|
|
Vier Jahre später hatte ein Kollege, der in einem Kirchenchor sang, eine großartige Idee. Er verwendete in seinem Gesangsbuch Lesezeichen, doch diese fielen ständig heraus. Also strich er sie mit Spencers Klebstoff ein.
|
|
|
In 1970, a chemist named Spencer Silver was working in the 3M research laboratories trying to develop strong glue. His work resulted instead in an adhesive that wasn’t very sticky. When pulling apart two pieces of paper stuck together with that adhesive, Spencer discovered that the glue stuck either to one paper or the other. That seemed like a pretty useless invention. Four years later a colleague who was singing in the church choir was however hit by a brilliant idea. He used markers to keep his place in the hymn book, but they kept falling out. So he coated them with Spencer’s glue. As if by magic, they stayed in place yet lifted off without damaging the pages. The Post-it note was born. Today, it is one of the most popular office products available.
|
|
|
En 1970, le chimiste Spencer Silver travaillait au laboratoire de recherche de 3M et cherchait à l’époque une nouvelle colle forte. Au lieu de ça, ses recherches ont abouti à un résultat peu satisfaisant. En séparant deux bouts de papier qui étaient attachés par cette colle, Spencer a découvert que la colle restait soit sur un bout ou sur l’autre. Cela semblait être une invention assez inutile. Quatre ans plus tard, l’un de ses collègues eu une idée brillante. Il faisait partie d’une chorale et avait l’habitude de marquer les pages de son livre de cantiques. Comme ses repères n’arrêtaient pas de tomber, il les a enduits avec la colle de Spencer. Comme par magie, les repères restèrent en place et pouvaient malgré tout s’enlever facilement sans endommager le livre. Les notes Post-It étaient nées. De nos jour, elles constituent la fourniture de bureau la plus utilisée.
|
|
|
La idea del celofán, el envoltorio de papel transparente más conocido, apareció en la mente de un ingeniero textil suizo, Jacques Brandenberger cuando estaba sentado a la mesa en un restaurante. Al ver que a un comensal se le había derramado el vino y había manchado todo el mantel, volvió a su laboratorio convencido de que descubriría algún modo de cubrir la tela con una capa transparente que la volviera impermeable. Hizo muchos experimentos con distintos materiales y una de las veces, aplicó a la tela un líquido viscoso. El experimento falló porque la tela quedó toda tiesa y quebradiza. Sin embargo, Brandenberger se dió cuenta de que la capa se podía separar y quedar como una hoja transparente que podía tener otras aplicaciones. Hacia 1908, desarrolló una máquina que producía unas láminas transparentes viscosas a las que llamó celofán.
|
|
|
Nel 1970 il chimico Spencer Silver lavorava nei laboratori di ricerca della 3M nel tentativo di sviluppare una colla potente. Il suo lavoro ebbe invece come risultato un adesivo non molto appiccicoso. Separando due pezzi di carta incollati l’uno all’altro con quell’adesivo, Spencer scoprì che la colla rimaneva attaccata a un foglio o all’altro. Sembrò un’invenzione simpatica ma inutile. Tuttavia quattro anni dopo un collega che cantava nel coro di una chiesa ebbe un’idea brillante. Per evidenziare le pagine degli inni, utilizzava infatti dei segnalibro, ma cadevano continuamente. Quindi vi spalmò sopra la colla di Spencer. Come per magia rimanevano attaccati e si potevano togliere senza danneggiare le pagine. Erano nati i Post-it. Oggi sono uno dei prodotti per ufficio più diffusi.
|
|
|
W 1970 roku chemik Spencer Silver pracował w laboratoriach firmy 3M nad stworzeniem mocnego kleju. Zamiast tego wyniki jego badań doprowadziły do stworzenia kleju, który nie był bardzo klejący i bardzo mocny. Kiedy naukowiec odklejał od siebie dwie kartki papieru sklejone klejem, zauważył że klej zostawał albo na jednej kartce albo na drugiej. Wydawało się to zupełnie bezużytecznym odkryciem. Jednakże cztery lata później współpracownik Spencera, który śpiewał w kościelnym chórze wpadł na wspaniały pomysł. Używał zakładek do zaznaczania stron w śpiewniku, które cały czas wypadały. Tak więc posmarował je klejem Spencera. Jakby za dotknięciem czarodziejskiej różdżki karteczki pozostawały w miejscu a po odklejeniu nie niszczyły stron. Tak narodziły się karteczki samoprzylepne Post-it. Dzisiaj jest to jeden z najbardziej popularnych produktów biurowych.
|
