|
|
Baina, hitz egin, nola penagarria gizona da gara askotan, sakon eta bidegabeak munduan. Duzu, Brandoli, beti baikorrak, argi dago ez garela oso urrun mendeetan baino hobeto defendatzen duzu, mundua mugitzen, motela erritmo nahiz, justizia soziala… Gero, gauza asko / geroztik bizi izan.
|
|
|
I remember a conversation, long ago, in the stall of a port, no si is the Málaga… I do not remember. But we talked about how wretched is the man many times, and deeply unjust the world. You, Brandoli, always optimistic, you defended it is clear that we are far better than centuries, the world moves, albeit at a slow pace, to social justice… Since then many things have / have lived. When we go to see you this summer we will have to sit in a port, and chat…
|
|
|
Je me souviens d'une conversation, il ya longtemps, en el chiringuito de un puerto, no sé si en Málaga… No lo recuerdo. Pero sí que hablamos de qué miserable es el ser humano tantas veces, y que profundamente injusto es el mundo. Tú, Brandoli, siempre optimista, defendías que es evidente que estamos muchísimo mejor que hace siglos, que el mundo avanza, aunque sea a pasos lentos, hacia la justicia social… Desde entonces cuántas cosas hemos/has vivido. Quand nous allons vous voir cet été, nous allons avoir à s'asseoir dans un port, et discuter…
|
|
|
Ich erinnere mich an ein Gespräch, vor langer Zeit, im Stall eines Hafens, keine si die Málaga… Ich erinnere mich nicht. Aber wir sprachen darüber, wie elend ist der Mensch oft, und zutiefst ungerecht die Welt. Sie, Brandoli, immer optimistisch, Sie verteidigt es ist klar, dass wir weit besser als Jahrhunderte sind, die Welt bewegt, wenn auch in einem langsamen Tempo, für soziale Gerechtigkeit… Seitdem sind viele Dinge haben / gelebt haben. Wenn wir Sie zu sehen in diesem Sommer gehen wir müssen in einem Hafen sitzen, und Chat…
|
|
|
Ricordo una conversazione, tempo fa, nello stallo di un porto, no si è Málaga… Non mi ricordo. Ma abbiamo parlato di come miserabile è l'uomo più volte, e profondamente ingiusto il mondo. È, Brandoli, sempre ottimista, hai difeso, è chiaro che noi siamo molto meglio di secoli, il mondo si muove, anche se a un ritmo lento, alla giustizia sociale… Da allora molte cose hanno / hanno vissuto. Quando andiamo a vedere che questa estate avremo a sedersi in un porto, e chat…
|
|
|
Lembro-me de uma conversa, há muito, na tenda de um porto, si não é o Málaga… Eu não me lembro. Mas nós conversamos sobre como miserável é o homem muitas vezes, e profundamente injusto do mundo. Você, Brandoli, sempre otimista, você defendeu, é claro que estamos muito melhor do que séculos, o mundo se move, embora a um ritmo lento, com a justiça social… Desde então, muitas coisas têm / tem vivido. Quando vamos vê-lo neste verão, teremos de sentar-se em uma porta, e bate-papo…
|
|
|
Ik herinner me een gesprek, lang geleden, in de stal van een haven, geen si is de Málaga… Ik weet het niet meer. Maar we gesproken over hoe ellendig is de man vele malen, en diep onrechtvaardig de wereld. U, Brandoli, altijd optimistisch, je verdedigd is het duidelijk dat we zijn veel beter dan eeuwen, de wereld beweegt, zij het in een traag tempo, naar sociale rechtvaardigheid… Sindsdien zijn vele dingen hebben / hebben geleefd. Wanneer gaan we om je te zien deze zomer zullen we moeten zitten in een haven, en chat…
|
|
|
私は会話を覚えている, ずっと前に, ポートのストール, 全くSiはマラガではありません… 私は覚えていません. しかし、我々は人が何回あるか悲惨の話, 深く不当世界. あなた, Brandoliの, 常に楽観的, あなたは、それは我々が何世紀よりもはるかに優れていることは明らかである擁護, 世界の動き, ゆっくりとしたペースではあるが, 社会正義へ… 多くのものが持っている/生きてきたそれ以来. 私たちはこの夏、あなたを見に行くときに我々はポートに座る必要があります, とチャット…
|
|
|
Recordo una conversa, fa molt de temps, al xiringuito d'un port, si no és el Màlaga… No ho recordo. Però sí que parlem de què miserable és l'ésser humà tantes vegades, i que profundament injust és el món. Tu, Brandoli, sempre optimista, defensaves que és evident que estem molt millor que fa segles, que el món avança, encara que sigui a passos lents, cap a la justícia social… Des de llavors quantes coses hem / has viscut. Quan anem aquest estiu a veure't haurem de tornar a seure en un port, i xerrar…
|
|
|
Recuerdo una conversación, hace mucho tiempo, en el chiringuito de un puerto, no sé si en Málaga… No lo recuerdo. Pero sí que hablamos de qué miserable es el ser humano tantas veces, y que profundamente injusto es el mundo. Tú, Brandoli, siempre optimista, defendías que es evidente que estamos muchísimo mejor que hace siglos, que el mundo avanza, aunque sea a pasos lentos, hacia la justicia social… Desde entonces cuántas cosas hemos/has vivido. Cuando vayamos este verano a verte tendremos que volver a sentarnos en un puerto, y charlar…
|
|
|
Я помню разговор, давно, в стойле порта, нет си не Малаге… Я не помню. Но мы говорили о том, как несчастный человек, много раз, и глубоко несправедливым миром. Вы, Brandoli, всегда настроен оптимистично, вы защищали ясно, что мы гораздо лучше, чем веками, мир движется, хотя и медленными темпами, к социальной справедливости… С тех пор многое / жил. Когда мы идем к вам этим летом мы должны сидеть в порту, и общение…
|
