|
|
(1729.5) 155:5.10 En nog lange tijd zullen er op aarde van die beschroomde, vreesachtige en aarzelende mensen leven, die er de voorkeur aan geven om op deze wijze hun religieuze vertroosting veilig te stellen, zelfs als zij, door zo hun lot te verbinden met de religies van het gezag, de soevereiniteit van hun persoonlijkheid in gevaar brengen, de waardigheid van hun zelfrespect verlagen, en alle recht opgeven om deel te nemen aan de opwindendste en inspirerendste van alle mogelijke menselijke ervaringen: de persoonlijke zoektocht naar waarheid, de opwekkende ervaring dat men de gevaren van intellectuele ontdekkingen onder ogen kan zien, de vastbeslotenheid om de werkelijkheden van de persoonlijke religieuze ervaring te onderzoeken, de allerhoogste voldoening van de ervaring van persoonlijke triomf in het daadwerkelijke besef van de overwinning van geestelijk geloofsvertrouwen op intellectuele twijfel, zoals deze eerlijk wordt behaald in het allerhoogste avontuur van alle menselijk bestaan – de mens die God zoekt, om hemzelf en als hemzelf, en hem vindt.
|
|
|
(1728.2) 155:4.2 룻츠 가까이서, 툭 튀어나온 바위 선반 그림자 밑에서 점심을 먹으려고 멈추는 동안, 예수는 그와 관련을 가졌던 여러 해를 통하여, 사도들이 들은 중에 가장 놀라운 말씀을 하였다. 빵을 나누려고 자리를 잡자마자, 시몬 베드로가 예수에게 물었다: “주여, 하늘에 계신 아버지가 만사(萬事)를 아시고, 그의 영이 땅에서 하늘나라를 세우는 일에 우리의 기둥인데, 어째서 우리가 적들의 위협을 받고 도망치나이까? 어째서 진리의 적들과 대결하려 하지 않나이까?” 그러나 베드로의 물음에 예수가 미처 대답하기도 전에, 토마스가 끼어들어 물었다: “주여, 예루살렘에 있는 우리 적들의 종교에 도대체 무슨 잘못이 있는가 나는 정말로 알고 싶나이다. 저희의 종교와 우리 종교 사이에 무엇이 정말 다르니이까? 우리 모두가 같은 하나님을 믿는다고 고백하면서 어째서 우리는 믿음이 그렇게 다양하니이까?” 토마스가 말을 마치고 나서, 예수는 말했다: “베드로의 물음을 내가 무시하고 싶지 않지만, 바로 이 때에 유대인 통치자들과 드러내 놓고 충돌하기를 내가 피하는 까닭을 오해하기가 얼마나 쉬울 것인가 잘 아는즉, 차라리 토마스의 물음에 대답하기를 택한다면, 그래도 너희 모두에게 더욱 유리하리라. 너희가 점심을 마치고 나서 대답을 계속하겠노라.”
|
