|
След като един след друг били мъченически убивани, останалите все още живи продължавали още по-енергично и решително…Военните хроники едва ли могат да покажат пример на такова героично постоянство, търпение и непресъхваща смелост…Ако са били измамени в това, което разпространявали, имало е достатъчно силни човешки мотиви, които да доведат до разкриването и признаването на грешката.
|
|
"Propager cette foi nouvelle, de la manière la plus inoffensive and paisible qui soit, [les premiers chrétiens ont essuyé] le mépris, l'opposition… et la mort cruelle. Pourtant ils ont propagé cette foi avec zèle, ils ont subi ces misères sans se laisser abattre, au contraire, ils s'en sont réjouis! Au fur et à mesure qu'un d'eux est allé à une mort atroce, les survivants ont [poursuivi] leur travail avec encore plus de vigeur et de détermination… Les annales de combat militaire ne fournissent guère d'exemples d'une telle constance, d'héroisme de patience, et de courage hors pair… Si c'était moralement possible pour eux de s'être trompés dans cette affaire, toute la motivation humaine les aurait conduit à découvrir et à avouer leur erreur. De ces [considérations] nous ne pouvons éviter l'inévitable. Nous avons la conviction totale et nous l'affirmons - ces hommes étaient dignes de foi et ont témoigné de ce qu'ils avaient scrupuleusement observé…et savaient pertinemment être vrai.[12]
|
|
"Propagando esta nueva fe, incluso de la forma más pacífica e inofensiva, [los primeros Cristianos recibieron] menosprecio, oposición … y muertes crueles. Y sin embargo esta fe que ellos celosamente difundían y todas estas miserias que ellos soportaron más bien regocijándose. A medida que uno tras otro fueron ejecutados en muertes miserables, los supervivientes tan solo [continuaron] su obra creciente vigor y resolución… Los anales de las guerras militares raramente proveen un ejemplo equivalente de heroica constancia, de paciencia, y de valor inquebrantable… Aunque hubiera sido moralmente posible que ellos estuvieran engañados en este asunto, todos los factores humanos actuaban para llevarles a descubrir y admitir su error. A partir de estas [consideraciones] la única salida es la completa convicción y admisión de que eran hombres buenos, que testificaron de lo que habían observado atentamente …y sabían bien que era cierto."[12]
|
|
"Propagando questa nuova fede, anche nella maniera più pacifica e inoffensiva, [i cristiani primitivi ricevevano] scherni, opposizioni… e una morte crudele. Eppure propagavano con zelo proprio questa fede, e sopportavano tutte quelle sofferenze senza esitazione, anzi con gioia. Mentre l'uno dopo l'altro veniva messo barbaramente a morte, i sopravvissuti [continuavano] semplicemente la loro opera con accresciuto vigore e determinazione… Le cronache delle guerre militari forniscono a mala pena un esempio di una simile costanza e pazienza eroica e di un tale coraggio invincibile… Anche se fosse moralmente possibile che essi si siano ingannati in materia, ogni motivazione umana cooperava per portarli a scoprire e a riconoscere il loro errore. Da queste [considerazioni] non c'è scampo se non nella perfetta convinzione e ammissione che erano uomini onesti, che testimoniavano di ciò che avevano accuratamente osservato… e che ben sapevano essere la verità".[12]
|
|
"Propagandeando essa nova fé, mesmo do modo mais inofensivo e pacífico, [os primeiros cristãos receberam] desprezo, oposição … e mortes cruéis. Mesmo assim eles propagaram essas nova fé zelosamente e suportaram todas as dificuldades sem se desesperarem e se regozijando com elas. E mesmo quando, um após o outro, iam sendo mortos, aqueles que sobreviviam somente [continuavam] o seu trabalho com mais vigor e resolução … Raramente os anais de conflitos históricos mostram tal exemplo de constância e paciência heróicas e indisputável coragem … Se fosse moralmente possível que eles tivessem sidos enganados nesta matéria, todos motivos humanos cooperariam para fazê-los descobrir e evitar o seu erro. A partir dessas [considerações] não há escape a não ser a perfeita convicção e admissão de que eles eram bons homens, testificando o que eles haviam cuidadosamente observado … e sabiam bem ser a verdade.[12]
|
|
“Para jemaat mula-mula dalam menyebarkan keyakinannya, sekalipun dilakukan secara damai, tapi mereka mendapat tantangan yang berat bahkan mereka dapat dihukum mati secara kejam. Tapi mereka tetap menyebarkan iman mereka dengan tekun sekalipun mereka harus menanggung akibat yang berat. Setelah satu per satu meninggal, mereka yang lolos tetap melanjutkan pekerjaan ini dengan meningkatkan kinerja mereka…Dalam sejarah peperangan belum pernah ada teladan kesetiaan, kesabaran dan keberanian seperti itu… Jika secara moral mereka ditipu, tentunya mereka akan mencoba menemukan kesalahan tersebut dan menghindarinya. Dari bukti-bukti tadi dapat dipertimbangkanlah bahwa mereka adalah orang-orang benar yang menyaksikan apa yang telah dipelajarinya dan telah diyakini kebenarannya.”[12]
|