vu des – Basque Translation – Keybot Dictionary

Spacer TTN Translation Network TTN TTN Login Deutsch Français Spacer Help
Source Languages Target Languages
Keybot 5 Results  bertan.gipuzkoakultura.net
  Bertan 19 - Céramique p...  
Show textShow cached sourceOpen source URL
Quoique ce soit effectivement la couleur décorative qu'on applique fondamentalement au revêtement stannifère des différentes pièces, il arrive d'en voir décorées de vert, vert et marron, et même de bleu et vert. Nous avons pu le constater au vu des nombreux tessons que nous avons trouvés dans les terrains de ces villages, sur des emplacements où selon toute probabilité se trouvaient les fours.
Compare text pagesCompare HTM pagesOpen source URLOpen target URLDefine bertan.gipuzkoakultura.net as primary domain
Nahiz eta hori zen piezen eztainuzko estalduretan gehien erabiltzen zen dekorazio kolorea, baziren berdez, berde eta marroiez eta are urdin eta berdez apaindutakoak ere, herri horietako lurretan, labeak zeuden lekuetan ziur aski, aurkitutako zeramika puska ugarik erakusten duten bezala.
  Bertan 17 - L'époque ro...  
Show textShow cached sourceOpen source URL
Les hameçons (hamus) étaient fabriqués en fer, bronze ou cuivre, en fonction de la taille de la pièce à capturer. Leur forme n'a pratiquement pas varié jusqu'à nos jours, comme on peut en juger au vu des collections découvertes dans les gisements archéologiques guipuzcoans.
Compare text pagesCompare HTM pagesOpen source URLOpen target URLDefine bertan.gipuzkoakultura.net as primary domain
Kanaberari -haga luze, malgu eta hauskaitz bat- mutur batean lihoz edo zaldi zurdaz egindako haria lotzen zitzaion; hariaren beste muturrean amua lotzen zen, berunezko pisu bat erantsita, eta amuari beita jartzen zitzaion. Arraina harrapatuta zegoen adierazgarri, gaur egun bezala, kulubizak erabiltzen zituzten, hau da, artelazki puskak (kortxoa).Hondoko arrantza ere egiten zuten, haria eta tretza erabiliz -tretzak amu beitadun bat baino gehiago izaten ditu, mutur nagusi baten inguruan-., Amua (hamus) burdinazkoa, brontzezkoa edo kobrezkoa izan zitekeen, harrapatu nahi zen arrainaren neurriaren arabera. Formak ia batere aldatu gabe iraun du gaur arte; argi ikusten da hori Gipuzkoako aztarnategi arkeologikoetan bildutako bildumetan.
  Bertan 17 - L'époque ro...  
Show textShow cached sourceOpen source URL
Au vu des documents dont on dispose, on s'aperçoit qu'il arrivait des produits en provenance de la Ribera et de La Rioja, des environs de Saintes, au nord de Bordeaux, ainsi que d'autres régions liées au trafic fluvial sur la Garonne.
Compare text pagesCompare HTM pagesOpen source URLOpen target URLDefine bertan.gipuzkoakultura.net as primary domain
Arrain kontserbak, egurra, larrua, zilar, burdin edo berun lingoteak eta inguruko lurraldeetako produktuak izango ziren, noski, Bidasoa aldeko salerosketa gaiak. Merkataritzan aritzen zen klase hiritar batek kudeatuko zituen eragiketa horiek. Produktuak ez zituen jende horrek zuzenean ekoiztuko, jakina; horiek tratuan ibiliko ziren, egoerak horretara laguntzen baitzuen; izan ere, pisu eta neurriak, eta moneta sistema ere, inperio osoan homologatuak zeuden. Edukiontziak ere, hau da, anforak, neurri eta forma normalizatuetakoak ziren. Hirian bazen beste jende multzo ugari bat, ordea, eskulana jartzen zuena, libre edo esklabo zena. Horiek beiragintzan, errementaritzan, ehungintzan, buztingintzan eta abar serieko fabrikazioa egiten zuten, bai kanpo merkataritzarako eta bai barnekorako. Eta gizartearen oinarri zabal bat horientzat guztientzat lan egiten zutenek osatzen zuten: etxeetako mirabeak ziren; haiek garraiatzen zuten ura, sukaldean egin, gauzak konpondu, josi eta baratzean lan egiten zuten. Bestalde, etxerako barazki, fruta eta animalia batzuk edukitzen zituzten arren, guztiek behar zuten hiri eremuan egiten ez diren oinarrizko zenbait elikagai. Horrelako ingurune batean, beraz, jarduera enblematiko bat zen merkataritza, eta badakigu Oiassoko portuan eskualde mailako salerosketak egiten zirela. Eskura dauden erregistroetatik dakigunez, Erriberatik, Errioxatik, Bordeleren iparraldean dagoen Saintes hiriko ingurunetik eta Garona ibaiko salgai trafikoarekin lotura zuten beste alderdi batzuetatik ere iritsi ohi ziren produktuak. Tarteka, bide luzeko merkataritza sareetan eskuratutako salgaiak ere iristen ziren: Betikan, Narbonako Golkoan, Italian eta Afrikako iparraldean erositakoak, baita, inoiz, Mediterraneo ekialdean eskuratuak ere. Inportazioak, oro har, portuko mugimenduaren %30 osatzen zutela kalkulatu da, eta eragin eremua Bizkaiko Golkoa zela. Itsasoarekin lotutako testuinguru horretan Oiasso izango zen, Garonaren ezker alderaino eta Ebro ibaiaren erdialdeko haraneraino iritsirik, barneko lurraldeetako merkataritzaren bideratzailea; izan ere, salerosketen fluxua aipatu ditugun bideek osatutako sarera kanaliza zezakeen, portuaren eta lehorreko komunikazio sareen lotunea bertan zeukanez.
  Bertan 17 - L'époque ro...  
Show textShow cached sourceOpen source URL
Au vu des mobiliers archéologiques retrouvés à l'intérieur des mines, on pense généralement que les exploitations d'Aiako Harria avaient commencé déjà à l'époque d'Auguste et que l'extraction se poursuivit de manière intensive pendant tout le Ier siècle de notre ère.
Compare text pagesCompare HTM pagesOpen source URLOpen target URLDefine bertan.gipuzkoakultura.net as primary domain
Mineralari ezpurutasunak kendu eta partikula puruenak hautatzeko xehatu egiten zen; ondoren, askako uretan dekantatzen zen. Mea urtzea meatzetik hurbil egiten zuten. Galena berun-mineral zilarduna denez gero, lehen galdaketak nahasirik ematen zituen bi metalok: zilarra eta beruna. Bigarren galdaketan, kupelaketan, zilarra berunetik bereizten zen. Meatzeetako langileen izaeraz, pertsona libre, morroi edo esklaboak ote ziren, ez dakigu ezer; ezta armadaren mende ala Estatuaren ustiapenen emakida zeukaten konpainien mende lan egiten ote zuten ere. Meatzeen barnetik berreskuratu diren tresna arkeologikoak ikusita, Aiako Harriko ustiaketak Augustoren garaian dagoeneko hasiko zirela uste da, eta gure aroko I. mendean bizi-bizi jarraituko zutela. Handik aurrera, baliteke produkzioa jaitsi izana, edo baita, beharbada, bertan behera utzi izana ere, produkzio handiagoko beste toki batzuen konkurrentziagatik. Kontua da ahaztuta egon zirela, harik eta XVIII. mendean Oiartzungo Sein familiak, Arditurriko meak berriro ustiatzen hasi nahirik, Joan Gilermo Thalacker ingeniari alemanari deitu, eta hark bigarren aldiz aurkitu zituen arte. Thalackerrek penintsulako erromatar garaiko meategi gehienak ezagutzen zituen, eta, 1804an argitaratutako txosten batean, Aiako Harri inguruko meazuloen ezaugarriak deskribatu eta Cartagena, Leon eta Rio Tintokoen maila berean jarri zituen. Txosten horretara jo zuten XIX. mendean meatzeak ustiatzeko emakida bila ibiltzen ziren askok, erromatarren lanak identifikatuz gero, haiek agortu gabe utzitako hobietara iritsi eta berriz ustiatzen jar zitezkeelako. Meak ustiatzeko, ordea, meazuloak zabaldu egin behar zituzten, eta, bide batez, antzinako aztarnak ezabatu. Ildo horretan, antzinatik utzita zeuden berun zepak berak ere aprobetxatu egin zituzten, artean bazutelako Pasaian, Kaputxino aldean, zegoen galdategira eraman eta errentagarri izateko behar zen adina zilar. Horrela ulertzen da nola desagertu zen halako ondare arkeologiko bat; izan ere, erromatarren garaian pentsatua izan zen moduan iraun izan balu, gipuzkoarron erreferentzia historikoen artean egongo zen, zalantzarik gabe.