat, ahogy azok valójában vannak -, a reagálás szokása megszűnik. Amikor abbahagyjuk a vak reagálást, képesek leszünk a igazi cselekvésre, egy kiegyensúlyozott, igazságot látó és értő tudatból származó cselekvésre. Az ilyen cselekvés csak pozitív, kreatív, magunkat és másokat segítő lehet.
|
|
|
Inilah yang diajarkan oleh Sang Buddha: suatu seni hidup. Beliau tidak pernah membentuk atau mengajarkan suatu agama atau aliran. Beliau tidak pernah memerintahkan pengikutnya melakukan ritus atau ritual, suatu formalitas kosong apapun. Sebaliknya beliau mengajarkan mereka hanya mengamati alam sebagaimana adanya dengan mengamati realitas di dalam tubuh. Karena ketidaktahuan, orang selalu bereaksi dengan cara-cara yang membahayakan dirinya dan juga orang lain. Tapi saat kebijaksanaan timbul--kebijaksanaan mengamati realitas sebagaimana adanya--kebiasaan bereaksi ini berlalu. Saat kita berhenti bereaksi secara buta, maka kita mampu bertindak benar--tindakan yang keluar dari batin yang seimbang, batin yang melihat dan mengerti kebenaran. Tindakan demikian hanya dapat positif, kreatif, membantu dirinya dan juga orang lain.
|
|
|
Именно этому учил Будда — искусству жизни. Он никогда не создавал религий, не учил никакой религии, никаким «измам». Он никогда не учил своих последователей обрядам и ритуалам, слепым и пустым формальностям. Напротив, он учил наблюдать природу как есть, наблюдая реальность изнутри. Из-за неведенья мы продолжаем реагировать, что вредно для нас и для других. Когда же возникает мудрость — мудрость наблюдения реальности как она есть — мы уходим от привычки реагировать. Когда мы перестаем слепо реагировать, мы становимся способными к реальным действиям — действиям, проистекающим из уравновешенного, невозмутимого ума, ума, который видит и понимает истину. Такое действие может быть только позитивным, творческим, полезным для себя и других.
|
|
|
Detta är vad Buddha lärde ut: konsten att leva. Han grundade aldrig någon religion eller någon "ism". Han instruerade aldrig sina efterföljare att utföra riter, ritualer eller tomma ceremonier. I stället lärde han människor att iaktta naturen som den är, genom att iaktta verkligheten inom sig. Så länge vi inte vet vad som händer inom oss fortsätter vi att reagera på ett sätt som är skadligt för oss själva och för andra. Men när vi iakttar verkligheten som den är uppstår vishet, och då kan vi lämna vanan att reagera omedvetet bakom oss. Så snart man inte längre reagerar blint blir man i stånd till verklig handling, handling som utgår från ett balanserat sinne, ett sinne som ser och förstår sanningen. Sådana handlingar kan bara vara positiva, kreativa och till hjälp för oss själva och för andra.
|
|
|
Buda'nın öğrettiği şey buydu: bir yaşama sanatı. Buda bir din ya da bir ''izm'' kurmadı ya da öğretmedi. Kendisine gelenlere herhangi bir ayin ya da ritüel, boş formaliteler öğretmedi. Onun yerine kendi içindeki gerçekliği gözlemleyerek doğayı sadece olduğu gibi gözlemlemelerini öğretti. Cehaletten kendimizi ve başkalarını inciterek tepki verir dururuz. Ama bilgelik, gerçeği olduğu gibi gözlemleme bilgeliği ortaya çıktığında, bu tepki verme alışkanlığı geçip gider. Kör bir şekilde tepki vermeyi kestiğimizde, o zaman gerçek aksiyonda, dengeli bir zihinden gelen, gerçekliği gören ve anlayan bir zihinden gelen aksiyonlarda bulunabiliriz. Böyle bir aksiyon sadece olumlu, yaratıcı, kendimize ve başkalarına yardımcı olabilir.
|
|
|
Đây là những gì Đức Phật giảng dạy: một nghệ thuật sống. Ngài không thành lập một tôn giáo hay một chủ thuyết nào cả. Ngài không bao giờ chỉ dẫn cho những người đến với Ngài thực hành nghi thức hay nghi lễ nào, những hình thức sáo rỗng. Trái lại, Ngài chỉ dạy cho họ quan sát thế giới tự nhiên như nó thật sự hiện hữu bằng cách quan sát thực tại nội tâm. Vì vô minh nên chúng ta luôn luôn hành xử theo lối có hại cho mình và cho người. Nhưng khi đã có trí tuệ, trí tuệ do sự quan sát sự thật đúng như thật, thói quen phản ứng này mất đi. Khi chúng ta ngừng phản ứng mù quáng, chúng ta có khả năng hành xử một cách vô tư với sự bình tâm, một cái tâm thấy và hiểu được chân lý. Cách hành xử như vậy chỉ có thể mang tính tích cực, đầy sáng tạo có lợi cho mình và cho người.
|
