une l – Traduction – Dictionnaire Keybot

Spacer TTN Translation Network TTN TTN Login Deutsch English Spacer Help
Langues sources Langues cibles
Keybot 158 Résultats  www.dolomitengolf-suites.com
  José Luís Grande Grande...  
Está casado desde xullo de 1978 e tén dous fillos nados en 1982 e 1985, respectivamente.
Está casado desde julio de 1978 y tiene dos hijos nacidos en 1982 y 1985, respectivamente.
  Mayka Braña | Galegos |...  
-Dous spots de telefonía móbil para a TV alemá (Madrid, 2001), Agencia 2001.
-Dos spots de telefonía móvil, para la TV alemana (Madrid, 2001), Agencia 2001.
  Josi Lage | Galegos | G...  
1991: “Un, Catro, Nove, Dous”- Orballo Teatro, texto de Xan Pinal, dirixido por Xavier González.
1991: “Un, Catro, Nove, Dous”- Orballo Teatro, texto de Xan Pinal, dirigido por Xavier González.
  Mercedes Cachaza Platas...  
Unha enfermidade diagnosticada moi tarde lévaa a gardar repouso durante quince meses, perdendo dous cursos escolares.
Una enfermedad diagnosticada muy tarde la lleva a guardar reposo durante quince meses, perdiendo dos cursos escolares.
  Josi Lage | Galegos | G...  
1998: “Crimes Anónimos” - Nove-Dous, texto de Max Aub, dirixido polo madrileño Roberto Cerdá.
1998: “Crimes Anónimos” -Nove-Dous, texto de Max Aub, dirigido por el madrileño Roberto Cerdá.
  Josi Lage | Galegos | G...  
2003: “O Porqué das cousas” – Nove-Dous, textos de Quin Monzó, dirixido por Roberto Cerdá.
2003: “O Porqué das cousas” – Nove-Dous, textos de Quin Monzó, dirigido por Roberto Cerdá.
  Josi Lage | Galegos | G...  
1996: Fundación do propio grupo de teatro "Compañía Teatral Nove-Dous".
1996: Fundación del propio grupo de teatro "Compañía Teatral Nove-Dous"
  Josi Lage | Galegos | G...  
2001: “Historias Mínimas” - Nove-Dous, texto de Javier Tomeo, dirixido por Jouse García.
2001: “Historias Mínimas” - Nove-Dous, texto de Javier Tomeo, dirigido por Jouse García.
  Mario Outeiro Iglesias ...  
Está casado e ten dous fillos.
Está casado y tiene dos hijos.
  Mª Isabel Vázquez Rodrí...  
Non tendo cumprido aínda os dous anos, os seus país trasládanse a vivir a Sestao en Bizkaia. Na actualidade reside en Santurce.
No habiendo cumplido aún los dos años sus padres se trasladan a vivir a Sestao en Bizkaia. En la actualidad reside en Santurce.
  Josi Lage | Galegos | G...  
2006: “As veces sentímonos tan cansos que facemos estas cousas” – Nove-Dous, textos de Rodrigo García, dirixido polo madrileño Roberto Cerdá.
2006: “As veces sentímonos tan cansos que facemos estas cousas” – Nove-Dous, textos de Rodrigo García, dirigido por el madrileño Roberto Cerdá.
  Raquel Arias Rodríguez ...  
Está casada e ten dous fillos.
Está casada y tiene dos hijos.
  Alfredo García Rodrígue...  
-Residente en O Barco dende 1977, a onde veu destinado como mestre. Tivo un paréntese de dous anos en Alicante, e instalouse definitivamente en O Barco en 1980.
-Residente en O Barco desde 1977, a donde vino destinado como maestro. Tuvo un paréntesis de dos años en Alicante, y se instaló definitivamente en O Barco en 1980.
  José Blanco | Galegos |...  
Está casado e ten dous fillos.
He is married and has two children.
Está casado y tiene dos hijos.
  Jairo Iglesias | Galego...  
En 2004 entra na escola de Imaxe e Son da Coruña onde durante dous anos fai o Ciclo Superior de Imaxe. Na actualidade cursa estudos de Realización de Audiovisuais e espectáculos na mesma escola.
En 2004 entra en la Escuela de Imagen y Sonido de A Coruña, donde durante dos años hace el Ciclo Superior de Imagen. En la actualidad cursa estudios de Realización de Audiovisuales y espectáculos en la misma escuela.
  José Luís Grande Grande...  
É profesor de Lingua e Literatura Galega desde o curso 79-80, os dous primeiros anos como interino, a partir do 81 como profesor agregado de instituto despois de aprobar as primeiras oposicións de Lingua e Literatura Galega convocadas, e desde 2008 como catedrático.
Es profesor de Lengua y Literatura Gallega desde el curso 79-80, los dos primeros años como interino, a partir del 81 como profesor agregado de instituto después de aprobar las primeras oposiciones de Lengua y Literatura Gallega convocadas, y desde 2008 como catedrático.
  Xoaquin Agulla Pizcueta...  
En 1980, creou dous programas radiofónicos en galego na emisora Radio 80 de Pontevedra, As nosas letras, con entrevistas a personaxes como Méndez Ferrín, Suso Bahamonde, Víctor Freixanes, entre outros.
En 1980, creó dos programas radiofónicos en gallego en la emisora Radio 80 de Pontevedra, As nosas letras, con entrevistas a personajes como Méndez Ferrín, Suso Bahamonde, Víctor Freixanes, entre otros. En el programa infantil “O cabaliño de buxo” se lían y ambientan los cuentos que Galaxia y Edicións Xerais publicaban para el público infantil.
  José Torres Piñeiro | G...  
Comeza enrolándose na Tradescola galega (Escola de Música Tradicional), onde empeza a tocar e estudar a Zanfona durante o período de dous anos; a partir de entón xa dominando basicamente o instrumento, apúntase a todos os cursos nacionais mais importantes de Zanfona que se imparten en España cos mais grandes zanfonistas mundiais, seguindo o estudo continuado durante todo este tempo co mestre Germán Díaz en Galicia.
Comienza enrolándose en la Tradescola gallega (Escuela de Música Tradicional), donde empieza a tocar y estudiar la Zanfona durante el periodo de dos años; a partir de entonces ya dominando básicamente el instrumento, se apunta a todos los cursos nacionales mas importantes de Zanfona que se imparten en España con los mas grandes zanfonistas mundiales, siguiendo el estudio continuado durante todo este tiempo con el maestro Germán Díaz en Galicia.
  Francisco Antonio Casal...  
Despois dunha intensa e exitosa carreira como intérprete -batería, violín e voz- militando nas mellores orquestras de España e incluso de invitado nalgunha estranxeira de fama mundial como a de Xavier Cugat e os Habana Cuban Boys de Armando Orefische, que non puido cumprir por ter outros compromisos, Paco rexeitou unha oferta do mundialmente famoso Antonio Machín para incorporarse á súa orquestra, algo que hoxe lamenta, sobre todo por que lle gravaría dous temas seus.
Después de una intensa y exitosa carrera como intérprete -batería, violín y voz- militando en las mejores orquestas de España e incluso de invitado en alguna extranjera de fama mundial como la de Xavier Cugat y los Habana Cuban Boys de Armando Orefische- que no pudo cumplir por tener otros compromisos - Paco rechazó una oferta del mundialmente famoso Antonio Machín para incorporarse a su orquesta, algo que hoy lamenta, sobre todo porque le grabaría dos temas suyos.
  Francisco Antonio Casal...  
Nova paréntese e novos proxectos, os dous anos lonxe de Betanzos permitíronlle ir fraguando, sen deixar a música, a súa proxección de futuro. Ingresa no mundo dos negocios e monta un ultramarinos-froitería en Las Cascas, que máis tarde daría paso á famosa cafetería-restaurante "Muíño-Roxo".
Nuevo paréntesis y nuevos proyectos, los dos años lejos de Betanzos le han permitido ir fraguando, sin dejar la música, su proyección de futuro. Ingresa en el mundo de los negocios y monta un ultramarinos-frutería en Las Cascas, que más tarde daría paso a la famosa cafetería-restaurante "Muiño-Roxo".
  Elena Cartea | Galegos ...  
Iniciou a súa carreira científica na MBG (CSIC) como bolseira de predoutoramento da Deputación de Pontevedra. Posteriormente, realizou una estancia de pos-doutoramento durante dous anos no Institute National de la Recherche Agronomique (INRA), na Station de Génétique (Versalles, Francia).
Inició su carrera científica en la MBG (CSIC) como becaria pre-doctoral de la Diputación de Pontevedra. Posteriormente, realizó una estancia pos-doctoral durante dos años en el Institute National de la Recherche Agronomique (INRA), en la Station de Génétique (Versalles, Francia).
  Pedro González Pérez | ...  
Pedro Gallego sería o primeiro e o último dos bispos de Cartaxena que tivo a súa residencia habitual na cidade. Os seus sucesores fuxiron da pobreza e a inseguridade da pequena poboación costeira desoíndo os rogos reais de Sancho IV, quedando só a igrexa de Santa María a cargo de dous beneficiados.
Pedro Gallego sería el primero y el último de los obispos de Cartagena que tuvo su residencia habitual en la ciudad. Sus sucesores huyeron de la pobreza y la inseguridad de la pequeña población costera desoyendo los ruegos reales de Sancho IV, quedando en sólo la iglesia de Santa María a cargo de dos beneficiados.
  Gonzalo Jar Couselo | G...  
Foi así que participou en dúas ocasións como membro do xurado nos Premios da Crítica en Mondariz, ou que en xullo do 2009 foi nomeado Xuíz Honorario do Couto Mixto, e que dous meses despois enviou para Galicia o que veu ser un dos seus derradeiros escritos, “Viaxe o fin do mundo”, no que volveu á súa infancia a través da lembranza da súa primeira saída de Lérez para ver o mar.
Fue así que participó en dos ocasiones como miembro del jurado en los Premios de la Crítica en Mondariz, o que en julio de 2009 fue nombrado Juez Honorario del Coto Mixto, y que dos meses después envió para Galicia, lo que vino a ser uno de sus últimos escritos, “Viaxe o fin do mundo”, en el que volvió a su infancia a través del recuerdo de su primera salida de Lérez para ver el mar.
  Daniel Varela Piñeiro |...  
-Formou parte do equipo veterinario de investigación, ao que lle foi outorgado en 1985 a bolsa de dous anos, concedida pola Fundación Alonso Martín Escudero, para o estudo da virose e parasitose do gando vacún galego.
-Formó parte del equipo veterinario de investigación, al que le fue otorgado en 1985 la beca de dos años, concedida por la Fundación Alonso Martín Escudero, para el estudio de las virosis y parasitosis del ganado vacuno gallego.
  Francisco Antonio Casal...  
Paco non renuncia ao seu empeño e despois de dous anos, a súa paixón pola música pode máis, e os médicos autorízano a retomar as clases, esta vez da man do profesor Manuel Fafián Casal. Con 14 anos (1948), ve cumprido o seu soño de ser percusionista e por primeira vez senta diante dunha batería tendo como profesor a un curmán seu, destacado batería da época, Antonio Maceiras Cagiao.
Paco no ceja en su empeño y después de dos años, su pasión por la música puede más, y los médicos le autorizan a retomar las clases, ésta vez de la mano del profesor don Manuel Fafián Casal. Con 14 años (1948), ve cumplido su sueño de ser percusionista y por primera vez se sienta ante una batería teniendo como profesor a un primo suyo, destacado baterista de la época, Antonio Maceiras Cagiao.
  Francisco Antonio Casal...  
Dous anos despois, en 1958, roldando os 25 anos, Paco afronta un novo reto. Enrólase en Los Celtas de España, e o 11 de decembro daquel ano emprende unha ampla e dilatada xira por Europa, empezando por Fribourg (Suíza) para despois continuar polos mellores escenarios europeos e incluso Oriente Medio, sempre con notable éxito.
Dos años después, en 1958, rondando los 25 años, Paco afronta un nuevo reto. Se enrola en Los Celtas de España, y el 11 de diciembre de aquel año emprende una amplia y dilatada gira por Europa, empezando por Fribourg (Suiza) para después continuar por los mejores escenarios europeos e incluso Oriente Medio, siempre con notable éxito. Fueron dos años intensos y triunfales lejos de los suyos, hasta su regreso a Betanzos el 3 de diciembre de 1960, siendo recibido con el máximo cariño de los suyos y las constantes muestras de admiración de sus paisanos.
  Gonzalo Jar Couselo | G...  
Tras tres anos na Academia de Zaragoza e dous máis na Academia Especial da Garda Civil en Madrid, Gonzalo Jar toma posesión do seu primeiro emprego como Tenente da Garda Civil entre os anos 1972 e 1973 na Academia de Gardas de San Lorenzo de El Escorial, lugar onde coñecería á que anos despois sería a súa dona e compañeira no resto da súa vida.
Tras tres años en la Academia de Zaragoza y dos más en la Academia Especial de la Guardia Civil en Madrid, Gonzalo Jar toma posesión de su primer empleo como Teniente de la Guardia Civil entre los años 1972 y 1973 en la Academia de Guardias de San Lorenzo de El Escorial, lugar donde conocería a la que años después sería su mujer y compañera en el resto de su vida.
  Francisco Antonio Casal...  
En dúas edicións do Festival do Miño (Ourense), dous temas seus loitaron por un dos galardóns e, xa fóra de Galicia, varias cancións foron preseleccionadas nos festivais de Mallorca, Xixón, Almería e Benidorm.
Con sus creaciones conquistó el Primer Premio en el Festival de Marín (Pontevedra), y el de interpretación en el Festival de O Grove (Pontevedra), y el segundo en el Festival de Ares. En dos ediciones del Festival del Miño (Orense), dos temas suyos lucharon por uno de los galardones y, ya fuera de Galicia, varias canciones fueron preseleccionadas en los festivales de Mallorca, Gijón, Almería y Benidorm.
  Juan Francisco José Rub...  
Once discos de formato EP, catro de longa duración e dous CDs configuran a súa discografía na que aparecen textos populares e outros de Curros, Rosalía, Pondal, Anne Marie Morris, García Lorca, Celso Emilio Ferreiro, Manuel María, Rubia Barcia, Lueiro Rey... e algúns mais da súa autoría.
In his eleven EP records, four LPs and two CDs there are popular texts and others by Curros, Rosalía, Pondal, Anne Marie Morris, García Lorca, Celso Emilio Ferreiro, Manuel María, Rubia Barcia and Lueiro Rey.
Once discos de formato EP, cuatro de larga duración y dos CD’s configuran su discografía en la que aparecen textos populares y otros de Curros, Rosalía, Pondal, Anne Marie Morris, García Lorca, Celso Emilio Ferreiro, Manuel María, Rubia Barcia, Lueiro Rey... y algunos más de su autoría.
  Francisco Antonio Casal...  
Dous anos despois, en 1958, roldando os 25 anos, Paco afronta un novo reto. Enrólase en Los Celtas de España, e o 11 de decembro daquel ano emprende unha ampla e dilatada xira por Europa, empezando por Fribourg (Suíza) para despois continuar polos mellores escenarios europeos e incluso Oriente Medio, sempre con notable éxito.
Dos años después, en 1958, rondando los 25 años, Paco afronta un nuevo reto. Se enrola en Los Celtas de España, y el 11 de diciembre de aquel año emprende una amplia y dilatada gira por Europa, empezando por Fribourg (Suiza) para después continuar por los mejores escenarios europeos e incluso Oriente Medio, siempre con notable éxito. Fueron dos años intensos y triunfales lejos de los suyos, hasta su regreso a Betanzos el 3 de diciembre de 1960, siendo recibido con el máximo cariño de los suyos y las constantes muestras de admiración de sus paisanos.
  Francisco Javier Gonzál...  
Nos dous anos seguintes traballa na redacción definitiva da ‘Propuesta Galeguista de III Estatuto de Galicia’, que é aprobada o 12 de xuño de 2006, en Ourense, polo Consello Galeguista e que presenta ante a Comisión do Parlamento Galego para o debate e reforma do Estatuto de Galicia.
En los dos años siguientes trabaja en la redacción definitiva de la ‘Propuesta Galeguista de III Estatuto de Galicia’, que es aprobada el 12 de junio del 2006, en Ourense, por el Consello Galeguista y que presenta ante la Comisión del Parlamento Gallego para el debate y reforma del Estatuto de Galicia.
  Francisco Antonio Casal...  
Mentres, continuaba perfeccionando os seus estudos musicais co renomeado profesional Manuel Lourido Iglesias e con Alejandro Téllez Marín, este como profesor de violín. Dous meses despois foi chamado para formar parte da nacente Orquestra Seva.
Mientras, continuaba perfeccionando sus estudio musicales con el renombrado profesional don Manuel Lourido Iglesias y con don Alejandro Téllez Marín, éste como profesor de violín. Dos meses después fue llamado para formar parte de la naciente Orquesta Seva. En sus filas permanece apenas un año ya que, tras estudiar varias ofertas, se decide por enrolarse en la Bolero de Ferrol, una de las orquestas más en boga por aquél entonces (1950). Posteriormente (1952) se incorpora a la “Saratoga”, también de Ferrol, que en aquel momento estaba considerada, por los medios de comunicación, como la mejor formación orquestal de Galicia.
  Juan Francisco José Rub...  
No ano 1977 comprométese con "Novola-Zafiro" e fai dous discos de longa duración cos títulos "Lembranzas" que dedica ao seu pai e "Panxoliñas" que grava xunto a súa amiga María Manuela. "Lembranzas" faise baixo a dirección musical de Eduardo Leiva e de José J. Almela e "Panxoliñas" o dirixe musicalmente Xabier Iturralde.
In 1977, he committed himself with "Novola-Zafiro" and made two LPs he titled "Lembranzas", dedicated to his father, and "Panxoliñas", which he recorded with his friend María Manuela. "Lembranzas" was made under the musical direction of Eduardo Leiva and José J. Almela and "Panxoliñas" under the musical direction of Xabier Iturralde.
En 1977 se compromete con "Novola-Zafiro" y hace dos discos de larga duración que tituló "Lembranzas" que dedica a su padre y "Panxoliñas" que graba junto a su amiga María Manuela. "Lembranzas" se realiza bajo la dirección musical de Eduardo Leiva y de José J. Almela y "Panxoliñas" lo dirige musicalmente Xabier Iturralde.
  Gonzalo Jar Couselo | G...  
Ademais, permitiulle vivir experiencias coma a estancia en Mozambique durante dous meses, impartindo cursos ós mandos militares do país africano, ou en México, así coma súa condición de perito no xuízo na Audiencia Nacional pola morte do xornalista José Couso na guerra de Irak.
Es también en estos años cuando Gonzalo Jar Couselo comienza a formar parte del Centro de Estudios de Derecho Internacional Humanitario (CEDIH) de Cruz Roja, y que finalizó siendo una de sus verdaderas pasiones. En este centro desarrolló las tareas de divulgación del Derecho Internacional Humanitario, y estudios sobre Minas Antipersona, Bombas Racimo o periodistas de guerra. Además, le permitió vivir experiencias como la estancia en Mozambique durante dos meses, impartiendo cursos a los mandos militares del país africano, o en México, así como su condición de perito en el juicio en la Audiencia Nacional por la muerte del periodista José Couso en la guerra de Irak.
  Mª Dolores González - C...  
No remate do 2015, por unha casualidade, coñece en Parada, aldea fermosísima de Silleda, a Manuel Núñez, editor de Fervenza. Ámbolos dous acordan levar adiante un novo proxecto poético adicado ós rapaces, 'Un globo de novelos', ilustrado polo pintor Raúl Velloso.
A finales de 2015, por una casualidad, conoce en Parada, aldea hermosísima de Silleda, a Manuel Núñez, editor de Fervenza. Ambos acuerdan llevar a cabo un nuevo proyecto poético dedicado a los niños, 'Un globo de novelos', ilustrado por el pintor Raúl Velloso. Estos poemas estaban hechos casi en su totalidad desde 2003 pues se había presentado al certámen de poesía Arume, de la Fundación Neira Vilas.
  Ángel Lorenzo Macías | ...  
Os seus comezos céntranse no lapis, facendo un percorrido polas técnicas do carbón, plumiñas e tinta ó pincel, realizando a súa primeira exposición con gran éxito en Pontevedra en 1992. En 1995 retoma os seus estudios de arte perfeccionando, durante dous anos, as técnicas de óleo e acuarela.
He was already keen on painting and drawing when he was a child. He began to paint when he was thirteen, entering a fascinating artistic world that made him develop and practise different techniques. He could not study Painting owing to economical troubles but he studied Delineation, Projection and Design. He started with pencil and went on with charcoal, pen nibs and paintbrush, presenting his first exhibition in Pontevedra in 1992. In 1995, he took up again his studies on art, improving his technique on oil painting and watercolour for two years. From that moment on wards, LOREM began to make his work known first in his native city (June and August 1997) and then all around Spain.
  Francisco Antonio Casal...  
Outras salas madrileñas, Moroco, Castelló e Casablanca, non quixeron perder a oportunidade de contar coas actuacións do conxunto de moda no ambiente musical español, como era este quinteto galego. A súa estancia na capital de España prolongouse dous meses máis, maio e xuño.
Fue una actuación, este doblete en Betanzos, cuyos ecos llegaron a todos los rincones de Galicia y la nueva formación musical fue reclamada por las mejores salas de las principales ciudades gallegas que ocuparon a Los Vieirantes durante los meses de enero y febrero. Hasta más allá de Piedrafita llegaron los elogios al grupo y Madrid llamó a sus puertas para incluirlo, la prestigiosa sala Flamingo, en la programación de marzo y abril, contando entre sus fieles seguidores a Sara Montiel. Otras salas madrileñas, Moroco, Castelló y Casablanca, no quisieron perderse la oportunidad de contar con las actuaciones del conjunto de moda en el ambiente musical español, como era éste quinteto gallego. Su estancia en la capital de España se prolongó dos meses más, mayo y junio.
  Francisco Javier Gonzál...  
Foi correspondente de ‘Faro de Vigo’ na Comarca do Carballiño (1992) e, posteriormente, da ‘Cadena COPE’, xefe de redacción de ‘Fashion & Angels’, editor e director dos quincenais ‘Periódico de Ourense’, ‘T-Space’ e ‘Quincenal do Norte’; director dos canais de televisión ‘Carballiño TV’, ‘Ourense TV - Canal 55’, ‘Alto Támega TV’, ‘Onda limia TV’, cos que conseguiu dous premios á calidade (un de ámbito español (1995) e outro de ámbito europeo (1996).
Fue corresponsal de ‘Faro de Vigo’ en la Comarca de O Carballiño (1992) y, posteriormente, de la ‘Cadena COPE’, jefe de redacción de ‘Fashion & Angels’, editor y director de los quincenales ‘Periódico de Ourense’, ‘T-Space’ y ‘Quincenal do Norte’; director de los canales de televisión ‘Carballiño TV’, ‘Ourense TV - Canal 55’, ‘Alto Támega TV’, ‘Onda limia TV’, con los que alcanzó dos premios a la calidad (uno de ámbito español (1995) y otro de ámbito europeo (1996). Fue vicepresidente de la Federación Española de TV Locales (1994-1996) y director-presentador de los programas de TV ‘Séptimo grado’ y ‘Café tertulia’.
  Dámaso Calvo Moreiras |...  
Desta unión nacerá o seu fillo Leopoldo. Dous anos máis tarde, regresou a Ortigueira para levar a dirección do xornal familiar Еl Есо Ortegano. Esta cabecera ya tivera unha primeira etapa da man doutro personaxe ortigueirés ilustre, Federico Maciñeira.
Para el desempeño de su nuevo cargo, debió trasladar su domicilio a A Согuñа, donde compaginará sus funciones de representación pública con el ejercicio privado de la abogacía, especializándose en demandas judiciales de carácter civil y penal. Al poco tiempo de su llegada a la ciudad herculina, contraerá matrimonio con Rosario Peña Díaz, de la que será uno de sus testigos Ramón Armada Teijeiro. De esta unión nacerá su hijo Leopoldo. Dos años más tarde, regresó a Ortigueira para llevar la dirección del periódico familiar Еl Есо Ortegano. Esta cabecera ya había tenido una primera etapa de la mano de otro personaje ortigueirés ilustre, Federico Maciñeira. Su segunda etapa se iniciará en febrero 1905, con Dámaso al frente, quien durante los siguientes ocho años hará una gran labor. Al mismo tiempo que se entregaba al proyecto periodístico, se ponía al frente del acreditado Casino Ortegano. Ambos puestos serán para el complementarios, ya que mientras uno le sirve de foro de debate sobre la política y demás temas sociales, el otro actuará como medio de comunicación de sus ideas al cuerpo social de la zona.
  Antonio Couzo García | ...  
Despois de dous anos de traballos de semi-escravitude foi na busca de novas posibilidades para a súa vida na cidade de Cienfuegos. Na súa nova residencia, empregouse como mozo de limpeza no hospital civil da cidade.
Tras dos años de trabajos de semiesclavitud fue en busca de nuevas posibilidades para su vida en la ciudad de Cienfuegos. En su nueva residencia, se empleó como mozo de limpieza en el hospital civil de la ciudad. Le pagaban 15 pesos al mes, alojamiento y comida. Para entonces, Antonio ya se había dado cuenta de que sus expectativas laborales no mejorarían si no lo hacía su formación. Con esta idea en la cabeza, recorrió varias academias en las que apuntarse para iniciar su preparación, pero ninguna de ellas le permitía cursar estudios en horario nocturno, por lo que hubo de invertir los términos: trabajar de noche y estudiar de día. Fue una temporada muy dura, pues al esfuerzo que le suponía cumplir con sus tareas de trabajador y estudiante le tenía que sumar los 10 pesos del coste de los estudios en la Academia Sotolongo, que le dejaban sus ingresos muy menguados. Tras un año en esta situación, decidió cambiarse para un empleo a media jornada en una tienda de alimentación. A los dos años hubo de dejarlo pues no había conseguido ahorrar nada.
  Carmen Pérez Carballo |...  
No mundo da comunicación, comezou colaborando con “A Nosa Terra” en 1979. En 1985, xa con dous fillos, traballou no xornal La Región, na comarca ourensá de Valdeorras. En 1986, traballou na Radio Galega, en Santiago, facendo guións, documentación e produción en distintos programas da TVG.
En el mundo de la comunicación, comenzó colaborando con “A Nosa Terra” en 1979. En 1985, ya con dos hijos, trabajó en el periódico La Región, en la comarca orensana de Valdeorras. En 1986, trabajó en la Radio Galega, en Santiago, haciendo guiones, documentación y producción en distintos programas de la TVG. Un año después, en el gobierno tripartito que se formó en la Xunta de Galicia a raíz de la moción de censura presentada, fue jefa de la Oficina de Prensa de ese Gobierno Autonómico. Desde 1990 a 1991, vivió en La Habana, donde fue corresponsal de la Radio Galega y de algunas agencias de información. Al regresar de Cuba, trabajó en el Ayuntamiento de Vigo, en el equipo de comunicación de la alcaldía. En 1992, fue redactora de “Atlántico Diario” durante unos meses y jefa de suplementos en “Xornal Diario” en Pontevedra hasta 1993. En ese mismo período, de 1991 a 1993, se dedicó vocacionalmente a la música, promoviendo a cantautores de la Nueva Trova Cubana.
  Carlos Casares Mouriño ...  
En 1965 publicou os seus primeiros relatos na revista "Grial" e dous anos máis tarde saíu á luz o seu primeiro libro Vento Ferido, unha colección de relatos cos que conseguiu un gran éxito. En 1968 escribiu o libro para nenos A Galiña Azul e publicou a súa primeira novela Cambio en tres.
In 1965, he published his first stories in the magazine 'Grial' and his first and successful book, Vento Ferido, in 1967 (a collection of stories). In 1968, he wrote A galiña azul (a book for children) and published his first novel Cambio en tres. He wrote other books for children such as Un polbo xigante, the theatre play As laranxas máis laranxas de tódalas laranxas (with this play he was awarded 'O Facho' Prize) and the story O can Rin e o lobo Crisón, which was translated into Catalan, Basque and Castilian. In 1972, he translated Le petit prince by Saint-Exupéry into Galician (O principiño) and some years later, he translated Tordyveln flyger i skymningen by María Gripe (Os escaravellos voan á tardiña). In 1976, he got the Galician Narrative Prize, awarded by the National Critic Association for his work Xoguetes para un tempo prohibido. With this work, he also got the prize awarded by 'Galaxia' publishing house to celebrate the 25th anniversary of its foundation. In 1977, he entered the Galician Academy with the speech 'A crise do 98 na literatura galega' and two years later, in 1979, he returned to the short story with his book Os escuros soños de Clío. In 1980, he published the novel Ilustrísima (it was also translated into Castilian) and Os mortos daquel verán in 1986 (it was also translated into Castilian). After a long literary silence, he published the novel Deus sentado nun sillón azul (1996). In the last years, Carlos Casares wrote a biography of Fray Martín Sarmiento and wrote O sol de verán, which was left unpublished although it is expected to be published soon.
  Xan María Castro Paz | ...  
En 1962 entra a traballar no Banco Central e ó pouco tempo establece os seus primeiros contactos con círculos de mozos inquietos e implicados na contestación ó réxime. En 1965 ingresa formalmente nas Xuventudes Comunistas e dous anos máis tarde é detido por primeira vez pola policía franquista.
He studied Secondary Education in A Coruña. In 1962, he began to work for the bank firm 'Banco Central' and shortly after, he got in touch with young people who were against the Government of that time. In 1965, he entered the Young Communists and two years later, he was arrested for the first time. On 14th March 1972, he was arrested again when he was delivering propaganda about the events on 10th March in Ferrol. Because of his arrest, he lost his job in the bank firm 'Banco Central'. In 1973, he began to work for the firm 'ITELSA' in A Coruña, starting his syndical activity in the metal sector. In 1975, he became vicepresident of the provincial union in A Coruña. In 1976, he was free of duties to devote himself to 'Comisiones Obreras' in A Coruña and two years later, in 1978, he was elected general secretary in A Coruña. From 1981 to 1989, he was the secretary of the Organisation of the National Trade Union of 'Comisiones Obreras'. In 1985, he entered the bank firm 'Banco Central' again although he was still free of duties for the union activity. In 1989, he was nominated secretary of union action and was general secretary of 'Comisiones Obreras' in Galicia in April 2000. He was also the president of the Interregional Union Council Galicia-North Portugal. He is a member of the State Confederal Council of 'Comisiones Obreras' and represented it in the Galician Council of Labour Relations.
  Antonio Couzo García | ...  
Despois de dous anos de traballos de semi-escravitude foi na busca de novas posibilidades para a súa vida na cidade de Cienfuegos. Na súa nova residencia, empregouse como mozo de limpeza no hospital civil da cidade.
Tras dos años de trabajos de semiesclavitud fue en busca de nuevas posibilidades para su vida en la ciudad de Cienfuegos. En su nueva residencia, se empleó como mozo de limpieza en el hospital civil de la ciudad. Le pagaban 15 pesos al mes, alojamiento y comida. Para entonces, Antonio ya se había dado cuenta de que sus expectativas laborales no mejorarían si no lo hacía su formación. Con esta idea en la cabeza, recorrió varias academias en las que apuntarse para iniciar su preparación, pero ninguna de ellas le permitía cursar estudios en horario nocturno, por lo que hubo de invertir los términos: trabajar de noche y estudiar de día. Fue una temporada muy dura, pues al esfuerzo que le suponía cumplir con sus tareas de trabajador y estudiante le tenía que sumar los 10 pesos del coste de los estudios en la Academia Sotolongo, que le dejaban sus ingresos muy menguados. Tras un año en esta situación, decidió cambiarse para un empleo a media jornada en una tienda de alimentación. A los dos años hubo de dejarlo pues no había conseguido ahorrar nada.
  Afonso Becerra | Galego...  
Desenvolve a actividade profesional nos eidos da Dirección Escénica, Dramaturxia e Interpretación en: Teatro Jovellanos de Gijón, Campoamor de Oviedo e Palacio Valdés de Avilés (“La doma de la furia”, 1996). Teatre Nacional de Catalunya (“La barca nova”, 1999; “Cavallitus”, 2001). Nove-Dous Teatro do Carballiño, Ourense (“Rexurdimento. Coplas de cego”, 2000). Teatre Malic de Barcelona (“Macbeth”, 2002).
Desarrolla la actividad profesional en los campos de la Dirección Escénica, Dramaturgia e Interpretación en: Teatro Jovellanos de Gijón, Campoamor de Oviedo y Palacio Valdés de Avilés (“La doma de la furia”, 1996), Teatre Nacional de Catalunya (“La barca nova”, 1999; “Cavallitus”, 2001), Nove-Dous Teatro do Carballiño, Ourense (“Rexurdimento. Coplas de cego”, 2000), Teatre Malic de Barcelona (“Macbeth”, 2002), Històrica Produccions S.L. de Barcelona y Casa Museu Verdaguer del Consejo de Barcelona (“Paraules i records de Mossèn Cinto”, 2002). Històrica Produccions S.L. de Barcelona y Museu Militar-Castell de Montjuïc (“¿Tiene fantasmas este castillo?”, 2002), Teatre Lliure de Barcelona (“Assaig Obert: L’estranger [de Albert Camus], El desassossec.[sobre Fernando Pessoa], Wittgenstein [sobre Ludwig Wittgenstein], Warholand [sobre Andy Warhol]”, 2003; “Porno”, 2004). Producciones Bles S.L. de Madrid y Dirección Xeral de Creación e Difusión Cultural de la Consellería de Cultura de la Xunta de Galicia (“Rosalía 21”, Teatro Mella de La Habana, 23 de febrero de 2008).
  Maruxa Olavide | Galego...  
Ademais, ten en proxecto un libro de cociña titulado Menú del Día e outro de crónicas sociais, ámbolos dous recompilan respectivamente as receitas diarias e a serie "Personas y Cosas" publicadas en El Correo Gallego.
She carried out individual exhibitions in the Gallery of the City Council of A Coruña (1972), 'Círculo de las Artes' in Lugo (1974), the gallery of the bank firm 'Caja de Ahorros de Galicia' in A Coruña (1979) and the Casino in Viveiro - Lugo (1983 and 1998). Shortly after, she participated in several collective exhibitions in Madrid, A Coruña, Ferrol and Viveiro (Lugo). As far as literature is concerned, Maruxa is keen on popular poems, stories (both for children and adults) and social chronicles. She collaborates in the newspaper El Ideal Gallego every day with the section 'Las Cosas de Maruxa', in the newspaper El Correo Gallego with recipes and a weekly page titled 'Personas y Cosas', interviews and social chronicles in El Heraldo de Viveiro, etc. These are some of her most important works: Las memorias de una bizca ('Vieira de humor' Prize), the collection of stories for children Y Colorín (bilingual book, Castilian-Galician), the narrative books Os contos de Xoaquín ('Do Castro' Publications) and As veladas con Xoaquín and the book for children Las Cinco Amigas ('Everest' Publications). She has recently published the book Personas y cosas de La Coruña y su entorno and wrote three poetry books that are still unpublished: Mujer en vela (bilingual, Castilian-Galician), Deixa que o tempo envolva os soños (Galician) and Experiencias (Galician). Besides, he is preparing a cookery book titled Menú del Día and another one about social chronicles. Both of them pick up respectively the daily recipes and the section 'Personas y Cosas' published in the newspaper El Correo Gallego.
  Henrique Rabuñal Corgo ...  
En decembro de 2010 o Concello da Coruña incorpora o seu texto “O ADRO DOS SILENCIOS” á reformada Praza de Santo Domingo. Nos dous casos por encargo do concelleiro de rehabilitación urbana e vivenda Mario López Rico.
Henrique Rabuñal participa desde los primeros 80 en la vida cultural coruñesa. Sobre su ciudad escribió A Coruña na historia (1999) y Poemas coruñeses (2008). En 1996 colabora con el texto “(N)A Corunha: ninguém forasteiro”, en el libro de la MNL A Coruña. ¡Asi a queremos! En 2008 interviene en el curso de la UIMP “800 anos de historia da Coruña” y resulta finalista en el Concurso Microcoruñas (poesía en gallego). Con Filipe Senén hizo el DVD Um passeio con Jenaro Marinhas del Valle. A Corunha galeguista (2009). También colabora en los volúmenes A Coruña á luz das letras (2008) y Ditos sobre o libro e a lectura (Ayuntamiento de A Coruña, 2009). En 2010 colabora con Xurxo Lobato en su libro Vivir na Coruña. Unha forma de habitar a cidade. El 18 de junio de 2009 el Ayuntamiento de A Coruña incorpora su texto “MURMURIO DA VIDA EN SANTA CATALINA” a la reformada Plaza de Santa Catalina. En diciembre de 2010 el Ayuntamiento de A Coruña incorpora su texto “O ADRO DOS SILENCIOS” a la reformada Plaza de Santo Domingo. En los dos casos por encargo del concejal de rehabilitación urbana y vivienda Mario López Rico. También es autor de un Itinerario Histórico-Musical de A Coruña y del rotero “Un mundo que se chama A Coruña” (2010, www.aelg.org). Colabora con las asociaciones e instituciones culturales de la ciudad como O Facho, Alexandre Bóveda, Amigos dos Museos, Casa Pardo Bazán, Real Academia Galega y la Comisión por la Recuperación de la Memoria Histórica. Fue uno de los promotores en 2011 del Manifiesto “Non podemos calar”.
  Antón Luis Santamarina ...  
Os dous traballos de máis longo respiro foron a edición do Diccionario de diccionarios no que se recollen en formato electrónico todos os dicionarios históricos galegos, desde Sarmiento ata Elixio Rivas; publicouse primeiro en CD e agora dispoñible en liña con varias obras engadidas; e a preparación dun corpus lingüístico (TILG = Tesouro Informatizado da Lingua Galega) que contén o baleirado de máis de 1700 obras cun total de 34 millóns de rexistros; tamén se pode consultar en liña.
g) Lexicography. Together with F. García Gondar, he tried to recover and prepare the edition of the valuable Vocabulario de San Jorxe de Piquín (1977), an unpublished text by A. Otero. He also published Pr’o catálogo da léngoa galega, a speech by Risco in 1926 which is a programme to collect lexicographical material, and Diccionario de diccionarios that collects in electronic format the Galician historical dictionaries, from Sarmiento to Elixio Rivas; it was first published in CD and now is available online with several added works. He is also preparing a linguistic corpus (TILG = Tesouro Informatizado da Lingua Galega) which contains the dump of over 1700 works with a total of 34 million entries (also available online). Nowadays, he is collaborating in the writing of the academic dictionary. He is also the author of a first outline of some “canones lexicographici” for the elaboration of a Galician historic dictionary “Os dicionarios históricos. Trazos dun dicionario histórico galego e consideracións sobre a súa viabilidade”,
g) Lexicografía. En este apartado intervino (con F. García Gondar) en rescatar e preparar la edición del valioso Vocabulario de San Jorxe de Piquín (1977), texto inédito de A. Otero; es también editor (en solitario) de la edición de Pr’o catálogo da léngoa galega, un discurso de Risco del año 1926 que es un programa para la recogida de material lexicográfico. Los dos trabajos de más largo respiro fueron la edición del Diccionario de diccionarios en el que se recogen en formato electrónico todos los diccionarios históricos gallegos, desde Sarmiento hasta Elixio Rivas; se publicó primero en CD y ahora disponible en línea con varias obras añadidas; y la a preparación de un corpus lingüístico (TILG = Tesouro Informatizado da Lingua Galega) que contiene el vaciado de más de 1700 obras con un total de 34 millones de registros; es consultable también en línea. En la actualidad está colaborando en la redacción del diccionario académico con la ayuda de este corpus. Es igualmente autor de un primer esbozo de unos “canones lexicographici” para la redacción de un diccionario histórico gallego: “Os dicionarios históricos. Trazos dun dicionario histórico galego e consideracións sobre a súa viabilidade”.
  Carlos Casares Mouriño ...  
En 1965 publicou os seus primeiros relatos na revista "Grial" e dous anos máis tarde saíu á luz o seu primeiro libro Vento Ferido, unha colección de relatos cos que conseguiu un gran éxito. En 1968 escribiu o libro para nenos A Galiña Azul e publicou a súa primeira novela Cambio en tres.
In 1965, he published his first stories in the magazine 'Grial' and his first and successful book, Vento Ferido, in 1967 (a collection of stories). In 1968, he wrote A galiña azul (a book for children) and published his first novel Cambio en tres. He wrote other books for children such as Un polbo xigante, the theatre play As laranxas máis laranxas de tódalas laranxas (with this play he was awarded 'O Facho' Prize) and the story O can Rin e o lobo Crisón, which was translated into Catalan, Basque and Castilian. In 1972, he translated Le petit prince by Saint-Exupéry into Galician (O principiño) and some years later, he translated Tordyveln flyger i skymningen by María Gripe (Os escaravellos voan á tardiña). In 1976, he got the Galician Narrative Prize, awarded by the National Critic Association for his work Xoguetes para un tempo prohibido. With this work, he also got the prize awarded by 'Galaxia' publishing house to celebrate the 25th anniversary of its foundation. In 1977, he entered the Galician Academy with the speech 'A crise do 98 na literatura galega' and two years later, in 1979, he returned to the short story with his book Os escuros soños de Clío. In 1980, he published the novel Ilustrísima (it was also translated into Castilian) and Os mortos daquel verán in 1986 (it was also translated into Castilian). After a long literary silence, he published the novel Deus sentado nun sillón azul (1996). In the last years, Carlos Casares wrote a biography of Fray Martín Sarmiento and wrote O sol de verán, which was left unpublished although it is expected to be published soon.
  Paula Carballeira Caban...  
Participou en montaxes infantís e para adultos, por exemplo: “Ludovico Petos” (1997), “Xuvenca e Cochón, estrelas da canción” (1999), “Diariamente” (2000), “Dous contos sen final e un final por fin” (2001), “Movementos para trasnos e trastes” (2002), “Historia dun libro” (2003), “Historia dun soldado” (2003), “Ndc” (2001) e “Vendetta” (2004).
Participó en montajes infantiles y para adultos, por ejemplo “Ludovico Petos” (1997); “Xuvenca e Cochón, estrelas da canción” (1999); “Diariamente” (2000); “Dous contos sen final e un final por fin” (2001); “Movementos para trasnos e trastes” (2002); “Historia dun libro” (2003); “Historia dun soldado” (2003); “Ndc” (2001) y “Vendetta” (2004). Además, participó como directora, actriz o guionista en diversos espectáculos.
  María Mayán Santos | Ga...  
Recibiu dous premios da Sociedade Española de Reumatoloxía e participou como conferenciante invitada en congresos internacionais.
Ha recibido dos premios de la Sociedad Española de Reumatología y ha participado como conferenciante invitada en congresos internacionales.
  Rosa Gómez Limia | Gale...  
-Ten dous blogs: “Mulleres en pé” e “rosanei” onde escribe regularmente sobre as súas inquedanzas sociais, políticas e feministas.
-Tiene dos blogs: “Mulleres en pé” e “rosanei” donde escribe regularmente sobre sus inquietudes sociales políticas y feministas.
  María Mariño Carou | Ga...  
É autora de dous únicos poemarios: ‘Palabra no Tempo’ (1963), con prólogo de Otero Pedrayo e ilustracións de Reimundo Patiño e ‘Verba que comeza’, publicado postumamente.
Es autora de dos únicos poemarios: ‘Palabra no Tempo’ (1963), con prólogo de Otero Pedrayo e ilustraciones de Reimundo Patiño y ‘Verba que comeza’, publicado póstumamente.
  Gonzalo Jar Couselo | G...  
A pesares das dificultades económicas propias deses anos nas zonas rurais galegas, tanto Gonzalo como o seu irmán José, que nacera dous anos despois, puideron cursar estudos no Instituto da Inmaculada, na cidade de Pontevedra, e despois ter acceso, tras superar as probas de acceso, á Academia Xeral do Exército en Zaragoza.
Su casa familiar está a la orilla del río Lérez y enfrente del monasterio benedictino dedicado a San Benito de Lérez. Hijo de padre Guardia Civil y madre campesina y excelente ama de casa, pasó su infancia en esta casa, que sería su referencia familiar durante toda su vida. A pesar de las dificultades económicas propias de esos años en las zonas rurales gallegas, tanto Gonzalo como su hermano José, que había nacido dos años después, pudieron cursar estudios en el Instituto de la Inmaculada, en la ciudad de Pontevedra, y después tener acceso, tras superar las pruebas de acceso, a la Academia General del Ejército en Zaragoza.
  María Mayán Santos | Ga...  
É profesora dun máster relacionado coa biomedicina e acadou varios contratos de I+D e dous proxectos de investigación como investigadora principal.
Es profesora de un master relacionado con la biomedicina y ha conseguido varios contratos de I+D y dos proyectos de investigación como investigadora principal.
Arrow 1 2 3 4 5 6 7