|
|
Titus Livius schreibt, dass während der Herrschaft des fünften Königs Roms, Lucius Tarquinius Priscus, viele gallische Stämme in Italien eindrangen und zum ersten Mal mit etruskischen Behausungen zwischen den Apenninen und Alpen in Berührung kamen.
|
|
|
Tite-Live raconte qu'au cours du règne du cinquième souverain de Rome, Lucius Tarquinius Priscus, un grand nombre de tribus gauloises envahirent l'Italie et tombèrent sur les Étrusques établis entre les Apennins et les Alpes. En ce temps-là, la plus puissante des tribus gauloises du nord des Alpes était les Bituriges, menés par Ambigatos. Les Gaulois étaient confrontés à la surpopulation, ce qui encouragea Ambigatos à envoyer les fils de sa sœur, Bellovesos et Segovesos, conquérir de nouveaux territoires. Suivant les prédictions des druides, Segovesos partit en direction de la forêt hercynienne, tandis que Bellovesos mena ses hommes vers l'Italie. Aucun Gaulois n'avait jamais franchi les Alpes auparavant mais avec l'aide des Grecs rencontrés dans la cité portuaire de Massilia, Bellovesos suivit le présage des dieux et triompha dans sa périlleuse expédition. Les tribus gauloises arrivèrent en terres étrusques et ne trouvèrent qu'une milice modestement armée. Elles massacrèrent donc les guerriers étrusques et fondèrent l'Insubrie. Peu après, une grande bataille eut lieu près de la rivière du Tessin. Les Gaulois, rebaptisés « Insubres », fondèrent alors la colonie de Mediolanum. Suivant la route tracée par Bellovesos et les Bituriges, d'autres tribus traversèrent les Alpes vers l'Italie, ce qui mena à la mise à sac de Rome par les Sénons.
|
|
|
Tito Livio escribe que, durante el reinado del quinto rey de Roma, Lucio Tarquino Prisco, un gran contingente de galos invadió la península itálica. El primer grupo con el que se encontró fueron los etruscos que habitaban entre los Apeninos y los Alpes. Por aquel entonces, la principal potencia entre los galos transalpinos eran los bituriges, dirigidos por Ambicato. Debido a la superpoblación que padecían los galos, Ambicato decidió enviar a los hijos de su hermana, Beloveso y Segoveso, a colonizar nuevas tierras y a luchar contra cualquiera que intentara impedírselo. Tras escuchar los consejos de los augures druidas, Segoveso se dirigió hacia el bosque de Hercinia, mientras Beloveso penetraba en la península itálica. Ningún galo había atravesado los Alpes hasta entonces, pero con el apoyo de los griegos de la cercana ciudad-estado de Masalia, Beloveso logró completar este viaje tan peligroso. Las tribus galas llegaron a las tierras de los etruscos y, al ver que estos no se les oponían más que con una milicia armada, masacraron a sus guerreros y se establecieron en la zona, a la que bautizaron como "Insubria". Poco después tuvo lugar una gran batalla a orillas del río Tesino, donde los galos, que ahora se hacían llamar insubres, habían fundado el asentamiento de Mediolano. Utilizando la ruta abierta por Beloveso y los bituriges, otras tribus penetraron en la península itálica por los Alpes, entre ellas las de los senones, que acabarían saqueando Roma.
|
|
|
Livio scrive di come durante il regno del quinto re di Roma, Lucio Tarquinio Prisco, molte tribù galliche invasero la penisola italica ed entrarono in contatto prima con gli Etruschi che risiedevano nelle regioni tra gli Appennini e le Alpi. In quel periodo, i Biturigi, governati da Ambigato, erano una potenza incontrastata tra le tribù galliche a nord delle Alpi. I Galli erano afflitti da un problema di sovrappopolazione, il che spinse Ambigato a inviare i figli di sua sorella, Belloveso e Segoveso, a colonizzare nuove terre ed eliminare qualsiasi resistenza. Attenendosi alla divinazione dei druidi, Segoveso si diresse verso la foresta Ercinia, mentre Belloveso guidò il suo popolo verso la penisola italica. In passato nessun Gallo era riuscito ad attraversare le Alpi, ma, dopo aver ricevuto il sostegno dei Greci della città portuale di Massilia, Belloveso seguì un auspicio divino e portò a termine il viaggio pericoloso. Le tribù galliche giunsero nelle terre etrusche e trovarono un esercito a malapena più forte di una milizia armata, così uccisero i guerrieri etruschi, colonizzarono la zona e la chiamarono "Insubria". Poco dopo combatterono una battaglia importante presso il fiume Ticino, in cui i Galli, che ora si facevano chiamare "Insubri", fondarono l'insediamento di Mediolanium. Seguendo la strada calcata da Belloveso e dai Biturigi, altre tribù attraversarono le Alpi e giunsero nella penisola italica: una delle conseguenze di questa migrazione fu il sacco di Roma per mano dei Senoni.
|
|
|
Podle zápisků Livia za vlády pátého krále Říma, Lucia Tarquinia Prisca, vtrhlo do Itálie velké množství galských kmenů. Nejprve narazily na etruská obydlí mezi Apeninami a Alpami. Tou dobou byli nejmocnějším z galských kmenů na sever od Alp Biturigové, které vedl Amigatus. Galové trpěli přelidněním, což Ambigata vedlo k tomu, aby vyslal syny své sestry, Bellovesa a Segovesa, kteří se měli usadit na novém území a zničit jakýkoli odpor. Po druidské věštbě vyrazil Segovesus do Hercynského lesa, zatímco Bellovesus vedl své lidi do Itálie. Žádný Gal před nimi Alpy nepřekročil, ale když získali podporu od Řeků z blízkého přístavního města Massilia a Bellovesus následoval božské znamení, nebezpečná cesta se jim podařila. Galské kmeny se dostaly do Etrurie, a když zde nenašly víc než ozbrojenou domobranu, etruské válečníky pozabíjely, usadily se zde a oblasti začaly říkat Insubrie. Krátce poté došlo k významné bitvě u řeky Ticino, kde Galové, kteří si nyní říkali Insubrové, založili sídlo zvané Mediolanum. Ostatní kmeny cestu Biturigů a Bellovesa následovaly, překračovaly Alpy a dostávaly se do Itálie, což nakonec vedlo k vyplenění Říma Senony.
|
|
|
Liwiusz pisze, że za panowania piątego króla Rzymu, Tarkwiniusza Starego, na Włochy najechało wiele plemion galijskich. Najpierw jednak natrafiły na Etrusków, mieszkających między Apeninami i Alpami. W tym czasie najwyższą władzę wśród plemion galijskich na północ od Alp piastowali Biturygowie, kierowani przez Ambigatusa. Galowie cierpieli z powodu przeludnienia, co skłoniło Ambigatusa do wysłania synów swojej siostry, Bellovesusa i Segovesusa, by zasiedlili nowe ziemie i zgładzili po drodze wszelką opozycję. Po otrzymaniu wróżb od druidów Segovesus udał się do Lasu Hercyńskiego, podczas gdy Bellovesus poprowadził swój lud w kierunku Włoch. Żaden Gal nie przemierzył wcześniej Alp, ale po otrzymaniu wsparcia od Greków w pobliskim mieście portowym Massalia Bellovesus uwierzył w znak od bogów i z powodzeniem zakończył tę niebezpieczną podróż. Galijskie plemiona przybyły na ziemie etruskie. Zastały tam zaledwie uzbrojoną milicję, więc wymordowały wszystkich etruskich wojowników i osiedliły się tam, nazywając ten teren Insubrią. Wkrótce potem miała miejsce wielka bitwa nad rzeką Ticinus, po której Galowie, nazywający się teraz Insubrami, założyli osadę Mediolanum. Podążając trasą wyznaczoną przez Bellovesusa i Biturygów, inne plemiona przemierzyły Alpy i wkroczyły na teren Włoch, co doprowadziło w końcu do splądrowania Rzymu przez Senonów.
|
|
|
Ливий пишет, что в эпоху правления Луция Тарквиния Приска, пятого царя римлян, в Италию вторглось большое число галльских племен, и они прежде всего наткнулись на этрусков, которые жили между Апеннинами и Альпами. В то время самым мощным племенем галлов, обитавшим к северу от Альп, были битуриги, которыми правил Амбигат. Земли галлов были перенаселены, и это заставило Амбигата отправить сыновей своей сестры, Белловеса и Сеговеса, на поиски новых территорий. Выслушав прорицания друидов, Сеговес отправился в Герцинский лес, а Белловес повел своих людей в Италию. Ни один галл еще не пересекал Альпы. Но Белловес получил поддержку от греков из порта Массилия и последовал божественному знамению, сумев пройти этот опасный путь. Племена галлов прибыли в земли этрусков, обнаружили, что их охраняет всего лишь вооруженное ополчение, и истребили его. Затем они поселились в этом краю и назвали его Инсубрия. Вскоре после этого произошло крупное сражение у реки Тицин. Там галлы, которые теперь называли себя инсубрами, основали поселение Медиоланум. Идя по следам Белловеса и битуригов, другие племена галлов перешли через Альпы и оказались в Италии. В конце концов это привело к взятию Рима сенонами.
|
|
|
Livy Roma'nın beşinci kralı Lucius Tarquinius Priscus'un hükmü esnasında çok sayıda Galyalı kabilenin İtalya'yı işgal ettiğini ve Apeninler ile Alpler arasında yaşayan Etrüsklerle temasa geçtiklerini yazar. O dönemde Alplerin kuzeyinden gelen Galyalı kabileler arasında en üstün güç Ambigatus tarafından yönetilen Bituriglerdi. Galyalılar aşırı nüfus yüzünden sıkıntı çektiğinden bu durum Ambigatus'u kızkardeşinin oğulları Bellovesus ve Segovesus'u yeni diyarlara göçüp yerleşmeye ve karşılarına çıkan herkesi alt etmeye göndermesi için teşvik etti. Druidler tarafından ilahlaştırıldıktan sonra Segovesus Hersinya Ormanı'na doğru ilerlerken, Bellovesus halkını İtalya'ya yönlendirdi. Daha önce hiçbir Galyalı Alpleri geçmemişti, fakat yakınlardaki liman şehri Marsilya'daki Yunanlardan destek aldıktan sonra Bellovesus ilahi bir işareti izleyerek tehlikeli yolculuğu başarıyla atlattı. Galyalı kabileler Etrüsk topraklarına vardılar ve karşılarında silahlanmış bir milis kuvvetinden fazla bir şey bulamadıklarından bölgeye yerleştiler ve buraya 'İnsubriya' dediler. Bundan kısa süre sonra Ticinus Nehri'nde büyük bir muharebe yaşandı, burada artık kendilerine 'İnsubriyalı' diyen Galyalılar Mediolanum yerleşimini kurdu. Bellovesus ve Biturigler tarafından açılan yolu takip eden diğer kabileler de Alpler'i aşıp İtalya'ya girdiler ve en sonunda da Roma, Senonlar tarafından yağmalandı.
|
