церемония – -Translation – Keybot Dictionary

Spacer TTN Translation Network TTN TTN Login Deutsch Français Spacer Help
Source Languages Target Languages
Keybot 10 Results  www.sitesakamoto.com
  Журнал о путешествиях с...  
Церемония обсуждение монахов Сера
Cérémonie de discussion des moines de Sera
Feierliche Diskussion der Mönche von Sera
Cerimonia di discussione dei monaci di Sera
Cerimônia de discussão dos monges de Sera
Ceremonie bespreking van de monniken van Sera
Cerimònia de discussió dels monjos de Sera
Ceremonija rasprava redovnika iz Sera
Gala Sera fraideek eztabaida
  Журнал о путешествиях с...  
Туристам, предотвращение камеры, стратегически распределенных среди множества монахов, чтобы начать "Церемония дискуссии"
Les touristes, empêcher la caméra, stratégiquement répartis entre des dizaines de moines à lancer leur «cérémonie de la discussion»
Touristen, verhindern Kamera, strategisch unter Dutzenden von Mönchen verteilt ihre "Zeremonie der Diskussion" beginnen
Turisti, prevenire la fotocamera, strategicamente distribuite tra decine di monaci ad iniziare la loro "cerimonia della discussione"
Turistas, evitar câmera, estrategicamente distribuídos entre dezenas de monges para iniciar sua "cerimônia de discussão"
Toeristen, voorkomen dat de camera, strategisch verdeeld over tientallen monniken om hun "ceremonie van de discussie" te starten
Els turistes, càmeres en previnguin, estratègicament repartits entre les desenes de monjos a punt de començar la seva "cerimònia de la discussió"
Turisti, spriječiti kamera, strateški raspodijeljena među nekoliko desetaka redovnika za početak njihove "ceremonija rasprava"
Turistak, Cam saihesteko, estrategikoki fraideen dozenaka artean sakabanatuta bere "eztabaida ekitaldia" hasteko
  Журнал о путешествиях с...  
Теги: Церемония закрытия, Испания, Голландия, Йоханнесбург, Кубок мира, Соккер Сити
Tags: Cérémonie de clôture, Espagne, Pays-Bas, Johannesburg, Du monde de football, ville de soccer
Tags: Cerimonia di chiusura, Spagna, Olanda, Johannesburg, Del mondo di calcio, Soccer City
Tags: Cerimónia de Encerramento, Espanha, Holanda, Joanesburgo, Mundial de Futebol, Soccer City
Tags: Sluitingsceremonie, Spanje, Holland, Johannesburg, Football World, soccer city
タグ: 閉会式, スペイン, オランダ, ヨハネスブルク, ワールドカップ, サッカーシティ
Etiquetes: cerimònia cloenda, Espanya, holanda, Johannesburg, Mundial de Futbol, futbol de la ciutat
Tags: Svečanost zatvaranja, Španjolska, Holandija, Johannesburg, Nogomet Svijet, nogomet grad
Tags: Itxiera, Espainian, Holanda, Johannesburg, Futbol Munduko, futbola hiria
  Журнал о путешествиях с...  
, удобно смазал, Я наслаждался этой увлекательной церемонии смешиваются между людьми и делать вид, что я индус, хотя на самом деле это был сбит с толку туристических сможет расшифровать странное древнего ритуала. В такт барабанов, мантры и колокола, Церемония длилась как тьма окутала этот город сделан из рвения и надежд.
J'étais presque retourné à la planche quand je suis allé par hasard par l' Gath Dashashwamedh, où le jour est célébré, au crépuscule, Le Ganga Aarti. Vermeer au public, un brahmane est venu immédiatement me untarme tilak front (la pâte de bois de santal) et ainsi, commodément barbouillé, J'ai bien aimé cette cérémonie fascinant mélange entre les gens et faire semblant d'être un hindou, mais en réalité, c'était un touriste égaré incapables de déchiffrer l'étrange rituel antique. Au rythme des tambours, mantras et les cloches, la cérémonie a duré aussi enveloppé de ténèbres cette ville faite de ferveur et d'espoir.
Ich war fast wieder auf dem Brett, als ich durch Zufall ging durch die gath Dashashwamedh, wo gefeiert wird, während der Dämmerung, Der Ganga Aarti. Vermeer der Öffentlichkeit, ein Brahmane kam sofort auf mich zu tilak Stirn untarme (Sandelholzpaste) usw., bequem beschmiert, Ich genoss diese faszinierende Zeremonie zwischen Menschen gemischt und vorgibt, ein Hindu sein, obwohl in Wirklichkeit war es ein verwirrter Tourist nicht entschlüsseln die seltsame uralte Ritual. Um den Takt der Trommeln, Mantras und Glocken, Die Zeremonie dauerte als die Dunkelheit umhüllt diese Stadt von Eifer und Hoffnung gemacht.
Ya casi estaba regresando a la pensión cuando pasé de casualidad por el gath Dashashwamedh, donde diariamente se celebra, durante el crepúsculo, la Ganga Aarti. Al verme entre el público, un brahmán vino enseguida hacia mí para untarme la frente de tilak (pasta de sándalo) y así, convenientemente embadurnada, disfruté de esa fascinante ceremonia mezclada entre la gente y simulando ser una hindú más, aunque en realidad era una turista perpleja incapaz de descifrar ese extraño ritual milenario. Al ritmo de tambores, mantras y campanas, la ceremonia se prolongó a medida que la oscuridad envolvía esta ciudad hecha de fervor y de esperanza.
Ero quasi tornato al tavolo, quando sono andata per caso dal Dashashwamedh gath, dove si celebra il giorno, durante il crepuscolo, il Ganga Aarti. Vedendomi in platea, un bramino è venuto subito da me per untarme tilak fronte (pasta di sandalo) e così, comodamente spalmato, Ho apprezzato questo affascinante cerimonia mescolato tra la gente e facendo finta di essere un indù, anche se in realtà si trattava di un turista smarrito in grado di decifrare lo strano rituale antico. Al ritmo dei tamburi, mantra e campane, la cerimonia è durata come il buio avvolge questa città fatta di fervore e di speranza.
Eu estava quase de volta à prancheta, quando fui por acaso pelo gath Dashashwamedh, onde o dia é comemorado, durante o crepúsculo, O Ganga Aarti. Vermeer ao público, um brâmane veio imediatamente para mim untarme Tilak testa (pasta de sândalo) e assim, convenientemente manchada, Gostei deste cerimônia fascinante mistura entre as pessoas e fingindo ser um hindu, embora, na realidade, era um turista desorientado incapaz de decifrar o antigo ritual estranho. Para a batida de tambores, mantras e sinos, a cerimônia durou tão envolvido escuridão desta cidade feita de fervor e esperança.
Ik was bijna terug op het bord toen ik bij toeval door de gath Dashashwamedh, waar de dag wordt gevierd, tijdens de schemering, De Ganga Aarti. Vermeer voor het publiek, een brahmaan kwam meteen naar me te tilak voorhoofd untarme (sandelhoutpulp) enzovoort, gunstig besmeurd, Ik heb genoten van deze fascinerende ceremonie gemengd tussen mensen en doen alsof ze een hindoe, hoewel het in werkelijkheid was het een verbijsterde toeristen niet in staat om het ontcijferen van de vreemde oude ritueel. Op het ritme van trommels, mantra's en klokken, de ceremonie duurde als de duisternis gehuld deze stad gemaakt van ijver en hoop.
Ya casi estaba regresando a la pensión cuando pasé de casualidad por el gath Dashashwamedh, donde diariamente se celebra, durante el crepúsculo, la Ganga Aarti. Al verme entre el público, un brahmán vino enseguida hacia mí para untarme la frente de tilak (pasta de sándalo) y así, convenientemente embadurnada, disfruté de esa fascinante ceremonia mezclada entre la gente y simulando ser una hindú más, aunque en realidad era una turista perpleja incapaz de descifrar ese extraño ritual milenario. Al ritmo de tambores, mantras y campanas, la ceremonia se prolongó a medida que la oscuridad envolvía esta ciudad hecha de fervor y de esperanza.
Ja gairebé estava tornant a la pensió quan vaig passar de casualitat pel Gath Dashashwamedh, on diàriament se celebra, durant el crepuscle, La Ganga Aarti. Els qui em veuen entre el públic, un braman vi seguida cap a mi per untarme el front de tilak (pasta de sàndal) i així, convenientment empastifada, vaig gaudir d'aquesta fascinant cerimònia barrejada entre la gent i simulant ser una hindú més, encara que en realitat era una turista perplexa incapaç de desxifrar aquest estrany ritual mil · lenari. Al ritme de tambors, mantres i campanes, la cerimònia es va allargar a mesura que la foscor envoltava aquesta ciutat feta de fervor i d'esperança.
Ya casi estaba regresando a la pensión cuando pasé de casualidad por el gath Dashashwamedh, donde diariamente se celebra, durante el crepúsculo, la Ganga Aarti. Al verme entre el público, un brahmán vino enseguida hacia mí para untarme la frente de tilak (pasta de sándalo) y así, convenientemente embadurnada, disfruté de esa fascinante ceremonia mezclada entre la gente y simulando ser una hindú más, aunque en realidad era una turista perpleja incapaz de descifrar ese extraño ritual milenario. Al ritmo de tambores, mantras y campanas, la ceremonia se prolongó a medida que la oscuridad envolvía esta ciudad hecha de fervor y de esperanza.
Ya casi estaba regresando a la pensión cuando pasé de casualidad por el gath Dashashwamedh, donde diariamente se celebra, durante el crepúsculo, la Ganga Aarti. Al verme entre el público, un brahmán vino enseguida hacia mí para untarme la frente de tilak (pasta de sándalo) y así, convenientemente embadurnada, disfruté de esa fascinante ceremonia mezclada entre la gente y simulando ser una hindú más, aunque en realidad era una turista perpleja incapaz de descifrar ese extraño ritual milenario. Al ritmo de tambores, mantras y campanas, la ceremonia se prolongó a medida que la oscuridad envolvía esta ciudad hecha de fervor y de esperanza.
  Журнал о путешествиях с...  
Затем, Я двигаюсь по лужайке с моей камерой фотографирования все. Сцена шокирует, Церемония кажется коренится в другом веке. Это может быть гигантский карнавал, древняя форма проведения Королевство. "Жена короля выбрали среди различных важных семей и для женщин был способ, чтобы знать все, беговыми, и создать дух сосуществования, который существовал один раз в год. Потом все вернулись в свои деревни культурного обмена и сосуществование с королевой ", У меня есть.
Then, I move across the lawn with my camera photographing everything. The scene is shocking, ceremony seems rooted in another century. It could be a giant carnival, an ancient form of holding the kingdom. "The king's wife chose among various important families and for women was a way to know all, cross country, and create a spirit of coexistence that existed once a year. Then all returned to their villages with the cultural exchange and the coexistence with the Queen ", I have. "I always came to the 18 years. Never in my life thought that the king chose me as wife. That is the least. The girls come to have fun and know not to marry the King ", Vanessa explains, a friendly Swazi.
Ensuite,, Je passe à travers la pelouse avec mon appareil photo tout photographier. La scène est choquante, cérémonie semble enracinée dans un autre siècle. Il pourrait s'agir d'un carnaval géant, une forme ancienne de la tenue du royaume. "La femme du roi choisi parmi les différentes familles importantes et pour les femmes était un moyen de tout savoir, cross-country, et de créer un esprit de coexistence qui existait autrefois un an. Puis tous retournés dans leurs villages avec l'échange culturel et la coexistence avec la reine ", J'ai. "Je suis toujours à la 18 ans. Jamais de ma vie pensé que le roi m'a choisi comme épouse. C'est le moins. Les filles viennent pour s'amuser et ne pas se marier au roi ", Vanessa explique, un Swazi amical.
Dann, Ich bewege mich auf dem Rasen mit meiner Kamera fotografieren alles. Die Szene ist schockierend, Zeremonie scheint in einem anderen Jahrhundert verwurzelt. Es könnte ein riesiger Karneval sein, eine alte Form des Haltens des Reiches. "Des Königs Frau wählte unter verschiedenen wichtigen Familien und für Frauen einen Weg, um alle wissen, Langlauf, und erstellen Sie einen Geist der Koexistenz, die einmal im Jahr bestanden. Dann werden alle in ihre Dörfer mit den kulturellen Austausch und das Zusammenleben mit der Königin zurück ", Ich habe. "Ich kam immer zu der 18 Jahr. Nie in meinem Leben gedacht, dass mir der König wählte als Frau. Dies ist die am wenigsten. Die Mädchen kommen, um Spaß zu haben und nicht wissen, um den König zu heiraten ", Vanessa erklärt mir, a simpática Suazi.
Poi, Mi muovo attraverso il prato con la mia macchina fotografica fotografare tutto. La scena è scioccante, cerimonia sembra radicata in un altro secolo. Potrebbe essere un carnevale gigante, un'antica forma di possesso del regno. "La moglie del re ha scelto tra le varie famiglie importanti e per le donne è stato un modo per sapere tutto, cross country, e creare uno spirito di convivenza che esisteva una volta l'anno. Poi tutti tornati ai loro villaggi con lo scambio culturale e la convivenza con la regina ", Ho. "Sono sempre venuto al 18 anni. Mai nella mia vita ha pensato che il re mi ha scelto come moglie. Questo è il meno. Le ragazze vengono per divertirsi e sapere di non sposare il Re ", Vanessa mi spiega, una simpática suazi.
Então, I passar por todo o gramado com minha câmera fotografando tudo. A cena é chocante, cerimônia parece enraizada em outro século. Poderia ser um carnaval gigante, uma antiga forma de manter o reino. "A esposa do rei escolheu entre diversas famílias importantes e para as mulheres foi uma maneira de saber tudo, cross country, e criar um espírito de convivência que existiu uma vez por ano. Em seguida, todos voltaram para suas aldeias com o intercâmbio cultural ea convivência com a rainha ", Eu tenho. "Eu sempre veio para o 18 anos. Nunca na minha vida pensei que o rei me escolheu como esposa. Isso é o menos. As meninas vêm para se divertir e sabe que não deve se casar com o Rei ", Vanessa explica, a Swazi amigável.
Dan, Ik beweeg over het gazon met mijn camera fotograferen alles. De scène is schokkend, ceremonie lijkt geworteld in een andere eeuw. Het zou een gigantische carnaval, een oude vorm van het houden van het koninkrijk. "De vrouw van de koning koos tussen de verschillende belangrijke families en voor vrouwen was een manier om te weten allemaal, cross country, en creëren een geest van samenleven die een keer per jaar bestond. Dan alles terug naar hun dorpen met de culturele uitwisseling en de coëxistentie met de koningin ", Ik heb. "Ik kwam altijd aan de 18 jaar. Nooit in mijn leven gedacht dat de koning koos mij als vrouw. Dat is de minst. De meisjes komen om plezier te hebben en weet niet om de koning te trouwen ", Vanessa legt me, een simpática Suazi.
その後, 私は私のカメラはすべてを撮影で芝生を横切って移動する. シーンは衝撃的です, 式典では、別の世紀に根ざし思える. それは巨大なカーニバルかもしれません, 王国を保持古代形. "王の妻は様々な重要な家族の中で選んだのと女性のためのすべてを知るための方法であった, 国を渡る, そして年に一度存在した共生の精神を作成. 次に、すべての女王との文化交流と共生 "と彼らの村に戻った, 私が持っている. "私はいつもに来た 18 歳. 私の人生の中で王の妻として私を選んだと思ったことはありません. それには、少なくともある. 女の子は "楽しいし、キングと結婚していない知っているようになってき, ヴァネッサは私に説明してい, simpáticaSuazi.
En aquells dies, me muevo por el césped con mi cámara fotografiando todo. La escena es impactante, la ceremonia parece anclada en otro siglo. Podría ser un carnaval gigante, una antigua forma de mantener unido al reino. “El rey elegía esposa entre distintas familias importantes y para las mujeres era una forma de conocerse todas, cruzar el país, y crear un espíritu de convivencia que se vivía una vez al año. Luego todas volvían a sus aldeas con ese intercambio cultural y esa convivencia con la reina”, m'expliquen. “Yo vine siempre hasta los 18 anys. Mai en la meva vida vaig pensar que el rei em triés com a esposa. Això és el de menys. Les noies venim a divertir-nos i conèixer-nos no a casar-nos amb el rei ", Vanessa m'explica, una simpàtica Suazi.
Tada, me muevo por el césped con mi cámara fotografiando todo. La escena es impactante, la ceremonia parece anclada en otro siglo. Podría ser un carnaval gigante, una antigua forma de mantener unido al reino. “El rey elegía esposa entre distintas familias importantes y para las mujeres era una forma de conocerse todas, cruzar el país, y crear un espíritu de convivencia que se vivía una vez al año. Luego todas volvían a sus aldeas con ese intercambio cultural y esa convivencia con la reina”, Imam. “Yo vine siempre hasta los 18 godina. Nunca en mi vida pensé en que el rey me eligiera como esposa. Eso es lo de menos. Las chicas venimos a divertirnos y conocernos no a casarnos con el rey”, me explica Vanessa, una simpática suazi.
Gero, me muevo por el césped con mi cámara fotografiando todo. La escena es impactante, la ceremonia parece anclada en otro siglo. Podría ser un carnaval gigante, una antigua forma de mantener unido al reino. “El rey elegía esposa entre distintas familias importantes y para las mujeres era una forma de conocerse todas, cruzar el país, y crear un espíritu de convivencia que se vivía una vez al año. Luego todas volvían a sus aldeas con ese intercambio cultural y esa convivencia con la reina”, Dut. "Nahi dut beti etorri 18 urte. Inoiz ez dut nire bizitzan pentsatu erregeak aukeratu zuen me emaztea jo. Hori da, behintzat,. Neska etorri dibertitzeko eta ezagutzen ez Erregeak ezkontzeko ", Vanessa niri azaltzen, simpática Suazi bat.
  Журнал о путешествиях с...  
Сколько мальчиков Осел между малиновых одеждах, с которыми я встречаюсь в извилистые улочки Sera? Церемония готова. Туристам, предотвращение камеры, стратегически распределенных среди множества монахов, чтобы начать "Церемония дискуссии".
Combien de Osel entre les garçons vêtus de pourpre que je rencontre dans les ruelles tortueuses de Sera? La cérémonie est préparée. Les touristes, empêcher la caméra, stratégiquement répartis entre des dizaines de moines à lancer leur «cérémonie de la discussion». Il est un autre sans frais à payer pour survivre. Rassembler dans de petits cercles sur le sol nu. Une, debout, soulève une question de doctrine qui se referme avec un bruit sec de ses mains, a ordonné à l'un des moines qui siège pour révéler la réponse à haute voix. Et encore et encore, pour le bonheur des touristes essayer de capturer cette image différente de décorer votre salon. Il est l'apprentissage par la répétition éternelle, mais dans ce cas accélérée pour aiguiser l'agilité mentale. Le spectacle, parce que ce sont les yeux d'un profane, vaut le détour, avec les moines frappant différentes agressifs non exemptés, leurs tuniques dans le vent, tout jeunes méritants essayer de trouver la bonne réponse, jubilant fête. Ces scènes sont d'un autre temps, visions d'une spiritualité qui languit, maintenant avili par la puissance du yuan pour les aider à survivre.
Wie viele Osel zwischen Purpur gekleideten Jungs, mit denen ich begegne in den verwinkelten Gassen von Sera? Die Zeremonie ist vorbereitet. Touristen, verhindern Kamera, strategisch unter Dutzenden von Mönchen verteilt ihre "Zeremonie der Diskussion" beginnen. Es ist ein anderes Maut gezahlt werden, um zu überleben. Sammeln Sie in kleinen Kreisen auf dem nackten Boden. Ein, Stehen, wirft eine Frage, die Lehre mit einem lauten Knacken Hände schließt, befahl einer der Mönche, die die Antwort laut offenbaren sitzt. Und immer wieder, zur Freude der Touristen versuchen zu erfassen, die ein anderes Bild als Dekoration in Ihrem Wohnzimmer. Es ist die ewige Lernen durch Wiederholung, aber in diesem Fall beschleunigt, um geistige Beweglichkeit schärfen. Die Show, denn dies ist ein Laie die Augen, Sehenswert ist, mit unterschiedlichen Klatschen Mönche aggressiven Non-befreit, ihre Tuniken im Wind, während verdient Jugendlichen versuchen, die richtige Antwort zu finden, jubelnd feiern. Dies sind Szenen aus einer anderen Zeit, Visionen von einer Spiritualität, die schmachtet, jetzt durch die Kraft des Yuan entwürdigt ihnen zu helfen, zu überleben.
Quanti Osel tra ragazzi cremisi vestita con cui mi capita di incontrare nei vicoli liquidazione della Sera? La cerimonia è pronta. Turisti, prevenire la fotocamera, strategicamente distribuite tra decine di monaci ad iniziare la loro "cerimonia della discussione". E 'un altro pedaggio da pagare per sopravvivere. Si riuniscono in piccoli cerchi sulla nuda terra. One, in piedi, solleva una questione dottrinale che si chiude con uno schiocco forte delle sue mani, ordinato di uno dei monaci che siede a rivelare la risposta ad alta voce. E ancora e ancora, per la gioia dei turisti che cercano di catturare un'immagine diversa di decorare il vostro soggiorno. E 'l'apprendimento attraverso la ripetizione eterna, ma in questo caso accelerato per affinare l'agilità mentale. Lo spettacolo, perché questo è gli occhi di un laico, è da vedere, con i monaci applausi diverse aggressivo non esente, le loro tuniche nel vento, mentre giovani meritevoli, cercando di trovare la risposta giusta, giubilante celebrando. Queste sono scene da un altro tempo, visioni di una spiritualità che langue, ormai svilita dalla forza dello yuan per aiutarli a sopravvivere.
Quantas Osel entre meninos vestidos de vermelho com o qual eu me encontro nas ruas sinuosas da Sera? A cerimônia está preparado. Turistas, evitar câmera, estrategicamente distribuídos entre dezenas de monges para iniciar sua "cerimônia de discussão". É mais um pedágio a ser pago para sobreviver. Reúnam-se em pequenos círculos sobre a terra nua. Um, pé, levanta uma questão doutrinária que fecha com um forte estalo de suas mãos, ordenou a um dos monges que se senta para revelar a resposta em voz alta. E uma e outra vez, para o deleite dos turistas tentar capturar essa imagem diferente do que decorar a sua sala de estar. É o eterno aprendizado através da repetição, mas neste caso acelerada para aguçar a agilidade mental. O show, porque este é os olhos de um leigo, vale a pena ver, com monges palmas diferentes agressivo não-isentos, suas túnicas no vento, enquanto merecedor jovens tentando encontrar a resposta certa, celebrar jubilosamente. Estas são cenas de outro tempo, visões de uma espiritualidade que se esvai, agora rebaixado pelo poder do yuan para ajudá-los a sobreviver.
Hoeveel Osel tussen Crimson geklede jongens met wie ik ontmoet in de kronkelige steegjes van Sera? De ceremonie wordt voorbereid. Toeristen, voorkomen dat de camera, strategisch verdeeld over tientallen monniken om hun "ceremonie van de discussie" te starten. Het is een ander tol moet worden betaald om te overleven. Verzamelen zich in kleine cirkels op de kale grond. Een, Permanent, roept een leerstellige vraag die sluit met een luide knip van zijn handen, veroordeeld tot een van de monniken die zit om het antwoord hardop onthullen. En opnieuw en opnieuw, tot grote vreugde van de toeristen proberen dat beeld te vangen dan de ander je woonkamer versieren. Het is de eeuwige leren door herhaling, maar in dit geval versnelde tot mentale behendigheid te scherpen. De show, want dit is een leek in de ogen, is de moeite waard, met verschillende klappen monniken agressieve niet-vrijgestelde, hun tunieken in de wind, terwijl verdienstelijke jonge mensen die proberen om het juiste antwoord te vinden, juichend vieren. Dit zijn scènes uit een andere tijd, visioenen van een spiritualiteit die verkommert, nu ontaard door de kracht van de yuan om hen te helpen overleven.
Quants Osel hi ha entre els nois de túniques carmesí amb els que em creuo a les intricades carrerons de Sera? La cerimònia està preparada. Els turistes, càmeres en previnguin, estratègicament repartits entre les desenes de monjos a punt de començar la seva "cerimònia de la discussió". És un altre dels peatges que cal pagar per sobreviure. Es reuneixen en petits cercles sobre la terra nua. Un d'ells, de peu, planteja una pregunta doctrinal que tanca amb un sonor espetec de les seves mans, comminant a un dels monjos que roman assegut a desvetllar en veu alta la resposta. I així una i altra vegada, per solaç dels turistes que intenten captar aquesta fotografia diferent que adorni el saló de casa. És l'etern aprenentatge a través de la repetició, però en aquest cas agilitzat per aguditzar la rapidesa mental. L'espectacle, perquè això és a ulls del profà, és digne de veure, amb els diferents monjos picant de mans no exemptes d'agressivitat, seves túniques al vent, mentre els joves meritoris intenten trobar la resposta correcta, que celebren contents. Són escenes d'un altre temps, visions d'una espiritualitat que llangueix, envilida ara pel poder dels iuans que ajuden a sobreviure.
Koliko Osel između grimiz-robed dječaka s kojim sam u susret ulica navijanje seruma? Svečanost je spreman. Turisti, spriječiti kamera, strateški raspodijeljena među nekoliko desetaka redovnika za početak njihove "ceremonija rasprava". To je još jedan cestarine za preživljavanje. Skupi se u malim krugovima na golom tlu. Jedan, stojeći, postavlja pitanje koje doktrinarne zatvara s jakim ugriz na njegovim rukama, naredio da se jedan od redovnika koji sjedi otkriti odgovor glasno. I opet i opet, na radost turista pokušati uhvatiti tu sliku razlikuje od ukrasiti vaš dnevni boravak. To je vječni učenje kroz ponavljanje, ali u ovom slučaju ubrzani da izoštri mentalne agilnosti. Show, jer ovo je laik oči, je vrijedno gledanja, s različitim redovnicima pljeskali agresivne ne-izuzeti, svoje tunike u vjetar, dok su zaslužni mladi pokušavaju naći pravi odgovor, jubilantly slavi. To su scene iz nekog drugog vremena, vizije duhovnosti koja cezne, sada niskim snagom juana kako bi im pomogao preživjeti.
Zenbat Osel robed Crimson-mutilen artean, eta harekin bilduko Sera kaleetan bihurri dut? Ekitaldian prest dago. Turistak, Cam saihesteko, estrategikoki fraideen dozenaka artean sakabanatuta bere "eztabaida ekitaldia" hasteko. Bidesari bat da ordaindu behar, bizirik irauteko. Betetzen zirkulu txikietan dute biluzi lurrean. One, zutik, doktrina bat galdera hori bere esku ozen crack batekin ixten altxatzen, fraideen nor esertzen ozen bat enjoining erantzuna argitzeko. Eta, beraz, behin eta berriz, turista gozamenerako saiatu irudi hori harrapa ezberdinean dekoratzeko bere egongela. Errepikapena ikasbide betirakoa da, baina kasu honetan bizkortu mental quickness zorrozten. Ikuskizuna, duten profanoak begietan dagoelako, da merezi, txaloak desberdinak ez eraso gabe monje batekin, euren haizearen tunikak, gazteei merezi erantzun egokia, berriz, saiatzen, jubilantly ospatzeko. Horiek beste garai eszenak dira, espiritualtasuna bat languishes ikuspegiak, orain Yuan boterea by debased horiek bizirik irauten laguntzeko.
  Журнал о путешествиях с...  
Просто достаточно времени, чтобы встать на колени, чтобы следующий. Выйдя, Монахи их выход из отстающих. Церемония не ожидается. Францисканский монах и православный председательствовал на закрытии рутина, наблюдая за его вечное недоверие.
L'église du Saint-Sépulcre ferme à dix-neuf heures, une tradition qui est devenue un spectacle suivi par des dizaines de touristes qui affluent vers les portes du temple pour obtenir le meilleur cliché. Le voyageur est sur le point d'embrasser quelques minutes avant que le Saint-Sépulcre. Un moine exhorte la chapelle funéraire pénétrer dans les derniers touristes. Dans, la circulation d'autres organisations religieuses. "¡Rapidement, rapidement!", Faire avancer la moindre idée. Vous devez passer un par un et se pencha la tombe, une petite pièce en marbre où vous ne pouvez rester quelques secondes. Tout signe de recueillement est une illusion. Juste le temps de se mettre à genoux pour laisser la prochaine. Une fois sorti, les moines leur chemin les retardataires. La cérémonie ne s'attend pas à. Un moine franciscain et orthodoxes présider la routine de fermeture, regarder leur méfiance éternelle. Debout sur une échelle, un autre moine traverse deux faisceaux sur la porte et, puis, retours dans l'échelle à travers une trappe. C'est la liturgie de suspicion.
Die Kirche des Heiligen Grabes schließt um 19.00 Uhr, eine Tradition, die sich zu einer Live-Show von zahlreichen Touristen, die an den Türen des Tempels strömen zu den besten Schuss zu bekommen gefolgt ist. Der Reisende ist über ein paar Minuten vor dem Heiligen Grab küssen. Ein Mönch fordert die Grabkapelle der Eingabe der letzten Touristen. Innerhalb, Verkehr andere religiöse Organisationen. "¡Quickly, schnell!", spornt die ahnungslos. Sie müssen eins nach dem anderen gehen und beugte sich das Grab, eine kleine Marmor ausgekleideten Raum, wo man nur bleiben kann einige Sekunden. Jeder Hauch von Erinnerung ist eine Illusion. Gerade genug Zeit, zu knien, um die nächste lassen. Einmal aus, die Mönche ihren Weg aus den Nachzüglern. Die Zeremonie erwartet nicht. Ein Franziskaner und orthodoxen Mönch Vorsitz über die Schließung Routine, beobachten ihre ewige Misstrauen. Stehen auf einer Leiter, ein anderer Mönch überquert zwei Strahlen auf das Tor und, dann, Erträge innerhalb der Leiter durch eine Luke. Es ist die Liturgie der Verdacht.
La iglesia del Santo Sepulcro cierra a las siete de la tarde, una tradición que se ha convertido en un espectáculo seguido en directo por decenas de turistas que se agolpan a las puertas del templo para obtener la mejor instantánea. El viajero se acerca unos minutos antes a besar el Santo Sepulcro. Un monje apremia a entrar en la capilla funeraria a los últimos turistas. Dentro, otro religioso organiza el tráfico. “¡Quickly, quickly!”, espolea a los más despistados. Hay que entrar de uno en uno y encorvado al sepulcro, una diminuta estancia revestida de mármol donde sólo se puede permanecer unos segundos. Cualquier atisbo de recogimiento es una ilusión. Apenas da tiempo a arrodillarse para dejar entrar al siguiente. Una vez fuera, los monjes dirigen hacia la salida a los rezagados. La ceremonia no espera. Un franciscano y un monje ortodoxo presiden el rutinario cierre, vigilando sus eternas desconfianzas. Subido a una escalera, otro monje atraviesa dos maderos sobre el portón y, a continuación, devuelve la escalera al interior a través de un ventanuco. Es la liturgia de la suspicacia.
La Chiesa del Santo Sepolcro chiude alle 19:00, una tradizione che è diventata uno spettacolo dal vivo seguita da decine di turisti che affollano le porte del tempio per ottenere la migliore istantanea. Il viaggiatore è in procinto di baciare pochi minuti prima del Santo Sepolcro. Un monaco invitati a entrare nella cappella mortuaria presso i turisti ultimo. All'interno di, il traffico di altre organizzazioni religiose. "¡Rapidamente, rapidamente!", spinge alle più clueless. È necessario inserire uno ad uno e piegato alla tomba, una stanza molto piccola in marmo dove è possibile soggiornare solo pochi secondi. Qualsiasi accenno di ritiro è un'illusione. Giusto il tempo di inginocchiarsi a lasciare che i prossimi. Una volta fuori, monaci sulla loro strada fuori ritardatari. La cerimonia non aspetta. Un monaco francescano e ortodossi ha presieduto la chiusura di routine, monitorare la loro diffidenza eterna. Una scala, un altro monaco attraverso due tavole del cancello e, poi, passi indietro all'interno attraverso una piccola finestra. È la liturgia del sospetto.
A Igreja do Santo Sepulcro encerra às sete horas, uma tradição que se tornou um show seguido por dezenas de turistas que lotam as portas do templo para obter a melhor foto. O viajante está prestes a beijar alguns minutos antes do Santo Sepulcro. Um monge pediu para entrar na capela mortuária para os turistas passado. Dentro, outras organizações religiosas tráfico. "¡Rapidamente, rapidamente!", esporas para o mais ignorante. Você deve digitar um por um, e se inclinou para o túmulo, uma pequena sala em mármore, onde você só pode ficar alguns segundos. Qualquer sinal de recuo é uma ilusão. tempo suficiente para se ajoelhar para permitir que os próximos. Uma vez fora, monges em sua maneira fora retardatários. A cerimônia não espera. Um monge franciscano e ortodoxos presidiu ao encerramento de rotina, acompanhar a sua eterna desconfiança. Uma escada, outro monge através de duas placas no portão e, em seguida,, passos para dentro por uma pequena janela. É a liturgia da suspeita.
De Kerk van het Heilig Graf sluit om negentien, een traditie die is uitgegroeid tot een live show, gevolgd door tientallen toeristen die bevolken de tempel poorten naar de beste foto te krijgen. De reiziger stond op een paar minuten voor het Heilig Graf te kussen. Een monnik aangespoord om de rouwkapel te voeren voor de laatste toeristen. In, verkeer andere religieuze organisaties. "¡Snel, snel!", sporen naar de meest clueless. Je moet een kom door een en boog naar het graf, een klein marmeren ruimte waar u kunt alleen blijven een paar seconden. Elke zweem van herinnering is een illusie. Net genoeg tijd om te knielen naar de volgende te laten. Eenmaal uit, de monniken hun weg naar buiten de achterblijvers. De ceremonie verwacht niet dat. Een Franciscaanse en orthodoxe monnik het voorzitterschap van de afsluiting routine, kijken naar zijn eeuwige wantrouwen. Op een ladder, een andere monnik kruist twee planken op het hek en, dan, stappen weer naar binnen via een klein venster. Het is de liturgie van de verdenking.
L'església del Sant Sepulcre tanca a les 19:00, una tradició que s'ha convertit en un espectacle seguit en directe per desenes de turistes que s'amunteguen a les portes del temple per obtenir la millor instantània. El viatger s'acosta uns minuts abans a besar el Sant Sepulcre. Un monjo insta a entrar a la capella funerària als últims turistes. Dins, altre religiós organitza el trànsit. "Ràpidament, ràpidament!", esperona als més despistats. Cal entrar d'un en un i encorbat al sepulcre, una diminuta estada revestida de marbre on només es pot romandre uns segons. Qualsevol indici de recolliment és una il · lusió. Tot just dóna temps a agenollar-se per deixar entrar al següent. Un cop fora, els monjos dirigeixen cap a la sortida als endarrerits. La cerimònia no espera. Un franciscà i un monjo ortodox presideixen el rutinari tancament, vigilant les seves eternes desconfiances. Pujat a una escala, altre monjo travessa dues fustes sobre la porta i, a continuació, retorna l'escala a l'interior a través d'una finestreta. És la litúrgia de la suspicàcia.
Crkva Svetog groba zatvara u devetnaest, tradicija koja je postala live show slijedi ocjenama od turista koji stado na vratima hrama kako bi dobili najbolju fotografiju. Putnik je oko poljubiti nekoliko minuta prije Svetog groba. Redovnik apelira na pogrebnu kapelu ulazi posljednje turiste. Unutar, prometni druge vjerske organizacije. "¡Brzo, brzo!", potiče clueless. Morate ići jedan po jedan i savijena u grob, Maleni mramora-postrojilo boravak gdje se može samo ostati nekoliko sekundi. Svaki nagovještaj prisjećanja je iluzija. Samo dovoljno vremena da kleknu na to da iduće. Nakon izlaska, Fratri njihov izlaz na stragglers. Svečanost ne očekuje. Franjevac i pravoslavni redovnik predsjedava rutinu zatvaranja, gledajući svoju vječnu nepovjerenje. Stojeći na ljestvama, jedan fratar prelazi dvije grede na vratima i, tada, vraća se u okviru ljestvice kroz otvor. To je liturgija sumnje.
Hilobi Santuaren eliza zazpi pm ixten, tradizio bihurtu den turista partiturak duten tenplu ateak artaldea jaurtiketa onena lortzeko, ondoren, zuzeneko ikuskizun bat. Bidaiaria da Hilobi Santuaren baino minutu batzuk bat musu. Monje azken turista sartzen hileta kapera insta. Urtean, trafikoa beste erlijio-erakunde. "¡Quickly, azkar!", baskonia clueless du. Ko joateko bat duzu eta hilobia tolestuta, txiki marmolezko betetako gela bakarra zaitezten segundo batzuk. Oroitzapena hint edozein ilusio bat da. Just denbora nahikoa hurrengo utzi nahi kneel. Behin, fraideen stragglers du bere bidea. Ekitaldian ez du espero. Frantziskotarren eta ortodoxoen monje buru baino gehiago ixtea errutina, beren betiereko mesfidantza behaketa. Eskailera baten gainean zutik, monje beste zeharkatzen bi habe atea eta, ondoren, barruko eskailera bidez itzultzen Hatch bat. Susmo liturgia da.
A Igrexa do Santo Sepulcro encerra ás sete horas, unha tradición que se fixo un concerto seguido por decenas de turistas que lotam as portas do templo para obter a mellor foto. O viaxeiro está a piques de bicar uns minutos antes do Santo Sepulcro. Un monxe pediu para entrar na capela mortuária para os turistas pasado. Dentro, outras organizacións relixiosas tráfico. "¡Rapidamente, rapidamente!", esporas para o máis ignorante. Ten que escribir un por un, e se inclinou para a tumba, unha pequena sala en mármore, onde só se pode estar uns segundos. Calquera sinal de retirada é unha ilusión. tempo suficiente para se axeonllar para permitir que os próximos. Unha vez fóra, monxes na súa forma fóra retardatários. A cerimonia non espera. Un monxe franciscano e ortodoxos presidiu ao peche de rutina, acompañar a súa eterna desconfianza. Unha escaleira, outro monxe a través de dúas placas na porta e, a continuación,, pasos para dentro por unha nova fiestra. É a liturxia da sospeita.
  Журнал о путешествиях с...  
Сколько мальчиков Осел между малиновых одеждах, с которыми я встречаюсь в извилистые улочки Sera? Церемония готова. Туристам, предотвращение камеры, стратегически распределенных среди множества монахов, чтобы начать "Церемония дискуссии".
Combien de Osel entre les garçons vêtus de pourpre que je rencontre dans les ruelles tortueuses de Sera? La cérémonie est préparée. Les touristes, empêcher la caméra, stratégiquement répartis entre des dizaines de moines à lancer leur «cérémonie de la discussion». Il est un autre sans frais à payer pour survivre. Rassembler dans de petits cercles sur le sol nu. Une, debout, soulève une question de doctrine qui se referme avec un bruit sec de ses mains, a ordonné à l'un des moines qui siège pour révéler la réponse à haute voix. Et encore et encore, pour le bonheur des touristes essayer de capturer cette image différente de décorer votre salon. Il est l'apprentissage par la répétition éternelle, mais dans ce cas accélérée pour aiguiser l'agilité mentale. Le spectacle, parce que ce sont les yeux d'un profane, vaut le détour, avec les moines frappant différentes agressifs non exemptés, leurs tuniques dans le vent, tout jeunes méritants essayer de trouver la bonne réponse, jubilant fête. Ces scènes sont d'un autre temps, visions d'une spiritualité qui languit, maintenant avili par la puissance du yuan pour les aider à survivre.
Wie viele Osel zwischen Purpur gekleideten Jungs, mit denen ich begegne in den verwinkelten Gassen von Sera? Die Zeremonie ist vorbereitet. Touristen, verhindern Kamera, strategisch unter Dutzenden von Mönchen verteilt ihre "Zeremonie der Diskussion" beginnen. Es ist ein anderes Maut gezahlt werden, um zu überleben. Sammeln Sie in kleinen Kreisen auf dem nackten Boden. Ein, Stehen, wirft eine Frage, die Lehre mit einem lauten Knacken Hände schließt, befahl einer der Mönche, die die Antwort laut offenbaren sitzt. Und immer wieder, zur Freude der Touristen versuchen zu erfassen, die ein anderes Bild als Dekoration in Ihrem Wohnzimmer. Es ist die ewige Lernen durch Wiederholung, aber in diesem Fall beschleunigt, um geistige Beweglichkeit schärfen. Die Show, denn dies ist ein Laie die Augen, Sehenswert ist, mit unterschiedlichen Klatschen Mönche aggressiven Non-befreit, ihre Tuniken im Wind, während verdient Jugendlichen versuchen, die richtige Antwort zu finden, jubelnd feiern. Dies sind Szenen aus einer anderen Zeit, Visionen von einer Spiritualität, die schmachtet, jetzt durch die Kraft des Yuan entwürdigt ihnen zu helfen, zu überleben.
Quanti Osel tra ragazzi cremisi vestita con cui mi capita di incontrare nei vicoli liquidazione della Sera? La cerimonia è pronta. Turisti, prevenire la fotocamera, strategicamente distribuite tra decine di monaci ad iniziare la loro "cerimonia della discussione". E 'un altro pedaggio da pagare per sopravvivere. Si riuniscono in piccoli cerchi sulla nuda terra. One, in piedi, solleva una questione dottrinale che si chiude con uno schiocco forte delle sue mani, ordinato di uno dei monaci che siede a rivelare la risposta ad alta voce. E ancora e ancora, per la gioia dei turisti che cercano di catturare un'immagine diversa di decorare il vostro soggiorno. E 'l'apprendimento attraverso la ripetizione eterna, ma in questo caso accelerato per affinare l'agilità mentale. Lo spettacolo, perché questo è gli occhi di un laico, è da vedere, con i monaci applausi diverse aggressivo non esente, le loro tuniche nel vento, mentre giovani meritevoli, cercando di trovare la risposta giusta, giubilante celebrando. Queste sono scene da un altro tempo, visioni di una spiritualità che langue, ormai svilita dalla forza dello yuan per aiutarli a sopravvivere.
Quantas Osel entre meninos vestidos de vermelho com o qual eu me encontro nas ruas sinuosas da Sera? A cerimônia está preparado. Turistas, evitar câmera, estrategicamente distribuídos entre dezenas de monges para iniciar sua "cerimônia de discussão". É mais um pedágio a ser pago para sobreviver. Reúnam-se em pequenos círculos sobre a terra nua. Um, pé, levanta uma questão doutrinária que fecha com um forte estalo de suas mãos, ordenou a um dos monges que se senta para revelar a resposta em voz alta. E uma e outra vez, para o deleite dos turistas tentar capturar essa imagem diferente do que decorar a sua sala de estar. É o eterno aprendizado através da repetição, mas neste caso acelerada para aguçar a agilidade mental. O show, porque este é os olhos de um leigo, vale a pena ver, com monges palmas diferentes agressivo não-isentos, suas túnicas no vento, enquanto merecedor jovens tentando encontrar a resposta certa, celebrar jubilosamente. Estas são cenas de outro tempo, visões de uma espiritualidade que se esvai, agora rebaixado pelo poder do yuan para ajudá-los a sobreviver.
Hoeveel Osel tussen Crimson geklede jongens met wie ik ontmoet in de kronkelige steegjes van Sera? De ceremonie wordt voorbereid. Toeristen, voorkomen dat de camera, strategisch verdeeld over tientallen monniken om hun "ceremonie van de discussie" te starten. Het is een ander tol moet worden betaald om te overleven. Verzamelen zich in kleine cirkels op de kale grond. Een, Permanent, roept een leerstellige vraag die sluit met een luide knip van zijn handen, veroordeeld tot een van de monniken die zit om het antwoord hardop onthullen. En opnieuw en opnieuw, tot grote vreugde van de toeristen proberen dat beeld te vangen dan de ander je woonkamer versieren. Het is de eeuwige leren door herhaling, maar in dit geval versnelde tot mentale behendigheid te scherpen. De show, want dit is een leek in de ogen, is de moeite waard, met verschillende klappen monniken agressieve niet-vrijgestelde, hun tunieken in de wind, terwijl verdienstelijke jonge mensen die proberen om het juiste antwoord te vinden, juichend vieren. Dit zijn scènes uit een andere tijd, visioenen van een spiritualiteit die verkommert, nu ontaard door de kracht van de yuan om hen te helpen overleven.
Quants Osel hi ha entre els nois de túniques carmesí amb els que em creuo a les intricades carrerons de Sera? La cerimònia està preparada. Els turistes, càmeres en previnguin, estratègicament repartits entre les desenes de monjos a punt de començar la seva "cerimònia de la discussió". És un altre dels peatges que cal pagar per sobreviure. Es reuneixen en petits cercles sobre la terra nua. Un d'ells, de peu, planteja una pregunta doctrinal que tanca amb un sonor espetec de les seves mans, comminant a un dels monjos que roman assegut a desvetllar en veu alta la resposta. I així una i altra vegada, per solaç dels turistes que intenten captar aquesta fotografia diferent que adorni el saló de casa. És l'etern aprenentatge a través de la repetició, però en aquest cas agilitzat per aguditzar la rapidesa mental. L'espectacle, perquè això és a ulls del profà, és digne de veure, amb els diferents monjos picant de mans no exemptes d'agressivitat, seves túniques al vent, mentre els joves meritoris intenten trobar la resposta correcta, que celebren contents. Són escenes d'un altre temps, visions d'una espiritualitat que llangueix, envilida ara pel poder dels iuans que ajuden a sobreviure.
Koliko Osel između grimiz-robed dječaka s kojim sam u susret ulica navijanje seruma? Svečanost je spreman. Turisti, spriječiti kamera, strateški raspodijeljena među nekoliko desetaka redovnika za početak njihove "ceremonija rasprava". To je još jedan cestarine za preživljavanje. Skupi se u malim krugovima na golom tlu. Jedan, stojeći, postavlja pitanje koje doktrinarne zatvara s jakim ugriz na njegovim rukama, naredio da se jedan od redovnika koji sjedi otkriti odgovor glasno. I opet i opet, na radost turista pokušati uhvatiti tu sliku razlikuje od ukrasiti vaš dnevni boravak. To je vječni učenje kroz ponavljanje, ali u ovom slučaju ubrzani da izoštri mentalne agilnosti. Show, jer ovo je laik oči, je vrijedno gledanja, s različitim redovnicima pljeskali agresivne ne-izuzeti, svoje tunike u vjetar, dok su zaslužni mladi pokušavaju naći pravi odgovor, jubilantly slavi. To su scene iz nekog drugog vremena, vizije duhovnosti koja cezne, sada niskim snagom juana kako bi im pomogao preživjeti.
Zenbat Osel robed Crimson-mutilen artean, eta harekin bilduko Sera kaleetan bihurri dut? Ekitaldian prest dago. Turistak, Cam saihesteko, estrategikoki fraideen dozenaka artean sakabanatuta bere "eztabaida ekitaldia" hasteko. Bidesari bat da ordaindu behar, bizirik irauteko. Betetzen zirkulu txikietan dute biluzi lurrean. One, zutik, doktrina bat galdera hori bere esku ozen crack batekin ixten altxatzen, fraideen nor esertzen ozen bat enjoining erantzuna argitzeko. Eta, beraz, behin eta berriz, turista gozamenerako saiatu irudi hori harrapa ezberdinean dekoratzeko bere egongela. Errepikapena ikasbide betirakoa da, baina kasu honetan bizkortu mental quickness zorrozten. Ikuskizuna, duten profanoak begietan dagoelako, da merezi, txaloak desberdinak ez eraso gabe monje batekin, euren haizearen tunikak, gazteei merezi erantzun egokia, berriz, saiatzen, jubilantly ospatzeko. Horiek beste garai eszenak dira, espiritualtasuna bat languishes ikuspegiak, orain Yuan boterea by debased horiek bizirik irauten laguntzeko.
  Журнал о путешествиях с...  
Просто достаточно времени, чтобы встать на колени, чтобы следующий. Выйдя, Монахи их выход из отстающих. Церемония не ожидается. Францисканский монах и православный председательствовал на закрытии рутина, наблюдая за его вечное недоверие.
La iglesia del Santo Sepulcro cierra a las siete de la tarde, una tradición que se ha convertido en un espectáculo seguido en directo por decenas de turistas que se agolpan a las puertas del templo para obtener la mejor instantánea. El viajero se acerca unos minutos antes a besar el Santo Sepulcro. Un monje apremia a entrar en la capilla funeraria a los últimos turistas. Dentro, otro religioso organiza el tráfico. “¡Quickly, quickly!”, espolea a los más despistados. Hay que entrar de uno en uno y encorvado al sepulcro, una diminuta estancia revestida de mármol donde sólo se puede permanecer unos segundos. Cualquier atisbo de recogimiento es una ilusión. Apenas da tiempo a arrodillarse para dejar entrar al siguiente. Una vez fuera, los monjes dirigen hacia la salida a los rezagados. La ceremonia no espera. Un franciscano y un monje ortodoxo presiden el rutinario cierre, vigilando sus eternas desconfianzas. Subido a una escalera, otro monje atraviesa dos maderos sobre el portón y, a continuación, devuelve la escalera al interior a través de un ventanuco. Es la liturgia de la suspicacia.
La Chiesa del Santo Sepolcro chiude alle 19:00, una tradizione che è diventata uno spettacolo dal vivo seguita da decine di turisti che affollano le porte del tempio per ottenere la migliore istantanea. Il viaggiatore è in procinto di baciare pochi minuti prima del Santo Sepolcro. Un monaco invitati a entrare nella cappella mortuaria presso i turisti ultimo. All'interno di, il traffico di altre organizzazioni religiose. "¡Rapidamente, rapidamente!", spinge alle più clueless. È necessario inserire uno ad uno e piegato alla tomba, una stanza molto piccola in marmo dove è possibile soggiornare solo pochi secondi. Qualsiasi accenno di ritiro è un'illusione. Giusto il tempo di inginocchiarsi a lasciare che i prossimi. Una volta fuori, monaci sulla loro strada fuori ritardatari. La cerimonia non aspetta. Un monaco francescano e ortodossi ha presieduto la chiusura di routine, monitorare la loro diffidenza eterna. Una scala, un altro monaco attraverso due tavole del cancello e, poi, passi indietro all'interno attraverso una piccola finestra. È la liturgia del sospetto.
A Igreja do Santo Sepulcro encerra às sete horas, uma tradição que se tornou um show seguido por dezenas de turistas que lotam as portas do templo para obter a melhor foto. O viajante está prestes a beijar alguns minutos antes do Santo Sepulcro. Um monge pediu para entrar na capela mortuária para os turistas passado. Dentro, outras organizações religiosas tráfico. "¡Rapidamente, rapidamente!", esporas para o mais ignorante. Você deve digitar um por um, e se inclinou para o túmulo, uma pequena sala em mármore, onde você só pode ficar alguns segundos. Qualquer sinal de recuo é uma ilusão. tempo suficiente para se ajoelhar para permitir que os próximos. Uma vez fora, monges em sua maneira fora retardatários. A cerimônia não espera. Um monge franciscano e ortodoxos presidiu ao encerramento de rotina, acompanhar a sua eterna desconfiança. Uma escada, outro monge através de duas placas no portão e, em seguida,, passos para dentro por uma pequena janela. É a liturgia da suspeita.
De Kerk van het Heilig Graf sluit om negentien, een traditie die is uitgegroeid tot een live show, gevolgd door tientallen toeristen die bevolken de tempel poorten naar de beste foto te krijgen. De reiziger stond op een paar minuten voor het Heilig Graf te kussen. Een monnik aangespoord om de rouwkapel te voeren voor de laatste toeristen. In, verkeer andere religieuze organisaties. "¡Snel, snel!", sporen naar de meest clueless. Je moet een kom door een en boog naar het graf, een klein marmeren ruimte waar u kunt alleen blijven een paar seconden. Elke zweem van herinnering is een illusie. Net genoeg tijd om te knielen naar de volgende te laten. Eenmaal uit, de monniken hun weg naar buiten de achterblijvers. De ceremonie verwacht niet dat. Een Franciscaanse en orthodoxe monnik het voorzitterschap van de afsluiting routine, kijken naar zijn eeuwige wantrouwen. Op een ladder, een andere monnik kruist twee planken op het hek en, dan, stappen weer naar binnen via een klein venster. Het is de liturgie van de verdenking.
L'església del Sant Sepulcre tanca a les 19:00, una tradició que s'ha convertit en un espectacle seguit en directe per desenes de turistes que s'amunteguen a les portes del temple per obtenir la millor instantània. El viatger s'acosta uns minuts abans a besar el Sant Sepulcre. Un monjo insta a entrar a la capella funerària als últims turistes. Dins, altre religiós organitza el trànsit. "Ràpidament, ràpidament!", esperona als més despistats. Cal entrar d'un en un i encorbat al sepulcre, una diminuta estada revestida de marbre on només es pot romandre uns segons. Qualsevol indici de recolliment és una il · lusió. Tot just dóna temps a agenollar-se per deixar entrar al següent. Un cop fora, els monjos dirigeixen cap a la sortida als endarrerits. La cerimònia no espera. Un franciscà i un monjo ortodox presideixen el rutinari tancament, vigilant les seves eternes desconfiances. Pujat a una escala, altre monjo travessa dues fustes sobre la porta i, a continuació, retorna l'escala a l'interior a través d'una finestreta. És la litúrgia de la suspicàcia.
Crkva Svetog groba zatvara u devetnaest, tradicija koja je postala live show slijedi ocjenama od turista koji stado na vratima hrama kako bi dobili najbolju fotografiju. Putnik je oko poljubiti nekoliko minuta prije Svetog groba. Redovnik apelira na pogrebnu kapelu ulazi posljednje turiste. Unutar, prometni druge vjerske organizacije. "¡Brzo, brzo!", potiče clueless. Morate ići jedan po jedan i savijena u grob, Maleni mramora-postrojilo boravak gdje se može samo ostati nekoliko sekundi. Svaki nagovještaj prisjećanja je iluzija. Samo dovoljno vremena da kleknu na to da iduće. Nakon izlaska, Fratri njihov izlaz na stragglers. Svečanost ne očekuje. Franjevac i pravoslavni redovnik predsjedava rutinu zatvaranja, gledajući svoju vječnu nepovjerenje. Stojeći na ljestvama, jedan fratar prelazi dvije grede na vratima i, tada, vraća se u okviru ljestvice kroz otvor. To je liturgija sumnje.
Hilobi Santuaren eliza zazpi pm ixten, tradizio bihurtu den turista partiturak duten tenplu ateak artaldea jaurtiketa onena lortzeko, ondoren, zuzeneko ikuskizun bat. Bidaiaria da Hilobi Santuaren baino minutu batzuk bat musu. Monje azken turista sartzen hileta kapera insta. Urtean, trafikoa beste erlijio-erakunde. "¡Quickly, azkar!", baskonia clueless du. Ko joateko bat duzu eta hilobia tolestuta, txiki marmolezko betetako gela bakarra zaitezten segundo batzuk. Oroitzapena hint edozein ilusio bat da. Just denbora nahikoa hurrengo utzi nahi kneel. Behin, fraideen stragglers du bere bidea. Ekitaldian ez du espero. Frantziskotarren eta ortodoxoen monje buru baino gehiago ixtea errutina, beren betiereko mesfidantza behaketa. Eskailera baten gainean zutik, monje beste zeharkatzen bi habe atea eta, ondoren, barruko eskailera bidez itzultzen Hatch bat. Susmo liturgia da.
A Igrexa do Santo Sepulcro encerra ás sete horas, unha tradición que se fixo un concerto seguido por decenas de turistas que lotam as portas do templo para obter a mellor foto. O viaxeiro está a piques de bicar uns minutos antes do Santo Sepulcro. Un monxe pediu para entrar na capela mortuária para os turistas pasado. Dentro, outras organizacións relixiosas tráfico. "¡Rapidamente, rapidamente!", esporas para o máis ignorante. Ten que escribir un por un, e se inclinou para a tumba, unha pequena sala en mármore, onde só se pode estar uns segundos. Calquera sinal de retirada é unha ilusión. tempo suficiente para se axeonllar para permitir que os próximos. Unha vez fóra, monxes na súa forma fóra retardatários. A cerimonia non espera. Un monxe franciscano e ortodoxos presidiu ao peche de rutina, acompañar a súa eterna desconfianza. Unha escaleira, outro monxe a través de dúas placas na porta e, a continuación,, pasos para dentro por unha nova fiestra. É a liturxia da sospeita.
  Журнал о путешествиях с...  
У него была длинная прогулка в свою деревню и Джон, Комбони миссионер, который был за рулем фургона, не мог сказать нет, так что нам пришлось вернуться к бюст пассажирские. Когда мы прибыли к месту назначения, Тип категорически настаивал, чтобы сопровождать его в свою хижину, чтобы пригласить нас кофе, гостеприимства вся церемония в Древней Абиссинии.
Pour le meilleur ou pour le pire, yeux de l'autre trompent parfois. Il ya quelques années, voyageant dans le territoire de la Gumuz (esclaves des raids terrestres historiquement), Blue Nile nord, L'Ethiopie, nous étions venus à contrecoeur à notre pick-up d'un homme regardant sinistre et Kalachnikov à l'épaule. Il avait une longue marche de leur village et John, Missionnaire de Comboni qui était au volant de la fourgonnette, ne pouvait pas dire non, nous avions donc le dos à l'éclatement de passagers. Lorsque nous sommes arrivés à leur destination, Type de véhémence insisté pour qu'il l'accompagne dans sa cabane à inviter pour un café, cérémonie entière de l'hospitalité dans l'ancienne Abyssinie. Il a insisté qu'il faisait sombre et nous avions encore un long chemin avant. Pendant un moment j'ai pensé que nous allions à la maison au bout du fusil, mais a finalement renoncé. Son regard était maintenant propre, transparente, comme s'ils étaient vus d'un homme différent. Kalachnikov à l'arrière, allé à leur village attristé par ne pas être capable de répondre à notre bonté.
Zum Guten oder zum Schlechten, den Augen des anderen manchmal täuschen. Vor ein paar Jahren, Reisen gumuz Gebiet (historisch tierra de Razzien esclavistas), Blue Nile Norden, in Äthiopien, widerwillig hatte unser Pick-up zu einem grimmig dreinblickenden Mann und Schulter kalashnikov aufgerüstet. Er hatte einen langen Spaziergang zu seinem Dorf und John, Comboni Missionar, der den Wagen fahren wurde, konnte nicht nein sagen, so hatten wir das zurück zu Passagier Büste. Als wir ankamen, an ihrem Bestimmungsort, die Art vehement darauf bestanden, ihn zu seiner Hütte zu begleiten, um uns zu einem Kaffee einladen, Gastfreundschaft ganze Zeremonie im alten Abessinien. Er bestand darauf, dass es dunkel wurde und wir hatten noch einen langen Weg vor. Für einen Moment dachte ich, es würde ihr Haus mit vorgehaltener Waffe zu nehmen, aber schließlich aufgegeben. Sein Blick war jetzt sauber, transparent, als ob es gehörte zu einem anderen Mann. Kalashnikov ist die espalda, ging in ihr Dorf von nicht in der Lage, unsere Freundlichkeit erwidern traurig.
Para bien o para mal, la mirada del otro a veces engaña. Hace unos años, viajando por territorio de los gumuz (históricamente tierra de razzias esclavistas), al norte del Nilo azul, en Etiopía, habíamos subido a regañadientes a nuestra pick-up a un hombre de mirada torva y kalashnikov al hombro. Tenía una larga caminata hasta su poblado y Juan, el misionero comboniano que conducía la furgoneta, no sabía decir que no, así que teníamos la parte trasera a punto de reventar de pasajeros. Cuando llegamos a su destino, el tipo insistió con vehemencia en que le acompañáramos a su choza para invitarnos a un café, toda una ceremonia de hospitalidad en la antigua Abisinia. Le insistimos en que estaba anocheciendo y que todavía teníamos un buen trecho por delante. Por un momento pensé que nos iba a llevar a su casa encañonados, pero al final se dio por vencido. Su mirada era ahora limpia, transparente, como si perteneciese a un hombre distinto. Kalashnikov a la espalda, se encaminó a su poblado entristecido por no haber podido corresponder a nuestra amabilidad.
Nel bene e nel male, altri occhi a volte ingannano. Qualche anno fa, viaggiando attraverso il territorio della Gumuz (terra storica di incursioni slave), Al norte del Nilo Azzurro, Etiopia, era salito a malincuore al nostro pick-up ad un uomo triste guardare e kalashnikov in spalla. Aveva una lunga passeggiata al loro villaggio e Juan, Missionario comboniano che stava guidando il furgone, non poteva dire di no, così abbiamo avuto nella parte posteriore, passeggero di rottura. Quando siamo arrivati ​​a destinazione, tipo con veemenza insistito sul fatto che lui la accompagna alla sua capanna per invitarci a bere un caffè, intera cerimonia di ospitalità nell'antica Abissinia. Insistiamo sul fatto che si stava facendo buio e avevamo ancora una lunga strada davanti. Per un momento ho pensato che avrebbe preso casa a mano armata, ma alla fine rinunciò. Il suo sguardo era pulito, trasparente, come se appartenesse a un uomo diverso. Kalashnikov alla schiena, camminato al loro villaggio addolorato per non essere in grado di eguagliare la nostra gentilezza.
Para melhor ou para pior, outros olhos, por vezes, enganam. Há alguns anos atrás, atravessem o território do Gumuz (histórico de invasões de terra de escravos), al norte del Nilo azul, Etiópia, tinha escalado a contragosto nossa pick-up de um homem triste olhar e Kalashnikov ao ombro. Ele tinha uma longa caminhada para a sua aldeia e Juan, Missionário comboniano que estava dirigindo a van, não podia dizer não, então tivemos a retaguarda, o passageiro estourando. Quando chegamos ao seu destino, tipo veementemente insistiu que acompanhá-la à sua cabana de nos convidar para um café, cerimônia inteira de hospitalidade na Abissínia antiga. Insistimos em que ele estava ficando escuro e nós ainda tínhamos um longo caminho pela frente. Por um momento eu pensei que iria levar para casa com uma arma, mas finalmente desistiu. Seu olhar era agora limpo, transparente, como se pertencesse a um homem diferente. Kalashnikov para o fundo, caminhou para a aldeia muito triste por não ser capaz de combinar a nossa bondade.
Voor een beter of slechter, de ander de ogen soms bedriegen. Een paar jaar geleden, reizen gumuz grondgebied (historisch tierra de razzia esclavistas), al norte del Blauwe Nijl, in Ethiopië, habíamos tegenzin klom een ​​nuestra pick-up van de un hombre mirada y torva kalashnikov al hombro. Tenia una caminata groot Hasta su poblado y Juan, el Comboni zendeling die haar van conducía, decir wist dat de, así la teníamos dat het achterste deel van de punto reventar van pasajeros. Llegamos Cuando su bestemming, soort con el insistió heftigheid dat en su le acompañáramos choza om invitarnos om een ​​kopje koffie, hele ceremonie van gastvrijheid una en la antigua Abessinië. Le aandringen dat estaba nl Anocheciendo die teníamos toch y un buen rekken door delante. Voor un momento denk dat we iba een llevar su huis encañonados, pero al eindigen geslagen door dio. Zijn blik was nu schoon, transparant, alsof het behoorde tot een andere man. Kalashnikov op de achterkant, liep naar hun dorp bedroefd door het niet kunnen om onze vriendelijkheid beantwoorden.
Per bé o per mal, la mirada de l'altre a vegades enganya. Fa uns anys, viatjant per territori dels gumuz (històricament terra de ràtzies esclavistes), al nord del Nil blau, a Etiòpia, havíem pujat a contracor a la nostra pick-up a un home de mirada feréstega i kalaixnikov a l'espatlla. Tenia una llarga caminada fins a la seva poblat i Juan, el missioner combonià que conduïa la furgoneta, no sabia dir que no, així que teníem la part posterior a punt de rebentar de passatgers. Quan vam arribar al seu destí, el tipus insistir amb vehemència que li acompanyéssim a la seva cabana per convidar-nos a un cafè, tota una cerimònia d'hospitalitat a l'antiga Abissínia. Li insistim que estava fosc i que encara teníem un bon tros per davant. Per un moment vaig pensar que ens anava a portar a casa encanonats, però al final es va donar per vençut. La seva mirada era ara neta, transparent, com si pertanyés a un home diferent. Kalashnikov és l'Esquena, es va encaminar al seu poblat entristit per no haver pogut correspondre a la nostra amabilitat.
Na bolje ili na gore, drugome u oči ponekad vara. Prije nekoliko godina, putuju Gumuz teritorij (povijesno Tierra de razzias esclavistas), Plavi Nil sjeverno, u Etiopiji, Nevoljko je nadograđen naš pick-up na sumornu potrazi čovjeka i ramena kalašnjikov. On je imao dugu šetnju do svog sela i Ivana, Comboni misionar koji je vozio kombi, nije mogla reći ne, pa smo morali natrag u cilju razbijanja putnika. Kad smo stigli na odredište, Vrsta žestoko inzistirao da ga prati na svojoj kolibi nas pozvati na kavu, ugostiteljstvo cijelu svečanost u staroj Abesiniju. Istaknuo je da je mrak, a još uvijek je dug put pred. Na trenutak sam pomislio da će to odvesti kući na nišanu, ali na kraju odustala. Pogled mu je sada čist, transparentan, kao da je pripadala nekom drugom čovjeku. Kalašnjikov je espalda, otišao do svog sela rastužila ne bude u mogućnosti uzvratiti našu dobrotu.
Hobea edo txarragoa, beste begiak, batzuetan engainatzen. Duela urte batzuk, Gumuz den lurraldean zehar bidaiatzen (historikoki lur esklabo RAID), Blue Nile iparraldean, Etiopian, etorri reluctantly izan dugu gure pick-up bat sombría begira gizon eta Kalashnikov bere sorbaldaren gainetik. Beren herri ibilaldi luze eta John zuen, Comboni misiolari izan zen van bultzatzaileetako, ezin izan du esan, ez, beraz, bidaiarien bustoa itzuli behar izan genuen. Bere helmugara iritsi ginen, mota vehemently azpimarratu berarekin kafe bat gonbidatu du bere etxola, Abisinia antzinako ostalaritza ekitaldia osoa. Iluna zela lortzean azpimarratzen dugu, eta izan dugu oraindik bide luzea aurretik. Une batez, pentsatu nuen, etxera eraman genuke gunpoint at, baina azkenik eman. Begiak ziren orain garbitzeko, gardena, balitz bezala, beste gizon baten kide. Kalashnikov la espalda, bere herri saddened ez da gai gure adeitasunari erantzun joan.
Para o mellor ou para peor, ollos do outro, por veces, enganar. Anos, viaxando territorio Gumuz (históricamente Tierra de razzias esclavistas), Blue Nile norte, na Etiopía, relutantemente tivo actualizado nosa pick-up a un home que mira triste e ombreiro Kalashnikov. El tivo unha longa camiñada para a súa aldea e John, Misioneiro comboniano que estaba dirixido a van, non podía dicir non, entón tivemos a volta ao busto de pasaxeiros. Cando chegaron ao seu destino, o tipo vehementemente insistiu en acompaña-lo ata a súa cabana para convidar a un café, toda hospital cerimonia na antiga Abissínia. El insistiu que estaba quedando escuro e aínda tiña un longo camiño por diante. Por un momento pensei que ía leva-la para casa cun arma, mais acabou por desistir. Súa mirada era agora limpo, transparente, coma se pertencese a outro home. Kalashnikov é a espalda, camiñou ata a súa aldea triste por non ser capaz de corresponder a nosa bondade.