|
|
Caiada is als één van de belangrijkste biotopen van het park bekend om zijn prachtige en uitgestrekte wouden (gemengde bossen met zilversparren en beukenbomen), afgewisseld met licht golvende openingen en grote weilanden (Palughét) Onder de bekendste bloemensoorten bevinden zich het vrouwenschoentje(
|
|
|
La Cuenca di Caiada, suspendida sobre la zona alta del Val Desedan, se encuentra rodeada por un círculo de montañas (Cimon, Cime di Caiada, Cirvoi) cuyas faldas, de naturaleza detrítica, se encuentran cubiertas de bosques. Sobre el amplio fondo ondulado convergen varios cauces fluviales, que se infiltran parcialmente (y que de este modo dan origen más abajo al torrente Desedan). El origen de esta cuenca se debe probablemente a un imponente corrimiento de tierras procedente de las Cimas de Caiada durante la última glaciación (hace unos 25-30.000 años), lo que llenó y obstruyó completamente la entrada del Val Desedan. La enorme masa de tierra desplazada está ya estabilizada, excepto en el flanco oriental, afectado por un evidente fenómeno erosivo (Le Roe). Entrle los biotopos más destacados del Parque, Caiada destaca por la calidad y la extensión de sus bosques (bosques mixtos de abeto blanco y haya) que se alternan con claros ligeramente ondulados y por una gran cuenca de pastos (Palughét). Entre las especies de flora más valiosas destacan el zapatito de dama (
|
|
|
Conca di Caiada, sobranceiro a Val Desedan superior, é circundado por um anel de montanhas (Cimon, Cime di Caiada, Cirvoi) cujos sopés estão cobertos de camadas de sedimentos arborizados. No grande fundo ondolado, vários cursos de água convergem, infiltrando-se parcialmente (dando origem, mais a jusante, ao rio Desedan). A origem desta bacia deve-se provavelmente a uma aluviamento importante que se separou de Cime di Caiada durante a última era glaciar (25-30.000 anos atrás), enchendo e ocludindo completamente a cabeça de Val Desedan. A grande massa do aluviamento está actualmente está, excepto no lado leste, evidenciado por um óbvio fenómeno de erosão (Le Roe). Entre os mais importantes biótopos do Parque, Caiada distingue-se pela qualidade e extensão das duas florestas (bosques mistos de Abetos Brancos e Carpas) alternando com clareiras ligeiramente onduladas e um grande terreno de pastagem (Palughét). Entre as espécies de plantas mais valiosas destacam-se a Orquídea Amarela (
|
|
|
تحاط Conca di Caiada، التي تتدلي من الجزء العلوي من Val Desedan، بحلقة من الجبال (Cimon و Cime di Caiada و Cirvoi) التي تغطي سفوحها طبقات من الترسبات الخشبية. ويتجمع عند السطح السفلي المتموج الكبير العديد من المجاري المائية الصغيرة، المرتشحة جزئياً (لإعطاء المزيد من التدفق لتيار جدول Desedan). ومن المرجح أن أصل هذا المجرى المائي يعزى إلى انهيار صخري كبير من Cime di Caiada أثناء الانهيار الجليدي الأخير (منذ 25 إلى 30 ألف سنة)، مما أدى إلى ملء رأس Val Desedan وسدها بالكامل. ويعتبر الانهيار الصخري الهائل في حالة استقرار الآن، ما عدا الجانب الغربي الذي تحدث به ظاهرة التأكل والتعرية (Le Roe). ومن أهم المعالم الحيوية للمتنزه، تتميز Caiada بغاباتها الشاسعة الرائعة (التي تجمع بين غابات Silver Fir و Beech Tree) التي تحتوي على أراضي منزوعة الأشجار ومراعي كبيرة (Palughét) ومن ضمن أنفس أنواع الزهور الموجودة، يوجد نبات Yellow Lady's Slipper (خف السيدة الأصفر) أو (
|
|
|
H Conca di Caiada, που δεσπόζει στην άνω περιοχή της Desedan, περιβάλλεται από ένα δακτυλίδι από βουνά (Cimon, Cime di Caiada, Cirvoi) οι πρόποδες των οποίων καλύπτονται από ξυλώδη ιζηματοειδή στρώματα. Στην πλατιά κυματιστή βάση συγκλίνουν αρκετοί μικροί υδατοσυρμοί, εμπλουτίζοντας μερικώς με νερό (και δίνουν ζωή παρακάτω, προς την κάθοδο, στον ποταμό Desedan). Η προέλευση αυτής της λεκάνης οφείλεται προφανώς σε μια σημαντική κατολίσθηση που αποσπάστηκε από το Cime di Caiada κατά τη διάρκεια του τελευταίου παγετώνα (πριν από 25-30.000 χρόνια), γεμίζοντας και σφραγίζοντας τελείως την κεφαλή της Val Desedan. Η τεράστια μάζα της κατολίσθησης έχει σταθεροποιηθεί μέχρι σήμερα, ολόκληρη, εκτός από την ανατολική πλευρά, η οποία παρουσιάζει ενδιαφέρον λόγω ενός εμφανούς διαβρωτικού φαινομένου (Le Roe). Μεταξύ των πιο σημαντικών βιοτόπων του Πάρκου, η περιοχή Caiada ξεχωρίζει για την ποιότητα και την έκταση των δασών της (μικτά δασώδη εδάφη από ασημένιες ελάτες και οξυές), η οποία εναλλάσσεται με ελαφρά κυματιστά ξέφωτα και ένα μεγάλο βοσκότοπο (Palughet). Μεταξύ των πιο πολύτιμων ανθοκομικών ειδών, υπάρχει το Κίτρινο Γοβάκι της Κυρίας (
|
|
|
A Val Desedan felső része felett található Caiada-i medencét köralakban hegyek veszik körül (Cimon, Cime di Caiada, Cirvoi), amelyek omladékos oldalait erdők borítják. A kiterjedt dombos területen több patak is találkozik, amelyek részben elszivárognak (így lejjebb létrehozván a Desedan vadpatakot). A medence valószínűleg egy nagyméretű földcsúszás következtében jött létre, amely a Caidada csúcsától indult meg az utolsó fagykorszak idején (25-30.000 évvel ezelőtt), és teljes mértékben feltöltötte és elzárta a Val Desedan bejáratát. A hatalmas elmozdult földtömeg mára megsziládrult, kivéve a keleti oldalon, ahol még szemmel látható eróziós folyamatok formálják (Le Roe). A Caiada a Park legjelentősebb biotópjai közül erdei (fehér lucfenyő és bükk) minőségének és kiterjedésének köszönhetően tűnik ki, ezeket enyhén lankás tisztások és egy legelőkkel borított medence (Palughét) teszik színesebbé. A legértékesebb növényfajták között tartjuk számon a boldogasszony papucsát (
|
|
|
Conca di Caiada zwisająca nad górną Val Desedan jest otoczona łańcuchem gór (Cimon, Cime di Caiada, Cirvoi), których podnóża pokrywają lesiste warstwy osadowe. Na ogromnym pofałdowanym dnie zbiega się kilka cieków wodnych, częściowo się przenikających (rozpoczynających się dalej w dół strumienia Desedan). Niecka ta powstała prawdopodobnie w wyniku znacznego osunięcia terenu, który oddzielił się od Cime di Caiada w czasie ostatniego zlodowacenia (25-30 000 lat temu), wypełniając i całkowicie zamykając czoło Val Desedan. Ogromna masa osuniętej ziemi ustabilizowała się do dnia dzisiejszego z wyjątkiem strony wschodniej, ciekawej ze względu na fenomen erozyjny (Le Roe). Caiada wyróżnia się wśród najważniejszych biotopów parku, ze względu na jakość i powierzchnię lasów (mieszane połacie srebrnej jodły i buka) występujące na przemian z lekko pofałdowanymi polanami i ogromnymi pastwiskami (Palughét). Wśród najcenniejszych gatunków florystycznych znajdują się obuwik pospolity (
|
|
|
Conca di Caiada, suspendată deasupra Val Desedan, este înconjurată de un inel muntos (Cimon, Cime di Caiada, Cirvoi) ale cărui poale sunt acoperite de staturi de sedimente lemnoase. Pe fundul văluros, converg câteva cursuri mici de apă, infiltrându-se parţial (creând izvoare în aval de râul Desedan). Originea acestui bazin se datorează probabil unei importante alunecări de teren desprinsă din Cime di Caiada în timpul ultimei glaciaţiuni (acum 25-30.000 de ani) care a umplut şi a blocat complet capătul Val Desedan. Masa imensă a alunecării de teren s-a stabilizat până acum în întregime, cu excepţia părţii estice unde se manifestă un evident fenomen de eroziune (Le Roe). Printre cele mai interesante biotopuri ale parcului, Caiada se evidenţiază prin calitatea şi amploarea pădurilor sale (păduri mixte de brad şi fag ) care alternează cu luminişuri uşor vălurite şi păşuni ample (Palughét). Printre cele mai valoroase specii de flori, se numără papucul-doamnei (
|
|
|
Конка-ди-Кайада (Conca di Caiada), нависающая над долиной Валь Дезедан (Val Desedan), окружена кольцом гор (Чимон (Cimon), Чиме-де-Кайада (Cime di Caiada), Чирвои (Cirvoi)), основание которых покрыто слоями обломочных пород, поросшими лесом. На широкой неровной подошве соединяются несколько горных ручьев, частично просачиваясь сквозь породу (давая начало более мощному потоку, устремляющемуся вниз к реке Дезедан). Происхождение этой котловины, вероятно, объясняется значительным оползнем, который сошел с вершины Чиме-де-Кайада в период последнего оледенения (25-30 000 лет назад), заполнил и полностью перекрыл долину Валь Дезедан в ее начале. В наше время огромная оползневая масса стабилизировалась за исключением ее восточной части, которая интересна явлениями явной эрозии (Ле-Рое (Le Roe)). Среди важнейших биотопов парка Кайада выделяется особенностями и размерами своих лесов (смешанные пихтовые и буковые леса), чередующихся с холмистыми открытыми участками, и обширным пастбищем (Палугет (Palughet)). Среди наиболее примечательных видов флоры стоит назвать венерин башмачок (
|
|
|
Yukarı Val Desedan'ın üstünde uzanan Conca di Caiada'nın etrafı, etekleri tortul tabakalarda büyüyen ağaçlarla kaplı bir dağ zinciri tarafından çevrilmiştir (Cimon, Cime di Caiada, Cirvoi). Aşağıdaki büyük dalgalı yatakta birkaç küçük dere birleşir; bu birleşme kısmen suyun yer altına girmesiyle oluşur (Yeraltına giren bu sular Desedan akarsuyunun aşağı yakasının oluşmasında büyük rol oynar). Bu havzanın son buzullaşma (25-30.000 yıl önce) sırasında Cime di Caiada'dan ayrılan önemli bir kara parçası ile oluştuğu sanılmaktadır; buradan kopan toprak parçası Val Desedan'ı doldurup başını tamamıyla tıkamıştır. Bir erozyondan (Le Roe) etkilenen doğu tarafı dışında bu kopan büyük toprak yığını şu an sabittir. Park'ın en önemli biyotopları arasında olan Caiada, ormanlarının kalitesi ve genişliğiyle ön plana çıkar (Ak Köknar ve Kayın Ağacı'ndan oluşan ormanlar) ve yer yer hafif dalgalı açıklıklarla geniş bir otlak arazisi görülür (Palughét). Sarı Hanım Terliği (
|
