|
|
Gezien hun vermogen om zowel verworven als aangeboren antitumorimmuniteit te stimuleren, zijn dendritische cellen (DCs) het onderwerp van intensief onderzoek als farmacologisch middel voor immuuntherapie voor kanker. Een groeiende hoeveelheid bewijsmateriaal toont aan dat DC-vaccinatie van klinisch voordeel kan zijn voor kankerpatiënten, wat de verdere ontwikkeling van deze therapie aanmoedigt. Er is echter een algemeen akkoord tussen kankeronderzoekers dat het volledig klinisch potentieel van DC-gebaseerde immuuntherapie voor kanker nog niet is bereikt. Nieuwe DC-generatieprotocols die de immunogene eigenschappen verhogen, kunnen het klinisch voordeel voor patiënten potentieel verbeteren, met name door een krachtigere activering van T-cellen en natural killer (NK)-cellen. In deze context werden twee nieuwe in vitro monocytafgeleide DC-generatieprotocols ontwikkeld die resulteren in sterk immuunstimulerende DCs, met focus op (i) het gebruik van interleukine (IL)-15 in het differentiatieproces (zogenaamde IL-15 DCs, ontwikkeld in het Laboratorium voor Experimentele Hematologie aan de Universiteit Antwerpen), en (ii) inhibitie van 'Programmed-Death-1' (PD-1)-activatie door het verminderen van de liganden PD-L1 en PD-L2 met silencing RNA (ontwikkeld door de groep van Dolstra, Nijmegen, Nederland). De hypothese in dit project is dat integratie van PD-L-silencing in onze IL-15 DCs zal resulteren in DCs met superieure immuunstimulerende capaciteiten. Met de bedoeling het volledig potentieel van zowel verworven als aangeboren antitumorimmuniteit aan te sturen met behulp van DC-vaccinatie, is het doel van deze studie om de effecten te onderzoeken van PD-L-silencing in IL-15 DCs met betrekking tot hun T-celspecifieke en NK celstimulerende eigenschappen door middel van het samenbrengen van verschillende gevestigde technieken. De resultaten van deze experimenten zullen de potentiële toegevoegde waarde aantonen van incorporatie van intrinsieke inhibitie van de PD/PD-L-as in ons nieuwe IL-15 DC-vaccin en zullen innovatieve elementen naar voor kunnen brengen die de verdere optimalisatie van de klinische protocollen van onze DC-vaccinatiestudies vooruit kan helpen.
|
