capta – -Translation – Keybot Dictionary

Spacer TTN Translation Network TTN TTN Login Deutsch Français Spacer Help
Source Languages Target Languages
Keybot 10 Results  bertan.gipuzkoakultura.net
  Bertan 15 - Los orígene...  
9-Why did stone age man choose to paint and carve in the dephts of the caves?
9-¿Para qué el arte en las profundidades de las cavernas?
  Bertan 15 - Los orígene...  
9-Why did stone age man choose to paint and carve in the dephts of the caves?
9-Pourquoi l'art dans les profondeurs des cavernes?
9-¿Para qué el arte en las profundidades de las cavernas?
  Bertan 15 - Los orígene...  
Why did stone age man choose to paint and carve in the depths of the caves?
Pourquoi l'art dans les profondeurs des cavernes?
¿Para qué el arte en las profundidades de las cavernas?
  Bertan 15 - Los orígene...  
Bertan > Bertan 15 Los orígenes del arte en Gipuzkoa > Versión en inglés: Why did stone age man choose to paint and carve in the depths of the caves?
Bertan > Bertan 15 Los orígenes del arte en Gipuzkoa: > Versión en francés: Pourquoi l'art dans les profondeurs des cavernes?
Bertan > Bertan 15 Orígenes del arte guipuzcoano > Espainol bertsioa: ¿Para qué el arte en las profundidades de las cavernas?
Bertan > Bertan 15 Artearen sustraiak Gipuzkoan > Euskara bertsioa: Zertarako artea haitzuloen sakonean?
  Bertan 19 - Pottery in ...  
In the Iberian peninsula and the Balearic Islands, manufacture did not begin until the eighteenth century. It was on the islands, as well as in Catalonia and the Basque Country, where the custom first became popular.
Dans la péninsule ibérique et dans les îles Baléares, il ne semble pas qu'on commençât à les fabriquer avant le XVIIIe siècle. C'est dans ces îles, ainsi qu'en Catalogne et au Pays basque, qu'elles devinrent d'abord populaires.
En la Península Ibérica así como en las Islas Baleares no parece empezaron a fabricarse hasta el siglo XVIII. Fueron en estas islas, así como en Cataluña y País Vasco, donde antes se popularizaron.
Penintsula iberiarrean eta Balear Uharteetan XVIII. mendea arte ez ziren hasi pipak egiten. Uharte horietan, eta Katalunian eta Euskal Herrian, beste herrietan baino lehenago zabaldu ziren jendearen artean.
  Bertan 19 - Pottery in ...  
Potters did not look on their kilns as others craftsmen looked on their tools. Their kiln was the altar of a holocaust, a potential enemy, a destroyer, but also an ally with whom they must work.
Les potiers ne considèrent pas leurs fours comme les autres artisans considèrent leurs outils. Le four ressemble plus à l'autel d'un holocauste, un ennemi en puissance, un destructeur mais également un ami avec lequel on collabore.
Los alfareros no consideran sus hornos como los otros artesanos consideran sus útiles. Su horno es más bien como el altar de un holocausto, un enemigo en potencia, un destructor, pero también un amigo con el cual se colabora.
Ontzigileek ez zituzten beren labeak beste eskulangileek beren tresnak hartzen zituzten bezala hartzen. Haien labea holokausto baten aldarea bezalako bat zen gehiago, etsai izan zitekeen bat, suntsitzaile bat, baina baita lagun bat ere, lankide zuen bat.
  Bertan 15 - Los orígene...  
These examples give us a closer insight into the spirit of Stone Age man, although any research into prehistoric art is hindered by serious gaps in our knowledge, including one of the areas which interests us most: Why did those men paint and carve?
Hor bukatzen da gizadiaren aldi hartako kultura espiritualaz dakigun guztia. Goi Paleolitora heldu behar da, duela 40.000 urte hasi eta duela 10.000 urte amaitu zenera, alor horretan jauzia egiteko. Goi Paleolitokoa da, izan ere, Historiaurre guztiko adierazpen gailenetakoa den eta gai horretako jakintsu nahiz ezjakinek gehien miretsi duten agerpena: artea. Lehen historiaurrelariek ez zuten sinetsi 1878an Altamiran aurkitutako pintura bikain haiek benetakoak izango zirenik. Haietako zenbaitek iruzurtitzat jo zuten haiek aurkitu omen zituena. Eta ia 20 urte joan ziren garai hartako historiaurrelari handiek onartu zutenerako irudi haien egilea benetan Goi Paleolitoko gizakia izan zela, Cro Magnon gizakia.
  Bertan 15 - Los orígene...  
These examples give us a closer insight into the spirit of Stone Age man, although any research into prehistoric art is hindered by serious gaps in our knowledge, including one of the areas which interests us most: Why did those men paint and carve?
Hor bukatzen da gizadiaren aldi hartako kultura espiritualaz dakigun guztia. Goi Paleolitora heldu behar da, duela 40.000 urte hasi eta duela 10.000 urte amaitu zenera, alor horretan jauzia egiteko. Goi Paleolitokoa da, izan ere, Historiaurre guztiko adierazpen gailenetakoa den eta gai horretako jakintsu nahiz ezjakinek gehien miretsi duten agerpena: artea. Lehen historiaurrelariek ez zuten sinetsi 1878an Altamiran aurkitutako pintura bikain haiek benetakoak izango zirenik. Haietako zenbaitek iruzurtitzat jo zuten haiek aurkitu omen zituena. Eta ia 20 urte joan ziren garai hartako historiaurrelari handiek onartu zutenerako irudi haien egilea benetan Goi Paleolitoko gizakia izan zela, Cro Magnon gizakia.
  Bertan 19 - Pottery in ...  
Pipes have been used for smoking since ancient times, although in Europe they were only introduced for smoking tobacco in the sixteenth century. As the habit spread, so too did the manufacture of clay pipes.
La pipe a été utilisée dès l'antiquité, même si sa relation avec le tabac en Europe ne remonte qu'au XVIe siècle. Avec l'habitude de fumer, on vit se propager aussi la fabrication des pipes en argile. Il est attesté qu'à partir de 1575 un atelier pour les fabriquer est monté à Broseley (Angleterre).
La pipa para fumar se ha utilizado desde la antigüedad, aunque relacionada con el tabaco en Europa no lo estuvo sino a partir del siglo XVI. Con el hábito de fumar se extendió también la fabricación de las pipas de arcilla. Consta que a partir de 1575 se monta un taller para fabricarlas en Broseley (Inglaterra).
Erretzeko pipa antzina-antzinatik erabili da, nahiz eta Europan tabakoarekin erlazionatuta ez egon XVI. mendera arte. Erretzeko ohitura etorri zenean, horrekin batera buztinezko pipak egiten ere hasi ziren. Jasota dago 1575. urtetik aurrera lantegi bat jarri zutela pipak egiteko Ingalaterrako Broseley herrian.
  Bertan 17 - The roman e...  
The Romans looked down on all pastoral societies and mountain dwellers in general, reflecting attitudes they had inherited from the philosophical and ethnographical notions of their own distant past. They viewed such people as uncivilised, rough and uncouth, and did their best to avoid contact with them.
La présence de troupeaux de porcs, vaches et moutons est attestée dans ce territoire depuis le Chalcolithique. L'élevage a été l'une des constantes culturelles de notre préhistoire la plus récente. Cette activité implique les déplacements derrière le troupeau et la configuration d'une société nomade, laquelle jusqu'à la construction des castros, semble-t-il, ne connut pas les établissements stables. Les bâtisseurs de dolmens et de tumulus devaient être des tribus itinérantes de passage au milieu de vastes espaces, en recherche de pâtures et d'aliments pour leurs animaux, convertis en source principale de leur subsistance. Cette situation va perdurer durant l'étape d'influence romaine, cohabitant avec la réalité urbaine que nous avons évoquée; peut-être même en sortît-elle renforcée dans la période du Bas-Empire avec la crise du modèle de la cité. Les romains appliquaient à toutes les sociétés pastorales et, plus généralement, aux habitants des zones de montagne une série de clichés méprisants, fondés sur des conceptions philosophiques et ethnographiques ancestrales; pour eux, ces derniers étaient gens imperméables à la civilisation, rudes et sauvages, vis-à-vis desquels ils avaient de fortes préventions. Les jugeant incontrôlables car non assujettis au cadre d'établissements stables, ce qui les reléguait à la catégorie de voleurs et de bandits. En marge de ce type de préjugés, il faut admettre qu'une partie non négligeable des habitants du Gipuzkoa de l'époque, comme il en allait pour d'autres zones de montagnes de l'Empire, n'avait pas accès aux niveaux de vie élevés que l'on a évoqués pour la région d'Oiasso. Se dédiant à l'activité pastorale, suivant en cela une tradition immémoriale, ils disposaient probablement de rares biens matériels obligés par leur démarche légère, les changements constants d'emplacement et l'adaptation aux conditions précaires du milieu. Toutefois, lorsque se défait la structure sur laquelle reposait l'ordonnancement romain, ils vont suivre leur propre voie, alors que pour ceux qui dépendaient d'organisations complexes, bien qu'ayant profité des transformations et de la ruralisation des derniers siècles, on suppose que la transition va être plus difficile et pénible.
La existencia de rebaños de cerdos, vacas y ovejas está atestiguada en este territorio desde el Calcolítico, habiendo sido la ganadería una de las constantes culturales de nuestra Prehistoria más reciente. Esta dedicación implica los desplazamientos tras el ganado y la configuración de una sociedad nómada que hasta la formalización de los castros, por lo que parece, no conoció los asentamientos estables. Los constructores de dólmenes y túmulos serían tribus itinerantes en tránsito por espacios amplios, en busca de pastos y alimento para sus animales, convertidos en fuente principal de su subsistencia. Esta situación pervivió durante la etapa de influencia romana, conviviendo con la realidad urbana antes expuesta; es posible, incluso que saliera reforzada en el período bajoimperial con la crisis del modelo ciudadano. Los romanos aplicaban a todas las sociedades pastoriles y, en general, a los habitantes de las zonas montañosas una serie de clichés peyorativos, asentados en concepciones filosóficas y etnográficas ancestrales; para ellos eran gentes incivilizadas, rudas y agrestes, frente a las que sentían gran prevención. Eran incontrolables por no estar sujetos al marco de asentamientos estables y, por eso, considerados con la categoría de ladrones y bandidos. Al margen de estos prejuicios, lo cierto es que una buena parte de los que poblaban Gipuzkoa en aquella época, como ocurría con otras zonas montañosas del imperio, vivía apartada de los niveles de vida elevados que se han comentado para el área de Oiasso. Dedicados al pastoreo, siguiendo una tradición inmemorial, contarían con escasos bienes materiales, obligados por su andar ligero, los cambios constantes de emplazamiento y la adaptación a las condiciones precarias del medio. Sin embargo, rota la estructura que sustentaba el ordenamiento romano, seguirían su camino, mientras que para los dependientes de organizaciones complejas, aún contando con las transformaciones y la ruralización de los últimos siglos, la transición se supone más difícil y penosa.
Ziurtatua dago Kalkolitoaz gero gure lurraldean txerri, behi eta artaldeak bazirela eta abeltzaintza gure Prehistoria hurbileneko kultur konstante bat izan dela. Jarduera horretan aritzeak aziendaren atzetik hara eta hona ibili beharra dakar, eta horrekin, gizartea nomada izatea, bizileku iraunkorretara lotu gabea, dirudienez herri gotorrak sortu arte. Trikuharri eta tumuluak egiten zituzten tribu haiek espazio zabaletan alde batetik bestera joan-etorrian bizi ziren, beren bizibide nagusi bihurtutako animalientzako larre eta janari bila. Bizimodu horrek jarraitu egin zuen erromatar garaian, elkarren ondoan bizi izan zirelarik bizimodu nomada eta lehen azaldu dugun hirietakoa; baliteke, gainera, berant inperioko garaian hiri bizitzaren eredua krisian sartu zenean, eredu menditarra indarturik ateratzea. Erromatarrek gutxietsi egiten zituzten abeltzain gizarteak eta, oro har, mendian bizi zirenak, eta klixe mespretxatzaileak erabiliz mintzatzen ziren haietaz, antzinako ikusmolde filosofiko eta etnografikoetan oinarriturik; zibilizatu gabeko jende zakar eta basatitzat zeuzkaten eta errezelo handiz begiratzen zieten. Erromatarrentzat kontrolaezinak ziren, bizileku iraunkorretara lotu gabe bizi zirelako, eta, horregatik, lapur eta gaizkiletzat jotzen zituzten. Aurreiritziak aurreiritzi, kontua da orduko Gipuzkoako biztanle asko -eta berdin inperioko beste mendialde batzuetan bizi zirenak- lehen azaldu dugun Oiasso inguruko bizi maila altutik urrun bizi zirela. Antzina-antzinatik zetorren legez, abeltzaintza zuten bizimodu, eta ondasun material gutxi edukiko zuten; ondasunak oztopo izango zitzaizkien arin ibiltzeko, bizitoki batetik bestera aldatzeko eta ingurumeneko baldintza nolabaitekoetara erraz moldatzeko. Hala eta guztiz ere, erromatar antolamenduari eusten zion egitura desegin zenean, menditarrek beren bidean besterik gabe jarraituko zuten. Antolaketa konplexuen mende bizi zirenentzat, berriz, azken mendeetan gauzak aldatu baziren eta bizimodua nahiko landatar bihurtua bazegoen ere, askoz zailagoa izango zen bizi baldintza berrietara moldatzea.