|
Diyelim ki bilgelik üstün geliyor ve onu azarlamıyorum. Onun yerine diyorum ki: “Çok teşekkür ederim. Şimdi oturup öfkemi gözlemlemeliyim.“ Ama mümkün mü? Gözlerimi kapatıp öfkemi gözlemlemeye çalıştığımda, öfkemin nesnesi, öfkeme neden olan kişi ya da olay derhal zihnime gelir. O zaman öfkemin kendisini gözlemliyorumdur, sadece o duygunun dış uyaranını gözlemliyorum. Bu, sadece öfkeyi çoğaltmaya yarar ve bu yüzden de çözüm değildir. Herhangi bir soyut olumsuzluğu, soyut duyguyu, öfkenin ortaya çıkışının orjinal nedeni olan dış nesneden ayırıp gözlemlemek çok zordur.
|