|
Andrew Bonar, yksi 1800-luvun suurista rukoilijoista, nousi joka päivä aamuneljältä sänkynsä viereen etsimään Herraa. Kun hän kuoli, vanhimmat huomasivat puulattiassa kaksi syvään kulunutta lovea siinä, missä hän polvistui rukoilemaan.
|
|
I get deeply convicted as I read the life stories of some of the spiritual giants of the past. These godly men and women were heavenly minded - studious in God's word, praying often, and concerned about growing in grace. Andrew Bonar, one of the great praying souls of the nineteenth century, rose at 4 a.m. every day to seek the Lord by his bedside. When he died, his elders found two deep indentations worn into the wood floor where he knelt to pray. Other godly men and women like him - people full of grace, love and purity - caused sinners to melt in their presence. As these saints merely walked down the street, Holy Ghost conviction fell on those they passed.
|
|
Ich werde tief überführt, wenn ich die Lebensgeschichte von einigen geistlichen Riesen der Vergangenheit lese. Diese gottgefälligen Männer und Frauen waren himmlisch gesinnt – gelehrt in Gottes Wort, beteten oft und waren um das Wachsen in der Gnade besorgt. Andrew Bonar, einer der großen betenden Seelen des 19. Jahrhunderts, stand jeden Tag um 4 Uhr morgens auf, um den Herrn vom Bettrand aus zu suchen. Als er starb, fanden seine Ältesten zwei tiefe Einbuchtungen in den Holzboden gescheuert, wo er kniete, um zu beten. Andere gottgefällige Männer und Frauen wie er – Leute voll von Gnade, Liebe und Reinheit – veranlassten Sünder, in ihrer Gegenwart zu schmelzen. Wenn diese Heiligen nur die Straße hinuntergingen, fiel die Heilig-Geist-Überführung auf jene, an denen sie vorbeigingen.
|
|
Eppure, ciò che più mi colpisce di queste persone non è soltanto la loro devozione a Cristo o l'intensità delle loro preghiere. Sono anche i buoni frutti che queste cose producevano in loro. Inoltre, ho scoperto un denominatore comune a questi giganti spirituali: la loro più grande preoccupazione era quella di crescere nella grazia di un cuore puro, da cui nasce una santa conversazione: "Perché la bocca parla dall'abbondanza del cuore" (Matteo 12:34).
|
|
Op een stadium het Saul vyf-en-tagtig goddelike priesters in die stad Nob doodgemaak. Abjatar, die seun van een van hierdie vermoorde priesters, het ontsnap en skuiling by Dawid gesoek. Toe die jongman van die grusame slagting vertel het, moes Dawid se dienaars smoorkwaad geword het. Hulle het waarskynlik gedink, “Nou kan Dawid Saul se kamp bestorm en hom doodmaak met goeie rede. Ons kaptein het die wet agter hom. Hy het elke skriftuurlike reg om die koninkryk van hierdie moordenaar af terug te neem. Die hele Israel sal sekerlik met afgryse vervul wees as hulle hoor dat Saul vyf-en-tagtig priesters koelbloedig doodgemaak het.”
|
|
Vidím mnoho obyčejných křesťanů, kteří se stávají mocnými v Pánu tím, že žádají Božího ducha, aby očistil jejich každodenní konverzaci. Kdysi tito lidé milovali přísun pomluv, ale teď je zarmucuje, když je jen slyší. Již je neslyšíš reptat, kritizovat nebo pomlouvat jiné. Jedinou věc, kterou slyšíš, když mluví, je poučení, vzdělání. Mluví jazykem milující vlídnosti – dobré, povznášející, laskavé věci. Pro mě se tito lidé stávají také duchovními velikány.
|