|
Any man, woman, or child caught taking even a handful of grain from a collective farm could be, and often was, executed or deported. Those who did not appear to be starving were often suspected of hoarding grain.
|
|
La politique de la collectivisation totale instituée par Staline en 1929 pour financer l'industrialisation avait un effet désastreux sur la productivité agricole. Et quand même, en 1932 Staline avait augmenté les quotas de production de grain de l'Ukraine de quarante-quatre pour cent. Cela a signifié qu'il n'y aurait pas assez de grain pour nourrir les paysans, depuis que la loi soviétique a exigé qu'aucun grain d'un kolkhoze ne puisse être donné aux membres de la ferme avant que le quota du gouvernement n'ait été rencontré. La décision de Stalin et les méthodes pour l'exécuter a condamné des millions de paysans à la mort causée par la faim. Les fonctionnaires du parti, aidés par des troupes régulières et des unités de la police secrète, ont mené une guerre d'usure implacable contre les paysans qui ont refusé de renoncer à leur grain. Même le blé de semence a été confisqué de force des familles de paysans. Chaque homme, femme, ou enfant attrapé avec même seulement un poingnée de grain d'un kolkhoze pourrait être exécuté ou déporté. Ceux qui n'avaient pas l'air de mourir de faim étaient souvent soupçonnés d'amasser le grain. Les paysans étaient empêchés de quitter leurs villages par le NKVD et par le système de passeports intérnes.
|
|
Het door Stalin in 1929 ingevoerde beleid om de industrialisering te financieren had een desastreus effect op de productiviteit van de landbouw. Desondanks verhoogde Stalin in 1932 de Oekraïense quota voor de levering van graan met 44 %. Dat had voor gevolg dat er onvoldoende graan over was om de boeren te voeden, want de wet vereiste dat de leden van een collectieve boerderij niets van het eigen graan mochten hebben zolang de regeringsquota niet waren berealiseerd. Stalins besluit en de methoden die werden aangewend om het uit te voeren veroordeelden miljoenen boeren tot de hongerdood. De partij, met de hulp van reguliere troepen en de geheime politie, voerde een genadeloze uitputtingsslag met boeren die weigerden hun graa af te geven. Zelfs het onontbeerlijke graanzaad werd met geweld afgenomen van de landbouwersgezinnen. Elke man, vrouw, of kind dat betrapt werd met zelfs maar een handvol graan van een collectieve boerderij kon, en werd ook vaak, geëxecuteerd of gedeporteerd. Wie niet omkwam van de honger werd ervan verdacht graan te hamsteren. De boeren werden door de NKVD verhinderd door naar de steden te trekken door het systeem van interne paspoorten.
|