|
|
Da die Verteidiger in der Nacht des Überfalls zum Handeln unterwegs waren, hatte sein Plan Erfolg. Er nahm nicht nur ihr Vieh gefangen, sondern auch Familien, die daraufhin als Sklaven gehandelt wurden.
|
|
|
The Nabataeans, although in dire relations with the Seleucids, borrowed many Hellenistic practices. As their empire expanded, the Seleucids tried to fold many nearby territories into it, looking to put a hand on the lucrative trade routes of southern Arabia as well. In the numerous military engagements between the two states, the Nabataeans developed the need to copy the greater disciplined, better structured Hellenistic way of fighting. They also used captured gear and although they were bitter rivals, admired the Greeks for their culture and civilisation. Most famous of these encounters are the Antigonid–Nabataean confrontations in 312BC. In the first instance, Antigonus appointed one of his officers, Athenaeus to pillage Petra. He did so successfully, as the defenders were away trading during the night of the raid. Not only was their stock captured, but also families, to be traded as slaves. However, the Nabataeans quickly realised the situation and were able to hunt down the 4,600-strong army and almost wipe it out, with only a few dozen escaping. Athenaeus was not among the survivors.
|
|
|
Los nabateos, aunque tenían una nefasta relación con los seléucidas, tomaron numerosas estrategias de guerra del mundo helénico. A medida que el imperio se expandía, los seléucidas intentaron anexionar tantos territorios cercanos como les fuera posible, al tiempo que trataban de hacerse con las lucrativas rutas comerciales de Arabia del Sur. Durante los numerosos enfrentamientos entre ambos estados, creció la necesidad de los nabateos de copiar la estructurada y disciplinada forma de combate helénica. También usaron el equipamiento que capturaron y, aunque eran rivales, admiraban a los griegos por su cultura y su civilización. Entre estos famosos enfrentamientos destacan los conflictos entre los nabateos y las tropas de Antígono en el 312 a. C. Al principio, Antígono ordenó a uno de sus oficiales, Ateneo, que saquease Petra. Fue un gran éxito, ya que los defensores habían salido a comerciar la noche del saqueo. Pudieron tomar sus provisiones y esclavizar a las familias. Sin embargo, los nabateos pronto se dieron cuenta de la situación y pudieron hostigar y acabar con el sobrecargado ejército de 4600 soldados, del que solo sobrevivieron algunas docenas. Ateneo también cayó.
|
|
|
Nabatejci, kteří měli zoufalé vztahy se Seleukovci, si z helénského světa vypůjčili celou řadu válečných postupů. Jak jejich říše rostla, snažili se do ní Seleukovci začlenit co možná nejvíce sousedních území. Chtěli se proto zmocnit i lukrativních obchodních tras v jižní Arábii. Během řady vojenských střetů mezi oběma státy Nabatejcům došlo, že musí zkopírovat disciplinovanější a strukturovanější helénský způsob boje. Využívali také kořistní vybavení, a přestože Řekové byli jejich nepřáteli, obdivovali jejich kulturu a civilizovanost. Nejslavnější střety se odehrály během války Antigonovců s Nabatejci v roce 312 př. n. l. V prvním případě Antigonus vyslal jednoho ze svých úředníků, Athenaea, aby vyplenil Petru. To se mu podařilo ve chvíli, kdy obránci vyrazili na obchodní výpravu. Při nočním nájezdu tak ukořistil nejen věci, ale také rodiny, které vzal do otroctví. Nabatejci ale rychle poznali, o co jde, a podařilo se jim armádu o síle 4600 mužů dostihnout a téměř celou pobít. Uprchlo jen pár desítek z nich. Athenaeus nepřežil.
|
|
|
Nabatejczycy, choć pozostawali w wyjątkowo złych relacjach z Seleucydami, stosowali wiele wojskowych praktyk helleńskiego świata. Seleucydzi starali się włączyć do swojego rozrastającego się obszaru jak najwięcej nowych ziem, mając też na oku lukratywne szlaki handlowe południowej Arabii. Podczas wielu starć między tymi dwoma stronami Nabatejczycy zrozumieli, że warto naśladować bardziej zdyscyplinowany i lepiej zorganizowany helleński styl walki. Korzystali też z przechwyconego sprzętu i pomimo antagonizmu podziwiali grecką kulturę i cywilizację. Najsłynniejsze starcia miały miejsce podczas konfliktu antygonidzko-nabatejskiego z 312 r. p.n.e. Na początku Antygon rozkazał jednemu z oficerów, Atenajosowi, splądrować Petrę. Atak zakończył się sukcesem, gdyż w nocy, kiedy był przeprowadzony, obrońcy byli poza miastem, zajęci handlem. Zdobyto zarówno towary, jak i ludzi, którzy mieli zostać niewolnikami. Jednak Nabatejczycy szybko spostrzegli, co się dzieje, i zdołali dogonić spowolnione wojsko nieprzyjaciela i zabić większość z 4600 żołnierzy, pozwalając uciec zaledwie garstce. Poległ również Atenajos.
|
|
|
Хотя набатеи были заклятыми врагами Селевкидов, они, тем не менее, восхищались цивилизованными, культурными греками и позаимствовали многие их обычаи. Расширяя свою империю, Селевкиды стремились захватить как можно больше соседних земель, а также взять под контроль торговые пути в Южной Аравии. В ходе многочисленных конфликтов с греками набатеи переняли методы ведения войны у своих более дисциплинированных и организованных противников. Наиболее известны столкновения этих двух народов в 312 г. до н. э. Сначала царь Антигон поручил одному из своих полководцев, Афенею, разграбить набатейский город Петру. В день, когда произошло нападение, защитники города торговали, и грекам удалось не только захватить их товары, но и угнать в рабство их родичей. Однако набатеи быстро оценили обстановку и сумели нагнать обремененную большим обозом армию и практически полностью уничтожить ее. Из 4600 греков спаслись лишь несколько десятков, и сам Афеней тоже погиб в бою.
|
|
|
Selevkoslar ile ilişkileri çok kötü olsa da Nebatiler, Helenistik uygulamalardan çok şey ödünç almıştı. İmparatorlukları genişledikçe, Selevkoslar etraflarındaki topraklardan olabildiğince çoğunu sınırlarına dahil etmeye çalıştılar, Güney Arabistan'daki kazançlı ticaret yollarına da el atmaya çabaladılar. İki devlet arasındaki sayısız temastan sonra Nebatiler, Helenlilerin çok daha sağlam yapılı, sağlam disiplinli çarpışma yöntemlerini taklit etme ihtiyacı hissettiler. Aynı zamanda onların teçhizatlarını da ele geçirdiler ve her ne kadar rekabet içinde olsalar da Yunanlar'ın kültür ve medeniyetlerine hayranlık duydular. Bu çatışmalardan en ünlüsü MÖ 312'de gerçekleşen Antigonia-Nebati çatışmalarıdır. İlk başlarda, Antigonus subaylarından biri olan Athenaeus'u Petra'yı yağmalaması için görevlendirdi. Atheneaeus'un baskın yaptığı gece savunmacılar uzaklarda ticaret yapmakta olduğundan çok başarılı oldu. Besi hayvanları ele geçirilmekle kalmadı, aileler de köle olarak satılmak üzere esir alındı. Ne var ki, Nebatiler durumun farkına çabuk vardı ve 4600 kişilik koca orduyu avlamayı başardı ve neredeyse tamamen yok etti; bundan yalnızca bir kaç düzine insan sağ kaçabildi. Athenaeus sağ kalanlar arasında değildi.
|
