|
|
Les piquiers devinrent petit à petit un mode de défense populaire en Europe du nord : les peuples nordiques les utilisaient dans une configuration similaire et circulaire de 1000 hommes en formation serrée, conçue pour stopper net les charges des cavaliers ennemis.
|
|
|
Once use of the pike in battle had spread to the west, it was adopted by many of the barbarian tribes. As an extension of the popular 'shield wall' formation, emergent barbarian pike tactics had similarities to the phalanx combat of the Greek city-states and the Macedonian pike reforms that won half the world for Alexander the Great. However, tribal pike troops fought far more defensively than the Greeks, especially with the advent of heavy cavalry such as lancers and their supplanting of the more traditional barbarian infantry charge with brutal shock tactics. Gradually, pikes became a popular defensive choice all over northern Europe; the Norsemen used them in a similar, circular formation of around 1,000 men in a tightly-packed mass, designed to stop enemy cavalry charges dead in their tracks. This also likely gave rise to the later ‘schiltron’ or ‘shield troop’ formation commonly used by Scottish medieval armies.
|
|
|
Una volta diffusosi a occidente, l’uso della picca in battaglia fu adottato da molte tribù barbariche. Le emergenti tattiche con cui essi impiegavano le picche erano un’estensione della popolare formazione Muro di scudi. Presentavano inoltre somiglianze con il combattimento a falange delle città-stato greche e con la riforma delle picche macedoni, tramite la quale Alessandro Magno conquistò mezzo mondo. Tuttavia, le truppe di picchieri delle tribù combattevano in modo più difensivo rispetto ai Greci, soprattutto con l’avvento della cavalleria pesante barbara, dotata di lance, che soppiantò la tradizionale carica della fanteria con tattiche di assalto brutali. Gradualmente le picche divennero una popolare scelta difensiva in tutto il nord Europa; i norreni le usavano in una serrata formazione circolare di circa 1000 uomini che doveva bloccare sul nascere le cariche della cavalleria nemica. Ciò diede probabilmente origine alla formazione “schiltron” (truppe di scudi) usata dagli eserciti medievali scozzesi.
|
|
|
Jakmile se používání kopí rozšířilo do západních zemí, osvojila si ho i řada barbarských kmenů. Tyto kmeny již dříve s úspěchem využívaly taktiku štítové zdi, která se po doplnění o řady kopiníků stala nápadně podobnou řecké falanze a makedonským formacím, s jejichž pomocí dobyl Alexandr Veliký půlku známého světa. Kmenoví kopicí ale ve srovnání s Řeky bojovali spíše obranným způsobem, k čemuž přispěl i nástup těžkého jezdectva a postupný odklon od taktiky brutálních barbarských výpadů. Kopí se postupně stala nejoblíbenější defenzivní zbraní severní Evropy. Norové je používali v kruhové formaci tisíce mužů, která jim dovolovala zastavit výpady útočící jízdy a později se stala základem „šiltronu“, neboli štítové formace, kterou s oblibou využívaly skotské armády středověku.
|
|
|
Kiedy użycie w walce piki stało się powszechne w zachodnich armiach, broń została przejęta także przez plemiona barbarzyńskie. Ich taktyka walki, stanowiąca rozwinięcie popularnej "ściany tarcz", przypominała grecką falangę, stosowaną także przez wojska Aleksandra Wielkiego. Plemienni pikinierzy walczyli jednak bardziej zachowawczo, zwłaszcza w starciu z ciężką jazdą uzbrojoną w lance, wobec której typowa barbarzyńska szarża piechoty stawała się bezużyteczna. W końcu, piki stały się popularną bronią defensywną w północnej Europie. Wikingowie używali jej w kolistym, zwartym szyku ok. 1000 żołnierzy, który stanowił barierę nie do przejścia dla wrogiej jazdy. Z tej taktyki wywodzi się zapewne szkocki szyk "schiltron", powszechnie używany w średniowieczu.
|
|
|
С распространением пехотной пики на западе Рима ее заимствовали и многие племена варваров. Их тактика представляла собой дальнейшее развитие "стены щитов" и в чем-то напоминала греческую фалангу, которая помогла Александру Великому завоевать полмира. Однако, в отличии от греков, варварские пикинеры чаще оборонялись, чем наступали - особенно после того, как тяжелая конница сделал бессмысленным традиционный пеший натиск. Постепенно пика стала основным оборонительным оружием по всей северной Европе; в частности, скандинавы для борьбы с конницей использовали плотное круговое построение, в котором стояло около 1000 пикинеров. Возможно, именно от него произошел средневековый шотландский шилтрон.
|
|
|
Savaşta kargı kullanımı batıya yayıldığında, pek çok barbar kavim tarafından benimsendi. Sık kullanılan "kalkan duvarı" düzeninin bir uzantısı olarak kullanılan barbar kargı taktikleri, Yunan şehir devletlerinin falanks taktiğine ve Makedonya'nın Büyük İskender'e dünyanın yarısını kazandıran kargı ıslahlarına benzer. Ama kavimlerin kargıcı birlikleri, özellikle de mızraklı süvarilerin gelişi ve bu süvarilerin geleneksel barbar piyade hücumlarının yerini acımasız baskın taktikleriyle alması sebebiyle, Yunanlardan çok daha savunmacı şekilde savaşmıştır. Zaman içinde, kargı kuzey Avrupa'nın dört bir yanında sık kullanılan bir savunma yöntemi haline geldi. Norslular da onları benzer bir şekilde, çok sıkı şekilde yanyana çember düzeninde bulunan 1.000 civarında asker içeren taktikleri, düşman süvarilerinin hücumlarını bölmek için tasarlanmıştı. Bu taktik muhtemelen daha sonraları, özellikle İskoç ortaçağ orduları tarafından sıklıkla uygulanan "schiltron" veya "kalkan birliği" düzenine yol açmıştır.
|
