|
|
Ces guerriers utilisaient des lances et des arcs fabriqués en palmier. Les hommes de ces tribus pouvaient se retrouver dans des armées en Afrique et en Asie Mineure. Ils étaient des alliés et des mercenaires de valeur pour Carthage, la Perse et pour les royaumes diadoques.
|
|
|
Die subsaharischen Krieger Afrikas kamen aus einem weitflächigen Gebiet und unzähligen Stämmen hervor, und demnach hatten sie auch unterschiedliche Erscheinungsbilder und Kulturen. Sie blickten alle auf eine lange Kriegertradition zurück, wie beispielsweise die der Numider, der Nubier und ihrer Nachfahren, die über Kusch herrschten, und Aksum. Trotz der Unterschiede zwischen den Stämmen unterschieden sich die Waffen kaum: Speere, Wurfspeere, Bogen und Kurzschwerter kamen zum Einsatz. Es wurde nur relativ wenig Rüstung getragen, doch manche Stämme nutzten Schilde aus Korb, Holz oder Tierhäuten. Schmuck und Dekoration waren sehr verschieden und manche Gruppen verwendeten Kriegsbemalung. Für die Perser kämpfende Aithiopier malten sich auf einer Seite kreideweiß und auf der anderen blutrot an. Sie zogen mit Speeren und Bogen aus Palmholz ins Gefecht. Da sie als Verbündete und Söldner Karthagos, Persiens und der östlichen Nachfolger kämpfen, waren Stammeskrieger in ganz Afrika und Kleinasien zu finden.
|
|
|
Los guerreros del África subsahariana, originarios de una enorme área y de distintas tribus, poseían apariencias y culturas diferentes. Todos contaban con una larga y rica tradición guerrera, como es el caso de los númidas, los nubios y sus sucesores, que dominaron Kush y Aksum. A pesar de que procedían de diferentes tribus, tanto sus armas como su equipamiento solo diferían en pequeños detalles. Las lanzas, jabalinas, arcos y espadas cortas eran los favoritos. Llevaban relativamente poca armadura; pero algunas tribus emplearon escudos de mimbre, madera o piel. Los adornos y la decoración variaban entre los distintos grupos, de los que alguno incluso solía usar pinturas de guerra. Los etíopes que luchaban de lado de los persas eran conocidos por pintarse un lado de blanco y el otro de color bermellón y usaban lanzas y arcos hechos con madera de palmera. Lucharon como aliados y mercenarios para Cartago, Persia y los sucesores del este y a las tribus se las podía encontrar por África y Anatolia.
|
|
|
Provenienti da diverse aree e varie tribù, i guerrieri sub-sahariani dell'Africa variavano sia nell'aspetto che nella cultura. La loro tradizione guerriera era antica e ricca, come quella della Numidia, ma anche della Nubia e dei suoi discendenti che governarono il Kush e l'Aksum. Nonostante le diverse tribù di provenienza, certe armi ed equipaggiamenti avevano quasi tutto in comune: lance, giavellotti, archi e spade corte erano i più impiegati. Non indossavano grandi armature, ma alcune tribù impiegavano scudi di vimini, legno o ricoperti di pelle. Le decorazioni e lo stile variavano enormemente e alcune tribù esibivano pitture di guerra in battaglia. Gli Etiopi, che combattevano per i Persiani, erano famosi per andare in battaglia dipinti di bianco su un lato e vermiglio sull'altro, e usavano lance e archi di legno di palma. Combattendo come alleati e mercenari per Cartagine, la Persia e i Successori orientali, gli uomini delle tribù si potevano trovare in ogni parte dell'Africa e dell'Asia minore.
|
|
|
Afričtí subsaharští bojovníci operovali na rozlehlém území a pocházeli z mnoha různých kmenů, které se od sebe lišily jak vzhledem, tak i kulturou. Obvykle měly dlouhou a bohatou válečnickou tradici, jež se vázala k velkým africkým říším, jako byla například numidská nebo núbijská civilizace. Jejich potomci pak vládli Kúši či pozdějšímu Aksumu. Ať už kmen podporoval kohokoliv, některé zbraně se od sebe v těchto končinách příliš nelišily. Konkrétně to byla kopí, oštěpy, luky a krátké meče. Zbroj se příliš nenosila, ale některé kmeny používaly kůží potažené proutěné nebo dřevěné štíty. Zdobení i styly byly velice rozmanité, některé kmeny se do bitev dokonce pomalovávaly válečnými barvami. Etiopané ve službách Peršanů byli známí tím, že na polovinu těla použili křídově bílou, na druhou rumělkovou barvu a používali kopí a luky z palmového dřeva. Pro Kartágo i východní nástupce Perského království byli tito bojovníci cennými spojenci a žoldnéři, takže členové různých kmenů bojovali ve vojscích po celé Africe i Malé Asii.
|
|
|
Bytujący na rozległych obszarach, subsaharyjscy wojownicy pochodzący z licznych plemion różnili się wyglądem i zwyczajami. Mieli długą i bogatą tradycję bojową, wywodzącą się z czasów wielkich afrykańskich imperiów, takich jak Numidia lub Nubia i jej spadkobiercy – Kusz i Aksum. Niezależnie od plemienia czy krainy, z której wojownicy pochodzili, niektóre rodzaje broni były używane w całym regionie, mianowicie włócznie, oszczepy, łuki i krótkie miecze. Często nie stosowali pancerza, choć niektóre plemiona wykorzystywały tarcze z wikliny lub drewna obciągniętego skórą. Zdobienia i ich styl znacznie się różniły, a niektóre plemiona używały też barw wojennych. Etiopczycy walczący dla Persów byli znani z malowania jednej połowy ciała kredą na biało, a drugą na czerwono. W walce używali włóczni i łuków z drewna palmowego. Członków różnych plemion, walczących jako sojusznicy lub najemnicy w wojskach Kartaginy, Persji, lub wschodnich diadochów, można było spotkać w armiach całej Afryki i Azji Mniejszej.
|
|
|
На огромных территориях к югу от Сахары проживало множество племен, воины которых различались по внешнему виду и культуре. Они были наследниками древних воинских традиций. Там возникли нумидийская и нубийская цивилизации, царства Куш и Аксум. Некоторые виды оружия — копья, дротики, луки и короткие мечи — применяли практически все племена этого региона. Доспехи не получили большого распространения в регионе, но некоторые племена носили обтянутые шкурами щиты из прутьев или дерева. Некоторые племена шли на битву в боевой раскраске, другие украшали себя самыми различными способами. Эфиопы, которые сражались на стороне персов, полностью раскрашивали свое тело — мелом с одной стороны, а киноварью — с другой. Они пренебрегали щитами и шли в бой с копьями и луками из пальмового дерева. Африканцев высоко ценили как союзников и наемников в Карфагене, восточных эллинистических государствах и в Персии.
|
|
|
Çok geniş alanlardan ve sayısız kabilelerden gelen Afrika Sahra savaşçıları, şaşırtıcı olmayan bir biçimde, görünümde ve kültürde farklıydılar. Hepsi de, Numidlerde, Nübyelilerde ve onların soyundan gelip Kuş ve Aksum'u yönetenlerde olduğu gibi, uzun ve güçlü savaşçı geleneklerine sahiptiler. Kabilesel farklılıklara rağmen, teçhizat ve silahlar yalnızca detaylarda farklılık gösterirdi: Mızraklar, ciritler, yaylar ve kısa kılıçlar kullanılırdı. Göreceli olarak, çok az zırh giyilirdi, lâkin bazı kabileler saz, ahşap ya da post kalkanlar kullandı. Süslemeler ve dekorasyonlar, bir takım gösterişli savaş boyalarıyla çok büyük çeşitlilik gösterirdi. Perslilere hizmet eden Etiyopyalılar, bir yanlarını kireç beyazına, diğerini alev kırmızısına boyamaları ve de palmiye odunundan mızraklar ve yaylar kullanmalarıyla bilinirlerdi. Müttefikler ve paralı askerler olarak, Kartaca, Pers ve de doğulu Haleflerin kabile üyelerinin kabilelerinde savaşırlar ve Afrika ve Anadolu boyunca bulunurlardı.
|
