or – Traduction – Dictionnaire Keybot

Spacer TTN Translation Network TTN TTN Login Deutsch English Spacer Help
Langues sources Langues cibles
Keybot 13 Résultats  fis-iran.org  Page 3
  administration | Founda...  
Mohtadi, General Ali Akbar
Qadar, General Mansur
  administration | Founda...  
E`temad, Akbar
Gorgin, Iraj
  Post-Revolution | Found...  
2005 August 6 – Mahmoud Ahmadinejad, Tehran's ultra-conservative mayor, wins a run-off vote in presidential elections, defeating cleric and former president Akbar Hashemi Rafsanjani. While the other candidates compete for the female vote, during his presidential campaign Ahmadinejad remains silent on women’s rights.
زهره طبیب‌زاده نوری، مشاور احمدی‌نژاد، به ریاست مرکز زنان و امور خانوادگی منصوب می‌شود. وی در تشریح اعتقاداتش می‌گوید: «انکار نمی‌کنم که در قوانین ناظر بر حقوق زنان ایران حفره‌هایی وجود دارد . . . امّا، تا هنگامی که زنده‌ام و مسئولیت ادارۀ این مرکز را برعهده دارم اجازه نخواهم داد کسی به امضای قراردادهای بین‌المللی، از جمله «کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان» دست زند. «ما خود می‌توانیم این حفره‌ها را با تکیه بر احکام اسلامی پر کنیم. من دلیلی برای تقلید از مدل های ناموفق غربی نمی‌بینم.».
  Iran's Democracy Debate...  
In 1988 Hojjat al-Islam Ali-Akbar Hashemi-Rafsanjani was elected Iran’s president. In his two terms in office (1989-97) he sought to address economic and political problems facing the Islamic Republic by initiating a number of reforms.
‌جمهوري اسلامي بر مبناي يک خواست انقلابي براي تغيير نظام سياسي و متأثر از يک اخلاق انقلابي شکل گرفت که در کنار هم خواسته هاي جمع گرايانه‌ي ايدئولوژي اسلامي را در قالب حکومتي دين سالار و توده گرا (populist) تحقق بخشيدند.2 انتظار آيت الله خميني از عملکرد دولت اسلامي اين بود که قدرت نهايي‌را درکف علماي روحاني نهد تاجايگاه ديني‌شان به عنوان مفسران شريعت اقتدار سياسي ويژه آنها را نيز مشروع و توجيه کند.3 جمهوري اسلامي از همه پرسي سال 1358 که اين جمهوري را تأسيس کرد، تاکنون همواره چه در اداره اقتصاد و جامعه و چه در ايجاد يک دولت اسلامي مدعي نمايندگي اراده مردم بوده است. روح توده گرا و اسلام گراي انقلاب در قانون اساسي دين سالار گنجانده شده است که قدرت نهايي را در بيت ولي فقيه متمرکز مي کند- يعني به فردي از علما که به انتخاب همگاني برگزيده نشده و به هيچ مقامي پاسخگو نيست، و به عنوان "قيم" مردم، داورغائي و مفسرنهائي همه‌قوانين است، و قدرت رد بي بازخواست (veto) تصميمات کليه‌ي نهادهاي دولتي و اجتماعي را دارد.4
  Iran's Democracy Debate...  
Faced with strong resistance to change, Khatami and his supporters, most notably, his Minister of Culture, Ataullah Mohajerani, his Minister of Interior, Abdullah Nouri, and journalists such as Akbar Ganji began to speak about instituting limits to theocracy, and advocated rule of law and the protection of individual rights.[16]
فرصت هاي سياسي ناشي از انتخابات 1376 طبقه‌ي متوسط را توان آن بخشيد تا بر سهم خويش در روند سياسي تأکيد کرده و از خاتمي انتظار داشته باشد تا آن را از نظر سياسي حمايت کند. بدين روي طبقه متوسط از اين پس نقش به سزائي در پيشبرد گفتمان مردم سالاري بدوش گرفت به اين اميد که آن را فراتر از اصلاحات اسلامي، به سوي دگرگوني قانون اساسي پيش برد. بنابراين انتخابات 1376 به جنبش بخش چشمگيري از مردم انجاميد و به طرح و ابراز خواست هاي اين بخش مدد رسانيد. در اين جا اساس بحث اصلاحات از محدوده‌ي درون دستگاه حکومتي به حوزه‌ي بيروني و خارج از مهار ايدئولوژيک دستگاه انتقال يافت. اينک موضع عملگرايان و روشنفکران ديني تحت الشعاع خواست‌هاي طبقه‌ي متوسط و جامعه‌ي مدني گرديد. طبقه‌ي متوسط اينک تنها به گفتگو از اسلام دل خوش نساخته و خواستار دگرگوني هاي بنيادين سياسي بود. مبارزه انتخاباتي خاتمي و عده‌ي رسيدگي به چنين خواست هائي را در ميان مي آورد و بدين شيوه پلي ميان اصلاح طلبان درون حکومت (که به بنيادهاي ايدئولوژيک آن وفاداربودند) از يکسو و بدنه‌ي پُرشمار اصلاح جويان در جامعه مدني از سوي ديگر، مي زد. مفهوم «جامعه‌ي مدني اسلامي» که او مطرح مي ساخت بازنماي همين آرمان بود. شايد پيروزي خاتمي در اين راه مي توانست به دگرساني جمهوري اسلامي از مسيري کنترل شده بيانجامد، اما شکست او به گسستي ميان اصلاح جويان درون چارچوب ايدئولوژيک حکومت و ساير اصلاح طلبان در بدنه‌ي اجتماعي‌منتهي شد و گروه اخيررا آشکارا دربرابرجمهوري اسلامي نشاند.