|
|
But the cathedral keeps another relic of the British explorer: a cross carved in the wood of the tree that shades the grave of Livingstone in the village of Chitambo, Zambia in the current. But, ¿Livingstone is buried in Westminster Cathedral?
|
|
|
Mais la cathédrale conserve un autre vestige de l'explorateur britannique: une croix gravée dans le bois de l'arbre qui ombrage la tombe de Livingstone dans le village de Chitambo, aujourd'hui en Zambie. Mais, ¿Livingstone n'est pas enterré en la cathédrale de Westminster?, demandera plus d'un voyageur qui a visité Londres. Alors. Cependant, son cœur est resté à jamais en Afrique, où il se trouve encore. Le transfert de son corps sur les rives du lac Tanganyika, où il mourut en 1873, pas de Bagamoyo sta, sur les rives de l'océan Indien, afin qu'il puisse être livré pour l'Angleterre, malheureusement, est une valeur épique à faible. Serviteurs de médecin, conduit par son fidèle Choum, tournée 1.600 km avec le cadavre à la remorque (embaumé avec du sel et d'alcool) éviter la colère des villages indigènes, pour lesquels un corps sans sépulture était l'incarnation de tous les malheurs. Sur son dernier voyage, paradoxalement, Livingstone a également été escortés par une caravane d'esclaves arabes, de qui, de surcroît, ont bénéficié dans leur propres explorations à la fois Livingstone et Stanley, et bien sûr Burton. Le cortège atteint les plages de Bagamoyo, dans le courant Tanzanie, en Février 1874, neuf mois après avoir atteint les sentiers. Un navire de la flotte britannique, Le "vautour", ancrée d'attente pour le transport des corps de Livingstone Zanzibar, qui reste enfin à l'Abbaye de Westminster. Mais son cœur est resté dans une boîte d'étain dans Chitambo comme un hommage à sa passion en Afrique.
|
|
|
Aber der Dom hält ein weiteres Relikt aus der britischen Entdecker: ein Kreuz im Holz des Baumes geschnitzt und dass die Schattierungen das Grab von Livingstone im Dorf Chitambo, Sambia in der aktuellen. Aber, ¿Livingstone befindet sich in Westminster Cathedral beigesetzt?, frage mich, mehr als ein Reisender, der London besucht hat,. Also. Allerdings, sein Herz blieb für immer in Afrika, wo er ruht noch. Die Übertragung der seinen Körper von den Ufern des Tanganjika-Sees, Dort starb er in 1873, nach Bagamoyo, an den Ufern des Indischen, das könnte nach England eingeschifft werden, ist ein episches leider kaum geschätzt. Die Diener von Dr., geführt von seinem treuen Chouma, reiste 1.600 Meilen mit dem Körper im Schlepptau (einbalsamiert und mit Salz und Alkohol) Vermeidung der Zorn der Heimatdörfer, für die ein Körper nicht begraben war die Verkörperung all das Unglück. Auf seiner letzten Reise, paradoxerweise, Livingstone war auch begleitet von einer Karawane von arabischen Sklaven, von denen übrigens hatte in ihrer eigenen Erkundungen profitierte sowohl Livingstone und Stanley, Burton natürlich. Die Prozession erreicht die Strände von Bagamoyo, in der Tansania, Februar 1874, neun Monate nach Antritt der Fahrt. Ein Schiff der britischen Flotte, Die "Vulture", verankert warten, um den Körper zu transportieren Livingstone Sansibar, das wäre endlich Ruhe in der Westminster Abbey. Aber sein Herz blieb in einer Blechdose in Chitambo als eine Hommage an ihre afrikanische Leidenschaft.
|
|
|
Ma la cattedrale conserva un'altra reliquia del esploratore britannico: una croce scolpita nel legno dell'albero che ombreggia la tomba di Livingstone nel villaggio di Chitambo, Zambia nella corrente. Ma, ¿Livingstone è sepolto nella Cattedrale di Westminster?, chiedo più di un viaggiatore che ha visitato Londra. Così. Tuttavia, il suo cuore rimase per sempre in Africa, dove riposa ancora. Il trasferimento del suo corpo dalle rive del lago Tanganyika, dove morì nel 1873, a Bagamoyo, sulle rive del indiano, che potrebbero essere imbarcato per l'Inghilterra, è un poema epico, purtroppo poco apprezzata. I servi di Dr., guidato dal suo fedele Chouma, viaggiato 1.600 miglia con il corpo a rimorchio (imbalsamato con sale e alcool) evitare l'ira dei villaggi indigeni, per il quale un corpo insepolto era l'incarnazione di tutte le disgrazie. Nel suo ultimo viaggio, paradossalmente, Livingstone è stato scortato da una carovana di schiavi arabi, di cui, peraltro, aveva beneficiato nelle loro esplorazioni proprie sia Livingstone e Stanley, Burton corso. Il corteo ha raggiunto le spiagge di Bagamoyo, nella corrente Tanzania, febbraio 1874, nove mesi dopo l'inizio del viaggio. Una nave della flotta britannica, il "Vulture", ancorate in attesa di trasportare il corpo di Livingstone Zanzibar, che riposare finalmente in Westminster Abbey. Ma il suo cuore è rimasto in una scatola di latta in Chitambo come un omaggio alla sua passione africana.
|
|
|
Mas a catedral mantém uma relíquia do explorador britânico: uma cruz esculpida na madeira da árvore que sombreia a sepultura de Livingstone, na aldeia de Chitambo, na Zâmbia hoje. Mas, ¿Livingstone não está enterrado en la catedral de Westminster?, vai pedir mais de um viajante que visitou Londres. Assim. No entanto, seu coração ficou para sempre na África, onde ainda se encontra. A transferência de seu corpo a partir das margens do lago Tanganica, onde morreu em 1873, não Bagamoyo sta, nas margens do Índico, de modo que pudesse ser enviado para a Inglaterra, infelizmente, é um épico de baixo valor. Servos de médico, conduzido por seu fiel Choum, Excursionou 1.600 quilômetros com o cadáver no reboque (embalsamado com sal e álcool) evitar a ira de aldeias indígenas, para quem um corpo insepulto era a personificação de todas as desgraças. Em sua última viagem, paradoxalmente, Livingstone também foi acompanhado por uma caravana de escravos árabes, da qual, aliás, foram beneficiados em suas próprias explorações tanto Livingstone e Stanley e, claro, Burton. A procissão atingiu as praias de Bagamoyo, na actual Tanzânia, em fevereiro 1874, nove meses depois de bater os trilhos. Um navio da esquadra inglesa, O "abutre", ancorados esperando para transportar o corpo de Livingstone Zanzibar, que iria descansar finalmente na Abadia de Westminster. Mas seu coração permaneceu em uma caixa de lata em Chitambo como um tributo à sua paixão África.
|
|
|
Maar de kathedraal houdt een ander overblijfsel van de Britse ontdekkingsreiziger: een kruis gesneden met hout van de boom die tinten het graf van Livingstone in het dorp Chitambo, in het huidige Zambia. Maar, Livingstone is? Begraven in Westminster Cathedral?, zal meer dan een reiziger die heeft bezocht Londen vragen. Dus. Evenwel, zijn hart was altijd in Afrika en daar ligt nog. De overdracht van het lichaam van de oevers van het Tanganyikameer, waar hij stierf in 1873, hasta Bagamoyo, op de kusten van de Indische, zodat het kon worden verscheept naar Engeland, is een epische helaas slecht gewaardeerd. De dienaren van dr., geleid door zijn trouwe Chouma, toerde 1.600 mijlen met het lichaam op sleeptouw (gebalsemd met zout en alcohol) het vermijden van de toorn van de inheemse dorpen, voor wie een onbegraven lichaam was de incarnatie van al de ellende. Op zijn laatste reis, paradoxaal, Livingstone werd ook begeleid door een konvooi van Arabische slavenhandelaars, waarvan aan de andere kant in hun verkenningen zowel zichzelf had geprofiteerd en natuurlijk Stanley Livingstone of Burton. De stoet bereikte de stranden van Bagamoyo, in het huidige Tanzania, in februari 1874, negen maanden na verrekening. Een schip van de Britse vloot, el “Vulture”, verankerd te wachten om het lichaam van Livingstone Zanzibar vervoeren, dat zou rusten eindelijk in Westminster Abbey. Maar zijn hart bleef in een blikken doos in Chitambo als eerbetoon aan zijn passie Afrikaanse.
|
|
|
Però la catedral guarda un altre vestigi de l'explorador britànic: una creu tallada amb la fusta de l'arbre que dóna ombra a la tomba de Livingstone en el llogaret de ser un important, en l'actual Zàmbia. Però, ¿Livingstone no està enterrat a la Catedral de Westminster?, es preguntarà més d'un viatger que hagi visitat Londres. Així és. No obstant, el seu cor es va quedar per sempre a l'Àfrica i allí reposa encara. El trasllat del seu cadàver des de les ribes del Llac Tanganyika, on va morir en 1873, No Bagamoyo estacions, a les costes de l'Índic, perquè pogués ser embarcat rumb a Anglaterra, és una epopeia malauradament escassament valorada. Els servents del doctor, encapçalats pel seu fidel Chouma, recórrer 1.600 quilòmetres amb el cadàver a sobre (embalsamat amb sal i alcohol) sortejant les ires dels poblats natius, per als que un cos sense enterrar era l'encarnació de totes les desgràcies. En el seu últim viatge, paradoxalment, Livingstone va ser també escortat per una caravana de esclavistes àrabs, de les que d'altra banda s'havien beneficiat en les seves exploracions tant el propi Livingstone com per descomptat Stanley o Burton. La comitiva va arribar a les platges de Bagamoyo, en l'actual Tanzània, el febrer de 1874, nou mesos després de posar-se en camí. Un vaixell de l'esquadra anglesa, El "Voltor", esperava ancorat per traslladar a Zanzíbar el cos de Livingstone, que reposaria per fi a l'abadia de Westminster. Però el seu cor es va quedar en una caixa de llauna en Chitambo com a homenatge a la seva passió africana.
|
|
|
No, Katedrala drži drugu relikvije britanskog istraživača: križ uklesan u drvu stablo koje nijanse grob Livingstone u selu Chitambo, Zambija u trenutnoj. Ali, ¿Livingstone pokopan je u Westminsterskoj katedrali?, Pitam više od putnika koji je posjetio London. Tako. Međutim, srce mu je ostao zauvijek u Africi, gdje je on još uvijek počiva. Prijenos njegovog tijela od obale jezera Tanganyika, gdje je umro u 1873, za Bagamoyo, na obalama indijskog, koja bi se mogla krenula za Englesku, je epska nažalost jedva vrijednosti. Sluge dr., vodio svog vjernog Chouma, putovao 1.600 km s tijelom u tow (balzamirano sa soli i alkoholom) izbjegava gnjev domaćih sela, kojima tijelo unburied je utjelovljenje svih nedaća. Na svoje posljednje putovanje, paradoksalno, Livingstone je također bio u pratnji karavane Arapske rob, od kojih je, štoviše, nije koristila u svojim istraživanjima i Livingstone i Stanley, Burton tečaj. Povorka dosegla plažama Bagamoyo, u tekućoj Tanzaniji, u veljači 1874, Devet mjeseci nakon početka putovanja. Brod britanske flote, i "sup", usidreni čekaju na prijevoz tijelo Livingstone Zanzibar, koji će počivati na kraju u Westminsterskoj opatiji. No, njegovo srce je ostao u limenom okviru u Chitambo kao počast svojoj afričkoj strasti.
|
|
|
Pero la catedral guarda otro vestigio del explorador británico: una cruz tallada con la madera del árbol que da sombra a la tumba de Livingstone en la aldea de Chitambo, en la actual Zambia. Но, ¿Livingstone no está enterrado en la catedral de Westminster?, se preguntará más de un viajero que haya visitado Londres. Это. Однако, su corazón se quedó para siempre en África y allí reposa todavía. El traslado de su cadáver desde las orillas del Lago Tanganika, donde falleció en 1873, hasta Bagamoyo, en las costas del Índico, para que pudiese ser embarcado rumbo a Inglaterra, es una epopeya desgraciadamente escasamente valorada. Los sirvientes del doctor, encabezados por su fiel Chouma, recorrieron 1.600 kilómetros con el cadáver a cuestas (embalsamado con sal y alcohol) sorteando las iras de los poblados nativos, para quienes un cuerpo sin enterrar era la encarnación de todas las desdichas. En su último viaje, Парадоксально, Livingstone fue también escoltado por una caravana de esclavistas árabes, de las que por otra parte se habían beneficiado en sus exploraciones tanto el propio Livingstone como por supuesto Stanley o Burton. La comitiva alcanzó las playas de Bagamoyo, en la actual Tanzania, в феврале 1874, nueve meses después de ponerse en camino. Un buque de la escuadra inglesa, el “Vulture”, esperaba anclado para trasladar a Zanzíbar el cuerpo de Livingstone, que reposaría por fin en la abadía de Westminster. Pero su corazón se quedó en una caja de hojalata en Chitambo como homenaje a su pasión africana.
|
|
|
Baina katedral britainiar esploratzaile aztarna beste mantentzen: zuhaitzaren egurra dituela gurutze bat tonu Livingstone hilobira Chitambo herrian duten, uneko Zambian. Baina, Livingstone da? Westminster katedraleko lurperatu?, bat baino gehiago duten bidaiari bisitatu ditu London eskatuko. Hau da. Hala ere, bere bihotza izan zen betiko Afrikan eta han datza oraindik. Gorputzaren transferentzia Lake Tanganyika ertzean tik, Non hil zen 1873, hasta Bagamoyo, Indian ertzean an, horrela Ingalaterrara litezke datorrena, zoritxarrez gaizki baloratzen epiko bat da. Dr Zerbitzarien, bere Chouma leiala buru, bira 1.600 Honekin tow gorputza mila (gatza eta alkohola embalmed) jatorrizko herrien haserrea saihestuz, norentzat unburied organo bat miseria guztien Enkarnazio zen. Bere azken bidaia On, paradoxikoki, Livingstone izan ere slavers arabiar atzetik zetozen untziek bat eskoltatuta, horietatik, bestalde, beraien azterketak hasi onura bai berak eta noski, Stanley Livingstone edo Burton. Prozesioa iritsi Bagamoyo hondartzak, Gaur egungo Tanzania, otsailean 1874, bederatzi hilabete ondoren abian. Britainiar flota ontzi bat, el “Vulture”, ainguratuta Livingstone Zanzibar gorputzaren garraiatzeko zain, zela azken atseden Westminster Abbey en. Baina bere bihotza Chitambo kutxa lata bat egon zen bere pasioa Afrikako omenez.
|
