|
O capitão geral de Galiza, Pedro Martín Cermeño, máxima autoridade do reino, respaldou abertamente o projecto e em 1787 encarregou-lhe ao engenheiro militar Manuel de Navacerrada um relatório exaustivo do estado em que se encontrava a Torre.
|
|
By late 18th century, A Coruña was one of the busiest ports in northern Spain and maritime traffic had taken on a great relevance. Furthermore, its proximity to the port of Ferrol, which was the main base of the Spanish Navy, had made the Gulf of Artabro into an area teeming with naval ships. All these circumstances made that the Ministry of the Navy decided to restore in 1785 the Tower of Hercules as part of the general plan for the improvement and modernisation of the port of A Coruña. The general in chief of Galicia, Pedro Martín Cermeño, the highest authority of the kingdom, openly backed the project and in 1787 he commissioned military engineer Manuel de Navacerrada a detailed report on the condition of the Tower. In this document, the engineer argues in favour of maintaining the structure of the Roman lighthouse and suggests that it should be adapted to the new technical innovations used in aids to navigation, instead of pulling it down and building a new one. This was the most economical option, which is a rather convincing argument but it also gave the opportunity of repairing a monument that was the symbol of the city, a point made by academician José Cornide Saavedra. On 4th January 1788, King Carlos IIII authorised the restoration of the Tower, which was financed by Consulado del Mar.
|
|
À la fin du XVIIIe siècle, La Corogne était un des ports les plus actifs du nord de l'Espagne où le trafic maritime a acquis une grande importance. Situé à proximité du port de Ferrol, la base principale de l'armée de mer espagnole, La Corogne fait du Golfe Artabre une zone de passage obligée pour les flottes militaires. Ces circonstances amenèrent le Ministère de la Marine, en 1785 à restaurer la Tour d'Hercule. Sa rénovation constitue l'un des éléments du plan général d'amélioration et de modernisation du port de La Corogne. Le Capitaine-général de la Galice, Pierre Martin Cermeño, la plus grande autorité du royaume, décida de souten ouvertement le projet et demande en 1787 un rapport exhaustif à l'ingénieur militaire Manuel de Navacerrada sur l'état dans lequel se trouvait la Tour. Dans ce document, Navacerrada plaida pour mainten ir la structure du phare romain et proposa d'adapter celui-ci au progrès technique de la signalisation maritime, au lieu le démolir et de reconstruire un nouveau sémaphore. Ce choix, défendu par l'académicien José Cornide Saavedra, est aussi le plus économique, raison non méprisable et qui permet en plus de fortifier un monument symbole de la ville. Le 4 janvier 1788, le roi Charles III a autorisa la restauration de la Tour financée par le Consulat de la Mer.
|
|
Am Ende des XVIII Jh. war A Coruña einer der aktivsten Häfen Nordspaniens und der maritime Verkehr der Zone hatte eine bedeutende Rolle eingenommen durch seine Nähe zum Hafen von Ferrol, der wichtigsten Basis der spanischen Flotte, und da er den Artabrischen Golf zu einem obligatorischen Pass für die militärischen Flotten machte. Diese Umstände führten dazu dass das Ministerium der Marine im Jahr 1785 beschloss den Herkulesturm, als Teil der allgemeinen Verbesserung und Modernisierung des Hafens von A Coruña, zu restaurieren. Der Hauptkapitän Galiziens, Pedro Martín Cermeño, die höchste Autorität des Königreiches, unterstützte öffentlich das Projekt und im Jahr 1787 beauftragte er den Militäringenieur Manuel von Navacerrada mit einem detaillierten Bericht über den Zustand des Turms. Durch dieses Dokument setzte sich Navacerrada für den Erhalt des römischen Leuchtturms und für seine Anpassung an die technischen Fortschritte im Bereich der maritimen Beleuchtung ein, um das Abreißen dieses, oder den Bau eines neuen zu verhindern. Diese Entscheidung war nicht nur die ökonomischste, sondern erlaubte ebenso ein Bauwerk zu stärken, dass das Symbol der Stadt war, ein Gedanke den der Akademiker José Cornide Saavedra verteidigte. Am 4 Januar 1788 genehmigte Karl III die Restaurierung des Turms, die das Meereskonsulat finanzieren würde.
|
|
Sul finire del XVIII secolo, la Coruña era uno dei porti più attivi del nord della Spagna e il traffico marittimo aveva acquisito una grande importanza; inoltre la vicinanza al porto di Ferrol, base principale dell'armata spagnola, aveva trasformato il Golfo Artabro in una zona di passaggio obbligatoria per le flotte militari. Queste circostanze spinsero il Ministero della Marina ad iniziare i lavori di restauro della Torre di Ercole nel 1785, come parte del piano generale di miglioramento e modernizzazione del porto della Coruña. Il capitano generale della Galizia, Pedro Martín Cermeño, massima autorità del regno, appoggiò apertamente il progetto e nel 1787 diede l’incarico all’ingegnere militare Manuel de Navacerreda affinché realizzasse una relazione esauriente dello stato in cui si trovava la Torre. In questo documento, Navacerrada difendeva la conservazione della struttura del faro romano e sosteneva la necessità di adattarlo alle nuove tecniche di segnaletica marittima, piuttosto che distruggerlo e costruirne uno nuovo. Questa possibilità oltre ad essere senza dubbio la più economica, argomento da non disdegnare avrebbe permesso di consolidare un monumento divenuto ormai simbolo della città un aspetto, quest’ultimo, difeso dall'accademico José Cornide Saavedra. Pertanto, il 4 gennaio 1788 il re Carlo III autorizzò il restauro della Torre finanziato dal Consolato del Mare.
|
|
A finais do século XVIII, A Coruña era un dos portos máis activos do norte de España e o tráfico marítimo adquirira unha grande importancia, ademais a proximidade ao porto de Ferrol, que era a base principal da armada española, convertera o Golfo Ártabro nunha zona de paso obrigada para as frotas militares. Estas circunstancias propiciaron que o Ministerio da Mariña decidise no 1785 restaurar a Torre de Hércules como parte do plan xeral de mellora e de modernización do porto da Coruña. O capitán xeneral de Galicia, Pedro Martín Cermeño, máxima autoridade do reino, apoiou abertamente o proxecto e en 1787 encargoulle ao enxeñeiro militar Manuel de Navacerrada un informe exhaustivo do estado en que se encontraba a Torre. Nese documento, Navacerrada di que se conserve a estrutura do faro romano e que se adapte aos avances técnicos da sinalización marítima, en lugar de derrubalo e construír outro novo. Esta opción era a máis económica, argumento nada desbotable, pero ademais permitía consolidar un monumento que era o símbolo da cidade, aspecto que defendía o académico José Cornide Saavedra. O 4 de xaneiro do 1788, o rei Carlos III autorizou a restauración da Torre que ía financiar o Consulado do Mar.
|