|
|
Die Etrusker zeichnete wie die anderen bedeutenden griechischen und lateinischen Völker eine starke Militärtradition aus. Wie die meisten anderen antiken Gesellschaften zogen auch die Etrusker in den Sommermonaten in die Schlacht, wenn das Klima und das Wetter dies zuließen.
|
|
|
The Etruscans, like the other eminent Greek and Latin peoples, had a strong military tradition. Like most other ancient societies, the Etruscans conducted their campaigns during the summer months, when the climate and weather were favourable to do so. Mainly, they raided neighbouring settlements, defended themselves against conquest attempts, and combated piracy. Warfare was considered an effective economic benefit - successful military efforts yielded strategic resources, prestige goods, and slaves. Prisoners were highly valued, to be ransomed back to their families at a high price or sacrificed to honour fallen leaders, such as those made by Achilles for Patroclus. The tombs of wealthy Etruscans were filled with shields, spears, swords, crested helmets and bronze armour, indicating their status in life. In cases where their equipment was damaged, representative sculpture was buried instead. The robust spear points and wide blades found in Etruscan grave sites resemble early Roman weaponry, showing their extensive adoption of the Etruscans' ways of war.
|
|
|
À l'instar d'autres peuples grecs et latins éminents, les Étrusques jouissaient d'une tradition militaire remarquable. Comme bien d'autres sociétés antiques, ils menaient leurs campagnes pendant les mois estivaux, quand le climat et la météo s'y prêtaient davantage. Ils pillaient principalement les colonies voisines, repoussant les tentatives de conquête et luttant contre la piraterie. La guerre était considérée comme un bienfait économique efficace : les victoires rapportaient des ressources stratégiques, des marchandises prestigieuses et des esclaves. Les prisonniers s'avéraient précieux, pour la rançon qu'ils pouvaient valoir, ou pour leur sacrifice en l'honneur des chefs déchus, comme ceux qui furent accomplis par Achille en hommage à Patrocle. Les tombes d'Étrusques nobles étaient remplies de boucliers, de lances, d'épées, de casques à crète et d'armures de bronze, indiquant leur statut de leur vivant. Quand leur équipement était trop endommagé, des sculptures symboliques étaient enterrées à la place. Les pointes de lances robustes et les épées larges découvertes dans les sites funéraires étrusques ressemblent aux armes que les Romains employaient à leurs débuts, et témoignent de l'influence du modèle guerrier étrusque.
|
|
|
Los etruscos, como el resto de importantes pueblos griegos y latinos, poseían una fuerte tradición militar. Al igual que la mayoría de sociedades antiguas, los etruscos llevaban a cabo sus campañas durante la temporada estival, cuando el clima resultaba más favorable. Principalmente saqueaban asentamientos vecinos, se defendían de los intentos de asedio y combatían la piratería. La guerra estaba considerada como un beneficio económico efectivo: las campañas militares exitosas ofrecían recursos estratégicos, productos valiosos y esclavos. Los prisioneros eran muy valiosos, tanto para exigir costosos rescates a sus familias como para ser sacrificados en honor a los líderes caídos, tal y como hacía Aquiles por Patroclo. Las tumbas de los ricos etruscos estaban repletas de escudos, lanzas, espadas, cascos crestados y armaduras de bronce, indicativos de su estatus en la sociedad. En los casos en los que el equipamiento estaba dañado, se enterraba una escultura como representación. Las robustas puntas de lanza y las anchas hojas halladas en los cementerios etruscos recuerdan al temprano armamento romano, lo que demuestra su amplia adopción del estilo de guerra de los etruscos.
|
|
|
Anche gli Etruschi, come le altre popolazioni greche e latine, vantavano una solida tradizione militare. Come molte altre civiltà antiche, gli Etruschi intraprendevano le loro campagne durante i mesi estivi, quando il clima era favorevole. In particolare, saccheggiavano gli insediamenti vicini, difendendosi dai tentativi di conquista esterni e combattendo la pirateria. Intendevano la guerra come un enorme vantaggio economico: gli sforzi militari di successo generavano risorse strategiche, beni di prestigio e schiavi. I prigionieri avevano un grandissimo valore, venivano restituiti ai familiari sotto riscatto elevato o sacrificati per onorare i condottieri caduti, come i prigionieri di Achille per Patroclo. Le tombe degli Etruschi più abbienti erano colme di scudi, lance, spade, elmi crestati e armature di bronzo come prova dello status ricoperto in vita. Se l'equipaggiamento era danneggiato, venivano sepolte delle sculture rappresentative. Le massicce punte di lancia e le ampie lame rinvenute nelle tombe etrusche ricordano le armi dei primi Romani, i quali adottarono ampiamente i metodi bellici degli Etruschi.
|
|
|
Etruskové měli, stejně jako ostatní významné řecké a latinské národy, silnou válečnickou tradici. Jako většina ostatních starověkých společností prováděli i Etruskové své výpravy v letních měsících, kdy jim přálo klima a počasí. Především prováděli nájezdy na sousední sídla, bránili se pokusům o dobývání a bojovali proti pirátům. Válčení bylo považování za účinný přínos ekonomice, protože úspěšné válečné snahy přinášely strategické zdroje, prestižní zboží a otroky. Vězni byli vysoce ceněni, ať už byli použiti pro získání vysokého výkupného od jejich rodin, nebo obětováni k uctění padlých vůdců, tak jak to udělal třeba Achilles pro Patrokla. Hrobky bohatých Etrusků byly plné štítů, kopí, mečů, helmic s hřebeny a bronzových zbrojí, to vše ukazující na status nebožtíka zaživa. A pokud bylo dané vybavení poškozeno, byla místo něj pohřbena příslušná socha. Robustní hroty kopí a široké čepele nalezené na etruských pohřebištích připomínají římské zbraně, což ukazuje na to, že Římané ve velkém od Etrusků přebírali válečné techniky.
|
|
|
Etruskowie, podobnie jak inne wybitne ludy greckie i łacińskie, mieli silną tradycję wojskową. Tak jak większość starożytnych społeczeństw, Etruskowie przeprowadzali swoje kampanie w miesiącach letnich, kiedy klimat i pogoda sprzyjały działaniom wojskowym. Głównie napadali na sąsiednie osady, bronili się przed próbami podboju i zwalczali piractwo. Działania wojenne uważano za korzystne ekonomicznie – udane akcje zapewniały zasoby strategiczne, dobra luksusowe oraz niewolników. Więźniowie byli bardzo cenni, gdyż można było za nich otrzymać wysoki okup od rodziny. Więźniowie mogli też być poświęceni na cześć poległych przywódców. Znanym przypadkiem są ofiary składane przez Achillesa na cześć Patroklosa. Groby bogatych Etrusków wypełnione były tarczami, włóczniami, mieczami, ozdobionymi hełmami i zbrojami z brązu, wskazującymi ich status za życia. Gdy sprzęt jakiegoś bogacza został uszkodzony, chowano w jego grobie symbolizującą go rzeźbę. Mocna końcówka włóczni i szerokie ostrza znajdujące się w grobach etruskich przypominają wczesne rzymskie uzbrojenie, co wskazuje na to, że Rzymianie adaptowali metody walki Etrusków.
|
|
|
У этрусков, как у греков и народов Лация, были давние воинские традиции. Этруски, как и многие другие народы, проводили военные кампании летом, когда погодные условия этому благоприятствовали. Они в основном ходили в набеги на соседние поселения, отражали нападения врагов и боролись с пиратами. В то время считалось, что война приносит пользу: в ходе успешных боевых действий можно было добыть стратегические ресурсы, товары роскоши и рабов. Пленники ценились очень высоко: их можно было вернуть родственникам за выкуп или принести в жертву в честь погибших вождей — так, например, Ахилл почтил память Патрокла. Гробницы богатых этрусков были наполнены щитами, копьями, мечами, шлемами и бронзовыми доспехами. Все это показывало, какое положение умерший занимал в обществе. Если снаряжение было повреждено, вместо него хоронили его скульптурные изображения. Мощные наконечники копий и широкие мечи, найденные в могилах этрусков, напоминают раннее оружие римлян. Это доказывает, что римляне активно перенимали у этрусков методы ведения войны.
|
|
|
Diğer üstün Yunan ve Latin halkları gibi Etrüsklerin de sağlam bir askeri geleneği vardı. Diğer antik toplumların çoğunda olduğu gibi, Etrüskler de seferlerini yaz aylarında, iklimin ve havanın daha elverişli olduğu zamanlarda yürütürlerdi. Çoğunlukla komşu yerleşim yerlerine baskınlar düzenler, kendilerini fetih teşebbüslerine karşı savunur ve korsanlıkla mücadele ederlerdi. Harbin etkili bir ekonomik faydası olduğu düşünülürdü, başarılı askeri gayretlerden stratejik önemde kaynaklar, itibar malları ve köleler elde edilirdi. Esirler son derece değerliydi; yüksek fidyeler karşılığında ailelerine geri gönderilir ya da Patroclus adına Aşil'in yaptığı gibi düşmüş liderlerin şerefine kurban edilirlerdi. Varlıklı Etrüsklerin mezarları hayattayken sahip oldukları mevkiyi simgeleyen kalkanlar, mızraklar, kılıçlar, sorguçlu miğferler ve tunç zırhlarla doluydu. Teçhizatlarının hasarlı olduğu durumlarda bunun yerine temsili heykelleri gömülürdü. Etrüsk mezar alanlarında bulunan gürbüz mızrak uçları ve geniş bıçaklar erken dönem Roma silahlarını andırır, bu da onların Etrüsklerin savaş yöntemlerinden ne kadar çok şey benimsediklerini gösterir.
|
