|
|
MITHIN, Ich nahm an, den Status der Gefangenen und wurde von meinem "Killer" eskortiert am Rand der Brücke. Die Spitze meiner Schuhe ragen vom Rand der Beton. Unten, sehr sehr sehr gering, ein Fluss und ein Gewirr von Bäumen.
|
|
|
José Luis was placed in front of the bridge, to capture a shot. Alfonso was near me, tied to a rope, holding the camera to the edge. I did not give any instruction from camera. Basically because she could not speak, like to think I was framing. Only one thing worse than the fear of falling. It was the fear of ridicule. We had paid 80 EUR, had two people with cameras pointed at me and also, felt the weight of the given word. Thus, I assumed the status of prisoner and was escorted by my "killers" at the edge of the bridge. The tip of my shoes sticking out from the edge of concrete. Below, very very very low, a river and a tangle of trees. "What the hell am I doing here!?” thought. The workers began the countdown. I've never felt such panic and then, 5, 4,… Oh mother!… 3, 2,… Oh my God!…¡1!… and jumped.
|
|
|
José Luis a été placé en face de la passerelle, pour capturer une image. Alfonso était près de moi, attaché à une corde, tenir l'appareil à l'arête. Je n'ai donné aucune instruction de la caméra. Fondamentalement parce qu'elle ne pouvait pas parler, aiment à penser j'ai été cadrage. Une seule chose pire que la peur de tomber. C'était la peur du ridicule. Nous avions payé 80 euros, avait deux personnes avec des caméras braqué sur moi et aussi, senti le poids de la parole donnée. Ainsi, J'ai pris le statut de prisonnier et a été escorté par mes «tueurs» au bord du pont. Le bout de mes chaussures coller à partir du bord du béton. Ci-dessous, très très très faible, une rivière et un fouillis d'arbres. "Qu'est-ce que je fais ici!?" pensé. Les travailleurs ont commencé le compte à rebours. Je n'ai jamais ressenti une telle panique, puis, 5, 4,… Oh mère!… 3, 2,… Oh mon dieu!…¡1!… et a sauté.
|
|
|
José Luis è stato posto in fronte al ponte, per catturare un colpo. Alfonso era vicino a me, legato a una corda, si tiene la fotocamera verso il bordo. Non ho dato alcuna istruzione da camera. Fondamentalmente perché non poteva parlare, piace pensare che è stato incorniciare. Solo una cosa peggiore della paura di cadere. E 'stata la paura del ridicolo. Avevamo pagato 80 EUR, aveva due persone con macchine fotografiche puntata contro di me e anche, sentito il peso della parola dato. Così, Ho assunto lo status di prigioniero e fu scortato dai miei "Killers" sul bordo del ponte. La punta delle mie scarpe sporge dal bordo del calcestruzzo. Sotto, molto molto molto bassa, un fiume e un groviglio di alberi. "Che diavolo ci faccio qui!?" pensiero. I lavoratori hanno iniziato il conto alla rovescia. Non ho mai sentito un tale panico e poi, 5, 4,… Oh madre!… 3, 2,… Mio Dio!…¡1!… e saltò.
|
|
|
José Luis foi colocado em frente da ponte, para capturar um tiro. Alfonso estava perto de mim, ligada a uma corda, segurando a câmera para a borda. Eu não dei qualquer instrução da câmera. Basicamente porque ela não podia falar, gosto de pensar que foi o enquadramento. Só uma coisa pior do que o medo de cair. Foi o medo do ridículo. Tínhamos pago 80 EUR, havia duas pessoas com câmeras apontou para mim e também, sentiu o peso da palavra dada. Assim, I assumiu o estatuto de prisioneiro e foi escoltado pelos meus "Killers" à beira da ponte. A ponta dos meus sapatos de fora da borda de concreto. Abaixo, muito muito muito baixo, um rio e um emaranhado de árvores. "Que diabos estou fazendo aqui!?" pensamento. Os trabalhadores começaram a contagem regressiva. Eu nunca senti tal pânico e, em seguida,, 5, 4,… Oh mãe!… 3, 2,… Meu Deus!…¡1!… e saltou.
|
|
|
Jose Luis was over de brug geplaatst, een breed gebied worden gemaakt. Alfonso was bij mij, aan de lijn, houden van de camera naar de rand. Ik wist niet welke instructie van de camera geven. Eigenlijk omdat ik niet kon spreken, denk graag dat ik was framing. Maar een ding erger dan de angst om te vallen. Het was de angst voor spot. We hadden betaald 80 EUR, twee mensen hadden camera's op me gericht en ook, voelde het gewicht van zijn woord. Dus, uitgegaan van de status van verdachte en werd begeleid door mijn "beulen" de rand van de brug. Het puntje van mijn schoenen uit te steken van de rand van beton. Onder, zeer zeer zeer beneden, een rivier en een wirwar van bomen. "Wat doe ik hier!?" Ik. De arbeiders begonnen het aftellen. Ik denk dat ik nog nooit zo'n paniek gevoeld en daarna, 5, 4,… 'Zijn zusters!… 3, 2,… Mijn God!…¡1!… en sprong.
|
|
|
José Luis es va situar davant del pont, per captar un pla general. Alfons estava prop meu, amarrat a una corda, sostenint la càmera a la vora del precipici. Jo no li vaig donar cap instrucció de cambra. Bàsicament perquè no podia ni parlar, com per pensar en enquadraments estava jo. Només hi havia una cosa pitjor que la por a la caiguda. Era la por al ridícul. Havíem pagat 80 EUR, tenia a dues persones apuntant-me amb càmeres ia més, sentia el pes de la paraula donada. Així doncs, vaig assumir la condició de reu i vaig ser escortat pels meus "botxins" a la vora mateixa del pont. La punta dels meus sabates sobresortien de l'aresta de formigó. A sota, molt molt molt baix, un riu i un embull d'arbres. "¿Que cony estic fent aquí!?" pensament. Els operaris van començar el compte enrere. Crec que mai vaig sentir un pànic semblant i llavors, 5, 4,… Ai mare!… 3, 2,… Déu meu!…; 1!… i vaig saltar.
|
|
|
José Luis je bio smješten ispred mosta, uhvatiti metak. Alfonso je bio blizu mene, vezan za uže, držeći fotoaparat na rubu. Nisam dati bilo kakve upute od kamere. Uglavnom, jer ona ne može govoriti, željeli mislim da je kadriranje. Samo jedna stvar gora od straha od pada. To je bio strah od ismijavanja. Imali smo platili 80 EUR, su dvije osobe s kamere upereno u mene i, osjetio težinu dane riječi. Tako, Pretpostavila sam status zatvorenika te je u pratnji svojih "ubojica" na rubu mosta. Vrh moje cipele isplažen od ruba betona. Ispod, vrlo vrlo vrlo niska, rijeka i zaplet stabala. "Što je, dovraga, ja radim ovdje!?" Ja. Radnici su počeli odbrojavanje. Nikada se nisam osjećao takvu paniku, a zatim, 5, 4,… Oh majka!… 3, 2,… Moj Bog!…¡Jednom!… i skočio.
|
|
|
Хосе Луис был помещен через мост, захватить широкий выстрел. Альфонсо был рядом со мной, привязан к веревке, держа камеру к краю. Я не давал никаких указаний от камер. В основном потому, я не мог говорить, нравится думать, что я был обрамление. Только одна вещь хуже, чем страх перед падением. Это был опасаясь насмешек. Мы заплатили 80 евро, два человека камер указал на меня, а также, почувствовал вес своего слова. Таким образом, приобрел статус обвиняемого и сопровождал мой "палачей" краю моста. Кончик мои ботинки торчали от края бетон. Ниже, очень очень очень вниз, реки и деревья клубок. «Какого черта я здесь делаю!?" Я. Рабочие начали обратный отсчет. Я думаю, что я никогда не чувствовал такую панику, а затем, 5, 4,… 'Являются сестрами!… 3, 2,… Господи!…¡1!… и прыгнул.
|
|
|
José Luis zubiaren aurrean zegoen, jaurtiketa zabal bat ateratzeko. Alfonso izan zen gertu me, soka bat ainguratutako, kamera eskuan ertzean. Ez nuen kameraren edozein instrukzioa eman. Funtsean izan dut hitz egin ez delako, nahi framing zen dut uste. Ez zen gauza bat bakarrik erortzen beldurra baino okerrago. Irrigarri beldurra izan zen. Ordaindu genuen 80 euro, k kamera bi pertsonek me at adierazi du eta, gainera,, sentitu bere hitza pisua. Horrela, defendant egoera bere gain hartu zuen, eta nire "borrero" eskoltatuta zubiaren ertzean. Nire zapata punta hormigoi ertzean itsatsita. Jarraian,, Oso oso behera, ibai bat eta zuhaitz bat tangle. "Zer demontre egiten ari naiz hemen I!?" I. Langile hasi ziren countdown. Sentitu inoiz ez dut hala nola, beldurra, eta ondoren, 5, 4,… Ay ama!… 3, 2,… Oh my God!…¡1!… eta salto egin.
|
|
|
José Luís foi colocado no outro lado da ponte, para sacar unha foto ampla. Alfonso estaba preto de min, amarrado a unha corda, sostendo a cámara ata o bordo. Non dei ningunha instrución da cámara. Basicamente, porque eu non podía falar, Gústame pensar que eu estaba enmarcando. Só hai unha cousa peor que o medo a caer. Era o medo ao ridículo. Tiñamos pago 80 EUR, dúas persoas habían cámaras apuntou para min e tamén, sentiu o peso da súa palabra. Así, asumiu o status de reo e foi escoltado por meus "verdugos" do borde da ponte. A punta dos meus zapatos saíndo do borde do formigón. Abaixo, moi moi moi baixo, un río e un emaranhado de árbores. "Que diaños estou facendo aquí!?" pensamento. Os traballadores comezaron a conta atrás. Creo que nunca sentín tanto pánico e, a continuación,, 5, 4,… 'Ten irmás!… 3, 2,… Meu Deus!…¡1!… e saltou.
|
